Ευρωπαϊκή Ένωση

Κεφάλαιο: «Μέλη»

1+1=7x2=64...Δεν τα λέω καλά? Αφού ο παππούς μου από την πλευρά της μητέρας μου έχει 7 αδέρφια. Η γιαγιά μου από την ίδια πλευρά έχει 8 αδέρφια. Ο μέσος όρος παιδιών του καθενός από τα αδέρφια είναι 2, τα οποία όλα πλην ενός είναι παντρεμένα και έχουν από 2 παιδιά! Ερώτησις 1^η: πόσο μεγάλο είναι το σόι μου από πλευράς της μητέρας μου? Πιάστε κομπιουτεράκια και υπολογίστε! Εμείς έχουμε σταματήσει το μέτρημα. Το μόνο που κάνουμε είναι να αναρωτιόμαστε γιατί είναι παροιμιώδης του Κουτρούλη ο γάμος και όχι του Μαγκούφη! Που όπως αποδεικνύεται, μόνο Μαγκούφη δεν τον λες τον προπάππο μου… Διότι,  κάθε 9 με 12 μήνες έχουμε τουλάχιστον έναν γάμο, αν όχι βάφτιση! Ερώτησις 2^η: Φταίω εγώ που με λένε Βασίλω για το όπου γάμος και χαρά? Βασίλης ήτανε ο προπάππος μου και Ελένη η προγιαγιά μου. Έχουμε έναν Βασίλη, μία Βασιλική και πέντε Ελένες. Τη χάρη της Βασίλως όμως την έχουνε όλοι, διότι…

Κεφάλαιο: «Κοινοβούλιο-Επιτροπές-Συμβούλια»

…τους γάμους κάποτε τους κάναμε χωρίς λίστες. Α λα παλαιά! Καθόταν ο καθένας όπου έβρισκε. Τώρα, σε «εκπολιτισμένα» μαγαζιά, που δεν είναι το καφενείο του παππού του Βασίλη, μήτε η ταβέρνα, αλλά τα κτήματα συνεστιάσεων,οι αίθουσες συνεδριάσεων και τα συναφή, δίνουμε λίστες με ονόματα για να καθίσουμε σε τραπέζια! Ματαιότης ματαιοτήτων! ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΚΑΘΕΤΑΙ ΠΟΤΕ ΣΤΗ ΘΕΣΗ ΤΟΥ! «Γκιζιρνούμι»* από θέση σε θέση σαν να παίζουμε τις μουσικές καρέκλες! Επιπλέον…

Κεφάλαιο: «Κινητικότητα-Σταθερότητα»

…πέρα από τους γάμους, έχουμε όλοι ένα άτυπο ραντεβού κάθε Χριστούγεννα, Πάσχα και Δεκαπενταύγουστο στο ορεινό μας χωριό και θα πρέπει να υπολογίζουμε πολλές στρωματσάδες, καζάνια με φαΐ και πολλά ταψιά με πίτες χωριάτικες. Σαν βγούμε έξω, έστω οι μισοί έχουμε ρεζερβέ τουλάχιστον τη μισή καφετέρια ή ταβέρνα και γενικά η βόλτα στα σοκάκια του χωριού θυμίζει διαδήλωση του ΚΚΕ. Κατά τι περισσότεροι φυσικά από τη συντροφική παράταξη…

Κεφάλαιο: «Ισονομία, Ισηγορία, Ισοπολιτεία και Ανθρώπινα Δικαιώματα»

Συζητάμε... Τρόπον τινά! Διότι η πολυλογού -μαντέψτε!- δεν είμαι εγώ. Πολλές φορές έχουνε γίνει αναρίθμητες προσπάθειες να καθίσουμε όλοι αντάμα και να πούμε τα νέα μας ή τις απόψεις μας, αλλά τελικά περισσότερο θυμίζουμε χάβρα Ιουδαίων. Καταλήγουμε πηγαδάκια, πηγαδάκια, πηγαδάκια, κι ο Θεός να σε φυλάει μην πέσεις σε κανένα μέσα!!! Μιλάει ο ένας και δεν προλαβαίνει ποτέ να ολοκληρώσει. Να πάρει σειρά? Από και κλείεται! Διότι έχει πολλές πιθανότητες να τον διακόψει κάποιος άλλος που θέλει να μιλήσει επάνω στη φωνή του άλλου και να πει τα δικά του. Ήτοι, όλοι έχουμε δικαίωμα να διακόψουμε τον άλλον!

Κεφάλαιο: «Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή, Αναπτυξιακά πακέτα ΕΣΠΑ»

Όλοι οι θείοι είναι πια συνταξιούχοι! Τώρα αρχίσανε και τα ξαδέρφια… Ο αγαπημένος όλων κι ο μέντορας πιο όλων είναι ο θείος από την Αμερική που ζει εν Αθήναις και όχι στην Αμερική, αλλά έχει όλες τις ιδιότητες ενός θείου από την Αμερική! Κανείς δεν κάνει κίνηση στη ζωή του, εάν πρώτα δεν υποβάλει αίτηση και δεν πάρει έγκριση για κινήσεις οικονομικές, πολιτικές και κατ’ επέκταση κοινωνικές! Παρίσταται παντού και πάντα, τρώει ΤΟ δούλεμα από όλους, τον αγαπάνε απαξάπαντες, αγαπάει τους πάντες, αλλά αποδίδει τα του Καίσαρος των Καίσαρι… κάτι σαν το Διεθνές (και όχι απλά το Ευρωπαϊκό) Δικαστήριο της Χάγης!

Κεφάλαιο: «Συμμαχίες-ΝΑΤΟ»

Όχι βέβαια! Ποιος μίλησε μόνο για υπερβάλλουσα και ξεχειλίζουσα αγάπη! Πέφτουν και μαχαιριές! Απλά δεν είναι πισώπλατες! Διότι θα σου την πετάξει ο άλλος με τέτοια ταχύτητα μέχρι να πεις «κύμινο», άρα δεν προλαβαίνεις να την φας στην πλάτη! Πέφτει κατάστηθα!

Το περασμένο, λοιπόν, Σάββατο νυμφεύσαμε τον χαμογελαστό μας Γιαννάκη με την πιο χαμογελαστή Ευρώπη, ους ο θεός συνέζευξε άνθρωπος μη χωριζέτω: εν ολίγοις ο γάμος μπορεί να ονομαστεί Ευρωπαϊκή Ένωση, όπου συγκεντρώθηκαν οι G15 και είχε όλα τα χαρακτηριστικά της οικονομικής και πολιτικής ένωσης:

- Ήμασταν όλοι κουστουμαρισμένοι

-Υπήρχανε δείπνα και γεύματα

-Μας χαρακτήριζε μια πολυγλωσσία, καθώς οι μισοί, πριν πάνε στο τραπέζι, «πεινούσανε» και οι άλλοι μισοί «πεινάγανε»

-Η πολιτική συζήτηση πήγαινε σύννεφο, αλλά τα προβλήματα δε λύθηκαν, απεναντίας μπερδεύτηκαν κι άλλο

-Οι μισοί μιλούσαν από θέση ισχύος, συνταξιούχοι γαρ

-Το προλεταριάτο φωνασκούσε σαν την υποψήφια κυβερνώσα αριστερά που ποτέ δε θέλει να κυβερνήσει, αλλά επαναστατεί εν τέλει αναίμακτα και μια χαρά δέχεται τα δανεικά κι αγύριστα από τους δυνατούς κεφαλαιούχους της Δύσης….

-Τι άλλο να σας πως για να σας πείσω πως είμαστε μια Ένωση με όλα τα συμπαρομαρτούντα?

Γιάννη και Ευρώπη ΝΑ ΖΗΣΕΤΕ και σας ευχαριστούμε πολύ για το υπέροχο Σαββατοκύριακο!

 Να ‘μαστε πάντα καλά και να ανταμώνουμε!

*γυροβολάμε 

Ένα μικρό αφιέρωμα στο πολυαγαπημένο μου σόι:

Έκθεση: Πώς πέρασα το καλοκαίρι;

Φέτος το καλοκαίρι δεν έμοιαζε με τ’ άλλα! Ήτανε ξεχωριστό. Πολύ ξεχωριστό. Πρώτ’ απ’ όλα έβρεχε συνέχεια και παντού. Ήτανε ένα κακοκαίρι. Το θερμόμετρο δεν έπιασε σχεδόν καμία μέρα καύσωνα και οι μπόρες εναλλάσσονταν αρμονικά με τους κατακλυσμούς, τους καταποντισμούς και τα ψιλόβροχα. Οι διακοπές από τη δουλειά δεν κράτησαν πολύ. Η δουλειά ήτανε πολλή, η εφορεία όμως περισσότερη. Η ευφορία αντιστρόφως ανάλογη προς την εφορεία.  Δουλεύαμε όλοι πολύ και σαν οικογένεια βρισκόμασταν λίγο έως καθόλου, όπως κάνουν όλες οι οικογένειες που σέβονται τον εαυτό τους στις εκπολιτισμένες δυτικές κοινωνίες, οι οποίες διασκεδάζουν μόνο κάθε Σάββατο στο super market! Ωστόσο, ότε και αν βρισκόμασταν, τρωγόμασταν και μαλώναμε, γιατί είχαμε όλοι νεύρα από τη δουλειά και από ανούσια πράγματα που αν είχαμε σοβαρότερα, με αυτά δε θα ασχολιόταν κανείς και ποτέ. Μερικούς ανθρώπους όμως η ζωή τούς χαρίζει τέτοια γκρίνια και τέτοια αχαριστία που τους στερεί παραπάνω μυαλό ώστε να καταλάβουν πως υπάρχουν πολύ χειρότερα…  

Επιπλέον, οι διακοπές έγιναν με φειδώ. Αλλά και με φίδια. Από αυτά που τρέφεις στον κόρφο σου. Οι διακοπές πιο πολύ μοιάζανε με κοπές. Κάναμε κάτι διαλείμματα από χαζοπαρεξηγήσεις, ζήλιες και μπερδέματα. Ξεκινήσαμε και το ψάρεμα. Μάθαμε να ψαρεύουμε πληροφορίες από τους συνομιλητές μας, να βγάζουμε λαβράκια από τις συζητήσεις και να ψήνουμε το ψάρι στα χείλη σε ανθρώπους που ισχυριζόμαστε ότι αγαπάμε. Μετά ζητήσαμε συγνώμη και θέλαμε να έρθουν όλα στη θέση τους!

Το καλοκαίρι όμως τελείωσε. Και τολμώ να πω πως έχω παρατηρήσει το εξής: το φθινόπωρο δε δίνει περίοδο χάριτος σχεδόν ποτέ στο καλοκαίρι. Δεν του δίνει ούτε τόσο από τον χρόνο του. Έγραψε το ημερολόγιο «Σεπτέμβρης», το Καλοκαιράκι παίρνει τις ξαπλώστρες του, κλείνει τις ομπρέλες του, διπλώνει τις πετσέτες του, ξεκρεμάει από τους πασσάλους τις αιώρες του, μαζεύει τα κουβαδάκια του και «μπρος!» για άλλες παραλίες. Μετακομίζει στο νότιο ημισφαίριο.

Απλά ευελπιστώ πως το κλίμα μας εδώ θα γίνει κάποια στιγμή τροπικό σαν αυτό της Κούβας, όπου θα έρχονται όλοι οι τουρίστες από τις βόρειες χώρες να κάνουν πάμφθηνες διακοπές. Οι θερμοκρασίες θα γίνουν σταθερά όλον τον χρόνο 20-30 βαθμούς Κελσίου. Οι παραλίες μας και δη η Χαλκιδική δε θα ζηλεύει τίποτε από την Καραϊβική. Τα αυτοκίνητά μας δεν θα τα αλλάζουμε, γιατί προσεχώς, σε 30 χρόνια θα γίνουν αντίκες και δη ανεκτίμητης αξίας. Τα σπίτια μας θα ανήκουν όλα στο Κράτος (εν Κράτει), δλδ στις Τράπεζες. Εκτός από τις φοιτητικές λέσχες θα τρώμε, θα πίνουμε, αλλά και θα ψωνίζουμε και οι υπόλοιποι –μη φοιτητές- με κουπόνια (Groupon, goldendeals κλπ), ωστόσο θα χορεύουμε και θα διασκεδάζουμε ξένοιαστοι στα καφέ της Νέας Κούβας. Το μόνο που θα μας λείπει θα είναι ένας Τσε και ένας Φιντέλ!

Καλό Χειμώνα