Τετάρτη 5 Φεβρουαρίου 2014

Σημεία Στίξης: "τα εισαγωγικά"

«Τα εισαγωγικά»
Σε εισάγουν...σίγουρα όχι πάντοτε εκεί που πρέπει. Συνήθως σε αναγκάζουν να φυτρώνεις εκεί όπου δεν σε σπέρνεις. Είσαι αναγκασμένος επί μονίμου βάσεως να λαμβάνεις τις έννοιες όπως τις εννοεί ο «άλλος». Εκείνος που ναι μεν είπε, αλλά δεν το εννοούσε όπως το πήρες εσύ και ξεκίνησε ένα μπαράζ αρχικά παρεξηγήσεων, κατόπιν ένα δεύτερο εξηγήσεων για να καταλήξει παρα-εξηγήσεων και δη κουραστικών. Αυτός «ο άλλος» βέβαια μπορεί να είναι πολλές φορές και «ο άλλος σου εαυτός», το «alter ego» σου. Εσύ λες άλλα, εκείνος άλλα. Γενικά δεν συνεννοείστε, διότι «ορίζετε» και οι δύο διαφορετικά τα πράγματα. Εσύ εννοείς αυτό, εκείνος πάλι το άλλο. Και επειδή όλα τα πράγματα ξεκινούν σε αυτήν τη ζωή εξ ορισμού έρχονται οι παρεξηγήσεις ανάμεσα σε σένα και τον ίδιο σου τον εαυτό. Λες εσύ αυτό και λέει ο άλλος το άλλο, αλλά άλλα εννοούσατε και μάλιστα αλλιώς! Δλδ άλλ’ αντ’άλλων! Και μιαν αντάρα που λέει κι η γιαγιά μου! Και σου ‘ρχεται αντράλα! Τελικά «διχάζεται» το πράγμα, μετά χωρίζεται η «προσωπικότητα», από τη μία το «αγγελουδάκι», από την άλλη το «διαβολάκι» για να καταλήξει στην πόλωση των σκέψεων.
Γι’ αυτό, για να μη χρειάζεται όλη την ώρα να επεξηγείς και να βάζεις υστερόγραφα, αστερίσκους, υπομνήματα, υποσημειώσεις, κάνεις «αφτάκια» με τα χέρια σου, ώστε να μην παρεξηγηθεί ο «άλλος» και να καταλάβει ότι εσύ άλλο εννοούσες καθώς το εκστόμιζες...
Ωστόσο τα εισαγωγικά σου λένε και αλήθειες! Είναι υποχρεωμένα να περιχαρακώνουν λέξεις, φράσεις, προτάσεις ολόκληρες, όπως ακριβώς τις είπε κάποιος και μάλιστα ορισμένες από αυτές κάποιος γνωστός στην ιστορία. Κατοχυρώνουν το copyright! Εξασφαλίζουν την αυθεντικότητα των λόγων και γνωστοποιούν την προέλευση. Τα εισαγωγικά προστατεύουν τις ρήσεις από τη λογοκλοπή, εξυψώνουν τη θυμοσοφία σε γνωμικό για να καταντήσει από σοφία σε κάποιους ανθρώπους σε επίδειξη γνώσης και  δοκησισοφία από κάποιους «άλλους».

Επίλογος
Σε κανένα από τα Σημεία Στίξης  δεν έχω αδυναμία
Όλα για κάποιον λόγο υπάρχουν
Όλα κάποιον σκοπό εξυπηρετούν
Ροπές όμως όλοι έχουμε
Και αδυναμίες επίσης
Απλά αναρωτιέμαι τι γίνεται, όταν εκεί που «πρέπει» να κλείσει (η Παρένθεση), δεν κλείνει. Όταν εκεί που «πρέπει» να βάλεις Τελεία, προκύπτει ένα ασθματικό Κόμμα, ή όταν όλες σου οι καταφάσεις, οι μέχρι κάποια στιγμή τέλος πάντων ακέραιες προτάσεις κρίσεως και ολωσδιόλου αποφαντικές, καταλήγουν τεράστια Ερωτηματικά (?). Και το κακό δεν είναι σε τι καταλήγουν, άλλοτε ίσως πώς  καταντούν (και η κατάντια ανθρώπινη κατάσταση και διάσταση στο διηνεκές του χρόνου είναι), αλλά ότι μένουν αναπάντητα ή αλλιώς ανοιχτά. Ανοιχτά και ευπρόσδεκτα και η μόνη απάντηση είναι τα ατελείωτα Αποσιωπητικά, από εκείνα που δεν τολμούν να ανοίξουν το στόμα τους ή εκείνα που φτιάχνουν space του τύπου «συμπληρώστε τα κενά»......................και που αν τυχόν τα συμπληρώσεις, το πιο σύνηθες είναι να κάνεις «λάθος» και το μόνο πράγμα που σώζει την κατά το δοκούν απάντησή σου είναι να την τοποθετήσεις «εντός Εισαγωγικών». Αλλιώς....  

21 σχόλια:

  1. Απαντήσεις
    1. Η περισπωμενη δεν ειναι Σημειο Στιξης.
      Είναι τόνος...(της Αρχαίας Ελληνικής)

      Διαγραφή
  2. Είναι τέχνη η σωστή, καλή επικοινωνία.
    Ο γραπτός λόγος πολλές φορές παρεξηγείται, ειδικά όταν υπάρχουν άλυτες διαφορές ή λέμε άλλα από αυτά που πραγματικά έχουμε μέσα μας. Γι αυτό άλλωστε εφευρέθηκαν κι οι φατσούλες :P :) :( για να δείχνουμε τι νιώθουμε όταν γράφουμε.
    Ζηλεύω τους ανθρώπους που μπορούν γραπτά να δείξουν ακριβώς ότι θέλουν κι εννοούν. Που δεν δημιουργούν παρεξηγήσεις και δεν χρειάζονται επεξηγήσεις. Αλλά γενικώς αν έχεις τη μύγα μυγιάζεσαι, οπότε αν θέλεις να χαθείς στην μετάφραση χάνεσαι!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
    Όπως εσύ μου είπες " όλα μέσα στη ζωή είναι " κι οι παρενθέσεις, κι οι τελείες, και τα κόμματα και τα εισαγωγικά.
    Με τα εξαγωγικά έχουμε θέμα σ αυτή τη χώρα αλλά αυτό είναι θέμα ανάπτυξης, οικονομίας κι ανταγωνισμού :P.
    Με τα εισαγωγικά μια χαρά τα πάμε...αυτό είπε ο Αριστοτέλης, αυτό ο Σωκράτης, αυτό ο Πλάτων.
    Αντε τώρα μιας και το ανάλυσες το θέμα των στίξεων στη ζωή μας περιμένουμε τη συνέχεια!!! Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ακόμη και οι φατσουλες ομως Ευγενια μου δεν αρκουν πολλες φορες για να δηλωσουν εξω-γλωσσικα και παρα-γλωσσικα (οπως λεμε) στοιχεια και γινεται ο κακος χαμος!
      Αλλοι παλι (οπως εγω) προτιμουν να γραφουν αυτα που σκεφτονται γιατι συγκροτουν και οργανωνιυν τη σκεψη τους και ως εκ τουοτυ τη γλωσσα τους καλυτερα. Υπερ και Κατα εχει και ο προφορικος και ο γραπτος λογος. Κι αρχιζουμε τις ερμηνειες της γλωσσας με αυτο που λεμε Μετα-γλωσσα. Και σταματημό δεν εχει...

      Τελος τα Σημεια Στιξης. Ειπαμε...προχωρουμε στα Σημεια των Καιρων (ή των Αντρων!χιχιχι!), στα Σημεία και στα Τερατα (ή τα Κερατα)...
      Νομιζω πως τα Σημεια ειναι μεγαλο κεφαλαιο. Δεν ειναι τυχαιο που τοσο μεγαλοι Σημειολογοι ασχολουνται με αυτα..
      Αλλα για την επόμενη Τεταρτη θα αφησουμε τα Σημεια και θα πιασουμε τη Χημεια!!!!!!!!! Ε? Πως σου φαινεται?χαχα

      ΥΓ: εμπρος Στρουμφς, γρηγορα, στις ταξεις σας για μαθημα....

      Διαγραφή
  3. .....για να πω την μαύρη μου αλήθεια με τα εισαγωγικά δεν τα πήγαινα ποτέ μου καλά!!!!!!!!! είναι όμως πολύ σημαντικά γιατί είναι σταθερά...δεν αλλοιώνουν λέξεις...σκέψεις...θέσεις...άλλων!!!είναι αληθινά χωρίς να αφήνουν περιθώρια και αμφισβητήσεις ....
    πάμε για άλλα όμως.......σημεία....σε καυτά ίσως????
    κυρία κυρία....γίνεται να ονειρευτούμε από Τετάρτη???έτσι για αλλαγή...να αφήσουμε τα όνειρα να μας ταξιδέψουν...να μας πάρουν από την σκληρή πραγματικότητα και να μας προσφέρουν "το μαγικό καταφύγιο" του καθενός μας ....και αν δεν έχουμε ένα ...να το βρούμε ...και ας είναι όνειρο ....που κάποια στιγμή θα πραγματοποιηθεί!!!!!!!!


    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. καταρχας ελένη* μου να ξερεις πως δεν εισαι η μονη που δεν τα πηγαινες καλα με τα εισαγωγικα! Δασκαλα κι εσυ σε αλλη γλωσσα ξερεις πολυ καλα τι γινεται οταν μπερδευεται ο ευθυς με τον πλαγιο λογο...Σουπα!!!!! Καλό ειναι ομως εστω και αργα αλλα μεθοδικα να μαθινει ο μαθητης και δυναμει πολιτης τι ανηκει σε ποιον και να μην τα ανακατωνει...Και φυσικα αυτο οι δημοσιογραφοι το ξερουν πολυ καλα, αλλα ελα που "επιτηδες" πλαγιωνουν λογια και προσθετουν σαλτσα...ψαξε να βρεις τοτε τι ειπε ποιος....

      Την αλλη Τεταρτη, χωρις να σου κανω το χατηρι, αλλα επειδη ηδη το εχω ετοιμασει καιρο και ταιριαζει γαντι με τις ημερες, θα κανω αυτο που λες. Και ολως τυχαιως ναι, θα ειναι ενα κειμενο που θα μιλαει για ΟΝΕΙΡΑ. Απλά δεν ξέρω....θα σε πειραξει πολυ εαν διαπιστωσεις οτι προκειται για ονειρα που γινανε ΕΦΙΑΛΤΕΣ?

      ΥΓ: και οι εφιαλτες από ονειρα ξεκινησαν, απλως δεν ειχανε ευτυχη καταληξη!

      Διαγραφή
    2. ....θα θελα όνειρα με ευτυχή κατάληξη....δεν γινεται????!!!!
      ...τον εφιάλτη τον ζω...θέλω το όνειρο που όνειρο θα γίνει πραγματικό!!!!....και μετά ξύπνησα θα μου πεις....χαχαχαχα!!!!
      ο εφιάλτης πάντα θα είναι ένας προδότης....των ονείρων...των σκέψεων...των πολέμων...
      αναμένω λοιπόν το όνειρο.....

      ΥΓ: κάποιοι εφιάλτες ήταν πάντα εφιάλτες, απλώς ήταν μεταμφιεσμένοι σε ότι δεν θα μπορούσαν να γίνουν ποτέ...βλ.όνειρο!!!

      Διαγραφή
    3. Αυτές σας οι παραγγελιές ώρες ωρες με κανουν να αισθανομαι η Παολα επανω στην πιστα!
      Το επομενο κειμενο ητανε παραγγελια μια τριετια περιπου πριν. Τωρα εδεησα. Βοηθησαν και οι συγ-κυριες βλεπεις. Που δεν ειναι παντοτε κυριες ομως, δυστυχως! Γινονται και πορνες και μαλιστα φθινιαρικες!

      Προσφατα διαβασα οτι εαν η πραγματικοτητα ειναι καλυτερη απο το ονειρο τοτε δεν θες να κοιμηθεις...

      και στο ΥΓ σου σου απαντω: ότι οι ανθρωποι δεν αλλαζουν, απλά εσυ δεν τους ηξερες τοσο καλα! Καμια μεταμφιεση! (κι αυτο κλεμμενο!)

      Διαγραφή
  4. Α.. Πάολα ... πίστα ... πόρνες ... φθινιάρικες!


    Βαδάση, τι έχεις πάθει τελευταία.

    ... συμμαζέψου.

    Τι λόγια είναι αυτά;

    Σοκολάτα στο στόμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Α χαχαχα!!!Μάλιστα κύριε Καθηγητά!

      Κι εσείς για γυμναστής ωραίες συμβουλές δίνετε στη μαθήτριά σας!
      Άλλο που δε θέλω! Σπεύδω! Μόνο που κάθε πρωι θέλω να λέτε "το αυτό" για να χω και αλλοθι για τις σοκολατες που τρωω!χαχαχα!!!

      ΥΓ: λαθος σημειο στιξης! Στο "τελευταια" θελει ερωτηματικο!

      Διαγραφή
  5. Όσο κι αν προσπάθησα να αντισταθώ και να τηρήσω την υπόσχεσή μου, να είμαι δηλαδή σύντομος στα σχόλιά μου, νιώθω πως για να το πράξω σήμερα, θα πρέπει απλώς να μην κάνω σχόλιο! Κι επειδή αν κάνω κάτι τέτοιο πάω κόντρα στην κύρια πεποίθησή μου, να λέω αυτό που σκέφτομαι, θα παραβώ τη δέσμευσή μου και ας με τιμωρήσει ανάλογα η κ. Στρίντζω...

    Η ειδοποιός διαφορά λοιπόν του ανθρώπου από τα υπόλοιπα ζώα είναι η λογική και η ομιλία. Αυτό μαθαίνουμε από τα πρώτα μας βήματα στο σχολείο. Και βέβαια, η λογική-λέω εγώ- χωρίς την ομιλία δεν είναι δυνατό να μας διαχωρίσει, αφού κανείς δεν μπορεί να αποδείξει πως οι αρκούδες, τα ελάφια, οι πίθηκοι, οι σκύλοι (κυρίως αυτοί) κλπ στερούνται λογικής. Η ικανότητα λοιπόν του ανθρώπου να εκφράσει με λόγια τις σκέψεις του –λογικές ή παράλογες, δεν έχει σημασία– είναι αυτό που μας δίνει την εξέχουσα θέση που κατέχουμε στον πλανήτη.

    Και η ομιλία όμως χωρίς τη δυνατότητα αναπαραγωγής των λεγόμενων σε ευρεία κλίμακα ακροατηρίου θα ήταν αδύνατο να οδηγήσει την ανθρωπότητα στο σημείο που έχουμε φτάσει, ανακαλύψαμε τη γραφή. Η μεγαλύτερη ίσως ανακάλυψη του ανθρώπου μετά τη ρόδα! Εδώ βέβαια, θα μπορούσε κάποιος να πει πως η γραφή δεν είναι ανακάλυψη, είναι εφεύρεση, αφού ανακαλύπτεις κάτι που υπάρχει, όχι κάτι που δημιουργείται. Τέλος πάντων, δεν έχει σημασία, εφευρέθηκε ή ανακαλύφθηκε, η ουσία είναι ότι έκανε την εμφάνισή της από πολύ νωρίς. Πάμε παρακάτω...

    Επειδή όμως στον γραπτό λόγο είναι αδύνατο να αποτυπωθούν η χροιά της φωνής, το μειδίαμα, το τρέμουλο των χειλιών και όλα εκείνα τα στοιχεία που κάνουν τη ζωντανή επικοινωνία μοναδική και απαράμιλλη, «εφευρέθηκαν» τα διάφορα σημεία στίξης, με σκοπό να προσδώσουν αυτή ακριβώς την έλλειψη και να αμβλύνουν τη διαφορά προφορικού και γραπτού λόγου.

    Μακάρισε η Ευγενία σε προηγούμενο σχόλιο τους ανθρώπους εκείνους που καταφέρνουν να αποδώσουν γραπτώς όσα θέλουν να πουν χωρίς να εμπλακούν σε παρεξηγήσεις ή να τις προκαλέσουν. Εγώ θα έλεγα, πως ο γραπτός λόγος ενέχει μικρότερο κίνδυνο να δημιουργήσει παρεξηγήσεις αφού έχεις τη δυνατότητα να «πάρεις πίσω» μια κουβέντα χωρίς να την ακούσει (να τη διαβάσει) ο άλλος. Κάτι που στον προφορικό λόγο δε γίνεται. Από τη στιγμή που φύγει η λέξη από το στόμα δεν υπάρχει η δυνατότητα επιστροφής της και διαγραφής της.

    Ο γραπτός λόγος λοιπόν δίνει τη δυνατότητα επεξεργασίας της σκέψης και της απόδοσής της με τρόπο που να ελαχιστοποιεί την πιθανότητα παρεξήγησης. Και σημαντικό ρόλο σ’ αυτή την προσπάθεια παίζουν τα σημεία στίξης. Τα οποία όμως καλή μου κ. Στρίντζω εξυπηρετούν το καθένα τους συγκεκριμένο σκοπό και ως εκ τούτου θα μπορούσαμε να πούμε πως έχουν και διαφορετικό χαρακτήρα. Άλλωστε, έκανες εκτενή ανάλυση για το καθένα, σε σημείο μάλιστα που να δημιουργηθούν και fan club του καθενός...;-) (Να και οι φατσούλες).

    Πολύ σωστά είπες στον επίλογο πως όλα εξυπηρετούν έναν συγκεκριμένο σκοπό. Το τελευταίο κομμάτι του επιλόγου όμως, εκείνο που έχεις γράψει με διαφορετική γραμματοσειρά και κάνεις μια ανασκόπηση των όσων έχει γράψει τις προηγούμενες εβδομάδες και στο οποίο εκφράζονται όλες οι απορίες και οι ανησυχίες που ταλανίζουν πολύ κόσμο έχει μια απλή, απλούστατη θα έλεγα απάντηση:

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Αν ο καθένας έλεγε ξεκάθαρα, χωρίς υπεκφυγές και ωραιοποιήσεις, αυτό που ήθελε, δεν θα υπήρχε ο παραμικρός προβληματισμός. Όλα όσα ρωτάς θα είχαν απαντηθεί εξ ορισμού! Και οι παρενθέσεις θα είχαν τη χρονική διάρκεια που τους πρέπει, γιατί αν μια παρένθεση ανοίξει και ξεχαστεί να κλειστεί κάνει να φαίνονται ως παρένθεση όλα τα υπόλοιπα, και τα ερωτηματικά δεν θα υπήρχαν και τα κόμματα θα είχαν τη σωστή θέση και τα –αγαπημένα μου– αποσιωπητικά θα είχαν περιορισμένη εμφάνιση.

    Απλώς, κάτι τέτοιο προϋποθέτει πλήρη αυτογνωσία, συνειδητοποίηση των δυνατοτήτων και αποδοχή του ότι δεν είναι δυνατόν να είσαι αγαπητός σε όλους. Κάτι που οι περισσότεροι εξ ημών δεν είμαστε σε θέση να κάνουμε και στην τελική πολλοί δεν έχουν και τη διάθεση να το κάνουν.

    Τώρα θα μου πεις, ίσως είναι και καλύτερα που συμβαίνει αυτό. Αφήνει ένα παράθυρο, μια ελπίδα πως ίσως πίσω από τις λέξεις να κρύβεται κάποιος «Αλέξης», όπως τον φαντάζεται ο καθένας και η καθεμιά. Γι αυτό, παρότι προσωπικά όπως ίσως θα γνωρίζεις είμαι αρκετά ορθολογιστής και δε μου αρέσει να αιθεροβατώ, εντούτοις δηλώνω απερίφραστα πως κατανοώ απόλυτα τη διάθεση των ανθρώπων να επιζητούν ένα παράθυρο στην ελπίδα.

    Υπ’ αυτή την έννοια, νομίζω πως παρότι όλα τα σημεία στίξης έχουν τη χρησιμότητά τους και επιτελούν έναν συγκεκριμένο σκοπό, εκείνα που δίνουν τη δυνατότητα στα συνδιαλεγόμενα μέρη να αυτενεργήσουν και να συμμετάσχουν ενεργά, βάζοντας τη δική τους πινελιά είναι τα αποσιωπητικά... Εκείνα που αποτελούν το αλατοπίπερο της ζωής είναι οι παρενθέσεις. Τα άλλα όχι μόνον δεν μου αρέσουν καθόλου, αλλά μου δημιουργούν και αρνητικά συναισθήματα, αφού είτε θα μου αφήνουν αναπάντητα ερωτήματα (ερωτηματικά) είτε θα βάζουν οριστικό τέλος (τελείες) είτε άλλα θα λένε και άλλα θα εννοούν (εισαγωγικά)...

    ΥΓ. Σα να σε ακούω να λες: «790 λέξεις για να πεις το αυτονόητο και μετά μιλάς για απλότητα και αυτογνωσία. Πλάκα μου κάνεις»; Ίσως και να έχεις δίκιο, αλλά ήθελα να αιτιολογήσω και να καταλήξω με λογική συνέχεια στο συμπέρασμα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. "Νταξ!!! Εχω πεσει κατω απο τον καναπε και κλαιω!!!..." :όπως θα λεγαν κι οι μαθητες μου! Στο ΥΓ τα ειπες ΟΛΑ! Και νομιζω πως τιποτε δεν ειναι πιο παραλογο απο την μοαδικη λογικη του καθενος!
      Υποκλινομαι για τη γραμμικοτητα της σκεψης σου! Οντως δεν ειπες κατι καινουργιο! Απλα φαινεται σε τι παιδια κανεις μαθημα εξ ου και εισαι τοσο ΑΝΑΛΥΤΙΚΟΣ. Και δεν αναφερομαι ηλικιακως αλλα παιδια που πρωτη φορα καταπιανονται με κατι και πρεπει με απλα λογακια να πανε με παραγωγικο τροπο στη νεα γνωση (απο το Γενικο στο Ειδικο)...ενω εγω τι εκανα? Πεταξα ενα Παρα-γλωσσικα και ενα Εξω-γλωσσικα στοιχεια και εχω την εντυπωση πως με ακουν συναδερφοι στο αμφιθεατρο και με καταλαβαινουν απαξαπαντες!Ε? Οχι! Ας πει καποιος οτι δεν καταλαβε τι ειναι αυτα τα στοιχεια! χαχαχα! Εγω παντως προσπαθω με τον εαν η τον αλλον τροπο να μην κουραζω τον αναγνωστη. Καλα εκανες και μας τα ειπες ομως, εστω και τα αυτονοητα, γιατι απο ο,τι εχω καταλαβει στα αυτονοητα κολλαμε!

      Δεν ξερω εαν συμφωνω για το "ξεκαθαρο" του πραγματος! Αλλωστε ειμαστε ανθρωποι, οι σχεσεις μας διεπονται απο συμβασεις και ειναι λογικο τη γλωσσα μας να τη διεπουν πολλα υφολογικα στοιχεια κατα περιπτωση.
      π.χ. μπορει με τον πατερα μου να διαπληκτιζομαι εντονα εντος σπιτιου, δεν θα κανω το ιδιο ομως μπροστα σε τριτους ή σε δημοσιο χωρο. Ή μηπως να λειτουργησω αυθορμητα και να μην προσποιηθω?
      Μπορει η γυναικα μου να παχυνε για χ λογους, αλλα δεν ειναι καθολου κομψο να την προσβαλω και να μη δειχνω κατανοηση για τις δυσκολιες που αντιμετωπιζει ενδεχομενως για να αδυνατισει.

      Ωστοσο εχω ακουσει αντρα να λεει στη γυναικα του μετα απο χημειοθεραπειες (!!!) οι οποιες της προκαλεσαν ολικη τριχοπτωση οτι την βρισκει "ακρως αντιερωτικη"!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
      Ποσο ειλικρινη τον λες αυτον τον ανθρωπο, ακομη κι αν αισθανοταν ετσι?
      Δεν εχω να σου δωσω απαντηση. Ειλικρινα!

      Διαγραφή
  7. Σκοπός του μακροσκελούς σχολίου μου, που ακόμη και αυτή η google αρνήθηκε να το δεχθεί μονοκόμματο εξ ης και το έσπασα σε δύο, δεν ήταν να πω κάτι καινούριο. Απλώς ήθελα να δώσω τη συλλογιστική που με οδηγεί στη διαμόρφωση των συγκεκριμένων αντιλήψεων περί σημείων στίξης και κατ’ επέκταση, στάσης ζωής. Γιατί ας μη γελιόμαστε, μεγάλη σκασίλα είχες κι εσύ κι εγώ και όλοι μας για το ερωτηματικό, το θαυμαστικό, την τελεία και τα αποσιωπητικά και το ποια είναι καλύτερα. Μωρέ σιγά... Εδώ ο κόσμος καταρρέει γύρω μας και θα κάτσουμε να σκάσουμε για το ποιο σημείο στίξης είναι το καλύτερο... Η αντιστοίχηση του καθενός και η ταύτισή του με έναν συγκεκριμένο τύπο αντίδρασης στα διάφορα συμβάντα της ζωής μας είναι αυτή που ενδιαφέρει και βάσει του οποίου διατυπώθηκαν οι απόψεις των συνδαιτυμόνων.

    Ο άνθρωπος που μου έμαθε μαθηματικά, μαθηματική σκέψη θα έλεγα καλύτερα, μου τόνιζε συνεχώς: «τα ευκόλως εννοούμενα δεν παραλείπονται! Γράφονται και βαθμολογούνται...» Καθότι λοιπόν κατεξοχήν άνθρωπος των θετικών επιστημών, παρότι τα τελευταία χρόνια έκανα στροφή στα γλωσσικά, έχω μάθει να σκέφτομαι με έναν συγκεκριμένο τρόπο. Αυτό έκανα και στα προηγούμενα σχόλια, χωρίς να υποτιμώ τον οποιονδήποτε αναγνώστη και φυσικά και σένα αναλύοντας τα αυτονόητα. Αν κούρασα, απολογούμαι. Δεν ήταν αυτός ο στόχος μου.

    Ορμώμενος πάντως από τα δύο παραδείγματα που μου έδωσες, θα σου έλεγα, πως παρά την εκτενή ανάλυση, δεν κατάφερα να γίνω απόλυτα κατανοητός. Μάπα δάσκαλος είμαι...

    Εγώ λοιπόν έχω απάντηση και για τα δύο...

    Υπενθυμίζω απλά, πως βασική αρχή του «ΞΕΚΑΘΑΡΟΥ» είναι πως εφαρμόζεται από όλους.

    Στην περίπτωση του πατέρα σου, ασφαλώς και δε θα διαπληκτιστείς σε δημόσιο χώρο, ΕΦΟΣΟΝ όμως και ο ίδιος τηρήσει την ίδια στάση. Αν εκείνος για παράδειγμα συνεχίσει να αναφέρεται στην αιτία του διαπληκτισμού δημόσια, δε βλέπω τον λόγο γιατί να μην πεις κι εσύ αυτό που νιώθεις και σκέφτεσαι. Να καταπιεστείς απλώς και μόνον για να αποφύγεις τον διαπληκτισμό; Μα θα είναι λάθος. Από σεβασμό; ΟΚ, αυτό θα μπορούσα να το δεχθώ εν μέρει, ΟΜΩΣ αυτό θα έπρεπε ισχύει εκατέρωθεν, επομένως και εκείνος θα όφειλε να κάνει το ίδιο και να αποφύγει τις αναφορές στην αιτία της διαφωνίας. Άρα...

    Στην περίπτωση της χημειοθεραπείας, αν αυτός ο άντρας από όοοοολο αυτό το καζίκι που πέρασε η γυναίκα του (υποθέτω και ο ίδιος), αυτό που κράτησε είναι ότι έγινε αντιερωτική λόγω της τριχόπτωσης, τότε έπραξε άριστα που το είπε! Για να καταλάβει η γυναίκα πως έφαγε τα χρόνια της με έναν ΜΑΛ.... με όλα τα γράμματα κεφαλαία!

    Την καλησπέρα μου... :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. "...Μωρέ σιγά... Εδώ ο κόσμος καταρρέει γύρω μας και θα κάτσουμε να σκάσουμε για το ποιο σημείο στίξης είναι το καλύτερο... Η αντιστοίχηση του καθενός και η ταύτισή του με έναν συγκεκριμένο τύπο αντίδρασης στα διάφορα συμβάντα της ζωής μας είναι αυτή που ενδιαφέρει και βάσει του οποίου διατυπώθηκαν οι απόψεις των συνδαιτυμόνων..."

      Ακριβως επειδη κ.Αδιάβαστε ο τροπος αντιδρασης του καθενος στα συμβαντα της ζωης μας δεν ειναι "ΞΕΚΑΘΑΡΟΣ" & ξεκαθαρος, ο κοσμος μας καταρρεει.
      Φυσικα και εχω (ΕΓΩ τουλαχιστον) μεγαλη σκασιλα για το ποιο σημειο οχι ειναι καλυτερο αλλα καταλληλοτερο κατα περιπτωση, διοτι εννοειται (ευκολως και δυσκολως και ως εκ τουτου πρεπει να ειναι ρητο κατα τον σοφο σου δασκαλο ) πως εαν οι ανθρωποι εκλειναν τις παρενθεσεις που "ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΑΝ¨" πως ανοιγαν στη ζωη τους βαζοντας και τη δικη μου μεσα, εγω θα ημουνα μια χαρα! (καπως ετσι ξεκινησε η γραφη των Σημειων Στιξης-απο συμπεριφορες που άλλα λέγαν, αλλαν καναν, και αλλα εννοουσαν)...Οχι πως δεν ειμαι. Αλλα στην αρχη με παραξενεψε, μετα με πληγωσε, στη συνεχεια με θυμωσε και τελος με αναγκασε να αποδεχτω πως συμβαινει και αυτο και πως οι δηλωσεις ορισμενων ανθρωπων μενουνε δηλωσεις. Ανακαλυψα την Αμερικη? Τον τροχο? Ισως! Παντως για μενα εν μερει κατερρευσε ο κοσμος (ΜΟΥ..γιατι μην ξεχνας πως ολοι εχουμε εναν!)

      Συνεπως με τα ΣΣ μας ενδιαφερει τι "εξ-υπονοειται" και οχι αυτα καθε αυτα τα ΣΣ για τα οποια υπαρχει αλλος πιο ειδημων απο μενα να κανει την αναλυση τους!

      Επομενως, θα κρατησω την ειλικρινεια ως λεξη-κλειδι και αυτα που πολυ ωραια ως σωστος δασκαλος (και δε θα συμφωνησω με τον παροξυσμο μετριοφροσυνης σου και τον χαρ/σμο στον εαυτο σου) ειπες.

      Τα παραδειγματα τα ανεφερα ως ακραια 1ον για να δημιουργησω ντορο και 2ον για να δειξω οτι τιποτα δεν ισχυει 100% και επιδεχεται αντιρρηση. Αλλωστε δεν ξερω πού σταματα η ειλικρινεια και πού ξεκιναει το τακτ και αντιστροφως (παλαιοτερα σε καποιο κειμενο μου πριν τα Χρ/ννα αναρωτιομουνα εαν η αποκρυψη της αληθειας ταυτιζεται με το ψεμα...τι να κανουμε? Τη Φιλοσοφικη εβγαλα η καημενη και μας φλομωσανε με ερωτηματα που επιδεχονται μυριες απαντησεις και παντα αναπαντητα μενουνε και εκ τοτε το φερω ως κουσουρι. Επισης το χω δηλωσει)

      Καλη εβδομαδα

      Διαγραφή
    2. Θα ήθελα να αφήσω τον τελευταίο λόγο στην οικοδέσποινα ως είθισται και επιβάλλουν οι άτυποι νόμοι του savoir vivre, ωστόσο με γαργαλάει η γλώσσα εδώ και δυο μέρες και τελικά λίγο πριν ο διαιτητής σφυρίξει τη λήξη και των καθυστερήσεων του συγκεκριμένου άρθρου (αφού σήμερις το βράδυ έρχεται νέο) αποφάσισα να το πω...

      «Συνεπως με τα ΣΣ μας ενδιαφερει τι "εξ-υπονοειται" και οχι αυτα καθε αυτα τα ΣΣ για τα οποια υπαρχει αλλος πιο ειδημων απο μενα να κανει την αναλυση τους!»

      Συγγνώμη, τι διαφορετικό είπα εγώ; Συμφωνείς μαζί μου δηλαδή, προβάλλοντας διαφωνία η οποία επί της ουσίας δεν υφίσταται... ??? Εκτός αν κατάλαβα λάθος, οπότε πάσο...

