Τετάρτη 3 Οκτωβρίου 2012

Αναζητώντας το απλό στο «φανταστικό» χωριό μου

Σαν το απλό δεν είναι τίποτα. Σαν το απλό, δεν έχει. Αλλά το απλό, λέει ο δάσκαλός μου στο χορό, είναι δύσκολο. Αναζητώντας την απλότητα, λοιπόν, στον τρόπο σκέψης καταρχήν, στη γλώσσα και στο λόγο κατ’ επέκταση, στο ντύσιμο, στον τρόπο ζωής, στην έκφραση, πέφτεις πάνω σε ανθρώπους του χωριού, παππούδες και γιαγιάδες γερασμένους, ζαρωμένους, ρικνούς από το χρόνο και τα προβλήματα, αλλά και τη ζωή εν γένει που τους έμαθε να μην εμπιστεύονται τις απολαύσεις της, γιατί κρύβουν εκπλήξεις, προδοσίες και πίκρες. Βιώσανε άλλωστε ανεβοκατεβάσματα και καταστάσεις του ύψους και του βάθους. Άλλοτε απλόχερα καθημερινές ευτυχίες και άλλοτε ακόμα πιο γενναιόδωρα χρόνιες δυστυχίες.
Κάτι τέτοια συζητάνε οι γιαγιάδες στο μικρό μικρούτσικο χωριό μου των Γρεβενών, με τα είκοσι ταπεινά σπιτάκια καρφιτσωμένα στην πλαγιά του άγριου βουνού, που καθώς τα βλέπεις έχεις την εντύπωση πως θα πέσουν και κρατιούνται με νύχια και με δόντια σαν τα κατσίκια πιο πέρα στα βράχια. Εκεί ο ήλιος είναι καυτερός ως και τον Σεπτέμβρη, αλλά μέχρι νωρίς το απόγευμα. Μετά, πέφτει δροσούλα. Και ψάχνεις μια ζακέτα να ρίξεις στους ηλιοκαμένους σου ώμους.
Τότε οι μαυροφορεμένες γιαγιάδες με το τσεμπέρι στο μαλλί που είναι ντυμένες με μακριά ρούχα ολημερίς, παίρνουνε το καρεκλάκι αγκαζέ και κάθε μέρα στήνονται σε διαφορετική γωνία του μικρού χωριού με μία και μόνο αγωνία: τα νέα της ημέρας: «Ποιος ήρθε στο χωριό σήμερα?», «Ποιανού είναι το κοριτσάκι το καινούργιο που δεν ήτανε χθες στην παρακάτω αλάνα?» και τι φαΐ να κάνουν για αύριο. Το μάτι τους είναι σαν το ραντάρ. Περιστρέφεται τριγύρω και πιάνει ό,τι πετάει. Και τις ακούς σε άπταιστη γρεβενιώτικη προφορά, και σε ρωτάνε με γνήσια αδιάκριτη περιέργεια, και τις αρέσει πολύ και χαίρονται, όταν τις απαντάς χαρτί και καλαμάρι, και γελάνε χωρίς να βάζουνε το χέρι τους στο φαφούτικό τους στόμα, και η ζωή τους είσαι εκείνη την ώρα ΕΣΥ που τις δίνεις σημασία.  Και σε στολίζουν και σε φλομώνουν σε ευχές και κατευόδια...
Στα χέρια έχουνε ακόμη το πλέξιμο, προίκα της Πηνελόπης. Φτιάχνουν σεμέδες που δεν στρώνονται στα λιτά και απέριττα έπιπλα της ΙΚΕΑ, και πετσετάκια που δεν βολεύονται στην plasma-τική τηλεόραση του σαλονιού πια. Αλλά φτιάχνουν. Γιατί η γενιά τους έμαθε μονάχα να δημιουργεί και τα χέρια εκείνα να δουλεύουν.
Και πιο κάτω, στον παλιό τον καφενέ, με την παλιά την πόρτα με λαδομπογιά βαμμένη και με μια κληματαριά σκαρφαλωμένη στην ετοιμόρροπη λαμαρίνα εν είδει σκεπής, στέκονται κάτι αιωνόβιοι με ροδαλά μάγουλα παππούδες που φοράνε στο κατακαλόκαιρο μακριά πουκάμισα με μάλλινη φανέλα από μέσα. Κρατούν την γκλίτσα στο ένα χέρι και με το άλλο σηκώνουν το ποτήρι που ξεχείλισε. Το ποτήρι που ξεχείλισε τσίπουρο και το ποτήρι της πολιτικής που ξεχείλισε σκέτο. Παραπονιούνται για τους πολιτικούς, αλλά και για την πολιτική. Για τους πολίτες και για την πολιτεία. Θυμούνται νοσταλγικά τα δύσκολα χρόνια, τα γεμάτα όμως δουλειά και όρεξη. Τα χρόνια της πείνας, αλλά και της δύναμης. Τα χρόνια των δυσκολιών, αλλά και της συνεργασίας. Τα χρόνια των βασικών ελλείψεων, αλλά και της έντονης και συνάμα ήρεμης ζωής.
Καταδικάζουν τα σημερινά χρόνια των πολυμέσων επικοινωνίας, αλλά απέραντης ασυνεννοησίας. Αποστρέφονται αυτά τα χρόνια της ακαδημαϊκής επιστημοσύνης και επιστημονικοφάνειας, αλλά κοινωνικής απαιδευσίας.  Περιγελούν το άγχος και μνημονεύουν την ανεμελιά.

