Τετάρτη 29 Ιανουαρίου 2014

Σημεία στίξης: το ερωτηματικό? και τα αποσιωπητικά...

Το ερωτηματικό?
Το ερωτηματικό θυμίζει κάτι από ερωτικό, αν κόψεις εκείνο το διχαστικό -ημα- που παρεμβάλλεται στο ερωτΗΜΑτικό ή όχι? Τι τη χώνει τη μούρη του? ΗΜΑρτον Κύριε! Μα, δεν ξέρει πως στους δύο τρίτος δεν χωρεί?  Αλλά, θα μου πεις, τι σχέση έχουν μεταξύ τους πέρα από μία εξωτερική ομοιότητα? Πολλές. Καταρχήν ο έρωτας είναι γεμάτος από ερωτηματικά. Μεγάλα, μικρά, πάντως γεμάτο ερωτηματικά.
-Εάν απαντώνται?
-Πού να ξέρεις?
Λένε πως σε κάθε ερώτηση αντιστοιχεί τουλάχιστον μία απάντηση, αλλά αυτοί που το λένε είναι σωστοί? Δεν υπάρχουν αναπάντητα ερωτήματα?
Δεκτόν ότι το ερωτηματικό είναι το σημείο στίξης που πήγε και εξακολουθεί να πηγαίνει αυτόν τον κόσμο μπροστά. Χάρη σ’ αυτό που συνόδευε ακατάπαυστα την ανθρώπινη περιέργεια από κτίσεως κόσμου, δεν κατέβηκε ο άνθρωπος από τα δέντρα ή ανέβηκε στη σελήνη?
Τα εύσημα λοιπόν στο ερωτηματικό, αλλά δεν μπορείς και να μην του καταλογίζεις και ευθύνες. Μπορείς? Λίγες είναι οι φορές που χώνει τη μύτη του εκεί όπου δεν το σπέρνουν? Λίγες είναι οι φορές που διερωτάται και αναρωτιέται για τις ζωές των άλλων? Λίγες φορές σκύβει να δει από την κλειδαρότρυπα και όλη την ώρα σαν την Ιερά Εξέταση σε κάνει να νιώθεις άβολα και να λογοδοτείς σε ερωτήματα που αφορούν μόνο εσένα και μάλιστα που θέλεις να τα πνίξεις και να μην τα υποβάλλεις ούτε στον ίδιο σου τον εαυτό?
 Σκανδαλώδες αυτό το ερωτηματικό. Είναι και συνηθισμένο να πολώνει ακόμη περισσότερο τα διλήμματα σου: Λογική ή Συναίσθημα? Βουνό ή Θάλασσα? Ελευθερία ή Δέσμευση? Άπειρο ή πεπερασμένο? Σταμάτης ή Γρηγόρης? Άσπρο ή Μαύρο? Θεσσαλονίκη ή Αθήνα? Θετικό ή Αρνητικό? κ.ο.κ....

 Τα αποσιωπητικά...
ή απόσιω-ποιητικά...μμμμ....«Σςςςςς... Σώπα... Μη λες πολλά...Μη μιλάς...Και μη μιλάς σε μένα έτσι, γιατί έτσι και ανοίξω το στόμα μου δε σε ξεπλένει ούτε ο ... άντε να μη σου πω καμιά κουβέντα τώρα...μπλα  μπλα μπλα...». Τρεις τελείες...και τέσσερις μη σου πω....και πέντε.....και.......και.....και.....
...αυτά τα αποσιωπητικά δίνουν την εντύπωση του πιο υπομονετικού σημείου. Αυτουνού που κάνει τουπεκί, αλλά που μέσα του κοχλάζει ένας ολόκληρος Βεζούβιος. Σαν να είναι καλό παιδί, αλλά καταπιεσμένο. Γιατί εάν το σκεφτείς καλά θάβεις μια ζωντάνια, που...δεν μπορεί...κάποια στιγμή θα βγει στην επιφάνεια, όπως η λάβα μέσα από τα ηφαίστεια...και τότε.....ουαί κι αλίμονό σου...
Ωστόσο φαντάζουν και λίγο απειλητικά. Ε πώς να το κάνουμε, είναι σημεία με νεύρα...από εκείνα που θες να τα κουκουλώσεις...διότι αντιλαμβάνεσαι πολύ καλά πως τα νεύρα ναι μεν ανθρώπινα, αλλά εάν τα αφήσεις ανεξέλεγκτα σίγουρα θα σε κατεβάσουν στα κατώτερά σου ένστικτα και θα αποκαλύψουν τη ζωώδη σου φύση...γι’ αυτό σωπαίνεις...αποσιωπάς για την ακρίβεια....κόβεις λίγο απότομα τα λόγια σου, κατεβάζεις  ταχύτητα στην εκφορά των λόγων σου, μόλις πάει να ξεκινήσει η έμβαση της επόμενης συλλαβής, ξαφνικά....σταματάς...με ένα μη αναμενόμενο fade out... ok! δε λέω μα... καμιά φορά μπερδεύεσαι...ειδικά όταν ο άλλος σταματάει έτσι...μένεις με την απορία τι ήθελε να σου πει και σταμάτησε...και προκαλείς τη μοίρα σου...να ακούσεις κάτι που ξέρεις ότι θα σε πληγώσει... αλλά προκαλείς...όχι πες...δεν προκαλείς?...και μετά κατηγορείς τον άλλον για στόμα απύλωτο και τέτοια...αφού πήγαινες γυρεύοντας....
 Επιπλέον, τα αποσιωπητικά κουβαλούν μια κρυψίνοια... όλο υπονοούμενο και κακό... Θα πρέπει να διαθέτεις κεραίες για να καταλάβεις τι ήθελε να πει ο ποιητής... που ο ποιητής μπορεί απλά να ήθελε να σιωπήσει, που για δικούς του λόγους προτίμησε τη σιωπή, αλλά εμείς...Αχ, εμείς! Εμείς λειτουργούμε λίγο αδιάκριτα ακόμη και απέναντι στα ίδια τα αποσιωπητικά. Όλη την ώρα τα σκαλίζουμε και δεν τα αφήνουμε στην ησυχία τους, να μείνουν μόνα τους βρε αδερφέ! Στο κάτω-κάτω εάν ο άλλος θέλει να σου πει, θα σ’ το πει και θα το τονίσει και θα το βάλεις καλά στο μυαλό σου αυτό που θα σου πει και κάτι μου λέει πως ορισμένα λόγια μερικές φορές τα κρατάς τόσο καλά κατά νου...μα τόσο καλά, που δεν πρόκειται να τα ξεχάσεις ποτέ μα ποτέ. Και μάλιστα για να τονίσεις πόσο λογομνήμων είσαι και για να ‘χεις άλλοθι και να του τα κοπανάς στη μούρη τα αγκαλιάζεις σε «εισαγωγικά»

19 σχόλια:

  1. Ωωωωωωωχχχχχ να'τα πάλι τα σημεία.....(σκέφτηκα με το που είδα το κείμενο) γλυκιά μου φάτσα.......ναι!!!! πολλές τελείες γιατί δεν είσαι μόνο γλυκιά αλλά και ....όμορφη....έξυπνη....πνευματώδης....χαρισματική....να πώ και άλλα????
    πάντως προσωπικά προτιμώ τα αποσιωπητικά.... από τα ερωτηματικά???
    ίσως γιατί αφήνουν μετέωρα πράγματα, καταστάσεις, λόγια, σκέψεις, συναισθήματα....αν και έχουν ένα αρνητικό ...δεν είναι ΞΕ-ΚΑΘΑΡΑ!!!! Δεν είναι τελεία...είναι μια συνέχεια απρόβλεπτη!!!!
    Σίγουρα όμως τα αγαπάω σε σχέση με τα ερωτηματικά!!!!Δεν θέλω να αναρωτιέμαι άλλο.....
    εν κατακλείδι ......από όλα τα σημεία πρέπει να μάθω να χρησιμοποιώ την τελεία....τι λές?????κάθε τελεία δηλώνει και μια καινούρια αρχή...πρότασης, σχέσης, σκέψης, μίσους, αγάπης, όνειρα.......

    (τελειώσαμε με τα σημεία....στίξης???? ή έχει και άλλα???)
    (άντε και δεν θέλω να αναρωτιέμαι.....!!!!!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πολλα χρονια θα ζησεις...και σε σκεφτομαι σημερις απο την ωρα που ξυπνησα...

      Δεν θα συμφωνησω και πολυ με την παλη ερωτηματικου και αποσιωπητικων γιατι και τα δυο νομιζω οτι αφηνουν ανοιχτο το θεμα:
      το πρωτο αφηνοντας ανοιχτο το ερωτημα και το δευτερο ανοιχτη την απαντηση......Σκεψου σε ασκησουλες που αναμεσα στις λεξεις που πρεπει να συμπληρωσουμε πολλες φορες εχει πολλες τελειες.............. και η απαντηση μπορει να ειναι να ειναι μια αλλα μερικες φορες περισσοτερες της μίας....

