Η μόνη μου σχέση πια με τη γεωμετρία
είναι η απίστευτη αγάπη που έχω στα Τρίγωνα! Πανοράματος φυσικά! Μέχρι εκεί!
Λατρεύω εκείνη την αρμονία των πλευρών που με μαθηματική ακρίβεια αγκαλιάζουν
την παχύρρευστη κρέμα, έτοιμη με την πρώτη δαγκωματιά να αποδράσει από το
σιροπιασμένο φύλλο κρούστας στους γευστικούς μου κάλυκες! Βέβαια για να μην
αδικώ, κι ο μπακλαβάς δεν είν’ κακός, αν και ρομβοειδής! Μη μου πεις ότι
μπορείς να αντισταθείς σε μια πολίτικη συνταγή με σοροπιασμένα φύλλα τεμπέλικα
ξαπλωμένα το ένα πάνω στο άλλο, αλλά κρατώντας συνάμα αποστάσεις εξ αιτίας των
παρενθετικών καρυδιών! Δεν είπα, βέβαια, ότι παραβγαίνει σε νοστιμιά τον ανεξίτηλο
και ολοστρόγγυλο κουραμπιέ! Μάλιστα, ανεξίτηλος. Και οχυρωμένος! Αν πεις να τον
δαγκώσεις στα κρυφά, μη μου άπτου γαρ, σε πιάσανε! Εγώ έχω σταματήσει να κλέβω
κουραμπιέδες! Αφήνω ίχνη. Ακόμη κι ο δίσκος θα το πει! Μένει ίχνος σαν αυτό που
αφήνει η πατημασιά στο χιόνι. Γι’ αυτό, το αεροδυναμικό μελομακάρονο θαρρώ πως
είναι πιο αθώο! Βέβαια, θα μπορούσε να ισχυριστεί κανείς πως έχει μια ταχύτητα
λόγω σχήματος να εισβάλει χωρίς άμυνα στο στόμα και ως εκ τούτου μια υπεροψία.
Θανάσιμη μάλιστα! Παχαίνει ύπουλα! Σου χαρίζει τέτοιο υποδόριο λίπος, μέρες που
‘ναι, που πραγματικά καταλαβαίνεις γιορτές! Έχει αυτοπεποίθηση αυτό το
γλύκισμα. Ό,τι και να λένε οι ξενέρωτοι
«που δεν είναι του γλυκού» (άκου δυστυχία που υπάρχει στον κόσμο-να μην σου
αρέσουν τα γλυκά!), ένα μελομακαρονάκι για το καλό θα το ψιλοτσιμπήσουν!
Η σοκολάτα πάλι είναι αφενός
αγεωμέτρητη, αφετέρου όμως πιο εύρωστη και πιο παιχνιδιάρα! Ερωτική πολύ, γι’
αυτό και ερωτοτροπεί με τους πάντες και τα πάντα. Βουτάει στα ζυμάρια για να
γίνουν πιο σκληροπυρηνικά. Χύνεται πάνω από αυτά για να γίνουν πιο εξαρτημένα.
Εισχωρεί στα φρούτα για να γίνουν πιο μυστήρια. Ανακατεύεται με την καραμέλα
για να γίνει πιο ανταγωνιστική. Χώνεται ανάμεσα σε καρύδια και φουντούκια για
να γίνει πιο αδιάκριτη και ενοχλητική. Άλλοτε συναναστρέφεται το γάλα για να
γίνει πιο φθηνή, αλλά αμαρτωλή, κι άλλοτε το αποστρέφεται για να παραμείνει
καθαρόαιμη και αυτοκρατορική. Εν ολίγοις είναι εκτός συναγωνισμού.
Τα κέικ, όμως, και τα κάθε είδους παντεσπάνια
είναι λιγάκι ετερόφωτα. Δεν έχουν αίγλη αν δεν πάρουν λίγο από την λάμψη της
κρέμας, από τη δόξα του φρούτου και από την illustration έκδοση του σιροπιού. Ωστόσο και
σκέτα, φρεσκοκομμένα και αχνιστά τσαλαβουτηγμένα σαν κολυμβητές σε ζεστό
μυρωδάτο καφέ ή τσαγάκι αρωματικό χειμωνιάτικο, είναι ικανά να μποτιλιαρίσουν
τις λεωφόρους του πεινασμένου σου πεπτικού συστήματος απ’ άκρη σ’ άκρη!
