Τετάρτη 19 Μαρτίου 2014

Λίζα Λάμδα Πετροβασίλη...αποβάλλεσαι!


-Ατμακίδης, Ιωαννίδης, Βαρνιώτου, Κελεσίδης, Βογιατζής και Βαδάση περάστε ΕΞΩ (!!!!!!!!) όπως είστε!!! Αυτήν τη στιγμή!!!!!!!!!!!!

Ο ένας μιλούσε για το διαγώνισμα που έγραψε την προηγούμενη, ο δεύτερος για τη σχολή που θα δήλωνε πρώτη στο μηχανογραφικό, ο άλλος για τις επιδόσεις του στο σκι στο νεότευκτο τότε χιονοδρομικό του νομού μας και ξαφνικά ο καθηγητής μάς διέκοψε! Τι θράσος! Τι αναίδεια!

-Μα....
-Και μην ακούσω «κιχ»!!!
-Μα δεν έκανα τίποτε κύριε καθηγητά!
-Έκανες! Μιλάς! Και μιλάς πολύ!
-Μα....
-Κι όσο συνεχίζεις να μιλάς δυσχεραίνεις τη θέση σου!

...ποια θέση μου? που άλλαζα θέση πιο συχνά και από όσο οι άντρες τα πουκάμισα. Που είχα γίνει μπαλαντέρ. Που καθόμουνα με τη μία για να πούμε τα γκομενικά, με την άλλη για να πυροδοτήσουμε φιλοσοφικούς προβληματισμούς, με τον άλλον για να τον βοηθήσω στα αρχαία και με τον τέταρτο για να με βοηθήσει στη χημεία! Καταραμένη χΗμεία! Ποτέ δεν τα πήγαινα καλά μαζί της! Εγώ ήμουν της χΥμείας!
Τελικά ο καθηγητής με έβγαλε έξω. Αποβολή! Ήτανε η πρώτη μου φορά. Και ήτανε μη γίνει η αρχή! Μετά...Μετά αποβαλλόμουνα αφ’ εαυτής! Εγώ! Το καλό παιδί! Η απουσιολόγος! Αποβολή με τη γαλαρία απαρτία και με τους μισούς από αυτούς να κοντεύουν να μείνουν από τις ωριαίες αποβολές!
Έτσι τσούλησε η Δευτέρα λυκείου. Ήταν σαν να δεν υπήρξε ποτέ για μένα! Μια συνεχής απουσία! Σαν να πέρασα από την Πρώτη Λυκείου στην Τρίτη. Προαγωγή με μπόνους την ευθύνη, πηδώντας μία τάξη με πλήρη ανευθυνότητα. Καθηγητές δεν είχαμε! Απαξάπαντες απόντες! Και ότε και εάν είχαμε, για κάποιον λόγο τρέχανε να καλύψουνε κενά. Που δεν τα λες κενά, αλλά ένα συνεχές κενό με διακοπές κάποιες ώρες μαθημάτων. Δεύτερη ώρα άλγεβρα, πέμπτη γυμναστική και έκτη Τέτρις, ή «Όνομα, Ζώα, Φυτά» ή ύπνος! Άντε και κανα Σταυρόλεξο. Θρησκευτικά ήταν αυτά!

-Βαδάση στον πίνακα!
-Πάλι εγώ κύριε καθηγητά!?
-Ε αφού μιλάς! Έλα να κάνεις ένα διάλειμμα για να σταματήσεις! Κάνω παρατήρηση στη Γεωργιάδου με την οποία μιλάς όλη την ώρα, κι εσύ συνεχίζεις!
-Ε στη Γεωργιάδου κάνατε, όχι σε μένα! Και στο κάτω-κάτω, όποιος μιλάει σηκώνεται στον πίνακα?
-Ναι! Για να λέει τουλάχιστον κάτι χρήσιμο. Μιλάει που μιλάει! Και γιατί δεν κάνεις την άσκηση?
-Γράφω τις σημειώσεις της Βιολογίας από χθες! Έλειπα!
-Ναι! Αλλά τώρα έχουμε Φυσική! Γιατί δεν τις γράφεις στο διάλειμμα?
-Να χάσω το διάλειμμά μου γράφοντας σημειώσεις Βιολογίας κ.Καθηγητά?!!!!


