Δευτέρα 23 Αυγούστου 2010

Υστερική γλωσσολογία


Cogito ergo sum. Σκέφτομαι άρα υπάρχω, υπάρχω άρα μιλάω, αρθρώνω άρα σκέφτομαι, γιατί η γλώσσα είναι σκέψη και η σκέψη αποτυπώνεται στη γλώσσα. Ο άνθρωπος υπάρχει μέσα από το λόγο, τη λογική, τη σκέψη, την εκπεφρασμένη σκέψη, άρα τον έναρθρο λόγο, τη γλώσσα… Γλώσσα – Άνθρωπος! Τι σχέση; Απόλυτη! Άνθρωποι, τύποι και τύποι ανθρώπου, συνδυασμοί στις σχέσεις τους, διαφορετικοί και πάμπολλοι!
        Άνθρωποι ουσιαστικοί και αν-ούσιοι, περι-ούσιοι και επιθετικοί, προσδιοριστικοί και απροσδιόριστοι, με προθέσεις ή άνευ, σε ρόλο υποκειμένου ή ενός απλού αντικειμένου, άμεσου ή έμμεσου. Σύμφωνοι και ασύμφωνοι, φωνήεντες ή άφωνοι, παράφωνοι, άηχοι , ηχηροί. Άνθρωποι που ζουν με συμπλέγματα ή χωρίς complex, αντιθετικοί μεταξύ τους, συζυγικοί ή ανώμαλοι, με κλίσεις ή άκλιτοι προς καμία κατεύθυνση, με μεταπτώσεις και  πτώσεις, ελεύθερες ή ελεγχόμενες! Άνθρωποι από γένος μεγάλο και τρανό, που έχουνε θέμα, αρσενικοί, θηλυκοί άλλοτε θρυλικοί ή ουδέτεροι, συντάσσονται ή υποτάσσονται, παραγωγικοί ή άπρακτοι, σύνθετοι, αληθείς, έτυμοι ή ανέντιμοι και άτιμοι, μέτοχοι και συμμέτοχοι, αμέτοχοι, με διάθεση ή αδιάθετοι, εντός ή εκτός χρόνου, με καθαρό πρόσωπο ή προσωπείο, με ταυτοπροσωπία στις μεταξύ τους ενέργειες ή ετεροπροσωπία στην ασυνεννοησία και την ανοησία (ευτυχώς!), με σκόπιμες ενέργειες  ή άσκοπες, αποτελεσματικές ή και χωρίς αποτέλεσμα. Ενέργειες τελικές ή ατελείς, από ανθρώπους ειδικούς ή ανειδίκευτους που κάνουν πράξεις ευθείες ή πλάγιες και είναι γεμάτοι ενδοιασμούς, που είναι ενδεείς, ενίοτε αδαείς. Δεν τους πειράζει…
        Άνθρωποι! Υπάρχουν άνθρωποι αναφορικοί στις ζωές των άλλων, με περιεχόμενο ή είναι κενοί περιεχομένου, με ποιότητα σε σχέση με τους άλλους ή σε σχέση με το μηδέν. Το απόλυτο μηδέν!  Άνθρωποι με δομή, με υποδομή ή σκέτο με οικοδομή, είναι κι αυτό κάτι ή είναι το παν (σήμερα). Άνθρωποι απλοί ή σύνθετοι, επαυξημένοι ή ελλειπτικοί που προσδιορίζουν αυτόν που έχουν δίπλα τους ή προσδιορίζονται από αυτόν. Άνθρωποι κατηγορηματικοί και αμετάκλητοι, άνθρωποι που δίνουν εξηγήσεις και δεν παίρνουν ποτέ αλλά «τα παίρνουν». Άνθρωποι που μονίμως εξηγούν, παρεξηγούν ή παρεξηγούνται ή και παρα-εξηγούνται, φλύαροι ή άρρητοι, άλαλοι, άφωνοι, άηχοι άνθρωποι.
         Άνθρωποι υποκοριστικοί, ανθρωπάκια, αλλά και ψηλοί, ευθυτενείς, μακροί και βραχείς, πολλοί άνθρωποι. Υπάρχει άνθρωπος «πολύς» και άνθρωπος «λίγος». Τι κρίμα να είσαι άνθρωπος «λίγος»! Υπάρχουν άνθρωποι οξείς αλλά και βαρείς, γεμάτοι ερωτηματικά, σου προκαλούν απορία ή έχουν απορίες, άνθρωποι με άγνοια, μερική ή ολική. Άνθρωποι σύγχρονοι ή προτερόχρονοι με αντιδράσεις υστερόχρονες, αναχρονικοί, ετεροχρονισμένοι. Άνθρωποι με πνεύμα, που το «πουλάνε» ή όχι, άνθρωποι που προορίζονται μόνο για οινό-πνευμα.
        Άνθρωποι τέλειοι ή ατελείς, ατελείωτοι. Που ανήκουν σε κάποιο κόμμα ή ανυπότακτοι, ασύνδετοι με τα δεδομένα. Άνθρωποι γεμάτοι ερωτηματικά χωρίς ερωτικά πολλά. Άνθρωποι απροβλημάτιστοι. Γεμάτοι θαυμασμό για τους άλλους ή για κάποιους άλλους προκαλούν οι ίδιοι τους θαυμασμό όχι όμως για τον εαυτό τους. Δεν είναι αυτοαναφορικοί, ποτέ! Είναι άνθρωποι σιωπηλοί, σιωπαίνουν, αποσιωπούν γιατί είναι εχέμυθοι και εχέφρονες αλλά υπάρχουνε και άφρονες και παράφρονες. Άνθρωποι που αφομοιώνουν ή αφομοιώνονται από το πλήθος, τη μάζα, τον κόσμο και κάποιοι όμως που  ανομοιώνουν το «είναι» τους για να κάνουν την εξαίρεση του κανόνα. Άνθρωποι με ροπή, τροπή και ντροπή σε κάποια, για κάποια θέματα. Άνθρωποι που αναπτύσσονται ή μένουν υπο-ανάπτυκτοι, που αποβάλλονται ή τους αποβάλλει το σύστημα, απορρίπτονται ή εκθλίβονται, συνθλίβονται, συντρίβονται.
         Και άνθρωποι ανέπαφοι, άφθαρτοι, άφατοι, αναίσθητοι, γλαφυροί, γραφικοί, απλοί ή λιτοί, βαρύγδουποι ή στομφώδεις, φαφλατάδες, ανιαροί, ανίεροι, αναβλητικοί ή υποβλητικοί, που έχουν μάθει να προστάζουν, να εύχονται και να απεύχονται, να επιτρέπουν και να αποτρέπουν, να ανατρέπουν, να υποτάσσουν αλλά οι ίδιοι τους να μην υποτάσσονται ΠΟΤΕ κι ούτε να παρατάσσονται δίπλα σε κανέναν γιατί θεωρούν εαυτούς μοναδικούς και ανεπανάληπτους. Επιτάσσουν όμως στους πάντες τα «θέλω» τους!
         Και φυσικά υπάρχουν και οι «κατηγορούμενοι» από τους άλλους. Κάνουν ένα λάθος στη σύνταξη των όρων, προσδιορίζουν οριστικά κάποιους που δεν έπρεπε, βάζουν λάθος υποκείμενα στις πράξεις τους και λάθος αντικείμενα στα μεταβατικά ρήματα. Προτρέχουν! Κάνουν λάθη εκ παραδρομής και τα πληρώνουν, ενίοτε ακριβά, μια περιουσία μη σας πω! Κατεβαίνει ο βαθμός τους εύκολα. Κι όταν διορθώσουν τα εσφαλμένα δεν παίρνουν έπαινο γιατί ούτως ή αλλέως έτσι έπρεπε να γίνει. Το δεδομένο δεν επευφημείται ποτέ, το λάθος λιθοβολείται! Καταδικάστηκε το «κατηγορούμενο» σε πολλάκις ισόβια κάθειρξη χωρίς κάθαρση!