--------

Δε ζηλεύω πολλά από παλαιότερες γενιές. Πάντα θα στηλιτεύουν το καινούργιο και θα το κοιτούν καχύποπτα. Άλλωστε, με κάποιον τρόπο συνέβαλαν κι εκείνες κάποτε σε μια καταστροφή. Ζηλεύω όμως την απλότητά τους.
 Καθισμένη δυο βήματα πιο κει, παρακολουθώ με τεντωμένα αφτιά τον υπερβάλλοντά τους ζήλο και πιο πολύ την τόσο απλή, αλλά τόσο περιεκτική τους γλώσσα. Χωρίς βερμπαλισμούς και στόμφους. Απογυμνωμένη από περί- και πολύ-πλοκα φθοροποιά στοιχεία της απλής ντοπιολαλιάς, που περιγράφει και αφηγείται παραστατικότατα τα πολιτικά τεκταινόμενα με τρόπο που δεν ξέρει να κάνει κανείς ρητορεύων πολιτικός!!....

...και σκέφτομαι, και βλέπω διακριτικά, και βάζω με τον νου μου...μέχρι που περνούνε από δίπλα μου δυο γιαγιάδες (δεν ξέρω ποια κρατούσε ποια για να μην πέσει) και, ενώ με σκουντάει, μου λέει η μία όσο πιο αδιάκριτα μπορούσε: «Τίνους είσι συ μανά μ’;;;;; Τς Λ’ιν’ίτσας;;;;;» 

49 σχόλια:

  1. Ο εκ δεξιών (και δίπλα)3 Οκτωβρίου 2012 στις 12:18 π.μ.

    Αχ αυτό το απλό (ή ακόμα και το αθώα απλοϊκό, κι ας το περιφρονούν κάποιοι)...Καθάριο και αυθεντικό, μπορεί να ξεπροβάλλει ακόμα και μέσα από το πιο περίπλοκο - κι ας είναι αυτό μπερδεμένο, μπλεγμένο, ένας μπόγος χάους. Θα λάμψει το απλό και θα το καταλάβεις σε μια στιγμή. Κι αλίμονό σου αν δεν βουτήξεις να το αρπάξεις και να το φυλάξεις...Γιατί το απλό είναι και σπάνιο και ευέλικτο και γρήγορα ξεγλιστράει πριν το καταλάβεις και σε ρουφήξουν ξανά τα περίπλοκα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η εξ ευωνύμων (και επι ισοις οροις "διπλα")3 Οκτωβρίου 2012 στις 12:27 π.μ.

      Ποιος περιφρονεί το "απλοϊκό" εκ δεξιών και διπλανε μου?Κανας Μπαμπινιωτης θα κανει τετοια δουλεια!(χιχιχι!)

      Μεταξύ μας σε όσα σχόλια εχεις αφήσεις στον "χώρο" μου, παίζει να είναι η μία και μοναδική φορά (χρόνος) που μιλάς τόσο απλά!!! Και δε σου το 'χα! :Ρ :Ρ :Ρ

      ΥΓ: ωστόσο λες μεγάλες αληθειες!

      Διαγραφή
    2. Ο δίπλα (και προφανώς επί ίσοις όροις-δεν γίνεται κι αλλιώς το σωστό το "δίπλα"!)3 Οκτωβρίου 2012 στις 12:33 π.μ.

      Προσαρμόζομαι. Και μαθαίνω. Κι ας κάνω κι αλλιώς! Μικρές κοφτές προτάσεις κι αποφυγή του μακροπερίοδου λόγου, σου λέει... :)

      ΥΓ: Αυτές δεν είναι που είναι κατεξοχήν απλές;

      Διαγραφή
    3. Η εξ ευωνύμων (και επι ισοις οροις διπλα)3 Οκτωβρίου 2012 στις 12:43 π.μ.

      Ναι! Αυτες ειναι! Αλλα εχω απορια: εκεί που διδασκουν την απλοτητα στις προτασεις και βαλλονται κατα του μακροπεριοδου λογου, λενε και για αληθειες? Ποια σχολη ειναι αυτή? Κι αν ειναι αυτη που "φανταζομαι", κάνει τετοια οξυμωρα πραματα? :Ρ :Ρ :Ρ

      Διαγραφή
    4. Ο εκ δεξιών και δίπλα (και αεί διδασκόμενος, έστω επί ίσοις όροις)3 Οκτωβρίου 2012 στις 12:52 π.μ.

      Δεν βάλλονται, βάλουν.Επί της κεφαλής ημών.Και με το δίκιο τους, τέτοια που είναι, μπας και την βάλουν να δουλέψει - έτσι, για αλλαγή. Και δεν είναι σχολή, φροντιστήριο είναι. Αυστηρό και δίκαιο και ζόρικο.Όπως πρέπει.Κι όπως αγαπάμε.

      Όσο για τις αλήθειες, αν περιμένεις να σε (sic) τις μάθουν, βράσε όριζα (επίσης απλό έδεσμα).Δεν τις μαθαίνεις τις αλήθειες. Απλά υπάρχουν. Μπροστά στη μύτη σου ενίοτε. Άλλα αν είσαι καλό παιδί και πολεμήσεις και φανείς άξιος της εύνοιας των θεών, τους κάνουν ένα νεύμα κι έρχονται μόνες τους και σε χτυπάν' στον ώμο.

      Διαγραφή
    5. Να αλλάξεις φροντιστηριο τοτε και να ρθεις στο δικο μου! με λιγοτερα λεφτα θα μαθετε να ξεχωριζετε το "βαλλονται" από το "βάλλουν" και το "βάλουν", ήτοι ο κανονας με τα 2λλ και το 1λ! (δεν σας κατατασσει στη Χαριλλλ..αου γραφοντας ανυπαρκτους τυπους με 2λλ, μη φοβαστε!)
      Και για ποιους θεους μιλας? Διοτι η αληθεια θα σου χτυπησει τον ωμο, ας πουμε, όταν η Θεμις έχει κέφια (εξυπακοούεται πως για τον "αλλον" θα εχει νευρα-σωστά?), λέμε τωρα! Καμια τετοια θεοτητα εχεις κατα νου, να "φανταστω". Σωστά?

      Διαγραφή
    6. Ένας μαθητής περίφανος3 Οκτωβρίου 2012 στις 1:07 π.μ.

      Παρότι στο δικό σας φροντιστήριο αναφερόμουν, κυρία, είμαι τόσο περήφανος για τα ορθογραφικά μου όσο κι εσείς για 'κείνο το "περίφανη". Άσε που χάρη στα ορθογραφικά είμαστε και της μοδός!
      Η Θέμις είναι θεόγκαβη.Και ως εκ τούτου παρασύρεται εύκολα σε ακολασίες από διάφορους επιτήδειους. Όχι, αναφέρομαι σε άλλες θεότητες, πιο απτές και πιο κοντά στου Χαριλλλλλ...άου απ'ότι στα μπανάλ και ξεπερασμένα και ελιτίστικα παλάτια του Ολύμπου!Απλότητα, δεν είπαμε;

      Διαγραφή
    7. Η δασκάλα που είναι άνθρωπος,αν και θεά, και κάνει ως εκ τουτου λάθη!3 Οκτωβρίου 2012 στις 1:18 π.μ.

      Ναι αλλά η κυρια επειδηΣ κραταει το ψωμι, κραταει και το μαχαιρι, αν προσεξες το διορθωσε παραυτα το "περίφανη" σε "περήφανη"!Ωστόσο εγώ δεν μίλησα για τα δικά ΣΟΥ ορθογραφικά αλλά για τα δικά ΣΑΣ, διοτι "φανταστηκα" πως σας τα μαθανε στο φροντιστηριο σας!

      Η Θεμις ωστοσο, αν και γκαβή, δεν στερείται ούτε νευρων ούτε κεφιών! Γκαβή είναι, όχι αναίσθητη!

      Τωρα, σε ποιες θεοτητες αναφερεσαι κοντα στη Χαριλλλ..αου,δεν ειμαι σιγουρη! εγω μονο μία ξερω που μενει εκει και ειναι και θεά!!χαχαχα

      ΥΓ: της μοδός σήμερα δεν είναι το να ακολουθούμε βοσκηματωδως κοινα-θνητα φροντιστηρια, αλλά αυτά που ξεχωρίζουν για τη δουλεια τους και πίστεψε με σπανίζουν σημερον!

      Διαγραφή
    8. Ο άνθρωπος που ως τέτοιος τρελαίνεται να την μπαίνει στους θεούς (και τις θεές)...3 Οκτωβρίου 2012 στις 1:36 π.μ.

      ...κι ας είναι ζαβολιάρες!
      Τα δικά μας ορθογραφικά είναι που μας κάνουν ατελείς και άρα αληθινούς (παρότι, ΟΚ, δεν μπορώ να μην παραδεχτώ τα πλεονεκτήματα του φαντασιακού και φαντασιώδους, των λακακίων στα πηγούνια και των δεκάδων κοιλιακών περιλαμβανομένων- πού ρε τους βρήκες τους κοιλιακούς με τη μπύρα στο χέρι, πλάκα μας κάνεις;). Άσε που μας κάνουν επίσης δεκτικούς διδασκαλίας ακόμα κι ως ανεπίδεκτους μαθήσεως, αλλά πάντως πρόθυμους! Συν τοις άλλοις, χάρη στις εκατοντάδες γραμματικές που κυκλοφορούν στα σούπερ-μάρκετ, δεν μπορεί, σύμφωνα με κάποια από αυτές θα είμαι σωστός! (Την πλέον σοσιαλιστική, υποθέτω)

      Όσο για τη Θέμιδα, ακριβώς επειδή δεν είναι αναίσθητη είναι συχνά πιωμένη, μαστουρωμένη και επιτηδευμένα ονειροπαρμένη, κι ας δικαιολογείται πως παρασύρεται εύκολα, το σούργελο!

      Περί των λοιπών θεοτήτων, σε όποιες κι αν στρέφουμε τις επικλήσεις, είναι πάντα εκείνες οι σιωπηλές, οι ταπεινές, οι κρυμμένες σε σκιές και νύχτες που νιώθαμε ηττημένοι που παρακολουθούν και κρίνουν, χωρίς να χρειάζονται επικλήσεις σαν τις άλλες, τις διάσημες και επιδεικτικές. Και όσο οι θεϊκές διασημότητες προσφέρουν τη δέουσα βιτρίνα στους πιστούς, γεμάτη με γκλίτερ και εφέ που όμως δεν έχουν ουσία, είναι εκείνες οι άλλες,οι κρυμμένες, που προσφέρουν αντίδωρα φιλότιμης και ανιδιοτελούς υπηρεσίας σ'εκείνους που έφτασαν να πιστέψουν πως ήταν χαμένοι και πως τους έπρεπε η σκοπιά της πύλης. Και τους την ανοίγουν ξαφνικά, εκεί, στην πιο σκοτεινή ώρα της σκοπιάς, για να τους αφήσουν να ρίξουν μια κλεφτή ματιά στις επίγειες συναδέλφους τους. Εκείνες ντε, στη Χαριλλλλ...άου!

      ΥΓ: Αυστηρή και ζόρικη. Δεν το'πα εγώ;

      Διαγραφή
    9. Μία απλή, απλούστατη αναγνώστρια...3 Οκτωβρίου 2012 στις 1:50 π.μ.

      Ε τώρα συγνώμη! Είναι όλο αυτό που γράφεις ΑΠΛΟ?

      Συγνώμη κιολας! Θα σκίσω τα πτυχια μου, τις γραμματικές, τα συντακτικά και κυρίως τα σημασιολογικά λεξικά μαζί!

      Διαγραφή
    10. Κι ένας απλούστερος απλώς ανεπίδεκτος3 Οκτωβρίου 2012 στις 1:53 π.μ.

      Έι, είπα ότι είμαι δεκτικός διδασκαλίας και πρόθυμος να μάθω. Δεν είπα ότι τα πιάνω κι αμέσως!
      Κανονικά, Κυρία, θα'πρεπε να σας αρέσουν οι προκλήσεις των ανεπίδεκτων!

      Διαγραφή
    11. Η Κυρία με τα όλα της...3 Οκτωβρίου 2012 στις 2:17 π.μ.

      ...και ως εκ τουτου με τις προκλήσεις που της κανουν οι μαθητες της (ανεπιδεκτοι ή μη) ή με τις επικλήσεις που της κάνουν οι κοινοί θνητοί που απαξιώνουν τις γκλαμουροθεές...

      Αν ήτανε έτσι οι ανεπίδεκτοι μαθητές, θα έπαιρνα μόνο τέτοιους για να κατακλύσουν τον χώρο και να μην χωράει ουτε ενας επιδεκτικός!