Ε είχα γίνει λίγο ατίθαση, αλήθεια είναι! Μια η βαρεμάρα της ηλικίας, την άλλη τα απωθημένα ενός καταπιεστικού μαθητικού παρελθόντος που με ήθελε comme il faut, λίγο ο έρωτας, πολύ η εφηβεία, κάμποσο οι ανησυχίες, μερικώς οι προβληματισμοί, αρκετά η πίεση υπό και επί παντός, μα πιο πολύ η Άνοιξη! Εκείνη η Άνοιξη που για κάποιο λόγο ο Θεός την έφτιαξε, όπως είπε ο Robert Orben, για να μας πει «Πάμε άλλη μία» και εκείνη η Άνοιξη που μαζί της την ίδια μέρα ο Θεός κατασκεύασε και την ελπίδα, την όρεξη για ζωή και την αλλεργία!
 Να μεγαλώνει η μέρα, να ξυπνάει από τη χειμερία νάρκη το χαμόγελο, να κοιμάται εκ περιτροπής η όρεξη για δουλειά, το διάβασμα και το σχολείο. Με λουλούδια να ανθίζουν, πουλιά να τιτιβίζουν και πεταλούδες να ζευγαρώνουν. Με βροχές να ποτίζουν, με δάκρυα ερωτικά να μουσκεύουνε μάτια, με ορμόνες εφηβικές να φλερτάρουν στα παγκάκια! Μια αγκαλιά στα πεζούλια, ένα κρυφό ραντεβού στη γωνία, μια συνωμοσία ανάμεσα σε συμμαθητές, κάτι χαχανιστές παρέες, άσκοπες και πολύωρες ετοιμασίες για εκδρομές, για ένα κρυφό τσιγάρο στην πίσω αυλή, για τάσεις ανεξαρτησίας και στάσεις δήθεν ανταρσίας, κοπάνες, αποβολές, σκασιαρχείο!

-Βαδάση αποβάλλεσαι! Πολυήμερη αποβολή και την επομένη με τον κηδεμόνα σου!

Ποιον κηδεμόνα μου? Αφού η κηδεμονευομένη του μαθήτρια της Τετάρτης, Λίζα Λάμδα Πετροβασίλη, έχει αποφασίσει πως δεν θα πάει στο σχολείο για πολλές μέρες! Θα γίνει κομμάτια, από εκείνα που ξέρει πάντοτε να σκορπάει, αλλά ποτέ να μαζεύει, και θα την κάνει, μπας και απαλλάξει λίγο τους καθηγητές και τους συμμαθητές της από το μπλα μπλα και τον κουραστικό προβληματισμό της! Θα αποβληθεί από μόνη της και θα βάλει απουσία στον εαυτό της. Είναι δύσκολο ο απουσιολόγος να βάζει απουσία στον εαυτό του. Είναι σαν να στρέφει το μαχαίρι επάνω του για να αυτοκτονήσει, σαν να ψαλιδίζει τη γλώσσα του, όπως ο ράφτης την ξεφτισμένη κλωστή που κρέμεται από το καλοραμμένο κοστούμι.

-Αφήστε το κύριε καθηγητά! Μην κοπιάζετε! Την κοπανάω από μόνη μου! Πάω να βρω την Άνοιξη...

                                                                       







25 σχόλια:

  1. απλά ΤΕΛΕΙΟ.......................

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. πού μας πήγες τώρα...
    υπέεεροχο κείμενο, έχει μία αμέσοτητα, ένα πράγμα έτσι όπως γράφεις λες και μπαίνουμε μέσα σε μία κάψουλα και βρισκόμαστε εκεί στην τάξη, δίπλα στο θρανίο μαζί σου και σιγοχαζογελάμε με τους καθηγητές!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. αχαχαχαχαχα!!!! Εισαι φοβερος στην παρομοιωση!
      Εχω διαβασει το κειμενο (μου) 100 φορες και οσο
      το διαβαζω ειναι σαν να το ξαναζω!

      Νομιζω πως ολοι εχουμε να διηγηθουμε παρομοιες
      ιστοριες!

