Σαν το απλό δεν είναι τίποτα. Σαν το απλό, δεν έχει. Αλλά το απλό, λέει ο δάσκαλός μου στο χορό, είναι δύσκολο. Αναζητώντας την απλότητα, λοιπόν, στον τρόπο σκέψης καταρχήν, στη γλώσσα και στο λόγο κατ’ επέκταση, στο ντύσιμο, στον τρόπο ζωής, στην έκφραση, πέφτεις πάνω σε ανθρώπους του χωριού, παππούδες και γιαγιάδες γερασμένους, ζαρωμένους, ρικνούς από το χρόνο και τα προβλήματα, αλλά και τη ζωή εν γένει που τους έμαθε να μην εμπιστεύονται τις απολαύσεις της, γιατί κρύβουν εκπλήξεις, προδοσίες και πίκρες. Βιώσανε άλλωστε ανεβοκατεβάσματα και καταστάσεις του ύψους και του βάθους. Άλλοτε απλόχερα καθημερινές ευτυχίες και άλλοτε ακόμα πιο γενναιόδωρα χρόνιες δυστυχίες.
Κάτι τέτοια συζητάνε οι γιαγιάδες στο μικρό μικρούτσικο χωριό μου των Γρεβενών, με τα είκοσι ταπεινά σπιτάκια καρφιτσωμένα στην πλαγιά του άγριου βουνού, που καθώς τα βλέπεις έχεις την εντύπωση πως θα πέσουν και κρατιούνται με νύχια και με δόντια σαν τα κατσίκια πιο πέρα στα βράχια. Εκεί ο ήλιος είναι καυτερός ως και τον Σεπτέμβρη, αλλά μέχρι νωρίς το απόγευμα. Μετά, πέφτει δροσούλα. Και ψάχνεις μια ζακέτα να ρίξεις στους ηλιοκαμένους σου ώμους.
Τότε οι μαυροφορεμένες γιαγιάδες με το τσεμπέρι στο μαλλί που είναι ντυμένες με μακριά ρούχα ολημερίς, παίρνουνε το καρεκλάκι αγκαζέ και κάθε μέρα στήνονται σε διαφορετική γωνία του μικρού χωριού με μία και μόνο αγωνία: τα νέα της ημέρας: «Ποιος ήρθε στο χωριό σήμερα?», «Ποιανού είναι το κοριτσάκι το καινούργιο που δεν ήτανε χθες στην παρακάτω αλάνα?» και τι φαΐ να κάνουν για αύριο. Το μάτι τους είναι σαν το ραντάρ. Περιστρέφεται τριγύρω και πιάνει ό,τι πετάει. Και τις ακούς σε άπταιστη γρεβενιώτικη προφορά, και σε ρωτάνε με γνήσια αδιάκριτη περιέργεια, και τις αρέσει πολύ και χαίρονται, όταν τις απαντάς χαρτί και καλαμάρι, και γελάνε χωρίς να βάζουνε το χέρι τους στο φαφούτικό τους στόμα, και η ζωή τους είσαι εκείνη την ώρα ΕΣΥ που τις δίνεις σημασία. Και σε στολίζουν και σε φλομώνουν σε ευχές και κατευόδια...
Στα χέρια έχουνε ακόμη το πλέξιμο, προίκα της Πηνελόπης. Φτιάχνουν σεμέδες που δεν στρώνονται στα λιτά και απέριττα έπιπλα της ΙΚΕΑ, και πετσετάκια που δεν βολεύονται στην plasma-τική τηλεόραση του σαλονιού πια. Αλλά φτιάχνουν. Γιατί η γενιά τους έμαθε μονάχα να δημιουργεί και τα χέρια εκείνα να δουλεύουν.
Και πιο κάτω, στον παλιό τον καφενέ, με την παλιά την πόρτα με λαδομπογιά βαμμένη και με μια κληματαριά σκαρφαλωμένη στην ετοιμόρροπη λαμαρίνα εν είδει σκεπής, στέκονται κάτι αιωνόβιοι με ροδαλά μάγουλα παππούδες που φοράνε στο κατακαλόκαιρο μακριά πουκάμισα με μάλλινη φανέλα από μέσα. Κρατούν την γκλίτσα στο ένα χέρι και με το άλλο σηκώνουν το ποτήρι που ξεχείλισε. Το ποτήρι που ξεχείλισε τσίπουρο και το ποτήρι της πολιτικής που ξεχείλισε σκέτο. Παραπονιούνται για τους πολιτικούς, αλλά και για την πολιτική. Για τους πολίτες και για την πολιτεία. Θυμούνται νοσταλγικά τα δύσκολα χρόνια, τα γεμάτα όμως δουλειά και όρεξη. Τα χρόνια της πείνας, αλλά και της δύναμης. Τα χρόνια των δυσκολιών, αλλά και της συνεργασίας. Τα χρόνια των βασικών ελλείψεων, αλλά και της έντονης και συνάμα ήρεμης ζωής.