      Πάει αυτό. Τώρα, εκείνο που με γαργαλάει περισσότερο και που θέλω να το πω γιατί νιώθω σαν τον μαθητή που κάθεται στο θρανίο και έχοντας πει την απάντηση σε μια ερώτηση νωρίτερα, την οποία ο δάσκαλος προσπέρασε χωρίς να πει κάτι, τον ακούει αρκετή ώρα αργότερα να τη λέει ο ίδιος. Ε, το καημένο το παιδάκι θέλει να φωνάξει «Μα αυτό είπα κύριε από την αρχή...» ;-)

      Βάσει των όσων γράφεις λοιπόν στο τελευταίο σχόλιο, δικαιώνεις την προτίμησή μου στα αποσιωπητικά, τα οποία συμβολίζουν την ελευθερία της σκέψης, την αυτενέργεια και την προσωπική συμμετοχή στις σκέψεις του άλλου. Απορρίπτεις τις παρενθέσεις, τις οποίες προφανώς δέχεσαι εφόσον παραμείνουν ως παρενθέσεις και δεν μετατρέψουν σε παρένθεση την υπόλοιπη ζωή, εντούτοις ελλοχεύει ο κίνδυνος να χαθούν τα όρια (συ είπας), προφανώς το ίδιο συμβαίνει και με το κόμμα, που αφήνει τόσα και τόσα περιθώρια που χάνεται η μπάλα και με τα εισαγωγικά, που άλλα λένε και άλλα εννοούν, αλλά και με το θαυμαστικό, το οποίο συμβολίζει την απολυτότητα της σκέψης και την υπερβολική αυτοπεποίθηση σε σημείο που να αγγίζει τα όρια της ύβρης, το ίδιο και με την τελεία, η οποία δεν επιδέχεται καμία περαιτέρω συζήτηση θεωρώντας ότι αυτό που λέει ισχύει 100% (κάτι που δεν αποδέχεσαι) και τέλος το ίδιο ισχύει και με το ερωτηματικό, που το μόνο που κάνει είναι να δημιουργεί ερωτηματικά και ανασφάλειες, οδηγώντας σε μη ξεκάθαρες κουβέντες, που οδηγούν –όπως σωστά λες– τον κόσμο μας στην κατάρρευση...

      «Κυρία, κυρία... Αυτά που εσείς λέτε 9 Φεβρουαρίου 2014, εγώ τα είπα στις 22 Ιανουαρίου του 2014...» ;-)

      Την καλημέρα μου...

      ΥΓ. Με τα σχόλια που μαζεύονται κάθε φορά, μπορείς να γράψεις βιβλίο... Βρες τίτλο και θα ψάξουμε για εκδοτικό οίκο...;-)

      Διαγραφή
    3. Κανονικα δεν πρεπει να σου παρω τη χαρα! Θες να χεις τον τελευταιο λογο και θα σου τον αφησω! Οχι τιποτε αλλο, να μη με λες και Στριντζω! Θα σταθω στο ΥΓ:

      Καποτε που θελησα να κανω μια κινηση καποιος ειδημων και του χωρου "με εκοψε" λεγοντας με "ποιος θα σε διαβασει εσενα?"...Δεν ειχε αδικο! Πρεπει να γραψω τιποτε σοβαροτερο για να με σεβονται! Αλλιως, θα γινω μία του συρμου....

      Διαγραφή
  8. Α ρε Κωνσταντίνα τα ψυχανέλυσες τα σημεία στίξης! Τους άλλαξες τα φώτα! Διάβαζα σήμερα ένα άρθρο στα αγγλικά για τα θέματα που προκύπτουν στην διδακτική πράξη όταν οι δάσκαλοι και οι καθηγητές δεν έχουν διαλέξει σωστά ανάμεσα στην έρευνα και τη διδασκαλία αυτό που τους ταιριάζει.
    Παρακολούθησα τη συζήτηση με τον "αδιάβαστοι" και βλέπω μια συνάφεια.
    Αν θέλετε δείτε το εδώ
    http://www.nytimes.com/2014/02/06/opinion/a-solution-for-bad-teaching.html
    Καλή Κυριακή και φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλη μου Georgina θαρρω πως τα ξεπατωσατα ΣΣ. Φυσικα αφησα και κανα δυο, ετσι, για να αναρωτιουνται ορισμενοι γιατι δεν τα εβαλα....και τα Σημεια Στιξης θα εχουνε και μια ευχαριστη συνεχεια κατα πως φαινεται που οταν συμβει (και αν τελικα) φυσικα θα σας το ομολογησω.
      Ευχαριστω πολυ για το αρθρο. Ενδιαφερον φαινεται αλλα θα το διαβασω μολις βρω χρονο μαζι με αλλα Αδιαβαστα που εχω. Προς το παρον διαβαζω μονο τον Αδιαβαστο απο τα Αδιαβαστα γιατι κανουμε καλο παρεακι.
      Μια χαρα ευτυχη σε βρισκω με τα αγγλικα σου! Πολυ σε χαιρομαι.
      Φιλια

      Διαγραφή
  9. Εμένα μ'αρέσουν τα Σημεία Στίξης, κυρία, κυρίως αυτά με τις καμπύλες ( στις γωνίες σκοντάφτω)
    Με βοηθάνε να συνεχίσω, όταν ζορίζομαι.
    Πάλι άργησα, αλλά "better late than never".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καταλαβα! Τελικα χωρις να κανω γκαλοπ τα αποτελεσματα του τα πηρα! Η πλειοψηφια ψηφιζει (Παρενθεση), ειτε ως Σημειο Στιξης ειτε ως κειμενο!

      Διαγραφή