      Διαγραφή
  3. Καταπληκτικό!!!!!!! και τόοοοοσο επίκαιρο!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γιατι Βικακι; Πότε δεν ητανε επικαιρες οι κοπανες; Η Λιζα Λ.Πετροβασιλη τις ξεκινουσε απο Σεπτεμβριο! Την Ανοιξη δε θα κανουμε; Χαχαχα

      Διαγραφή
  4. Διαβάζω το κείμενο.. πρώτη σκέψη "δεν πιστεύω ότι ήσουν γλωσσού και κοπανατζού μαθήτρια"... δεύτερη σκέψη "λατρεύει την άνοιξη όπως και εγώ!!! Η αγαπημένη μου εποχή. Μα πόσο ταιριάζουμε!!!" τρίτη σκέψη " μου έφτιαξε τη μέρα... τέλειο κείμενο" τέταρτή και καθυστερημένη σκέψη "... ετοιμάζεται να την κοπανήσει ... ετοιμάζεται για ταξίδι και μου το λέει έμμεσα!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!" ΠΟΥ ΘΑ ΠΑΣ ΠΑΛΙ ΧΩΡΙΣ ΕΜΕΝΑ... ΓΑΜΟΣ Ή ΒΑΦΤΙΣΗ ΛΕΓΕ ΒΑΔΑΣΗ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. 1.Κοπανατζου δεν ημουν! αλλα εγινα! οπως καθε μαθητης που σεβεται τον εαυτο του γινεται καποια στιγμη!
      Γλωσσου ομως ημουνα! αλλα απο τις γλωσσουδες με ευγενεια, οχι με αναιδεια. Με εκεινη την πυγμη που
      μπορει να εχει στο λογο του ο καθενας (ακομη και μαθητης) οταν τον πνιγει το δικιο και προσπαθει ο αλλος να του πατησει
      το κεφαλι μονο και μονο επειδη η θεση του του παρεχει εξουσια!
      2.δεν ταιριαζουμε μονο στην αγαπημενη εποχη. Και σε αλλα...πολλά! Δεν το χεις καταλαβει ακομη?
      3.Θα ηθελα συχνοτερα τις Τεταρτες να σας φτιαχνω την ημερα. Πηρα το μηνυμα: δεν το καταφερνω παντα.
      Πώς άλλωστε με τετοια θεματα?
      4. Δεν ετοιμαζομαι...την κοπανησα! Ουτε Γαμος ουτε βαφτιση. Την επομενη φορα που θα 'ναι γαμος μακρια σου υποσχομαι
      πως θα εισαι και εσυ ΤΟΥΛΑΧΣΤΟΝ καλεσεμενη (ει μη τι αλλο). Τωρα πώς θα βγεις στο γυαλι χωρις εμενα το Σαββατο δεν ξερω!
      Αλλα εισαι δυνατη! Θα το αντεξεις!

      Διαγραφή
  5. Άνοιξη η τέλεια εποχή για κοπάνες...χα!
    Το καλοκαιράκι αγαπάω περισσότερο αλλά τότε ξεκινούσαν οι εξετάσεις
    ( η σχολική χρονιά τελείωνε μέσα Ιουνίου κι όχι μέσα Μαίου ) οπότε τι κοπάνα να κάνεις!!!
    Μας γύρισες πίσω Πετροβασίλη-Βαδάση παιδί μου...στις κοπάνες μας, στα γέλια μας, τα σκονάκια, τους εφηβικούς έρωτες και τα κοτσίδια στα μαλλιά. Ανοησίεεεες, χάχανααα, άσε 7 ήμασταν στην παρέα κι η παραλία, οι καφετέριες κι όλοι οι ανοιξιάτικοι πειρασμοί δίπλα στα σπίτια και στο σχολείο μας. Πως ν αντισταθείς???
    Πολλά ανοιξιάτικα,λαμπερά και χαρούμενα φιλιά!!!

    http://youtu.be/wf1lztPn-wk

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Υπαρχει μια βασικη διαφορα: τοτε το σχολειο ειχε αρχη κ τελος! Τωρα δεν εχει τελος διοτι πολυ απλα δεν εχει αρχη! Μην την πιασουμε αυτην την κουβεντα γιατι θα επιστρεψω οχι στα θρανια αλλα στην εδρα (πια) κ δε θα σταματησω παλι το μπλα μπλα!!! Ειχες κ κοτσιδια ε; Φανταζομαι κ ποδιά! Εγω δυστυχως την προλαβα μονο 3 χρονια! Κριμα!