Καταδικάζουν τα σημερινά χρόνια των πολυμέσων επικοινωνίας, αλλά απέραντης ασυνεννοησίας. Αποστρέφονται αυτά τα χρόνια της ακαδημαϊκής επιστημοσύνης και επιστημονικοφάνειας, αλλά κοινωνικής απαιδευσίας. Περιγελούν το άγχος και μνημονεύουν την ανεμελιά.
Στα χέρια έχουνε ακόμη το πλέξιμο, προίκα της Πηνελόπης. Φτιάχνουν σεμέδες που δεν στρώνονται στα λιτά και απέριττα έπιπλα της ΙΚΕΑ, και πετσετάκια που δεν βολεύονται στην plasma-τική τηλεόραση του σαλονιού πια. Αλλά φτιάχνουν. Γιατί η γενιά τους έμαθε μονάχα να δημιουργεί και τα χέρια εκείνα να δουλεύουν.
Και πιο κάτω, στον παλιό τον καφενέ, με την παλιά την πόρτα με λαδομπογιά βαμμένη και με μια κληματαριά σκαρφαλωμένη στην ετοιμόρροπη λαμαρίνα εν είδει σκεπής, στέκονται κάτι αιωνόβιοι με ροδαλά μάγουλα παππούδες που φοράνε στο κατακαλόκαιρο μακριά πουκάμισα με μάλλινη φανέλα από μέσα. Κρατούν την γκλίτσα στο ένα χέρι και με το άλλο σηκώνουν το ποτήρι που ξεχείλισε. Το ποτήρι που ξεχείλισε τσίπουρο και το ποτήρι της πολιτικής που ξεχείλισε σκέτο. Παραπονιούνται για τους πολιτικούς, αλλά και για την πολιτική. Για τους πολίτες και για την πολιτεία. Θυμούνται νοσταλγικά τα δύσκολα χρόνια, τα γεμάτα όμως δουλειά και όρεξη. Τα χρόνια της πείνας, αλλά και της δύναμης. Τα χρόνια των δυσκολιών, αλλά και της συνεργασίας. Τα χρόνια των βασικών ελλείψεων, αλλά και της έντονης και συνάμα ήρεμης ζωής.
Καταδικάζουν τα σημερινά χρόνια των πολυμέσων επικοινωνίας, αλλά απέραντης ασυνεννοησίας. Αποστρέφονται αυτά τα χρόνια της ακαδημαϊκής επιστημοσύνης και επιστημονικοφάνειας, αλλά κοινωνικής απαιδευσίας. Περιγελούν το άγχος και μνημονεύουν την ανεμελιά.
--------
Καθισμένη δυο βήματα πιο κει, παρακολουθώ με τεντωμένα αφτιά τον υπερβάλλοντά τους ζήλο και πιο πολύ την τόσο απλή, αλλά τόσο περιεκτική τους γλώσσα. Χωρίς βερμπαλισμούς και στόμφους. Απογυμνωμένη από περί- και πολύ-πλοκα φθοροποιά στοιχεία της απλής ντοπιολαλιάς, που περιγράφει και αφηγείται παραστατικότατα τα πολιτικά τεκταινόμενα με τρόπο που δεν ξέρει να κάνει κανείς ρητορεύων πολιτικός!!....
...και σκέφτομαι, και βλέπω διακριτικά, και βάζω με τον νου μου...μέχρι που περνούνε από δίπλα μου δυο γιαγιάδες (δεν ξέρω ποια κρατούσε ποια για να μην πέσει) και, ενώ με σκουντάει, μου λέει η μία όσο πιο αδιάκριτα μπορούσε: «Τίνους είσι συ μανά μ’;;;;; Τς Λ’ιν’ίτσας;;;;;»
Αχ αυτό το απλό (ή ακόμα και το αθώα απλοϊκό, κι ας το περιφρονούν κάποιοι)...Καθάριο και αυθεντικό, μπορεί να ξεπροβάλλει ακόμα και μέσα από το πιο περίπλοκο - κι ας είναι αυτό μπερδεμένο, μπλεγμένο, ένας μπόγος χάους. Θα λάμψει το απλό και θα το καταλάβεις σε μια στιγμή. Κι αλίμονό σου αν δεν βουτήξεις να το αρπάξεις και να το φυλάξεις...Γιατί το απλό είναι και σπάνιο και ευέλικτο και γρήγορα ξεγλιστράει πριν το καταλάβεις και σε ρουφήξουν ξανά τα περίπλοκα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠοιος περιφρονεί το "απλοϊκό" εκ δεξιών και διπλανε μου?Κανας Μπαμπινιωτης θα κανει τετοια δουλεια!(χιχιχι!)
ΔιαγραφήΜεταξύ μας σε όσα σχόλια εχεις αφήσεις στον "χώρο" μου, παίζει να είναι η μία και μοναδική φορά (χρόνος) που μιλάς τόσο απλά!!! Και δε σου το 'χα! :Ρ :Ρ :Ρ
ΥΓ: ωστόσο λες μεγάλες αληθειες!
Προσαρμόζομαι. Και μαθαίνω. Κι ας κάνω κι αλλιώς! Μικρές κοφτές προτάσεις κι αποφυγή του μακροπερίοδου λόγου, σου λέει... :)
ΔιαγραφήΥΓ: Αυτές δεν είναι που είναι κατεξοχήν απλές;
Ναι! Αυτες ειναι! Αλλα εχω απορια: εκεί που διδασκουν την απλοτητα στις προτασεις και βαλλονται κατα του μακροπεριοδου λογου, λενε και για αληθειες? Ποια σχολη ειναι αυτή? Κι αν ειναι αυτη που "φανταζομαι", κάνει τετοια οξυμωρα πραματα? :Ρ :Ρ :Ρ
ΔιαγραφήΔεν βάλλονται, βάλουν.Επί της κεφαλής ημών.Και με το δίκιο τους, τέτοια που είναι, μπας και την βάλουν να δουλέψει - έτσι, για αλλαγή. Και δεν είναι σχολή, φροντιστήριο είναι. Αυστηρό και δίκαιο και ζόρικο.Όπως πρέπει.Κι όπως αγαπάμε.
ΔιαγραφήΌσο για τις αλήθειες, αν περιμένεις να σε (sic) τις μάθουν, βράσε όριζα (επίσης απλό έδεσμα).Δεν τις μαθαίνεις τις αλήθειες. Απλά υπάρχουν. Μπροστά στη μύτη σου ενίοτε. Άλλα αν είσαι καλό παιδί και πολεμήσεις και φανείς άξιος της εύνοιας των θεών, τους κάνουν ένα νεύμα κι έρχονται μόνες τους και σε χτυπάν' στον ώμο.
Να αλλάξεις φροντιστηριο τοτε και να ρθεις στο δικο μου! με λιγοτερα λεφτα θα μαθετε να ξεχωριζετε το "βαλλονται" από το "βάλλουν" και το "βάλουν", ήτοι ο κανονας με τα 2λλ και το 1λ! (δεν σας κατατασσει στη Χαριλλλ..αου γραφοντας ανυπαρκτους τυπους με 2λλ, μη φοβαστε!)
ΔιαγραφήΚαι για ποιους θεους μιλας? Διοτι η αληθεια θα σου χτυπησει τον ωμο, ας πουμε, όταν η Θεμις έχει κέφια (εξυπακοούεται πως για τον "αλλον" θα εχει νευρα-σωστά?), λέμε τωρα! Καμια τετοια θεοτητα εχεις κατα νου, να "φανταστω". Σωστά?
Παρότι στο δικό σας φροντιστήριο αναφερόμουν, κυρία, είμαι τόσο περήφανος για τα ορθογραφικά μου όσο κι εσείς για 'κείνο το "περίφανη". Άσε που χάρη στα ορθογραφικά είμαστε και της μοδός!
ΔιαγραφήΗ Θέμις είναι θεόγκαβη.Και ως εκ τούτου παρασύρεται εύκολα σε ακολασίες από διάφορους επιτήδειους. Όχι, αναφέρομαι σε άλλες θεότητες, πιο απτές και πιο κοντά στου Χαριλλλλλ...άου απ'ότι στα μπανάλ και ξεπερασμένα και ελιτίστικα παλάτια του Ολύμπου!Απλότητα, δεν είπαμε;
Ναι αλλά η κυρια επειδηΣ κραταει το ψωμι, κραταει και το μαχαιρι, αν προσεξες το διορθωσε παραυτα το "περίφανη" σε "περήφανη"!Ωστόσο εγώ δεν μίλησα για τα δικά ΣΟΥ ορθογραφικά αλλά για τα δικά ΣΑΣ, διοτι "φανταστηκα" πως σας τα μαθανε στο φροντιστηριο σας!
ΔιαγραφήΗ Θεμις ωστοσο, αν και γκαβή, δεν στερείται ούτε νευρων ούτε κεφιών! Γκαβή είναι, όχι αναίσθητη!
Τωρα, σε ποιες θεοτητες αναφερεσαι κοντα στη Χαριλλλ..αου,δεν ειμαι σιγουρη! εγω μονο μία ξερω που μενει εκει και ειναι και θεά!!χαχαχα
ΥΓ: της μοδός σήμερα δεν είναι το να ακολουθούμε βοσκηματωδως κοινα-θνητα φροντιστηρια, αλλά αυτά που ξεχωρίζουν για τη δουλεια τους και πίστεψε με σπανίζουν σημερον!
...κι ας είναι ζαβολιάρες!
ΔιαγραφήΤα δικά μας ορθογραφικά είναι που μας κάνουν ατελείς και άρα αληθινούς (παρότι, ΟΚ, δεν μπορώ να μην παραδεχτώ τα πλεονεκτήματα του φαντασιακού και φαντασιώδους, των λακακίων στα πηγούνια και των δεκάδων κοιλιακών περιλαμβανομένων- πού ρε τους βρήκες τους κοιλιακούς με τη μπύρα στο χέρι, πλάκα μας κάνεις;). Άσε που μας κάνουν επίσης δεκτικούς διδασκαλίας ακόμα κι ως ανεπίδεκτους μαθήσεως, αλλά πάντως πρόθυμους! Συν τοις άλλοις, χάρη στις εκατοντάδες γραμματικές που κυκλοφορούν στα σούπερ-μάρκετ, δεν μπορεί, σύμφωνα με κάποια από αυτές θα είμαι σωστός! (Την πλέον σοσιαλιστική, υποθέτω)
Όσο για τη Θέμιδα, ακριβώς επειδή δεν είναι αναίσθητη είναι συχνά πιωμένη, μαστουρωμένη και επιτηδευμένα ονειροπαρμένη, κι ας δικαιολογείται πως παρασύρεται εύκολα, το σούργελο!
Περί των λοιπών θεοτήτων, σε όποιες κι αν στρέφουμε τις επικλήσεις, είναι πάντα εκείνες οι σιωπηλές, οι ταπεινές, οι κρυμμένες σε σκιές και νύχτες που νιώθαμε ηττημένοι που παρακολουθούν και κρίνουν, χωρίς να χρειάζονται επικλήσεις σαν τις άλλες, τις διάσημες και επιδεικτικές. Και όσο οι θεϊκές διασημότητες προσφέρουν τη δέουσα βιτρίνα στους πιστούς, γεμάτη με γκλίτερ και εφέ που όμως δεν έχουν ουσία, είναι εκείνες οι άλλες,οι κρυμμένες, που προσφέρουν αντίδωρα φιλότιμης και ανιδιοτελούς υπηρεσίας σ'εκείνους που έφτασαν να πιστέψουν πως ήταν χαμένοι και πως τους έπρεπε η σκοπιά της πύλης. Και τους την ανοίγουν ξαφνικά, εκεί, στην πιο σκοτεινή ώρα της σκοπιάς, για να τους αφήσουν να ρίξουν μια κλεφτή ματιά στις επίγειες συναδέλφους τους. Εκείνες ντε, στη Χαριλλλλ...άου!
ΥΓ: Αυστηρή και ζόρικη. Δεν το'πα εγώ;
Ε τώρα συγνώμη! Είναι όλο αυτό που γράφεις ΑΠΛΟ?
ΔιαγραφήΣυγνώμη κιολας! Θα σκίσω τα πτυχια μου, τις γραμματικές, τα συντακτικά και κυρίως τα σημασιολογικά λεξικά μαζί!
Έι, είπα ότι είμαι δεκτικός διδασκαλίας και πρόθυμος να μάθω. Δεν είπα ότι τα πιάνω κι αμέσως!
ΔιαγραφήΚανονικά, Κυρία, θα'πρεπε να σας αρέσουν οι προκλήσεις των ανεπίδεκτων!
...και ως εκ τουτου με τις προκλήσεις που της κανουν οι μαθητες της (ανεπιδεκτοι ή μη) ή με τις επικλήσεις που της κάνουν οι κοινοί θνητοί που απαξιώνουν τις γκλαμουροθεές...
ΔιαγραφήΑν ήτανε έτσι οι ανεπίδεκτοι μαθητές, θα έπαιρνα μόνο τέτοιους για να κατακλύσουν τον χώρο και να μην χωράει ουτε ενας επιδεκτικός!