      Διαγραφή
  2. θέλω να μπω μέσα στα γράμματα και να σφιχταγκαλιάσω όλους αυτούς τους γερασμένους, ζαρωμένους, ρικνούς από το χρόνο και τα προβλήματα ανθρώπους του "φανταστικού" χωριού σου.
    Έτσι απλά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είναι ο πιο απλός τρόπος για να καταλαβει κανεις ποσο απλο κορίτσι ειναι μια διεθυντρια μεγαλου ιδρυματος!!!!Οι θεσεις οι υψηλοβαθμες δεν σου στερησαν την απλοτητα κοριτσι μου!Ετσι να μεινεις!Ειμαι περηφανη που εισαι φιλη μου (αν κι εγω ειμαι φιδι σου, οπως λες, αλλα κι εγω σε αγαπαω!)

      Διαγραφή
  3. Aγαπώ το μικρό μικρούτσικο χωριό σου για τρεις λόγους.Γιατί είναι αυτό που είναι χωρίς φιοριτούρες και γιρλάντες...Γιατί είναι ίδιο με το "φανταστικό"δικό μου χωριό.Και γύρευε τώρα τι σημαίνει "φανταστικό"...Γιατί έχω ζήσει εκεί μια από τις πιο όμορφες μέρες και νύχτες της ζωής μου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ε ναι λοιπόν, πρεπει να το ομολογησω, οτι εισαι η νονά κατα το ημισυ του τιτλου! Δικαιωματικα το "φανταστικό" σου ανηκει ως ονομα! Ρωτηστε την Αθηνα V πώς το βγαλε! Εκεινες οι ατελειωτες ωρες καφε που συζηταμε τα παθια μας οδηγουν σε "φανταστικα" χωρια!
      Και σε προ(σ)καλω Αθηνουλα V να περασεις κι αλλες μερες ή νυχτες στο πανευμορφο μικρο και ταπεινο χωριουδακι μου!Πότε πες μου και φυγαμε!

      Πολλες φορες οταν θελω να ηρεμησω, το βρισκω ως την μοναδικη μου αποδραση πανω στον χαρτη

      Διαγραφή
    2. Tα είπαμε και χθες το βράδυ.Να μας ζήσει και με τ'όνομα!Κι επειδή πολύ με αρέσουνε τα μυστήρια,δε θα πω πώς το έβγαλα.(Ντινάκι,άλλος ένας γρίφος μαζί με το 12+1.Χιχιχι!)Τρόμαρα μου...μια η Αγκάθα Κρίστι και μια εγώ.Μετά έσπασε το καλούπι!!!Με μεγάλη μου χαρά ανταποκρίνομαι στην πρό(σ)κληση,γιατί πραγματικά δεν ξέρω τι να πρωτοθυμηθώ από τότε.Δεν ξέρω αν θα πάμε για ήρεμα ή ανήμερα...πάντως να περιμένεις πρότασή μου!

      Διαγραφή
    3. Βρε ξερεις ποσο απεχει το μαυρο από το ασπρο?το απλό από το δυσκολο αναλογικα και το ηρεμα απο το ανημερα και παραμονη και του χρονου....???γιουχου!
      Ανυπομονω για το ποτε θα παμε...

      Διαγραφή
    4. Πόσο απέχει?Ούτε ένα τσιγάρο δρόμος.Πόσες φόρές βλέπουμε το μαύρο να γίνεται άσπρο,το απλό δύσκολο,το ήρεμο ανήμερο,την παραμονή και του χρόνου και την κορώνα γράμματα και τούμπαλιν??Νόμισμα τα πάντα...Πώς αλλιώς θα συνειδητοποιούσαμε τη μαγεία του διαφορετικού?Πώς το ένα θα δικαιολογούσε την ύπαρξή του δίχως το άλλο?Πώς θα ξεγελούσαμε την ανήσυχή μας φύση,που τόσο εύκολα όλα τα βαριέται,που τόσο εύκολα όλα τα αφορίζει,για να επιβεβαιώσει τη μεγαλύτερη αλήθεια που ειπώθηκε ποτέ:"Τα πάντα ρει και ουδέν μένει"...

      Διαγραφή
    5. Ελα ντε! Πες τα χρυσοστομη και δεν με καταλαβαινουνε οταν λεω οτι a contrario (εξ αντιθετου) οριζονται τα πραγματα..Θα ηξερες τι ειναι φως, αν δεν υπηρχε το σκοταδι?Αμφιβαλλω!

      Διαγραφή
  4. Χαρισμένο:
    Απλα άκουσέ το:

    http://www.youtube.com/watch?v=7ve_ENZvvAY

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κικίτσα,
      σου πηρανε τα πρωτεία! Κι άλλος σχολιάζει μουσικά! Ευχαριστω πολύ!

      Διαγραφή
  5. Εγώ που τους απαντάω σε άπταιστα χωριάτικα! "Τ'Φιλώτα ίμι νιε!" Μα δε μπορώ ρε παιδί μου να μιλήσω αλλιώς όταν είμαι στο χωριό και μου απευθύνονται έτσι τα γερόντια. Πάει η γλώσσα μου από μόνη της και τοποθετείται σε άλλη περιοχή του εγκεφάλου! Μνήστητι...δεν ξέρω στ' αλήθεια πως γίνεται αυτό! Ασυναίσθητα γίνεται!
    Το απόλαυσα το κείμενο Κωνσταντίνα! Με πήρε εκεί μακρυά μακρυά στις ραχούλες του χωριού σου! Κι είχε δροσιά αυτή την ώρα και ησυχία κι αύριο ξημερώνει σίγουρα μια απλή ζωή για 'μενα, μου φαίνεται τώρα!
    Σε ευχαριστώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ε Georgina άιντε!
      Λες κι εχεις μπει στα κιταπια μου και ξερεις τα σχεδια μου! Αυτο που σου συμβαινει στον εγκεφαλο ειναι άλλη ιστορια!Κοινως άλλο κειμενο, που εχει ηδη γραφτει και περιμενει υπομονετικα στο συρταρι να uploadιστεί προσεχως...
      Αλλα ετσι ειναι!Θα συμπεθεριαζαμε αν δεν ταιριαζαμε?
      Μακαρι να ξημερωσει μια ΑΠΛΗ ζωη για ολους μας καλο μου!
      Καλο ξημερωμα..ή μάλλον απλό ξημέρωμα!

      Διαγραφή
    2. Θα περιμένω την επόμενη Τετάρτη λοιπόν! Μα κι εσύ με το δελτίο μας έχεις! Στο συσσίτιο!
      Καλό ξημέρωμα!

      Διαγραφή
    3. Προσεχώς ειπα...δεν ειπα Τεταρτη επομενη!
      Αλλα συντομως! Ελα να βλεπω ουρα...χαχα!
      Μακια!

      Διαγραφή
  6. Sabrina my angel,
    δεν μπόρεσα να "γλιτώσω από την απλοική άνεση του νου κι ακόμα ελπίζω να υποτάξω τα φαινόμενα. Ούτε κατάφερα να γλιτώσω από τον τρόμο της καρδιάς και ακόμα ελπίζω να βρω την ουσία. Πως λοιπόν να νικήσω το στερνό, τον πιο μεγάλο πειρασμό, την ελπίδα;" Πολύ απλά, δεν μπόρεσα να κάνω τίποτε από αυτά που λέει ο Καζαντζάκης. Ή μάλλον είναι απλό. Ερμηνεύω όπως θέλω εγώ με τον δικό μου απλό (ή απλοικό) τρόπο τα φαινόμενα.

    Σε φιλώ

    James

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. James,
      ομολογω μπροστα σε ολους πως μπορει και να ειναι η μονη φορα που ενω ΥΠΟΤΙΘΕΤΑΙ πως τα λες απλα, εγω ΔΕΝ ΣΕ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ!Εχεις τη διαθεση να γινεις απλουστερος?

      Διαγραφή
    2. Τελικά my angel,
      αυτό που για μένα είναι απλό, για σένα (και πολύ περισσότερο για τους άλλους) είναι εξαιρετικά περίπλοκο. Ομως ο καθένας ψάχνει το απλό στο φανταστικό (ή πραγματικό) χωριό του.
      Αβυσσος η ψυχή (και κατ' επέκταση ο νους) του ανθρώπου.
      ΥΓ1. Αν και η απάντηση μου ήρθε αργά, σε πληροφορώ ότι έκανα την εξαίρεση στη ζωή μου και άνοιξα τα mail μου πρωί - πρωί.
      ΥΓ2. Τελικά εσύ πότε κοιμάσαι; Ο,τι ώρα και να σου γράψω, λίγο μετά έρχεται η απάντηση.

      Διαγραφή
    3. Τελικά James,
      πάλι δεν σε καταλαβαινω!
      Απλά τα πράματα

      ΥΓ: Κοιμάμαι όποτε νυστάζω!

      Διαγραφή
  7. Δεν είχα ποτέ χωριό. Χωράω και εγώ σε αυτό το όμορφο χωριό;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Το χωριό που μένω ( κι όχι έχω ) κάπως έτσι είναι γλυκιά Κωνσταντίνα.
    Δροσερό, απλό ( απλούστατο ένας δρόμος πάει, ένας δρόμος έρχεται) με γιαγιάδες και παπούδες.
    Εχουμε το καφενείο με τα γερόντια που λένε για τους
    " Μαυρογιαλούρους" του τόπου μας, έχουμε το καφέ με το απλό νεανικό και φραντσέζικο στυλ, έχουμε και τ άλλο με τις μεγάλες πορτοκαλί πολυθρόνες και τα σκαλιστά τραπεζάκια!
    Έχουμε τα απλά σπίτια με τα γήινα χρώματα και τα κεραμύδια,έχουμε όμως και καμιά βιλάρα με τα κιονόκρανα στα μπαλκόνια !
    Έχουμε τη φαφούτα γιαγιά με το μαύρο τσεμπέρι, τη ματιά όλο περιέργεια και την ιδιαίτερη προφορά, έχουμε όμως και την ξανθή γιαγιά με τη γαλάζια σκιά που αν κι έχει την ίδια προφορά με την προηγούμενη χρησιμοποιεί λίγο...διαφορετικές λέξεις.
    Έχουμε το απλό έχουμε το λιγότερο απλό έχουμε και το σύνθετο και μπερδεμένο. Ότι έχεις εδώ σήμερα. Ή εγώ κάτι έχω ή κάτι συμβαίνει με τ άστρα.
    Τι έγινε βρε παιδιά γιατί δεν σας καταλαβαίνω όλους???

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. το προβλημα κοινο Ευγενία μου!!!

      Διαγραφή
    2. Το οτι δεν μας καταλαβαινεις ολους σημαινει: ή οτι γραφουμε πολύ απλα και αρα δεν καταλαβαινεις το απλο γιατι ειναι δυσκολο, πραγμα κοινο για ολους ή οτι γραφουμε περιπλοκα επειδη δεν μπορουμε να γραψουμε απλα...πάλι κοινο ολων γιατι δεν σκεφρομαστε απλα,αρα και δε μιλαμε-γραφουμε απλα! Το ιδιο πραμα δλδ!Αντε να δω ποιος θα γινει εδω μεσα ο πιο απλος!

      Το κοινο δεν καταλαβα ελενη*: πού βρισκεται το κοινο? στο χωριο σου ή σε ο,τι δεν καταλαβαινει κανεις τιποτε απλο εδω μεσα?χαχα

      Διαγραφή
    3. Κούκλα μου απλός είναι
      " ο συρτός στα τρία " ( δύσκολο ν αποδοθεί η αρχοντιά του ) η δωδεκανησικακή σούστα
      ( δύσκολο να αποδοθεί η έντασή της )
      ο μηχανικός ( δύσκολο να δείξεις την ιστορία που περιγράφει ).
      Εδώ όμως μιλάμε για " τσέστο " !!!!
      Ασε καλύτερα να χορεύω παρά να γράφω!

      Υ.Γ το κοινό μου με την Ελένη
      ( απ ότι κατάλαβα με την απλή πρότασή της) είναι ότι κι εκείνη δεν καταλαβαίνει.

      Διαγραφή
    4. Συγνωμη!Ενστασις που θα ελεγε και ενας δικηγορος!
      Ο Δασκαλος λεει οτι ο συρτος στα τρια που υπαρχει σε ολη την Ελλαδα με παραλλαγες ειναι ο πιο δυσκολος. Φανταζεσαι να χορευεις Γκάιντα, με το ιδιο υφος που χορευεις τον Γιατρο? Ιδια ΑΠΛΑ βηματα, αλλά το στυλ κανει τη διαφορα!Αν ητανε απλα τα πραματα, δε μιλουσαμε τωρα εδω ανταμα ολοι...(δε λεω πού για να μη θεωρηθει διαφημιση!χαχα!)

      Διαγραφή
    5. Το ίδιο λέμε dear!!!
      Απλός στο μέτρημα και στα βήματα, δύσκολος στην απόδοση!!! Δε με παρακολουθείς, δε με παρακολουθείς !!!
      Αλλά επαναλαμβάνω οι συζητήσεις σήμερα είναι
      " τσέστος " !!!

      Διαγραφή
    6. Πωωωωωω!!!!!!Λες να μπερδευτηκα και να θελω τελικα να κανω τα απλα δυσκολα?
      Αστα! Και πανω που περιμενα να γραψουνε ολοι κατι απλο!Τελικα μονο η Τζινα τα καταφερε!

      Διαγραφή
  9. Πολύ ομορφες εικονες φατσα μου...
    απλά ...ηρεμα...ομορφα...αλλα γιατί θα πρέπει
    ολά αυτά που περιγράφεις να είναι μονο εκεί? γιατί να μην είναι σε όλη την Ελλάδα?γιατί τα απλά και τα όμορφα να τηρουνται ευλαβικά μονο στο 5% της ελληνικής επικράτειας?γιατι να φανταζόμαστε και οχι να ζουμε σε εναν τετοιο κοσμο?ΟΧΙ Κωνσταντίνα μου δεν θελω να το φαντάζομαι μεσα από τις περιγραφές σου,θελω να το ζω στην καθημερινοτητα μου που πολύ απέχει από αυτο το χωριουδακι ...ας κρύβει την απλοτητα ο καθένας μεσα του και ας την εξωτερικευει στον τόπο που ζει, στον χωρο εργασίας του, στους ανθρωπους που επικοινωνει(αν επικοινωνει!). Αρνούμαι να φαντάζομαι ιδεατες καταστασεις, βαρέθηκα τις ψευδαισθήσεις, θέλω κατι το απτο και το θέλω τώρα, ξεκινώντας από εμένα...απλά και όμορφα ξεκάθαρα και ειλικρινά...δεν φαντάζεσαι πόσο σημαντικο είναι αυτό το μονοπάτι για τον εαυτό μας πρώτα και κατ'επέκτασιν και στους γύρω μας.
    Ισως γλυκεια μου φάτσα να μην το εχω σήμερα για τόσο ρομαντικες καταστασεις αλλα για την πραγματικοτητα,οποια και αν ειναι αυτη για τον καθένα μας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Λοιπον, ή με εχετε μαθει πολυ καλα ολοι και ολες σας (αρα δεν κρυβω πια εκπληξεις) ή αν δεν ταιριαζαμε δε θα συμπεθεριαζαμε οπως προειπα ή...ή θα αρχισω να πιστευω οτι απο καπου διαρρεουν τα κειμενα που εχω στο συρταρι μου!Μια εσυ και μια η Georgina με προλαβαινετε για ολα οσα θελω παρακατω να γραψω! Επιφυλασσομαι στα επομενα κειμενα. Θα παρεις ολοκληρωμενη απαντηση!Μαλλον επρεπε να τα κανω σε συνεχειες αυτα τα κειμενα, ελληνιστι sequel :Ρ :Ρ :Ρ Καλημερα στο πθο γλυκο κοριτσι..

      Διαγραφή
    2. Παρακαλώ! Με φώναξε κανείς, ή είναι απλά οι φωνές μέσα στο κεφάλι μου?

      Διαγραφή
    3. Ναι εγω! Παρουσα!Ολοι οσοι βρισκονται εδω μεσα γνωριζουνε το "ομοιος ομοιω αει πελαζει" φανταζομαι!

      Διαγραφή
  10. Κατερίνα...η γνωστή!3 Οκτωβρίου 2012 στις 4:35 μ.μ.

    Διαβάζοντας το κείμενο ταξιδεύω, σαν άλλος Αστερίξ, στο μικρό Γαλατικό χωριό που το μόνο που φοβούνται είναι "να μην τους πέσει ο ουρανός στο κεφάλι"! Κατα τ'άλλα ζούνε απλά, απλούστατα και φαγώνονται και μονιάζουν αλλά είναι ευτυχισμένοι! Η Ρώμη και οι Ρωμαίοι στέκουν πολύ μακρία γι'αυτούς και δεν τους τρομάζουν.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χα χα! Τι καλο! Τελικα η απλότητα είναι διαχρονική και οικουμενικη! Δε γνωριζει απο συνορα και εποχες!Αναλλοίωτη στο χρόνο!Μου αρεσε Κατερινα μου!

      Διαγραφή
  11. ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ ΤΙΠΟΤΑ ΣΤΑ ΑΠΛΑ ΣΑΣ ΚΕΙΜΕΝΑ.
    ΓΙ'ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΕΓΩ ...PSI

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτό που είπες ητανε απλα ισοπεδωτικο!Αν βρεθει εστω ενας (εσυ δεν πιανεσαι) να μας εξηγησει ΑΠΛΑ τι ειναι αυτο το PSI φτυσε με!Εγω απλα θα σου πω οτι μονο η ΠΙΕΣΗ ξερω τι ειναι!Και αντε φτιαξε καμια βαλιτσα τωρα και μη μας ζαλιζεις!Την εφτιαξες?

      Διαγραφή
  12. Με απλά λόγια : PSI = PAO SMIRNI IMMEDIATELLY


    ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. α..αααχαχαχαχαχα!!!!!!!τελειο!
      Αν και ειναι κακια ΜΕΓΑΛΗ, σου το δινω!!πολυ εξυπνο!

      Διαγραφή