      Διαγραφή
  6. ε καλά δεν είμαι και δεινόσαυρος... χααχχαα, είχα κοτσίδια και ποδιά μέχρι την α' λυκείου...πέτυχα όλες μα όλες τις εξετάσεις ( από πέμπτη δημοτικού σε έκτη, από γυμνάσιο σε λύκειο, και στο τέλος τις κλασσικές που υπάρχουν και τώρα ). Επίσης μέχρι α' λυκείου το σχολείο μου ήταν θηλέων. Από που νομίζεις βρε έχω τέτοια αγωγή... :P

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ε για αυτο το ειπα κι εγω! Οχι για να σε θιξω! Δεν ειπα οτι τελειωσες κ εξαταξιο αλλα μεταξυ μας εκτιμω πολυ τους ανθρωπους του εξαταξιου: βγηκανε με γνωσεις, τουλαχιστον βασικες!

      Διαγραφή
  7. Βαδάση παιδί μου από ποιο λύκειο Ψυχικού ήρθαν οι συστάσεις σου? Εζησες μαθητικά χρόνια σε μεγαλούπολη? Και μετα αναρωτιέσαι γιατί άρχισες να κάνεις κοπάνες στην τρίτη λυκείου και να σε πιάνει η Ανοιξη?! Αχαχα! Αυτή την ιστορία να με την πεις αναλυτικότερα με τον επόμενο καφε! Σε φιλώ πολύ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αμαν βρε Georgina! Της Λιζας Λ.Πετροβασιλη οι συστασεις... Εγω σε ενα χωριο με πολυκατοικιες μεγαλωσα! Απλα στην πορεια, εγινα Λιζα....:Ρ :Ρ :Ρ

      Διαγραφή
    2. Μα τι να κάνω παιδί μου νυχτιάτικα που διάβαζα! Ταμπέρδεψα! Φταίει που δεν είδα αυτή την ταινία πάνω από 100 φορές! Θα επανορθώσω όμως τώρα που μου τη θύμισες!

      Διαγραφή

  8. Αυτό είναι αδικία....Γιατί τελείωσε το σχολείοοοοοοο ????? Πετροβασίλη κάνε το θαύμα σου..........

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτο το σχολειο πια, σαν τον γαμο ενα πραγμα! Οταν εισαι απ' εξω, θες να μπεις μεσα, κι οταν εισαι μεσα γκρινιαζεις και αναπολεις το εξω...τς τς τς! Διαστροφη!

      Η Αγ.Πετροβασιλη ε? Την ανακηρυσσουμε προστατιδα των μαθητων! Καλο!

      Διαγραφή
  9. τωρα που εισαι στην "απεναντι"οχθη πως βλεπεις τα σημερινα παιδια; θυμιζουν τη δικη σου εποχη η μιλαμε για κατι διαφορετικο;
    θα μου πεις τα παιδια ειναι παντα παιδια και η ανοιξη παντα ανοιξη.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εγω ξερω πως για ολα αυτα, δεν ισχυει το "O tempora! O Mores!" και πως προκειται για διαθεσεις all time classic...κι οποιος θελει ας με διαψευσει!

      Διαγραφή
  10. Που εισαι κοριτσακι; τι σου συνεβη;γιατι δεν γρφεις;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Χρόνια πολλά Κωνσταντίνα μου! Χριστός Ανέστη! Ημουν σίγουρη πως έχασα πολλές Τετάρτες γιατί έχω να μπω στο mail εδώ και πολύ καιρό (φοβάμαι να πάω γιατί θα με πλακώσουν τα γράμματα) και δεν έχω λάβει ενημερώσεις. Θα ανησυχούσα αν δεν είχες δώσει σήμα ζωής! Σε γλυκοφιλώ, θα τα πούμε σύντομα 4 Μαίου δίνω εξετάσεις και ξαλαφρώνω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χρονια Πολλα μωρο μου! Αληθως! Οπως βλεπεις δεν εχασες τιποτα γιατι πολυ απλα την κοπανησα για τα καλα! Καλη επιτυχια στις εξετασεις σου! Εγω λεω να τα π(ι)ουμε....
      Μακια!
      Και χρονια πολλα για την ονομαστικη σας εορτη! (αμφοτεροι)

      Διαγραφή