Τετάρτη 15 Ιανουαρίου 2014

Σημεία Στίξης: (Η Παρένθεση) και η Τελεία.

(Η παρένθεση)
(Παρεξηγημένο σημείο. Περικλείει, λέει, τα μη απαραίτητα. Εκείνα που δεν είναι και τόσο σημαντικά, δεν είναι τόσο απαραίτητα για το νόημα. Όσα περιττεύουν. Ή περισσεύουν? Εμένα πάντως οι παρενθέσεις δε μου φαίνονται και τόσο «αποθηκευτικοί χώροι» όπως τις θέλουν οι γραμματικές και οι γλωσσολόγοι αυτού του πλανήτη. Μία παρένθεση πρώτα από όλα είναι πιο όμορφη από τις αγκύλες. Έχει στρογγυλέψει τις γωνίες της και δεν είναι τόσο άγρια. Είναι πιο αγαπησιάρα. Αυτά που κλείνει μέσα της η παρένθεση μπορεί να πει κανείς ότι τα αγκαλιάζει και μάλιστα με μία θαλπωρή σαν τη μητρική αγκαλιά. Οι παρενθέσεις, παρεξηγημένα στοιχεία, αν και τόσο βοηθητικά! Έχουνε στοιχεία διευκρινιστικά. Αυτά που δεν καταλαβαίνεις από το κυρίως κείμενο, η παρένθεση σου τα κάνει πιο λιανά. Τα προσδιορίζει. Είναι τόσο καλή μαζί μας η παρένθεση! Αλλά κρατάει λίγο. Πάντα οι παρενθέσεις κρατάνε λίγο. Αλλιώς δεν είναι παρενθέσεις. Είναι αγκύλες, με κοφτερές γωνίες ή άγκιστρα. Οι παρενθέσεις πρέπει να κρατάνε λίγο. Τόσο, όσο...
Μετά κουράζουν. Άσε που κινδυνεύουν να γίνουν φλύαρες. Μπορούν να αρχίσουν να κλέβουν και να καρπώνονται στοιχεία από το κυρίως κείμενο. Και τότε σοβαρεύουν. Τότε οι παρενθέσεις δεν έχουν μέσα τους περιττά πράγματα, αλλά κύρια και σοβαρά. Έχουν το σημαντικό, το απαραίτητο, το χωρίς αυτό δεν μπορώ να καταλάβω, να νιώσω, να ζήσω. Και ενδεχομένως, εάν το περιεχόμενο μιας παρένθεσης είναι τόσο δυνατό, τόσο μεγάλο που αρχίζει και γίνεται απαραίτητο, τότε ίσως ο γράφων ξεχάσει να την κλείσει...ή... δεν μπορέσει...
...και τότε μία ανοιχτή παρένθεση θα είναι λειψή. Μία ανοιχτή παρένθεση είναι σαν ανοιχτή πληγή. Θα αρχίσουν να ανακατεύονται τα κυρίως κείμενα με άλλα παρακείμενα και δευτερεύοντα. Θα αρχίσουν τα δεύτερα να παρεισφρέουν στα πρώτα, όπως τα μικρόβια στο τραύμα. Θα μπερδεύεται το σημαντικό με το ασήμαντο, το πρωτεύον με το δευτερεύον, το ουσιαστικό με το ανούσιο και κυρίως το εφήμερο και το παροδικό (όπως αυτό που κλείνουν μέσα τους οι παρενθέσεις της ζωής μας) με το μόνιμο, το σταθερό και το ουσιαστικό που έχει ο βίος μας ολάκερος. Όχι. Δεν πρέπει. Οι παρενθέσεις στη ζωή μας, όπως ανοίγουν, οφείλουν σύντομα να κλείνουν. Πριν γίνουν κυρίως κείμενα και μπερδέψουμε τα αβγά με τα πασχάλια). Τελεία.