        Τάχα τα συνδετικά ρήματα ονομάζονται έτσι γιατί συνδέουν «Τον κατηγορούμενο» με το Υπο-κείμενο! Και ποιος είναι αυτός που «κείται ΥΠΟ..» σήμερα; Κανείς! Άρα δε συνδέει. Αποσυνδέει! Μαθητικές ανοησίες άρα! Πώς μπορεί αυτός που υπό-κείται να κάνει μία ενέργεια, να «κατηγορήσει» και πόσο μάλλον να συγχωρήσει έναν «κατηγορούμενο». Λίγοι! Α ναι! Οι λίγοι! Ο αιώνας της ολιγαρχίας! Κρεμόμαστε από τους λίγους, βρισκόμαστε στην ευνοϊκή διάθεση των λίγων που έχουν τη δύναμη να συγχωρέσουν ή των «λίγων» ανθρώπων; Είπαμε υπάρχουν άνθρωποι που είναι «λίγοι»! Τι κρίμα! Στην εποχή του πλούτου και του πλουραλισμού να είσαι «Λίγος»! Πώς μπορείς, Άνθρωπε, να είσαι λίγος μέσα σε τέτοια πληθώρα συναισθημάτων; Αν ήξερες τι χάνεις θα πολλαπλασίαζες τους κόπους σου να γίνεις συγκριτικά τουλάχιστον καλύτερος! Κι εμείς; Εμείς τι κάνουμε με τους «λίγους»; Περιμένουμε υπομονετικά την ανομοίωσή τους από τους υπόλοιπους «λίγους», την τροπή τους και την ανατροπή τους, την αφομοίωσή τους με εμάς. Με εμάς που είμαστε large, που είμαστε in σε υπερθετικό βαθμό.
         Άνθρωποι καταλυτικοί εν τέλει και καταληκτικοί ή ακατάληκτοι και ενίοτε ακατάλληλοι, γενικοί ή ειδικοί, δοτικοί κι ανένδοτοι ή ενδοτικοί, αφαιρετικοί, αφηρημένοι, οργανικοί,  οργανωτικοί ή ανοργάνωτοι! Κυριολεκτικοί ή μεταφορικοί, με παροιμιώδη συμπεριφορά, προληπτικοί, υπερβατικοί και παρεμβατικοί…
Άνθρωποι, άνθρωποι, άνθρωποι… κι όμως αυτοί οι άνθρωποι ονομάζονται άνθρωποι γιατί σκέφτονται και άρα υπάρχουν… και εκείνοι που δεν σκέφτονται; Πώς λέγονται; Απ-άνθρωποι; Θα μπορούσε! Η πρόθεση «από» κατά μία έννοια όταν προτάσσεται δηλώνει αφαίρεση. Τελικά όλα έχουν «έτυμον», όλα εξηγούνται!
 Η ιστορική γλωσσολογία είναι ένα θαύμα της επιστήμης αρκεί να την αφήσεις να πράξει το έργο της σωστά. Θα σου πει πολλά, θα σου εξηγήσει τα ανεξήγητα γιατί οι λέξεις γράφουν τη δική τους Ιστορία ασχέτως αν ο Άνθρωπος (πάλι αυτός!) την μετέτρεψε σε Υστερία!

15 σχόλια:

  1. Άνθρωποι που χρησιμοποιούν τη γλώσσα μόνο με την αναφορική της λειτουργία, άνθρωποι που τη χρησιμοποιούν μόνο με την ποιητική λειτουργία. Και άνθρωποι που τις συνδυάζουν και τις δύο: εσύ. Μπράβο Κωνσταντίνα μου, πολύ καλό κείμενο. Καλωσόρισες στην κοινωνία των μπλογκ.
    Αντώνης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλώς σας βρήκα!Ευχαριστώ για την αγκαλιά σας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Χάνομαι στις λέξεις σου!!!Να αναλώσω λίγο από τον πολύτιμο χρόνο σου και να σε προκαλέσω να μου ταιριάξεις όποιους από τους παραπάνω επιθετικούς προσδιορισμούς νομίζεις ότι μου πηγαίνουν...Σε ποια κατηγορία ανήκω;
    Φιλάκια,
    Δώρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Τα εν Δώρα μη εν δήμω!(Πάντως σίγουρα δεν είσαι άνθρωπος "λίγος". "Από τους λίγους" όμως ναι....Εκ του σύνεγγυς τα λοιπά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. "...κιόλο το μυστικό αληθεύεται
    σιγά σιγά,γλυκά γλυκά
    γίνεται μέρα
    σώμα ζωντανό,ύπαρξη,άνθρωπος..."
    Κάποιος,κάποτε μου είχε αφιερώσει αυτούς τους στίχους γράφοντάς τους σ¨ένα βιβλίο χάρισμα.Μου πήρε καιρό να καταλάβω το νόημα των λόγων αυτών πέρα από την προφανή τους σημασία...Με την πεποίθηση ότι τελικά όλα ανακυκλώνονται,σου χαρίζω με τη σειρά μου το παραπάνω τετράστιχο.Έτσι,για να συνεχίσει την αέναη πορεία του στο χρόνο,αλλά και για να σου ευχηθώ ολόψυχα "καλή επιτυχία"στο νέο σου εγχείρημα...
    Υ.Γ.Με τρελαίνουν τα ευρηματικά σου παιχνίδια με τις λέξεις,το ξέρεις,έτσι???Άνθρωπος κι επιστήμη σε απόλυτη αλληλοεξάρτηση!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Δεν περίμενα λιγότερο "ποιητική" την αφιέρωσή σου. Ακόμα και ο Πεζός σου λόγος δεν είναι ποτέ "Πεζός", Αθηνά V. Σ' ευχαριστώ για τις ευχές...ξέρεις ότι με τον τρόπο σου με ώθησες σ' αυτό το εγχείρημα: να τολμώ να δημοσιεύω τις μύχιες σκέψεις μου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Είτε άνθρωπος είτε απάνθρωπος χρησιμοποιεί τη γλώσσα... Δημοτική ή καθαρευουσα... Κοσμια ή ακοσμη... Ορθά ή λανθασμένα... Όλοι έχουν δικαίωμα στο λόγο και κατα συνεπεια στη γλώσσα... Οι σκέψεις και τα συναισθήματα βρίσκουν τρόπο εκφοράς μεσα απο αυτήν... Η γλώσσα δεν αλιωνεται μεσα στ χρονο... Κρατάει την ιστορια μας ζωντανη με τις αναμνησεις μας...
    Πλέον ολοι ασχολούνται και ψάχνουν τη "σωστή" γλώσσα... Καποιοι λένε πωσ η νεοι την καταστρεφουν... είναι αληθεια αυτο??

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Όχι βέβαια!Η έκφραση "καταστροφή της Γλώσσας" δεν υφίσταται ως όρος παρά μόνο για τους ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΟΛΟΓΟΥΣ (για αυτούς τα πάντα είναι μια καταστροφή). Ίσα-ίσα που οι νέοι ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝ καινούργιες καταστάσεις στη γλώσσα...το θέμα είναι απλά πως πρέπει να στέκονται αντάξιοι και στις ήδη υπάρχουσες μορφές της...Και επειδή δεν τα καταφέρνουν όλοι και πάντα (τις πταίει άραγε?)αρχίζουμε τους θρήνους και τις κασσάνδρειες προβλέψεις...ας κάνουμε τους νέους λοιπόν να ανταποκρίνονται σε όλα τα επίπεδα γλώσσας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Η ΓΛΩΣΣΑ ΔΝ ΑΛΛΙΩΝΕΤΑΙ...ΜΕΤΑΒΑΛΛΕΤΑΙ!!!(ΕΤΣΙ ΜΑΣ ΕΜΑΘΕ ΜΙΑ ΚΑΘΗΓΗΤΡΙΑ ΣΤΟΥΣ ΚΥΚΛΟΥΣ ΤΙΣ ΕΚΘΕΣΗΣ...)
    Η ΓΛΩΣΣΑ..."ΠΑΙΡΝΕΙ ΚΑΙ ΔΙΝΕΙ"ΟΠΩΣ ΛΕΜΕ...
    "ΕΙ ΤΙΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΟΥ ΓΙΓΝΩΣΚΕΙ ΤΗ ΧΡΟΙΑ ΤΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ"ΑΥΤΟ ΕΙΝ ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΥΠΟΘΕΣΗ...ΠΟΙΟΣ ΦΤΑΙΕΙ ΟΜΩΣ;;;;;;ΟΛΟΙ ΡΙΧΝΟΥΝΕ ΤΟ "ΦΤΑΙΞΙΜΟ"ΣΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ.....""Φ Ε Υ""!!!!!!!!!!ΑΣ ΑΝΑΛΟΓΙΣΤΕΙ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΜΑΣ
    ΑΝ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙ ΤΗ ΓΛΩΣΣΑ...ΑΛΑΝΘΑΣΤΑ!!!ΔΝ ΝΟΜΙΖΩ...ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΛΑΘΗ ΚΑΝΟΥΜΕ...Η ΜΑΛΛΟΝ...ΛΑΘΗ ΕΙΜΑΣΤΕ,ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΚΑΝΟΥΜΕ...
    ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ Η ΤΕΡΑΤΑ;;;;;;;
    *Υ.Γ.Η ΧΡΗΣΗ ΚΑΙ Η ΣΕΙΡΑ ΤΩΝ ΛΕΞΕΩΝ ΕΝΤΟΣ ΤΟΥ ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑΤΟΣ ΣΑΣ...ΕΙΝΑΙ ABSOLUTLY PERFECT!!!
    KEEP WALKING...ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΔΩ,ΣΑΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΚΑΙ ΑΝ ΟΧΙ ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ...ΤΟΤΕ ΣΑΣ ΕΚΛΙΠΑΡΟΥΜΕ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΕΤΕ ΝΑ ΓΡΑΦΕΤΕ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΝΑ "ΜΕΘΟΥΜΕ"...
    Φ.Ο.Σ(ΤΟΥΤΕΣΤΙΝ ΦΑΝΑΤΙΚΗ ΟΠΑΔΟΣ ΣΑΣ!!!)...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Φ.Ο.Σ. μου!!! Όλα όσα γράφεις για τη γλώσσα δείχνουν ότι αφομοίωσες πολύ καλά τι ισχύει γι' αυτήν...Συγχαρητήρια την καθηγήτριά σου (να της μεταβιβάσεις εκ μέρους μου)χαχα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Φ.Ο.Σ Η ΦΩΣ!!!...ΑΛΛΩΣΤΕ ΕΙΣΑΤΕ ΤΟ ΦΩΣ ΜΟΥ...
    ΚΑΙ ΠΙΣΤΕΨΤΕ ΜΕ...ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΠΟΥ ΠΕΡΠΑΤΩ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΝΑ ΜΟΥ ΔΙΝΕΤΕ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΤΑ ΦΩΤΑ ΣΑΣ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Η ΑΠΟΨΗ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΩΣ ΟΙ ΝΕΟΙ ΕΧΟΥΝ ΦΕΡΕΙ ΕΙΣ ΠΕΡΑΣ ΜΙΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΑΠΟΣΤΟΛΗ! ΕΧΟΥΝ ΚΑΝΕΙ ΜΙΑ ΔΡΑΜΑΤΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ ΣΤΗΝ ΓΛΩΣΣΑ ΜΑΣ!!ΠΡΟΣ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΒΕΒΑΙΑ! ΟΠΟΤΕ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΕΠΗΡΕΑΖΟΜΑΣΤΕ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΓΕΡΟΝΤΟΤΕΡΟΥΣ ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΙΣΧΥΡΙΖΟΝΤΑΙ ΠΩΣ ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΝΕΟΙ ΕΧΟΥΜΕ ΧΑΛΑΣΕΙ ΤΗΝ ΓΛΩΣΣΑ ''ΤΟΥΣ''...ΔΕΝ ΤΟ ΒΡΙΣΚΕΤΕ ΛΙΓΑΚΙ ΕΓΩΙΣΤΙΚΟ ΚΑΙ...ΚΤΗΤΙΚΟ; ΔΙΟΤΙ Η ΓΛΩΣΣΑ ΑΝΗΚΕΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ ΟΠΟΤΕ...ΟΛΟΙ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ!!! ΖΑΧΑΡΕΝΙΑ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Πολύ πρωτότυπος ο τρόπος που το θέτεις (περί εγωισμού και κτητικότητας μιλάω). Θα σε διορθώσω στους χρόνους των ρημάτων σου:"έχουν κάνει", "έχουν φέρει"...πρέπει να βρίσκονται όχι σε Πρακείμενο αλλά σε Ενεστώτα : "κάνουν", "φέρουν", γιατί νέοι ΠΑΝΤΑ υπάρχουν και ευθύνονται για μεγάλο μέρος των αλλάγών. Και η δική μου γενια συνέβαλε, και η δική σου συμβάλλει και αυτές που έρχονται θα συμβάλουν...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. ΦΑΙΝΟΜΕΝΙΚΑ Η ΚΑΛΥΤΕΡΗ.............. ΣΧΟΛΙΑ ΔΕΝ ΧΩΡΑΝΕ ΑΛΛΑ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΜΕΤΡΑΝΕ........ ΓΙ'ΑΥΤΟ Κ ΕΓΩ ΘΑ ΚΑΝΩ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΣΧΟΛΙΟ "ΜΟΥ ΛΕΙΠΕΤΕ ΑΦΑΝΤΑΣΤΑ ΕΣΕΙΣ ΣΑΝ ΑΝΘΩΠΟΣ Κ ΤΑ ΠΕΡΙΤΕΧΝΑ ΛΟΓΟΠΑΙΓΝΙΑ ΣΑΣ" ΣΑΣ ΦΙΛΩ ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΚΥΡΙΑ ΜΟΥ!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή