Σε μία αίθουσα αναμονής της Παιδείας συναντιούνται δύο...
-Αχ! Εσάς κάπου σας ξέρω! Είστε η...
-Γλώσσα!
-Γλώσσα? Όπως λένε Βακαλάος, Σολομός κλπ
-Όχι. Όπως λένε Αγγλική, Γαλλική κλπ
-Α μάλιστα. Και το Επίθετό σας?
-Ελληνική
-του...
-του Ινδοευρωπαϊκού πολιτισμού
-και της...
-και της μόνης ανάδελφης, Αρχαίας Ελληνικής
-και πόσο χρονών είσαστε?
-πόσω χρονών είμαι?
-Ακριβώς!
-Σε μια κυρία δε ρωτάνε την ηλικία της αλλά τέλος πάντων
-Με συγχωρείτε κυρία μου. Έχετε δίκιο. Παραφέρθην. Εσείς είσαστε που κατηγορείστε για εγκατάλειψη συζυγικής στέγης και για συνεργία σε έγκλημα περί αποκοπής του έθνους από τον ομφάλιό του λώρο, την αρχαιότητα και τα τοιαύτα. Εκκρεμεί και μία δικογραφία εις βάρος σας, εδώ και τρεισήμισι χρόνια, αν δεν κάνω λάθος, που περιέχει πάμπολλα στοιχεία εκ του συζύγου σας, του Αρχαίου Ελληνικού Λόγου καθώς και από κυρίως ομιλητές οι οποίοι εμφορούνται από ευγενές αισθήματα περί ελληνικότητας και πατριδογνωσίας κατηγορώντας σας για άκριτη υιοθέτηση ξενικών τύπων από άλλες γλώσσες, ελεύθερη είσοδο ιδιωματικών στοιχείων στην καθημερινότητα, αποκοπή από την αρχαία ελληνική
-Μμμάλιστα... κι εσείς είστε ο...?
-Εγώ ονομάζομαι Εθνικισμός και είμαι ο κυρίως πολέμιος των στοιχείων που τείνουν να αλλοιώσουν αυτό που ονομάζουμε Έθνος. Υπηρετώ την Παιδεία!
-Μμμάλιστα. Και οι κυρίες που στέκονται δίπλα σας?
-Α με συγχωρείτε. Δε σας σύστησα! Είναι οι αδελφές μου: η Εμμονή και η Ημιμάθεια.
-Και τι λέγατε για μένα?
-Άκουσα ότι οι ομιλητές, οι υποστηριχτές αυτού του τόπου, οι εθνικόφρονες, λέγω, ζητούν την καταδίκη σας σε ισόβια κάθειρξη προκειμένου να μην επιτραπεί άλλο η σπίλωση από τους νέους ομιλητές της αμιγής ελληνικότητας αυτού του ιστορικού έθνους
-Μμμάλιστα. Και τι είναι αυτό που τους ενοχλεί?
-Μα δεν καταλάβατε?
-Niente!
-Αααα...Ωραία λοιπόν, να σας εφιστήσω την προσοχή ξαναεπαναλαμβάνοντας: Γνωρίζετε πάρα πολύ καλά, όπως φαντάζομαι, ότι από ανέκαθεν οι Έλληνες ήταν ένας λαός φιλομαθής.
-Το γνωρίζω αλλά εξακολουθώ να μην καταλαβαίνω πώς αυτό συνδέεται με μένα
-Μα σας εξηγώ τη μοναδικότητα αυτού του λαού, ο οποίος αυτός κάθε αυτός είχε ένα μοναδικό πλεονέκτημα σε σχέση με τους υπόλοιπους λαούς του κόσμου. Ήταν πάντα ο πιο καλύτερος. Έχει παράγει τόσα προϊόντα πολιτισμού! Πρόκειται για την πιο άριστη γλώσσα όλων παγκοσμίως, την «επικεφαλή των επικεφαλών». Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν αποθανατίσει όλους τους θησαυρούς αυτής της γλώσσας με τόσους κόπους! Επιστρατεύτηκαν οι καλύτεροι μέθοδοι όλων των εποχών για να μείνετε εσείς στην ιστορία αλλά δυστυχώς οι κόποι τους δεν ανταμοίφθησαν. Τζάμπα όλα τους τα μεγαλεπίβολα σχέδια. Υιοθετείτε άκριτα στοιχεία αφειδώς!
-Με συγχωρείτε κύριε Εθνικισμέ. Αλλά έχω την αίσθηση ότι υπερβάλλετε λιγάκι.
-Υπερβάλω? Ποιος εγώ? Θεωρείται δλδ πως είμαι υπέρ του δέοντος υποστηριχτής σας? Αντί να είστε υπερήφανη που ακόμα υπάρχει κόσμος πολύς τόσα χρόνια μετά Χριστού που εξακολουθεί και πιστεύει στην αρχαιοελληνική σας αίγλη, έχετε ένα ύφος αθώας περιστεράς, εμφανίζεσθε χαλαρή, με ένα σορό άχρηστες εκφράσεις που δεν προσφέρουν απολύτως τίποτε στην υπεράσπισή σας. Μη τα βλέπετε όλα τόσο επιφανειακά κυρία μου. Ως αναφορά τώρα τη χρήση σας, παρατηρείται εδώ και τόσα πολλά χρόνια ότι προσέχετε μοναχά την επιφάνεια και ποτέ το βάθος. Μην τα παίρνετε όλα εξ απαλών ονύχων τέλος πάντων! Εδώ σας λέμε ότι πρόκειται να συμμετέχετε στην μεγαλύτερη καταδίκη που έγινε ποτέ περί γλώσσας.
-Κοιτάξτε να δείτε... ή μάλλον κοίτα να δεις, να κόψουμε τον πληθυντικό για να μιλήσουμε πιο ελεύθερα.
-Όπως θέλετε... ή μάλλον... όπως θες
-Πρέπει να μάθεις να με χρησιμοποιείς αυθόρμητα αλλά όχι αυθαίρετα, κατάλαβες?
-Ε? Προσπαθώ! Συνέχισε!
-Κι εγώ έχω απαυδήσει τόσο πολλά χρόνια να με κακομεταχειρίζονται αλλά δεν κάνω κι έτσι. Ότι είσαι υποστηριχτής της αρχαιότητας υπέρ το δέον είναι πασιφανές! Κάνε κάτι αλλά με σωστό τρόπο.
-Δηλαδή?
-Δηλαδή εδώ εγώ που είμαι η Γλώσσα αυτοπροσώπως και δεν είμαι υστερική, αν και ιστορική ως γλώσσα! Μη θεωρείς κι εσύ, όπως οι άλλοι, ότι όλος ο κόσμος περιστρέφεται γύρω από την Ελλάδα και την ελληνική αρχαιότητα και όχι γύρω από τον ήλιο!
Αστυνόμευση στη γλώσσα δεν μπορούμε να θέσουμε. Να κάνουν λάθη στη γλώσσα ομιλητές μόλις ενός μηνός ή ενός χρόνου να το καταλάβω. Να κάνουν όμως και αυτοί που εξ απαλών ονύχων ακούν, μαθαίνουν και ΥΠΟΤΙΘΕΤΑΙ σπουδάζουν τα ελληνικά, δλδ από τα γεννοφάσκια τους, κι έχουν γίνει τώρα ολοκληρωμένοι άνθρωποι, με πτυχία, νομίζω πως αυτό δε με αφορά. Ας πρόσεχαν οι δάσκαλοι να με διδάξουν σωστά. Προσωπικά δεν απολογούμαι. Την πατριδογνωσία την εξασφαλίζεις ΚΑΙ μέσα από τη γλώσσα, εφόσον κάποιος σου τη διδάξει όπως μιλιέται. Κι αν ένα λάθος πάνω μου, από κάποιον, κάπου, κάποτε, υιοθετηθεί από όλους σας και για μεγάλο χρονικό διάστημα, πρέπει να το αποδεχτείτε ως ένα επόμενο στάδιό μου. Διαφορετικά, θα μιλούσαμε 2000 χρόνια μετά Χριστόν, όπως μιλούσανε προ Χριστού. Σκέψου!
Όσον αφορά τώρα τη χρήση που λες, μάθε πως αυτή κατακτιέται. Δεν επιβάλλεται! Η σχέση του ομιλητή με τη γλώσσα είναι αυτόματη και καλλιεργήσιμη!
-Μεταξύ εμού κι εσού εννοείς?
-Μάλιστα μεταξύ εμού και σου
-Δεν μπορείς να ταράξεις τα νερά των υπαρχουσών δομών. Καταλαβαίνεις?
-Πώς?
-Επίτρεψέ μου να έχω καλύτερη άποψη επί του θέματος. Είναι εύκολο να πιω ένα καφεδάκι?
-Πώώώς! Βεβαίως! Ό,τι θέλεις!
-Ωραία τότε! Παράγγειλέ μου έναν καφέ και επίστρεψε αμέσως να σου εξηγήσω ενδελεχώς τι ακριβώς εννοώ! Και μη μου παριστάνεις άλλο τον Δευκαλίωνα μετά την καταστροφή της ανθρωπότητας ότι θα είσαι ο μόνος επιζών!
-Πάλι δε σε καταλαβαίνω. Πετάγομαι ως το καφέ της κυρίας Γενατάς επί της Τσιμισκής και έρχομαι να συνεχίσουμε τη συζήτηση
-Κάν’ το. Και να ‘σαι εδώ το συντομότερο, γιατί θέλω να φύγω μέχρι τις τεσσερισήμισι
-Μάλιστα. Κι ο κύριος Τριανταφυλλίδης δλδ θα υποστήριζε κι εκείνος, αν ζούσε....
-Αν ζούσε απλά θα ήταν κύριος. Τώρα δεν είναι, επειδή πέθανε κατάλαβες?
-Καλά συγγνώμη! Πώς ξεκινήσαμε και πού καταλήξαμε! Εκεί που μας χρωστούσανε, μας πήραν και το βόδι
-Ποιο είν’ το βόδι και ποιος ο οφειλών θες να το συζητήσουμε?
-Εγώ πάντως δεν είμαι. Κι αν το πάρουμε δια της εις άτοπου επαγωγής...
-...ναιαιαι! Γιααα συνέχισε...θα ‘χει γούστο! Σηκώθηκαν και τα ρηχά πιάτα να ζητήσουν σούπα!
-Μα! Δε σου επιτρέπω!
-Τι δε μου επιτρέπεις βρε γελοίε! Βρε δήθεν, βρε ανίδεε, που από την ώρα που άνοιξες το στόμα σου ως δήθεν υπερασπιστής μου με έχεις κατακρεουργήσει κι εμένα και την αδερφή μου τη Γραμματική ολόκληρες και το Συντακτικό μαζί. Σας κάνουν πλύση εγκεφάλου περί πατριωτισμού και σας ποτίζουν στο αίμα φανατισμό χωρίς να γνωρίζετε ότι η φιλοπατρία σας δεν αποδεικνύεται με απαρχαιωμένες αίγλες λαμπρών παρελθόντων. Η Παιδεία σού λείπει κύριε, για να διασφαλίσεις τα εθνικά σου κεκτημένα και όχι η προσκόλληση, τα κολλήματα και τα κωλύματα σε σκουριασμένες ιδέες.... που τις αναπαράγεις με λάθος τρόπο, επειδή σου πήρε τα μυαλά η Ημιμάθεια και όχι η εκ βαθέων γνώση!
Η γνωριμία κατέληξε εν τέλει σε καβγά υψίστης σημασίας. Η Παιδεία αργούσε πολύ να ‘ρθει. Ο Εθνικισμός πήρε τις αδερφές του, την Εμμονή και την Ημιμάθεια και φεύγοντας δε χαιρέτησαν τη Γλώσσα, ούτε της πρόσφερε καφέ εννοείται από το καφεδενάκι της κυρίας Γενατά επί της Τσιμισκή, αποχαιρέτησαν όμως την Παιδεία. Ήξεραν πως δε θα ‘ρθει ποτέ. Δεν έτρεφαν αυταπάτες. Άλλωστε στον ίδιο χώρο Παιδεία και Ημιμάθεια δε χωρούν. Η Γλώσσα πάλι έμεινε πίσω, σκεπτική, εκνευρισμένη απ’ τις απαρχαιωμένες αντιλήψεις που την περικύκλωσαν και αποθαρρυμένη από την Ημιμάθεια η οποία είχε κατακλύσει τα μυαλά των δήθεν πατριωτών. Ήλπιζε στην έλευση κάποια στιγμή της Παιδείας. Όταν εκείνη θα ερχότανε, θα μάθαινε στον κόσμο ότι «αγαπώ το έθνος μου» δε σημαίνει ετεροχρονισμένη και με κουτσουρεμένο τρόπο γλώσσα, προσκολλημένη σε ένδοξα παρελθόντα, ούτε σε γλωσσικό κλίβανο αποστειρωμένη και στερημένη από γλωσσικές επαφές που υπό φυσιολογικές συνθήκες επιτρέπουν συναλλαγές και ανταλλαγές δομών με εκ βαθέων γνώση του γραμματικού και λεξιλογικού αλλά και σημασιολογικού της συστήματος! Δυστυχώς αυτό μόνη της δεν μπορούσε να το κάνει. Χρειαζόταν αρωγούς, λειτουργούς. Τους δασκάλους....που θα μάθαιναν στα παιδιά να μιλούν σωστά τα ελληνικά και τότε όλα τα άλλα θα έπονταν αβίαστα! Αλλά πού καιρός για τέτοιες πολυτέλειες!
Για Λακεδαιμονίους θα μιλούμε τώρα?