      Μαλλον αυτα τα δυο σημεια στιξης λειτουργουν συμπληρωματικα!
      Να εχεις ερωτηματικα για κατι και να αρχιζεις να αναρωτιεσαι: Ειναι ετσι? Να ειναι αλλιως? Μηπως ηθελε να πει εκεινο? Η το αλλο? Τι σημαινει αυτό στη ζωη μας? Τι εκεινο? Τι το αλλο? κ.ο.κ.

      Και σκεψου να προσπαθεις να παρεις θεση στα παραπανω ερωτηματα.....και να λες αυτο....και μετα το αλλο....

      Τα αποσιωπητικα ειναι πιο διαλλακτικά απο τη μια τελεια που ειναι απολυτη, δε νομιζεις? Ασε που αφηνουν ενδεχομενα ανοιχτα για καβαντζες.....
      Με πιανεις? Ενω εαν πεις τελεια και γυρισεις πισω, αλλα θελεις, αλλα κανεις, κι αλλα εννοεις (http://www.youtube.com/watch?v=MfrZjQOyPsQ γιατι νομιζεις οτι ειχε αποδοχη αυτο το τραγουδι ε?)

      Βιαζεσαι να τελειωσουν ε? Υπομονη! Αλλη μια βδομαδα εμεινε! Αλλα απολαυσε αυτο που εχεις βρε! Τι αγχος που εισαι?

      Διαγραφή
    2. με όμορφες σκέψεις βλέπω ξύπνησες....φιλενάδα!!!!!
      πήρα τα πάνω μου!!!
      χαμογέλα...... λοιπόν γιατί έχει μια υπέροχη μέρα!!!!!
      φιλιά πολλά πολλά!!!!!!!!

      Διαγραφή
  2. Επέλεξες το αγγλικό ? και όχι το ελληνικό ;
    Κι εμένα το ? μ αρέσει περισσότερο! Είναι λίγο πιο ευφάνταστο.
    Το πάνω μέρος του μοιάζει και με αγκίστρι. Πολλές φορές απλά ψαρεύει. Άλλες βέβαια ρωτάει για να του λυθούν απορίες ή γιατί βαριέται το ίδιο να σκεφτεί.
    Το ψάρεμα κι η βαρεμάρα είναι το χειρότερό μου!
    Δεν ρωτάς απ ευθείας αυτό που θέλεις αλλά το πας γύρω,γύρω.
    Το άλλο της βαρεμάρας πια...τι να πω. Που είναι αυτό? που εκείνο? τι ώρα είπε? που θα βρεθούμε ακριβώς? Εκεί ήσουν. Δεν άκουγες? Μπροστά σου είναι.Δεν βλέπεις?
    Μα κοίτα ή άκου λίγο τον κόσμο γύρω σου. Και σου το λέει αυτό μία που δεν έχει και τα καλύτερα αυτιά.
    Να κανονίζουν 10 άτομα μαζί έξοδο,εκδρομή,ταξίδι και μία ώρα πριν την αναχώρηση να ξεκινούν τα τηλέφωνα. Τι ώρα?που?θα πάρουμε αυτό?ποιος άλλος θα έρθει? Κι εσύ να μένεις μ ένα τεράστιο ? στο κεφάλι,και να αναρωτιέσαι...τόση βαρεμάρα?????
    Τα αποσιωπητικά...άλλες φορές μ αρέσουν γιατί σ αφήνουν να φαντάζεσαι. Ή χρησιμοποιούνται ανάμεσα σε ανθρώπους που έχουν κοινά μυστικά και γράφονται σαν χαριτωμένο υπονοούμενο.
    Άλλες πάλι σ αφήνουν με πολλά ερωτηματικά ?????στο κεφάλι.
    Τώρα τι ήθελε να πει? γιατί δεν ολοκληρώνει την σκέψη του? μήπως παρεξηγήθηκε? μήπως δεν με κατάλαβε? μήπως θέλει κάτι άλλο?
    Αχ κουράστηκα βρε φιλενάδα!!!!!!!!!!
    Κι ερωτήσεις χωρίς νόημα με κουράζουν, κι αυτοί που ψαρεύουν ( το απόγειο του θράσους και της αλαζονείας,που νομίζεις ότι ο άλλος είναι ηλίθιος ) και τα αποσιωπητικά που μπαίνουν απλά για να αφήνουν ανοιχτούς δρόμους και πόρτες. Ή θα είσαι χαριτωμένος, ειλικρινής,με ουσιαστικές απορίες και με χαρά που σου αφιερώνω τον χρόνο μου! ή τελεία. Φιλιά!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φιλια!!!Φιλια!!!!! Φιλεναδα... αλλα δεν αφησες πολλες τελειες μετα, αλλα πολλα θαυμαστικα! Εχεις σκεφτει οτι οσο περισσοτερα θαυμαστικα ή ερωτηματικα βαζεις το ενα διπλα στο αλλο υπαρχει μια επιταση ????? Δεν ειναι θαυμασιο???!!!!!
      Γιατι ομως με την τελεια ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑ να το κανεις αυτο?

      Αν βαλεις ενα ή πολλα ερωτηματικα/θαυμαστικα δεν αλλαζει κατι περα από την ενταση.
      Ειναι ομως αλλο να βαλεις μια τελεια και αλλο πολλες. Τοτε πας αλλου! Ειδες ποσο ξεκαθαρη ειναι η τελεια?Οταν λεμε τελεια, εννοουμε τελεια. (το πολυ και μια παυλα από διπλα α λα παλαια) Αλλα μεχρι εκει! Πωπω!!!!!!!! Ψωριαρα η Τελεια! Απομονωμενη κι απο τους ομοιους της! πολυ μοναχικη!

      Να οριστε! Με εμπνεετε! Ενω τα ερωτηματικα...αδημονουν. Και δηλωνουν μια εξαρτηση. Περιμενουν απο τον αλλον. Τωρα, επειδη βαριουνται, επειδη ψαρευουν, επειδη ειναι ανολοκληρωτα? Τι να κανουμε? Καμια φορα μπορεις να το δεις και σαν επιβεβαιωση! Ολοι ρωτουν εσενα γιατι σε θεωρουν genious!

      Αλλα να σε παω αλλου? Σκεψου κι εκεινους που δεν ρωτουν κανεναν γιατι ειναι συγκεντρωτικοι και πανω απο ολα ΞΕΡΟΛΕΣ!!!
      Ποτε δεν ρωτουν, κανουν του κεφαλιου τους, δεν τους νοιαζει η γνωμη των αλλων και θεωρουν πως ο,τι πουν ισχυει. Τελεια. Και Παυλα-

      Σου αρεσουν αυτοι? Δε νομιζω! Δεν ειναι δημοκρατικοι. Η ερωτηση εχει κι εναν σεβασμο. Οχι? Σημαινει πως "σε υπολογιζω"
      Υπαρχει ωραιοτερο πραγμα σε μια σχεση απο την ερωτηση "Τι θες να κανουμε? Εσυ τι λες?"...
      Πλακα-πλακα οταν μου το εκαναν πρωτη φορα (ή το προσεξα) δεν φανταζεσαι πως ενιωσα!!!

      ΥΓ: ? vs ; σημειωσατε 1!

      Διαγραφή
  3. χααχααχα!!!!!!!!!!!!!!!!!!! έτσι να ανεβάζουμε την ένταση της χαράς μας!

    Φυσικά δεν μ αρέσουν οι ξερόλες, που δεν ρωτούν κανέναν και το ερωτηματικό είναι άγνωστο σημείο στίξης γι αυτούς και το θαυμαστικό το έχουν μόνο για τον εαυτό τους ή για να κολακέψουν τον άλλον με ιδιοτελή σκοπό.
    Άλλο όμως ρωτάω τη γνώμη σου ή θέλω να μάθω για να εμπλουτίσω τις γνώσεις μου ή να μάθω τι κάνεις ή να βγάλουμε μία κοινή απόφαση κι άλλο σου ζαλίζω τον "έρωτα....." :P

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. χαχαχα! Τι ειπες τωρα!!!!!
      Ολα μαζι!!!! Και τι να κανουμε που για ολα αυτα υπαρχει ενα και μοναδικο και το αυτο ερωτηματικο!? Γιατι να μην υπαρχουν διαφορετικα ερωτηματικα για καθε περιπτωση ε?

      Φαντασου τα παιδια ομως στο σχολειο να εχουν το αγχος με τα ποσα ι (η,ι,υ,υι,ει,οι) να εχουν και τα ερωτηματικα...αλλο για απορια, αλλο για σεβασμο, αλλο για κοινη αποφαση, αλλο για να σου ζαλιζω τον ερωτα! αχαχα!

      Που εισαι Τριανταφυλλιδη να δεις το φυντάνι σου!!!!! Θα τριζουν τα κοκαλα του! Ωστοσο, ειχα την ιδια απορια απο μικρη και θυμαμαι, ημουν δεν ημουν 6 (Α'Δημοτικου) οταν ρωτησα τον μπαμπα μου γι' αυτο! ("γιατι μπαμπα ειναι ερωτηση και οταν λεμε "εφαγες?"..." κι αρχιζω και του λεω την ερωτηση με τρεις ή τεσσερις διαφορετικους επιτονισμους της φωνης και απορω γιατι να βαζουμε το ιδιο σημειο στιξης...Κόκαλο ο μπαμπας! Τι να εξηγησει κουρεας ανθρωπος σε ενα 6χρονο σχετικα με τα εξωγλωσσικα και παραγλωσσικα στοιχεια που διεπουν τον προφορικο εναντι του γραπτου λογου και τι ρολο παιζει η πραγματολογια κλπ κλπ κλπ?)

      Εν τελει με εκανε γλωσσ(ολογ)ού (οπως με λεει κι ενας φιλος μου) κι αρχισα να τρεχω σε συνεδρια και να βλεπω οτι εχουνε κι αλλοι τετοιες αποριες, αλλα σε μεγαλυτερες ηλικιες!Ο Σετατος, που τον ακουσα περσι να μιλαει γι' αυτο, ειναι πανω κατω 85!!!

      Καταληκτικα, αυτο δειχνει Ευγενια μου, πως ολα μεσα στη ζωη ειναι! Και τα ερωτηματικα με καλη και τα ερωτηματικα με κακη προθεση...
      Τα παντα ειναι θεμα παιδειας! (τοσο κλισέ οσο και αληθες) και αν ο αλλος δεν εχει τη δεουσα παιδεια να καταλαβει τι κανει, εσυ που το αντιλαμβανεσαι πρωτος, ως λογικοτερος υποχωρεις, και αφηνεις τους αλλους να αναρωτιουνται γεματοι ερωτηματικα!!!!!!

      Διαγραφή
  4. Από τα σημεία στίξης (που μέχρι πρόσφατα είχα ξεχάσει και πως λέγονται) αυτά είναι τα δύο αγαπημένα μου. Καθαρά και μόνο γιατί με την ερώτηση μαθαίνεις και με τα αποσιωπητικα σταματάς και αφήνεις να εννοηθεί καμιά φορά το αυτονόητο.
    Πιστεύω ότι σε γενικές γραμμές αυτά τα δύο συμβαδίζουν με τον χαρακτήρα του ανθρώπου και προδίδουν το επίπεδο που βρίσκεται.
    Για παράδειγμα, στην δουλειά μου λέμε ότι όταν ξεκινάς την καριέρα σου, έχεις πάνω σε μια ζυγαριά δύο χαρακτηριστικα στοιχεία. Από την μία πλευρά έχεις την τύχη, στην οποία η ζυγαριά γέρνει επειδή είναι μπόλικη, και από την άλλη την εμπειρία, η οποία δεν έχει βάρος γιατί δεν γνωρίζεις. Στην πορεία όμως οι ρόλοι αντιστρεφονται και η τύχη "αδυνατίζει" με την εμπειρία να παίρνει όλο το βάρος και σαν αποτέλεσμα η ζυγαριά να γέρνει προς την εμπειρία επειδή έχει "παχύνει".
    Καπως ετσι βλέπω και αυτα τα συγκεκριμένα σημεία στίξης.
    Στην αρχή έχεις το όπλο της ερώτησης, γιατί μαθαίνεις αυτά που σε ενδιαφέρουν, θέματα δουλειάς, προσωπικά, ερωτικά κ.ο.κ., και στην πορεία την σιωπή, γιατί πλέον γνωριζεις όλα αυτά που ρώταγες νωρίτερα και μπαίνεις δυναμικά στο "παιχνίδι". Το αποτέλεσμα αντανακλάται στην ζωη που ζούμε με ολα τα θέλω και τα έχω μας .....
    Καλή σας ημέρα!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ωραια τοποθετηση μονο που εχω μια ενσταση (Αλίμονο!):
      όσο μεγαλώνεις νομίζω ότι αυξανονται τα ερωτηματα και μειωνονται
      οι απαντησεις.
      Οσο μεγαλωνεις γνωριζεις και αλλους ανθρωπους,
      μαθαινεις κανουργιες καταστασεις, οτι υπαρχει και ενας κοσμος
      εξω απο εσενα, διαφορετικός, οτι τα πραγματα εχουνε πολλες πλευρες, πολλες οπτικές, πολλοι ειναι οι παραγοντες που υπαρχουν, οι κινδυνοι που ελλοχευουν και γενικως θεματα που ειδαν τα ματια σου και ακουσαν τα αφτια σου... και που οταν εισαι νεος και το αιμα σου βραζει θαρρεις πως τα ξερεις ολα, πως εισαι σιγουρος τι αλλαγες θα κανεις, πώς θα αλλαξεις τον κοσμο, εισαι πιο απολυτος για οσα (πρωτο)εμαθες και ορμας να δωσεις απαντησεις....
      Ωστοσο, εαν το σκεφτεις, ακριβως για ολους τους παραπανω λογους, μαλλον η απαντηση σου ειναι ή πρεπει να είναι με πολλη σκέψη και σκεπτικισμό, να εχεις διλήμματα, τριλημματα και ερωτηματα που το ενα να φερνει το αλλο καθως λαμβανεις ολο και περισσοτερα πραγματα υποψη σου...και οι απαντησεις μειωνονται....εισαι προσεκτικοτερος, πιο διαλλακτικος και οχι τοσο σιγουρος για το ποια ειναι η σωστη απαντηση (εαν ειναι μια)

      ΥΓ: βεβαια εσυ, εαν το δεις το θεμα στη δουλεια σου ΚΑΘΑΡΑ, καλο ειναι σε κατασταση εκτακτου αναγκης να εχεις εμπειρια και μαλιστα ΠΟΛΛΗ και να μην αμφιταλαντευεσαι ποια ειναι η σωστη απαντηση-κινηση στο mayday! (το καλο που σου θελω.....)

      Διαγραφή
  5. Εδώ είμαστε... Ήρθε η ώρα να δούμε τη γνώμη σου και για τα αποσιωπητικά. Και απ’ ότι διαπιστώνω δεν είναι και η καλύτερη. «Επιπλέον, τα αποσιωπητικά κουβαλούν μια κρυψίνοια... όλο υπονοούμενο και κακό...» . Γιατί απαραίτητα κακό; Αν έχεις τη μύγα μυγιάζεσαι. Διαφορετικά, γιατί να κρύβουν κάτι κακό; Επειδή όμως ως αδιάβαστος έδωσα μια άτυπη υπόσχεση να είμαι κατά το δυνατόν σύντομος, δεν θα επεκταθώ περισσότερο. Άλλωστε έχω δηλώσει την περασμένη εβδομάδα, γιατί τα αποσιωπητικά είναι το καλύτερο μακράν για μένα σημείο στίξης.

    Όσο για το ερωτηματικό, νομίζω πως η επιλογή του λατινικού-αγγλικού συμβόλου έναντι του ελληνικού έχει να κάνει με την αισθητική σου. Ναι, ίσως είναι πιο όμορφο το αγγλικό, έχει περισσότερες «καμπύλες» ;-), «την γλώσσαν όμως μου την έδωσαν ελληνικήν...» και αυτή θα έπρεπε να είναι το επίκεντρο του ενδιαφέροντος... Για μένα... Που ίσως είμαι και λίγο κολλημένος...

    Εν πάση περιπτώσει, περιμένω με ιδιαίτερο ενδιαφέρον να δω τι θα γράψεις για τα εισαγωγικά...;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ε δεν ειναι και η καλυτερη.....Από αυτό πιαστηκες εσυ? Στα σχολια τα κουκουλωνω λιγο...Και στην πραξη...Δε βλεπεις πόσο συχνα τα χρησιμοποιω? Που σημαινει πως τα θεωρώ "βολικα" (ει μη τι αλλο!).
      Αλλα οτι ειναι υπουλα οφειλεις να το παραδεχτεις! Και ποια μυγα?
      Παντως να σου πω κατι? Αυτο το μυστηριο που εχετε ειδικα εσεις οι "αντρηδες" και σε ολα αφηνετε κατι το αοριστο να πλαναται στον αερα λες και βρεχει τελειες, ωρες ωρες κατανταει τοσο εκνευριστικο που το μυστηριωδες γινεται μυστικοπαθες! Ολη την ωρα να μαντευουμε τι εννοει ο αντρας ο πολλα βαρυς και τι εννοουσε με αυτο που ειπε ή που δεν ειπε...
      Δεν ειπε "οχι", αλλα ουτε "ναι", αλλα το αφησε ανοιχτο το θεμα....

      Το καλο που σου θελω, μην μπεις σε θεματα "ανδρας vs γυναικα" και αρχισεις να λες πως ολο αυτο ειναι καλυτερο απο αυτο που κανουν οι γυναικες, να λενε "ναι" αλλά να εννοουνε "οχι" και τουμπαλι, που παει να πει οτι δεν ξερουν τι θελουν, ενω οι αντρες τουλαχιστον δεν κανουν δηλωσεις.....
      Γνωστα και μη εξαιρετεα! Αλλωστε για εσας μιλαμε τωρα!:Ρ

      ΥΓ: "τη γλωσσα μου εδωσαν ελληνικη" τω οντι αλλα "η γλωσσα ειναι δυναμικη", επισης τω οντι! Και η γλωσσα του ηλεκτρονικού (ιστο)τοπου μας επιτρεπει για συγκεκριμενους λογους να χρησιμοποιουμε το ? αντι του ; Σωστα?
      Τωρα εαν με δεις να συμπληρωνω αιτηση/δηλωση/αναφορα/....
      για παραλαβη πιστοποιητικου/για ξήλωμα υπαλληλου/.... στο Δημο ή στα ΚΕΠ ή....και βαζω φατσουλες ή ερωτηματικο λατινικό, τοτε παρε μου την αδεια ασκησεως επαγγελματος και τύλιγε σουβλάκια!!!;)

      Διαγραφή
    2. Χε χε, "το καλο που σου θελω..." Δημοκρατικοτατη σε βρισκω. Δε μου κανει καθολου εντυπωση που το αγαπημενο σου σημειο ειναι η τελεια...

      Δεν εχω να πω τιποτε περισσοτερο. Τα λογια ειναι περιττα, που λεει και η Μαρινελα... Τα εδειξες ολα σε μια φραση...:-)

      Διαγραφή
    3. Ειπα εγω καπου πως το αγαπημενο μου σημειο ειναι η Τελεία και δεν το καταλαβα? Για δειξε μου πού?
      Από τη ζωη μου, εαν κρινω, κατα πως φαινεται, το συχνοτερο σημειο ειναι το ερωτηματικο και οι απαντησεις μου οσο μεγαλωνω εχουνε αποσιωπητικα.....

      Για αγαπες δεν μιλησα καθολου...ουτε για αδυναμιες....

      Διαγραφή
    4. "Η τελεία είναι το θηλυκό του «Τέλειος». Είναι η κυρία του κυρίου. Είναι αυτή που φτάνει στο τέλος, δλδ στον σκοπό..."

      Αν αυτό το απόσπασμα, δε δείχνει ξεκάθαρα την προτίμησή σου, παραφράζοντας μάλιστα και το θηλυκό του τέλειος που είναι "τέλεια" και όχι "τελεία", τότε ζητώ ταπεινά συγγνώμη...

      Παρότι κ. Στρίντζω μου έχετε απαγορεύσει ρητώς και κατηγορηματικώς και με τελείως δημοκρατικό τρόπο :-) να μπω στη σύγκριση των άντρηδων με τις γυναίκες, θα τολμήσω να πω μόνον αυτό και ας διακινδυνεύσω να μπω τιμωρία με ένα πόδι και με βλέμμα στον τοίχο: Τα αποσιωπητικά δίνουν τη δυνατότητα στη φαντασία να κάνει τη δουλειά της, να ομορφύνει λίγο το κείμενο, να βάλει τον αναγνώστη στο παιχνίδι. Να συμμετάσχει κι αυτός ρε παιδί μου. Όχι μόνο να διαβάζει σώνει και καλά αυτά που έχει να του πει η κυρία του κυρίου, η οποία πρεσβεύει το δημοκρατικότατο "Αυτό είναι και τέλος". Γι αυτό κι εμείς οι άντρηδες τα χρησιμοποιούμε συχνά. Γιατί απλώς ζούμε κατά κύριο λόγο στη φαντασία μας. Και μας αρέσει να το κάνουν και οι άλλοι. Επιπρόσθετα, τα αποσιωπητικά μαλακώνουν λίγο το σκληρό κείμενο και το κάνουν να φαίνεται περισσότερο ευγενικό και λιγότερο απότομο, κάτι που στον γραπτό ενέχει άμεσο κίνδυνο παρεξηγήσεων...

      Αυτά κ. Στρίντζω. Ξέρω πως ετοιμάζομαι να μείνω μετεξεταστέος, αλλά δεν πειράζει. Θα τη βρω την άκρη στη δεύτερη ευκαιρία μου... ;-)

      Διαγραφή
    5. Χωρις να προδιδω ή οχι τις φεμινιστικες, ή μη, μου απόψεις το ότι είναι κανεις τέλειος δεν ξερω εαν 1ον υπαρχει και 2ον ειναι καλο να υπαρχει. Και επίσης πόσο ειρωνικο ειναι το "κυρία του κυρίου". Άσε που το "Τέλειος" είναι μέσα σε εισαγωγικά! Σωστα? Οπότε ανάμεινε να δεις τις απόψεις μου και περί τούτων και μετά τα λέμε! Την γνώμη μου για το τι προτιμώ θα την πω στο τέλος...


      Άρα, αδιάβαστε, δεν πρόσεξες ότι πολλή δουλειά κάνουν κι αυτά τα έρμα τα εισαγωγικά που δημιουργούν και λύνουν παρεξηγήσεις...


      ΥΓ: Άκου Τέλειος? Και μετά πόσο Τέλεια μπορεί να θεωρείται μία "κυρία του κυρίου" όταν είναι εξ ονόματος ετεροπροσδιορισμένη, δλδ οντότητα ετερόφωτη και ως εκ τουτου άβουλη! Ε? Πόσο?Τς τς τς!

      Διαγραφή
  6. Αχ αυτά τα αποσιωπητικά...
    Υπήρξε κάποια περίοδος που τα χρησιμοποιούσα πολύ θυμάμαι. Κυρίως γιατί είχα κι άλλα να πω όχι που δεν λέγονταν, αλλά που θεωρούσα περισσότερο περιττά και κουραστικά. Μετά μια μέρα ξαφνικά άρχισα να γράφω με θαυμαστικά. Με χαλούσε η τελεία. Ξέρεις όμως τι γίνεται? Μάλλον γερνάω. Τώρα άρχισα να την χρησιμοποιώ όλο και πιο συχνά και χωρίς να το αντιλαμβάνομαι.
    Την απιστία μου στο ελληνικό ερωτηματικό τη θεωρώ πια δεδομένη. Είναι ερωτικό το ? όπως λες, αν το κάνεις mirror θα σου δώσει μια καρδούλα! Και εικαστικός συνειρμός!
    Και το άλλο που μου 'ρθε για την τελεία (τέλειος-τελειομένος) στα αγγλικά αντί του full stop θα μπορούσε κανείς να υποθέσει πως βάζεις το σημείο fool stop και σταματάς τους ανόητους από κάθε παραπέρα υπόθεση. Καλό δεν είναι κι αυτό?
    Δεν ξέρω αν θα μάθω να σκέφτομαι στα αγγλικά, αλλά είμαι σε καλό δρόμο για να μάθω στους Άγγλους να σκέφτονται στα ελληνικά!
    Φιλί Κωνσταντίνα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ε είσαι κορυφη. Τελεία. Αλλά μετα από τετοιον χαρακτηρισμό συνηθως πρεπει να ακολουθει θαυμαστικο!!!!!
      Ητοι, "Ε εισαι κορυφή!!!!"
      Χωρις κανενα ερωτηματικό..... (όπως θες ερμηνευσε τα αποσιωπητικά μετα τη λεξη"ερωτηματικό" σου διευκρινιζω εντος παρενθεσεως)

      Αυτο με τους Αγγλους "τελειο" (τελειωμενο ή οχι, το εβαλα μεσα σε εισαγωγικα, αλλα δεν θα σου εξηγησω εντος αυτης της παρενθεσης...αναμεινε μεχρι την επομενη Τεταρτη)

      Bey!!!!!!!!!!!! (ετσι γραφεται????γκρ.........."Τα ξεχασα"!!!!!)

      Διαγραφή
  7. τα χάρηκα όλα.
    Εμένα μ'αρέσουν πολύ οι ....(τελείες) και συμφωνώ με όσα λες γι'αυτές.
    Τώρα το ερωτηματικό(Αγγλικό/Λατινικό ?) και η σχέση του με τον έρωτα;
    Δεν μου πέρασε ποτέ από το νου. Να είσαι καλά, όμορφη και bye- bye.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εμενα παλι εαν μου αρεσει η οχι κατι θα το αποκαλυψω την ερχομενη Τεταρτη....Απλα εκθετω...αν και ταυτοχρονα εκτιθεμαι...μουατς!

      Διαγραφή