Αλλά και οι φυσικοί καρποί, ξηροί ή
αφυδατωμένοι, αποξηραμένοι ή βαφτισμένοι στις γλυκές κολυμπήθρες του
ζαχαροπλάστη που βράζουν σαν τα καζάνια της κολάσεως δεν είναι καθόλου άσχημοι.
Κρύβουν την αμαρτία τους κάτω από το προσωπείο της φύσης. Τι παραβγαίνει το
γλυκό του κουταλιού? Μεταξύ μας όμως ποτέ δεν κατάλαβα, γιατί τα λεν γλυκά του
κουταλιού. Εγώ, εάν ξεκινήσω να τρώω το μελιτζανάκι ή το καστανάκι ή στη
χειρότερη το καρυδάκι, σιγά μη μείνω στο κουτάλι! Θα φάω το βάζο ολόκληρο.
Διότι, εάν κάνεις μια αμαρτία, οφείλεις να σέβεσαι τον εαυτό σου και την κάνεις
ολόκληρη, από την αρχή μέχρι το τέλος σωστά!
Σωστά?
Γι’ αυτό κι εγώ σας εύχομαι να
περάσετε τα πιο γλυκά και ζαχαροειδώς αμαρτωλά Χριστούγεννα της ζωής σας, να τα
νιώσετε όσο πιο ζεστά γίνεται. Από την πόρτα μόλις έρθω να σας πω τα κάλαντα
(γιατί θα έρθω, να το ξέρετε, αλήθεια σας λέω, η μαμά μου δε μ’ αφήνει να λέω
ψέματα), θέλω να μυρίσω το φρεσκοψημένο κέικ, να σπάσει η μύτη μου από το
καμένο βούτυρο που σιγοκαίγεται στην κατσαρόλα, να λιγώσω από το σιγοβρασμένο
με λεμόνι -για να μην κόψει- σιρόπι για τον μπακλαβά και να δω επάνω στη σόμπα
σας φλούδες μανταρίνι και ένα μεγάλο γυάλινο βάζο γεμάτο καρύδια, κάστανα,
φουντούκια, κανέλα και αμύγδαλα στο τραπέζι να περιμένουν να τα παίξετε την
Πρωτοχρονιά στο ΠΑΡΤΑ ΟΛΑ! Μη φορέσετε στενούς κορσέδες για να δείχνετε
όμορφοι. Είστε! Μην αγχώνεστε αν δεν μπορείτε να διασκεδάσετε «έξω». Να βάλετε απλά
ζεστές πυτζάμες, χουχουλιάρικες για να είστε άνετοι. Και να πάρετε κιλά! Θα σας
χρειαστούν. Προστατεύουν από το κρύο και έχετε αποθέματα στις πείνες που
έρχονται. Αφήστε τον εαυτό σας ελεύθερο να χαρεί την ήττα του από τη ζάχαρη.
Και περιμένετε τον Αϊ-Βασίλη να σας φέρει Σ.Υ.Κ.Α. (Σοφία Υγεία, Κουράγιο, Αντοχή)και
όχι τον i-Βασίλη να σας φέρει i-phone, i-pad και i-pod! Η επικοινωνία δεν καθορίζεται από
την Apple, αλλά από το πόσα ΜΗΛΑ θα σφάξετε στο βωμό της μηλόπιτας που θα
μοιραστείτε με τους ανθρώπους που αγαπάτε!
Και του χρόνου!
Εμείς θα τα πούμε του χρόνου πια! Όχι όμως του χρόνου τέτοια
μέρα, γιατί μου λείπετε και μόνο στην ιδέα! Στη ζωή μου έχω κόψει αρκετές
εξαρτήσεις. Αυτή που δεν μπορώ εύκολα να κόψω είναι η εξάρτηση από τη σοκολάτα,
από την αγάπη και από την αγάπη σας e-φίλοι μου (και όχι μόνο e-…)!
Καλές Γιορτές, εξομολογηθείτε τις αμαρτίες σας σε όσους
αγαπάτε και να θυμάστε ότι εγώ ΣΑΣ ΑΓΑΠΑΩ!
Φιλιά
Κωνσταντίνα
ΥΓ: αν ξέρετε καμιά καλή χριστουγεννιάτικη συνταγή, ορίστε,
μοιραστείτε την!