θέλω να μπω μέσα στα γράμματα και να σφιχταγκαλιάσω όλους αυτούς τους γερασμένους, ζαρωμένους, ρικνούς από το χρόνο και τα προβλήματα ανθρώπους του "φανταστικού" χωριού σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈτσι απλά!!!
Είναι ο πιο απλός τρόπος για να καταλαβει κανεις ποσο απλο κορίτσι ειναι μια διεθυντρια μεγαλου ιδρυματος!!!!Οι θεσεις οι υψηλοβαθμες δεν σου στερησαν την απλοτητα κοριτσι μου!Ετσι να μεινεις!Ειμαι περηφανη που εισαι φιλη μου (αν κι εγω ειμαι φιδι σου, οπως λες, αλλα κι εγω σε αγαπαω!)
ΔιαγραφήAγαπώ το μικρό μικρούτσικο χωριό σου για τρεις λόγους.Γιατί είναι αυτό που είναι χωρίς φιοριτούρες και γιρλάντες...Γιατί είναι ίδιο με το "φανταστικό"δικό μου χωριό.Και γύρευε τώρα τι σημαίνει "φανταστικό"...Γιατί έχω ζήσει εκεί μια από τις πιο όμορφες μέρες και νύχτες της ζωής μου...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕ ναι λοιπόν, πρεπει να το ομολογησω, οτι εισαι η νονά κατα το ημισυ του τιτλου! Δικαιωματικα το "φανταστικό" σου ανηκει ως ονομα! Ρωτηστε την Αθηνα V πώς το βγαλε! Εκεινες οι ατελειωτες ωρες καφε που συζηταμε τα παθια μας οδηγουν σε "φανταστικα" χωρια!
ΔιαγραφήΚαι σε προ(σ)καλω Αθηνουλα V να περασεις κι αλλες μερες ή νυχτες στο πανευμορφο μικρο και ταπεινο χωριουδακι μου!Πότε πες μου και φυγαμε!
Πολλες φορες οταν θελω να ηρεμησω, το βρισκω ως την μοναδικη μου αποδραση πανω στον χαρτη
Tα είπαμε και χθες το βράδυ.Να μας ζήσει και με τ'όνομα!Κι επειδή πολύ με αρέσουνε τα μυστήρια,δε θα πω πώς το έβγαλα.(Ντινάκι,άλλος ένας γρίφος μαζί με το 12+1.Χιχιχι!)Τρόμαρα μου...μια η Αγκάθα Κρίστι και μια εγώ.Μετά έσπασε το καλούπι!!!Με μεγάλη μου χαρά ανταποκρίνομαι στην πρό(σ)κληση,γιατί πραγματικά δεν ξέρω τι να πρωτοθυμηθώ από τότε.Δεν ξέρω αν θα πάμε για ήρεμα ή ανήμερα...πάντως να περιμένεις πρότασή μου!
ΔιαγραφήΒρε ξερεις ποσο απεχει το μαυρο από το ασπρο?το απλό από το δυσκολο αναλογικα και το ηρεμα απο το ανημερα και παραμονη και του χρονου....???γιουχου!
ΔιαγραφήΑνυπομονω για το ποτε θα παμε...
Πόσο απέχει?Ούτε ένα τσιγάρο δρόμος.Πόσες φόρές βλέπουμε το μαύρο να γίνεται άσπρο,το απλό δύσκολο,το ήρεμο ανήμερο,την παραμονή και του χρόνου και την κορώνα γράμματα και τούμπαλιν??Νόμισμα τα πάντα...Πώς αλλιώς θα συνειδητοποιούσαμε τη μαγεία του διαφορετικού?Πώς το ένα θα δικαιολογούσε την ύπαρξή του δίχως το άλλο?Πώς θα ξεγελούσαμε την ανήσυχή μας φύση,που τόσο εύκολα όλα τα βαριέται,που τόσο εύκολα όλα τα αφορίζει,για να επιβεβαιώσει τη μεγαλύτερη αλήθεια που ειπώθηκε ποτέ:"Τα πάντα ρει και ουδέν μένει"...
ΔιαγραφήΕλα ντε! Πες τα χρυσοστομη και δεν με καταλαβαινουνε οταν λεω οτι a contrario (εξ αντιθετου) οριζονται τα πραγματα..Θα ηξερες τι ειναι φως, αν δεν υπηρχε το σκοταδι?Αμφιβαλλω!
ΔιαγραφήΧαρισμένο:
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπλα άκουσέ το:
http://www.youtube.com/watch?v=7ve_ENZvvAY
Κικίτσα,
Διαγραφήσου πηρανε τα πρωτεία! Κι άλλος σχολιάζει μουσικά! Ευχαριστω πολύ!
Εγώ που τους απαντάω σε άπταιστα χωριάτικα! "Τ'Φιλώτα ίμι νιε!" Μα δε μπορώ ρε παιδί μου να μιλήσω αλλιώς όταν είμαι στο χωριό και μου απευθύνονται έτσι τα γερόντια. Πάει η γλώσσα μου από μόνη της και τοποθετείται σε άλλη περιοχή του εγκεφάλου! Μνήστητι...δεν ξέρω στ' αλήθεια πως γίνεται αυτό! Ασυναίσθητα γίνεται!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο απόλαυσα το κείμενο Κωνσταντίνα! Με πήρε εκεί μακρυά μακρυά στις ραχούλες του χωριού σου! Κι είχε δροσιά αυτή την ώρα και ησυχία κι αύριο ξημερώνει σίγουρα μια απλή ζωή για 'μενα, μου φαίνεται τώρα!
Σε ευχαριστώ!
Ε Georgina άιντε!
ΔιαγραφήΛες κι εχεις μπει στα κιταπια μου και ξερεις τα σχεδια μου! Αυτο που σου συμβαινει στον εγκεφαλο ειναι άλλη ιστορια!Κοινως άλλο κειμενο, που εχει ηδη γραφτει και περιμενει υπομονετικα στο συρταρι να uploadιστεί προσεχως...
Αλλα ετσι ειναι!Θα συμπεθεριαζαμε αν δεν ταιριαζαμε?
Μακαρι να ξημερωσει μια ΑΠΛΗ ζωη για ολους μας καλο μου!
Καλο ξημερωμα..ή μάλλον απλό ξημέρωμα!
Θα περιμένω την επόμενη Τετάρτη λοιπόν! Μα κι εσύ με το δελτίο μας έχεις! Στο συσσίτιο!
ΔιαγραφήΚαλό ξημέρωμα!
Προσεχώς ειπα...δεν ειπα Τεταρτη επομενη!
ΔιαγραφήΑλλα συντομως! Ελα να βλεπω ουρα...χαχα!
Μακια!
Sabrina my angel,
ΑπάντησηΔιαγραφήδεν μπόρεσα να "γλιτώσω από την απλοική άνεση του νου κι ακόμα ελπίζω να υποτάξω τα φαινόμενα. Ούτε κατάφερα να γλιτώσω από τον τρόμο της καρδιάς και ακόμα ελπίζω να βρω την ουσία. Πως λοιπόν να νικήσω το στερνό, τον πιο μεγάλο πειρασμό, την ελπίδα;" Πολύ απλά, δεν μπόρεσα να κάνω τίποτε από αυτά που λέει ο Καζαντζάκης. Ή μάλλον είναι απλό. Ερμηνεύω όπως θέλω εγώ με τον δικό μου απλό (ή απλοικό) τρόπο τα φαινόμενα.
Σε φιλώ
James
James,
Διαγραφήομολογω μπροστα σε ολους πως μπορει και να ειναι η μονη φορα που ενω ΥΠΟΤΙΘΕΤΑΙ πως τα λες απλα, εγω ΔΕΝ ΣΕ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ!Εχεις τη διαθεση να γινεις απλουστερος?
Τελικά my angel,
Διαγραφήαυτό που για μένα είναι απλό, για σένα (και πολύ περισσότερο για τους άλλους) είναι εξαιρετικά περίπλοκο. Ομως ο καθένας ψάχνει το απλό στο φανταστικό (ή πραγματικό) χωριό του.
Αβυσσος η ψυχή (και κατ' επέκταση ο νους) του ανθρώπου.
ΥΓ1. Αν και η απάντηση μου ήρθε αργά, σε πληροφορώ ότι έκανα την εξαίρεση στη ζωή μου και άνοιξα τα mail μου πρωί - πρωί.
ΥΓ2. Τελικά εσύ πότε κοιμάσαι; Ο,τι ώρα και να σου γράψω, λίγο μετά έρχεται η απάντηση.
Τελικά James,
Διαγραφήπάλι δεν σε καταλαβαινω!
Απλά τα πράματα
ΥΓ: Κοιμάμαι όποτε νυστάζω!
Δεν είχα ποτέ χωριό. Χωράω και εγώ σε αυτό το όμορφο χωριό;
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν και μικρο ναι, χιλιοι καλοι χωράνε!
ΔιαγραφήΤο χωριό που μένω ( κι όχι έχω ) κάπως έτσι είναι γλυκιά Κωνσταντίνα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔροσερό, απλό ( απλούστατο ένας δρόμος πάει, ένας δρόμος έρχεται) με γιαγιάδες και παπούδες.
Εχουμε το καφενείο με τα γερόντια που λένε για τους
" Μαυρογιαλούρους" του τόπου μας, έχουμε το καφέ με το απλό νεανικό και φραντσέζικο στυλ, έχουμε και τ άλλο με τις μεγάλες πορτοκαλί πολυθρόνες και τα σκαλιστά τραπεζάκια!
Έχουμε τα απλά σπίτια με τα γήινα χρώματα και τα κεραμύδια,έχουμε όμως και καμιά βιλάρα με τα κιονόκρανα στα μπαλκόνια !
Έχουμε τη φαφούτα γιαγιά με το μαύρο τσεμπέρι, τη ματιά όλο περιέργεια και την ιδιαίτερη προφορά, έχουμε όμως και την ξανθή γιαγιά με τη γαλάζια σκιά που αν κι έχει την ίδια προφορά με την προηγούμενη χρησιμοποιεί λίγο...διαφορετικές λέξεις.
Έχουμε το απλό έχουμε το λιγότερο απλό έχουμε και το σύνθετο και μπερδεμένο. Ότι έχεις εδώ σήμερα. Ή εγώ κάτι έχω ή κάτι συμβαίνει με τ άστρα.
Τι έγινε βρε παιδιά γιατί δεν σας καταλαβαίνω όλους???
το προβλημα κοινο Ευγενία μου!!!
ΔιαγραφήΤο οτι δεν μας καταλαβαινεις ολους σημαινει: ή οτι γραφουμε πολύ απλα και αρα δεν καταλαβαινεις το απλο γιατι ειναι δυσκολο, πραγμα κοινο για ολους ή οτι γραφουμε περιπλοκα επειδη δεν μπορουμε να γραψουμε απλα...πάλι κοινο ολων γιατι δεν σκεφρομαστε απλα,αρα και δε μιλαμε-γραφουμε απλα! Το ιδιο πραμα δλδ!Αντε να δω ποιος θα γινει εδω μεσα ο πιο απλος!
ΔιαγραφήΤο κοινο δεν καταλαβα ελενη*: πού βρισκεται το κοινο? στο χωριο σου ή σε ο,τι δεν καταλαβαινει κανεις τιποτε απλο εδω μεσα?χαχα
Κούκλα μου απλός είναι
Διαγραφή" ο συρτός στα τρία " ( δύσκολο ν αποδοθεί η αρχοντιά του ) η δωδεκανησικακή σούστα
( δύσκολο να αποδοθεί η έντασή της )
ο μηχανικός ( δύσκολο να δείξεις την ιστορία που περιγράφει ).
Εδώ όμως μιλάμε για " τσέστο " !!!!
Ασε καλύτερα να χορεύω παρά να γράφω!
Υ.Γ το κοινό μου με την Ελένη
( απ ότι κατάλαβα με την απλή πρότασή της) είναι ότι κι εκείνη δεν καταλαβαίνει.
Συγνωμη!Ενστασις που θα ελεγε και ενας δικηγορος!
ΔιαγραφήΟ Δασκαλος λεει οτι ο συρτος στα τρια που υπαρχει σε ολη την Ελλαδα με παραλλαγες ειναι ο πιο δυσκολος. Φανταζεσαι να χορευεις Γκάιντα, με το ιδιο υφος που χορευεις τον Γιατρο? Ιδια ΑΠΛΑ βηματα, αλλά το στυλ κανει τη διαφορα!Αν ητανε απλα τα πραματα, δε μιλουσαμε τωρα εδω ανταμα ολοι...(δε λεω πού για να μη θεωρηθει διαφημιση!χαχα!)
Το ίδιο λέμε dear!!!
ΔιαγραφήΑπλός στο μέτρημα και στα βήματα, δύσκολος στην απόδοση!!! Δε με παρακολουθείς, δε με παρακολουθείς !!!
Αλλά επαναλαμβάνω οι συζητήσεις σήμερα είναι
" τσέστος " !!!
Πωωωωωω!!!!!!Λες να μπερδευτηκα και να θελω τελικα να κανω τα απλα δυσκολα?
ΔιαγραφήΑστα! Και πανω που περιμενα να γραψουνε ολοι κατι απλο!Τελικα μονο η Τζινα τα καταφερε!
Πολύ ομορφες εικονες φατσα μου...
ΑπάντησηΔιαγραφήαπλά ...ηρεμα...ομορφα...αλλα γιατί θα πρέπει
ολά αυτά που περιγράφεις να είναι μονο εκεί? γιατί να μην είναι σε όλη την Ελλάδα?γιατί τα απλά και τα όμορφα να τηρουνται ευλαβικά μονο στο 5% της ελληνικής επικράτειας?γιατι να φανταζόμαστε και οχι να ζουμε σε εναν τετοιο κοσμο?ΟΧΙ Κωνσταντίνα μου δεν θελω να το φαντάζομαι μεσα από τις περιγραφές σου,θελω να το ζω στην καθημερινοτητα μου που πολύ απέχει από αυτο το χωριουδακι ...ας κρύβει την απλοτητα ο καθένας μεσα του και ας την εξωτερικευει στον τόπο που ζει, στον χωρο εργασίας του, στους ανθρωπους που επικοινωνει(αν επικοινωνει!). Αρνούμαι να φαντάζομαι ιδεατες καταστασεις, βαρέθηκα τις ψευδαισθήσεις, θέλω κατι το απτο και το θέλω τώρα, ξεκινώντας από εμένα...απλά και όμορφα ξεκάθαρα και ειλικρινά...δεν φαντάζεσαι πόσο σημαντικο είναι αυτό το μονοπάτι για τον εαυτό μας πρώτα και κατ'επέκτασιν και στους γύρω μας.
Ισως γλυκεια μου φάτσα να μην το εχω σήμερα για τόσο ρομαντικες καταστασεις αλλα για την πραγματικοτητα,οποια και αν ειναι αυτη για τον καθένα μας!
Λοιπον, ή με εχετε μαθει πολυ καλα ολοι και ολες σας (αρα δεν κρυβω πια εκπληξεις) ή αν δεν ταιριαζαμε δε θα συμπεθεριαζαμε οπως προειπα ή...ή θα αρχισω να πιστευω οτι απο καπου διαρρεουν τα κειμενα που εχω στο συρταρι μου!Μια εσυ και μια η Georgina με προλαβαινετε για ολα οσα θελω παρακατω να γραψω! Επιφυλασσομαι στα επομενα κειμενα. Θα παρεις ολοκληρωμενη απαντηση!Μαλλον επρεπε να τα κανω σε συνεχειες αυτα τα κειμενα, ελληνιστι sequel :Ρ :Ρ :Ρ Καλημερα στο πθο γλυκο κοριτσι..
ΔιαγραφήΠαρακαλώ! Με φώναξε κανείς, ή είναι απλά οι φωνές μέσα στο κεφάλι μου?
ΔιαγραφήΝαι εγω! Παρουσα!Ολοι οσοι βρισκονται εδω μεσα γνωριζουνε το "ομοιος ομοιω αει πελαζει" φανταζομαι!
ΔιαγραφήΔιαβάζοντας το κείμενο ταξιδεύω, σαν άλλος Αστερίξ, στο μικρό Γαλατικό χωριό που το μόνο που φοβούνται είναι "να μην τους πέσει ο ουρανός στο κεφάλι"! Κατα τ'άλλα ζούνε απλά, απλούστατα και φαγώνονται και μονιάζουν αλλά είναι ευτυχισμένοι! Η Ρώμη και οι Ρωμαίοι στέκουν πολύ μακρία γι'αυτούς και δεν τους τρομάζουν.....
ΑπάντησηΔιαγραφήΧα χα! Τι καλο! Τελικα η απλότητα είναι διαχρονική και οικουμενικη! Δε γνωριζει απο συνορα και εποχες!Αναλλοίωτη στο χρόνο!Μου αρεσε Κατερινα μου!
ΔιαγραφήΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ ΤΙΠΟΤΑ ΣΤΑ ΑΠΛΑ ΣΑΣ ΚΕΙΜΕΝΑ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓΙ'ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΕΓΩ ...PSI
Αυτό που είπες ητανε απλα ισοπεδωτικο!Αν βρεθει εστω ενας (εσυ δεν πιανεσαι) να μας εξηγησει ΑΠΛΑ τι ειναι αυτο το PSI φτυσε με!Εγω απλα θα σου πω οτι μονο η ΠΙΕΣΗ ξερω τι ειναι!Και αντε φτιαξε καμια βαλιτσα τωρα και μη μας ζαλιζεις!Την εφτιαξες?
ΔιαγραφήΜε απλά λόγια : PSI = PAO SMIRNI IMMEDIATELLY
ΑπάντησηΔιαγραφήΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ
α..αααχαχαχαχαχα!!!!!!!τελειο!
ΔιαγραφήΑν και ειναι κακια ΜΕΓΑΛΗ, σου το δινω!!πολυ εξυπνο!