Η Τελεία.
Η τελεία είναι το θηλυκό του «Τέλειος». Είναι η κυρία του κυρίου. Είναι αυτή που φτάνει στο τέλος, δλδ στον σκοπό. Όταν βάζεις τελεία δεν έχεις δικαίωμα επιστροφής στα όσα είπες. Δεν θα συνεχίσεις ποτέ με μία εξαρτημένη πρόταση που προσδιορίζει άλλη πρόταση πριν από την τελεία. Δεν στέκει! Πώς το λένε?! Έβαλες τελεία κύριε? Τελείωσες. Πας παρακάτω! Ολοκλήρωσες το νόημά σου, είπες όσα είχες να πεις. Τέλος! Δεν σε θέλουμε άλλο εδώ. Να πας αλλού! Τι ξαναγυρίζεις και συνεχίζεις και μουρμουρίζεις και ξαναλές τα ίδια και τα ίδια και γίνεσαι γραφικός και κουραστικός και επαναλαμβάνεσαι? Στην τελεία καταρχήν σταματάμε. ΣΤΟΠ! Ως εδώ και μη παρέκει. Μαχαίρι. Πας παρακάτω και να μη σε ξαναδούμε πια εδώ. Μη μας φλομώνεις με φρούδες ελπίδες. Μάθε να παραδέχεσαι ρητά ότι τελείωσες.
 Εάν θες όμως να συνεχίσεις, πες κάτι καινούργιο αυτήν τη φορά που να μην αναγκάζει τον άλλον να νομίζει πως έχεις βάλει κόμμα,

16 σχόλια:

  1. καταπληκτικό! ευφυές! πολύυυυ ψαγμένο!
    υπέροχο!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. "...Και ενδεχομένως, εάν το περιεχόμενο μιας παρένθεσης είναι τόσο δυνατό, τόσο μεγάλο που αρχίζει και γίνεται απαραίτητο, τότε ίσως ο γράφων ξεχάσει να την κλείσει...ή... δεν μπορέσει..." και τότε Κωνσταντίνα μου περιμένει άλλον να έρθει να βάλει την τελεία.
    Και τι είναι η τελεία...μια βουλίτσα στο χαρτί.
    Ίσως καμιά φορά χρειαστεί να σκίσεις όλο το χαρτί, μια βουλίτσα δεν φτάνει! Καλημέρα κοπελιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τι ειπες τωρα?
      Σκιζω τα πτυχια μου πάραυτα!

      Γκρι (χαχα.Για να μην ξεχνιόμαστε)

      Διαγραφή
  3. ψψψψψψψψψψψ Έγραψες πάλι κοπελιά! Πόσες μα πόσες σκέψεις και ιστορίες κρύβονται πίσω από τα λόγια σου...
    Γι' αυτό βάζω εγώ πολλές τελείες στο τέλος των προτάσεων μου....
    Πολλά τέλη, διαλέγει ο καθένας αυτό που του ταιριάζει περισσότερο...! ;-)
    Καλημέρα Κωνσταντίνα μας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημερα ομορφια μου.
      Αλλα....βιαζεσαι μαθητρια.
      Οι πολλές τελειες στα σικουελ.
      Εδω (παρενθεση) και Τελεια.

      Αυτο ειναι το μαθημα το σημερινο.Χαχαχα.

      Διαγραφή
  4. Προτιμώ τον υπερβολικά μακροπερίοδο λόγο χωρις παρενθεσεις... Καλησπέρα ξαδέλφη!!! ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Περι ορεξεως ουδεις λογος Δημητρη! Αλλα ο μακροπεριοδος λογος φημιζεται, αν οχι για τις παρενθεσεις, τουλαχιστον για τις πολλες παρενθετικες προτασεις! Το μακρος της περιοδου σχετιζεται με την παρουσια-απουσια τελειας!
      Δημητρη-voti παμε παλι...

      Διαγραφή
  5. Καλές είναι οι παρενθέσεις στην ζωή μας αλλά όσο ευχάριστα και όμορφα ανοίγουν τόσο δυσάρεστα και δύσκολα κλείνουν!
    Πολύ όμορφο κείμενο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αρα...αυτο που λεει η evgenia παραπανω! Εαν δεν κλεισουν, βαζεις τελεία!
      Πολυς πονος η παρενθεση λεμε!!! Ισως φταιει που δεν το συνειδητοποιουμε εξ αρχης οτι προκειται για παρενθεση ή ποσο σημαντικη μπορει τελικα να ειναι μια παρενθεση, τοσο, που να γινει απαραιτητη...

      Διαγραφή
  6. Κυρία, έγινα ξανά μαθήτρια. Να μας βάζεις και homework,όπως λέμε και στα Ελληνικά.
    Τώρα, αν η τελεία είναι σε άλλη θέση, είναι "άνω", τα πράγματα αλλάζουν νομίζω.
    Πολύ όμορφη η ιδέα και το κείμενο βεβαίως.Σε φιλώ, Δέσποινα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. βεβαιως και θα σας βαλω!
      θα εξηγησουμε παρακατω τα
      επομενα σημεια στιξης!
      θα χει και siquel που λεμε
      ελληνιστι....
      μουατς!

      Διαγραφή
  7. Κορύφωση της αγωνίας πριν το κόμμα! Πάω να συνεχίσω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή