Περιχαρής γύρισα σπίτι και κόλλησα το χαρτάκι στο ψυγείο. Σε
περίοπτη δλδ θέση να το βλέπω συνέχεια. Δε γράφει τίποτε το περιττό. Ούτε καν
ολόκληρο το όνομά του. Μόνο τα αρχικά και με ωραία ολοστρόγγυλα ψηφία γραμμένο
τον περιζήτητο αριθμό του! Για μένα περιζήτητο. Για άλλους αζήτητο. Μου μοιάζει
με αυτόγραφο. Ίσως και με ραβασάκι. Με ένα ενθύμιο που σου αφήνουν ορισμένες
γνωριμίες. Από εκείνες που έρχονται ξαφνικά στη ζωή σου σαν κομήτες από το
πουθενά, με τις οποίες στη συνέχεια ανταλλάσσετε τηλέφωνα και διευθύνσεις, αλλά
στο τέλος μένει ο καθένας σπίτι του με τους φίλους του και τους κύκλους του -από κιμωλία ή όχι- πάντως σίγουρα περιχαρακωμένος. Όλο το άλλο ήταν μία παρένθεση. Και το χαρτάκι με το
τηλέφωνο? Ένα αναμνηστικό. Μαγνητάκι-Souvenir.
Γι’ αυτό κι εγώ το κόλλησα στο ψυγείο μαζί με τα άλλα από τη
Νέα Υόρκη και τις Μπαχάμες.
Ένας αριθμός είναι, μια σύνδεση, μια δυνάμει επαφή. Ένα ρημαδιασμένο
μικρό, ασήμαντο, λευκό και άοσμο χαρτάκι, από εκείνα που σου σκουντούν τη
μνήμη, όταν κοιμάται τον ύπνο του δικαίου και σε κάνουν να μην ξεχνάς. Το
ψυγείο όμως δεν ταιριάζει ούτε με τη σύνδεση, ούτε με την επαφή, ούτε με την
επικοινωνία. Οι επαφές θέλουν ζεστασιά, όχι κρυάδα. Το ψυγείο είναι ψυχρό και
κρύο. Καμιά φορά το λες και δροσερό, αλλά από τότε που εφευρέθηκαν τα
μαγνητάκια το λες απλά ψυχρότερο. Κολλάς επάνω του λογαριασμούς, χρέη, λίστες
για ψώνια και αγχωτικά προγράμματα και ραντεβού. Άχαρα πράγματα.
Ξεκαρφίτσωσα, λοιπόν, τους λογαριασμούς και άφησα τα
μαγνητάκια και τις card postal να με ταξιδεύουν στα μέρη των φίλων μου από όπου μου
τα έφεραν: Χαβάη, Ιαπωνία, Las Vegas και Μεξικό. Και δίπλα εκεί κόλλησα
και το χαρτάκι με τη δυνάμει τηλεφωνική επαφή να με ταξιδεύει σε μελλοντική ιστορία
που με τη φαντασία μου τουλάχιστον θα επιδιώξω. Που ή θα την καταφέρω ή που δεν
πρόκειται. Δλδ που ή θα γίνει ή δε θα γίνει! Αλλά πρέπει να γίνει! Έτσι, για
την τιμή των όπλων! Διότι και τι δεν τράβηξα να τον βρω αυτόν τον αριθμό!
Υποχρεώθηκα, αλλά εις μάτην. Ίδρωσα. Κυριολεκτικά και μεταφορικά. Έδωσα το
«είναι» μου, το «έχειν» μου, αλλά και το «δεν έχειν» μου. Μόνο κυριολεκτικά.
Γέλασα και έκλαψα, σάστισα, απόρησα, πίστεψα, ξεγελάστηκα, με κορόιδεψαν,
κορόιδεψα, εμένα, τους άλλους, κανέναν (?). Δεν έχει σημασία. Τέλος.
Τελικά -σκέφτομαι- πάλι μόνη μου τα κατάφερα. Χωρίς
μεσολαβητές και δήθεν βοήθειες. Στη ζωή θέλει θάρρος, ενίοτε θράσος και πολύ
χιούμορ για να καταφέρεις όσα ονειρεύτηκες. Κανείς δε σε βοηθάει, εάν εσύ ο
ίδιος δεν πιστέψεις στον εαυτό σου. Μπορείς να πετύχεις τα ακατόρθωτα για
όνειρα που μοιάζουν άπιαστα. Μπορείς να κατορθώσεις όσα κάποτε απλά φαντάστηκες
κι ας τα κόλλησες σε πρώτη φάση στο ψυγείο, ανάμεσα σε έναν μαγνήτη από την
Τζαμάικα και τρία αβγά από την πίσω μεριά της πόρτας ενός ψυχρού ψυγείου.
(Να του τηλεφωνήσω?)
Παρότι τα σχόλια περιττεύουν μπρος στα προφανή, ως μια φωνή που κάποτε έκλεψε/κέρδισε/απέσπασε ένα αντίστοιχο μαγικό δυσεύρετο χαρτάκι και άρα ξέρει πως σαν τη χαρά και τη βλακεία και το ωραίο ρίσκο που φέρνει δεν έχει και πως από την τιμή αυτών των όπλων μεγαλύτερη τιμή δεν υπάρχει εκεί έξω, και που καταλαβαίνει από όλο το συναίσθημα-υπερπαραγωγή που οδηγεί σε εκείνες τις τελευταίες σειρές μες την παρένθεση απ'όπου και τελικά πηγάζει πως η ερώτηση είναι ρητορική και η απάντηση προφανής,ε, δεν μπορεί παρά να φωνάξει μες στη νύχτα από κάπου μακριά την προφανή απάντηση:
ΑπάντησηΔιαγραφήΕ ναι, κορίτσι μου!
ΥΓ: Κωνσταντίνα είσαι: Πρέπει να το'χεις κάνει ήδη! :)
χαχα! Ειναι θεμα ωρών!
Διαγραφή(ΥΓ: εαν ηξερε οτι εχει γινει "κειμενο"....εκει να δεις γλεντια!)
Με την περιέργεια θα μείνουμε; Πες μας και περί τίνος πρόκειται! Έστω στο περίπου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτο ειναι το θεμα?
Διαγραφήχαχαχχααα σ ακούω από πάνω να ρωτάς "αυτό είναι το θέμα?" ....
ΑπάντησηΔιαγραφήΦυσικά αυτό είναι!!!
Τι νομίζεις κοπελιά ότι το θέμα μας είναι το ψυγείο με τα μαγνητάκια.
Το δικό μας είναι εντοιχισμένο και δεν κολλάω τίποτα πάνω!
Διαβάζοντας περίμενα να δω ποιανού είναι ο αριθμός τηλεφώνου...
Συγγραφέας, ηθοποιός, τραγουδιστής, έρωτας.... μμμμ με την απορία θα μείνουμε!!! Καλημέραααα !!!
χαχαχα!!!!!εαν ειναι ετσι τοτε κι εγω εχω αποριες με τους Ανωνυμους εδω περα!!!!!! Αν μΕ πει ποιος ειναι μπορει και να του πω!χιχιχιχι!
ΔιαγραφήΘες να γραψω και το νουμερο μηπως?
Και γιατι παρακαλω? Τι εχει το ψυγειο με τα μαγνητακια?
Και να σΕ πω τη μαυρη αληθεια! Πιο πολυ ο παιδεμος μεχρι να το βρω ητανε.. και η καταληξη οτι: οταν προσπαθεις με πλαγια μεσα δεν καταφερνεις οσα τολμας ευθεως και μονος σου!
Αυτο ειναι το θεμα για μενα! Οριστε! Εδωσα και το επιμύθιο!
γιατί μόνο εσύ νομίζεις έχεις απορίες με τους Ανώνυμους... κι εμείς επίσης!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι να το κάνω εγώ το νούμερο...α) δεν ξέρω ποιον αφορά β) είμαι ντροπαλή σ αυτά....
Τίποτα δεν έχει το ψυγείο με τα μαγνητάκια...αν κι έχουν βγει άρθρα που λένε ότι είναι επικίνδυνα για την υγεία!!! ( όχι που δεν θα έβγαιναν...μήπως έχουν αφήσει και κάτι που να μην το κάνουν θρίλερ )
Τα πλάγια μέσα...μμμμ Το ξέρω αυτό το παιχνίδι. Όταν αυτά τα πλάγια είναι ενήμερα για το έγκλημα έχει και την πλάκα του το πράγμα. Σαν να καταστρώνεις στρατιωτική επιχείρηση για ένα τηλέφωνο.
Όταν όμως δεν είναι κι απλά χρησιμοποιείς ανθρώπους για να φτάσεις
σ έναν άλλο στόχο, είναι από λίγο έως πολύ εκνευριστικό.
Μόνος σου κοπέλα μου...η καλύτερη δουλειά για να τα καταφέρεις!!!
Ναι, για αυτα τα αρθρα για τα μαγνητακια οι φυσικοι λενε ό,τι και οι γλωσσολόγοι για τις βλακείες περί φθοράς της γλώσσας που κυκλοφορουνε ευρεως και οι περισσοτεροι τις πιστευουνε! Τεσπα. Βράσ' τα τα μαγνητακια! Νομιζω πως πιο αληθη ειναι τα αρθρα των ψυχολογων που μιλανε για τους κρεμασμενους λογαριασμους στο ψυγειο και για τα αγχη που προκαλουν παρά ολα τα αλλα!
ΔιαγραφήΤα πλαγια μεσα ειναι μεγαλο θεμα. Να σου πω την αληθεια στη συγκεκριμενη περιπτωση δεν χρησιμοποιησα κανεναν! Μαλλον το αντιθετο. Μπορει και να με χρησιμοποιησανε. Αλλα για αλλο λογο. Ωστοσο, το τηλεφωνο ητανε μια αφορμη, κι από κει και περα βρασε ορυζα!
Σε καθε περιπτωση ειναι σιχαμερό να εκμεταλλεύεσαι ανθρωπους για να κανεις αυτο που θες. Αλλα ακομη κι αν υποθεσουμε πως οι ανθρωπινες σχεσεις βασιζονται στο αλισβερίσι ουτως ή αλλως, θαρρω πως δεν πρεπει να ξεχνας και την ανθρωπινη πλευρα. Δεν μπορεις να κανεις τη δουλεια σου και μετα να πετας τον αλλον σαν στυμμένη λεμονόκουπα!
Και στο δια ταυτα! Εστω και αργα αρχισα να απορω: τι θα πει για να πλευρίσω κάποιον πάω περιφερειακά! Όοοοοχι! Στον στόχο! Απευθείας επάνω του! Κι αν χασεις, έχασες!
Εγω πάντως πήγα σε εκείνον και του είπα ωμά:
"Θέλω το τηλέφωνό σας!" Αυτο! Και μου το έδωσε!
ΥΓ: μετα ζητησε κι εκεινος το δικό μου!!!!!!!!χαχαχα
Ωραία τώρα έχετε κι οι δύο από ένα τηλέφωνο...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε παρακαλώ να έχει συνέχεια το κείμενο για να δούμε τι θα γίνει.....
Υ.Γ εγώ που έχω τους λογαριασμούς σ ένα ράφι στο γραφείο πάλι την ίδια μελαγχολία νιώθω. Τουλάχιστον στο ψυγείο θα με απέτρεπαν απ το να το ανοίξω και να φάω για να μην τους βλέπω..... ( πρότεινα λύση για δίαιτα )
Θες και σικουελ δλδ! Οκ! Θα σας πω νεοτερα!
ΔιαγραφήΕγω παλι και το ΤΕΒΕ ολοκληρο να κρεμασω στο ψυγειο θα παω!!!!
Φάτσα μου...
ΑπάντησηΔιαγραφήτώρα εγώ γιατί αφότου διάβασα το κείμενο σκέφτομαι την Ιθάκη...δεν ξέρω!!!!
έχω όμως και μια ένσταση φιλενάδα...αν ήταν κάτι τόσο σημαντικό δεν θα το απομνημόνευες??? μπορεί να κάνω και λάθος....κατά βάθος ζηλεύω λιγουλάκι γιατί τα δικά μου "μαγνητάκια" μάλλον δεν "κολλάνε" καλά και έτσι το ψυγείο μου μένει άδειο και από μαγνητάκια και από χαρτάκια!!!!!!!!!!!
Γιατι ελενη* μου? Σου ειπε κανεις πως δεν θυμαμαι τον αριθμο?
ΔιαγραφήΑπλα το κολλησα για να το βλεπω σαν τροπαιο! Τα αυτογραφα δεν τα κολλανε οι 15χρονες στον τοιχο? Ε κι εγω, (με 20+ χρονια και εναν δεδομενο παλιμπαιδισμο) το κολλησα στο ψυγειο....
Ιθακη ε? Κι εγω τι ειμαι?
Ο Οδυσσέας ή η Πηνελόπη που περιμενα τοσα χρονια υπομονετικα μεχρι αυτην τη στιγμη?
ΥΓ: εαν δεν κολλανε τα μαγνητακια σου να αλλαξεις ψυγειο!!
(χαχαχα)
μα τι ευχάριστη έκπληξη φάτσα....
Διαγραφή1. χαίρομαι που η νιότη σου δεν γερνά....
2. αν και αρσενικός ...μόνο Οδυσσέας θα μπορούσες να είσαι!!!!
3. no money... honey....για καινούριο ψυγείο...
αν και δεν "έπιασες" τον συνειρμό μου για τα "μαγνητάκια" φιλενάδα....
1. ευχαριστω
Διαγραφή2. ευχαριστω πολυ
3. ουτε εσυ επιασες τον συνειρμο μου για το ψυγείο....
(Δεν ειναι θεμα χρηματων honey το αν κολλουν τα μαγνητακια)
οχι απλως να μην τηλεφωνησετε αλλα να καψετε και το χαρτακι με το νουμερο.διοτι σε καποιες στιγμες που μπορει να ειστε πιο χαλαρη(πιωμενη) δεν σκεφτεστε ορθα και μπορει να κανετε το λαθος.Μιλω εκ πειρας γιατι η μεγαλη καταναλωση αλκοολ σε συνδυασμο με το ακουσμα λαικων-καψουρικων τραγουδιων (βλεπε τερζη) και μετα απο 2-3 ζεμπεκικα με αρκετες απωλειες σε σπασμενα ποτηρια,τα αποτελεσματα της συνομιλιας μονο τραγικα μπορει να ειναι.Επισης το να αφησετε τον εγωισμο σας στην ακρη θα σας κανει να νιωσετε χειροτερα και πιο αδυναμος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλε τι λες? Ποιος ειπε οτι ειχα πιει?
ΔιαγραφήΠας καλα? Τοτε μια ζωη μεθυσμενη
ημουνα!
Να με δω μετα απο καψουροτραγουδα
να ζηταω το τηλεφωνο του και τι στον
κοσμο!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
αχαχαχαχαχα!
Εγώ πάλι σκεπτόμενος ορθολογικά και με την αναλυτική σκέψη που έχω μάθει να χρησιμοποιώ λόγω επαγγέλματος, διαβάζοντας κάποιες εκφράσεις - κλειδιά που είδα να γράφεις, νομίζω πως το συγκεκριμένο νούμερο τηλεφώνου είναι κάποιου που έχει άμεση σχέση με τον διακαή σου πόθο που άφησε στη μέση ο αείμνηστος κ. Χρίστος...
ΑπάντησηΔιαγραφήΓενικώς όμως, ό,τι και να είναι, μακάρι να σου βγει...
Μπήκα όμως για άλλο λόγο να κάνω σχόλιο και απλά με "γαργάλησαν" τα σχόλια που είδα και είπα να βάλω το λιθαράκι μου... Αμ πώς...:-)
Ένα από τα πολλά mail που έστειλες χθες είχε ένα .pps αρχείο, στο οποίο υπήρχε ως μουσική υπόκρουση ένα εξαιρετικό τραγούδι, που έψαξα και βρήκα στο youtube, το κατέβασα και ως mp3 και ως avi και ειλικρινά το ακούω αποχαυνωμένος κάθε φορά... Δεν καταλαβαίνω γρι μια και είναι στα γαλλικά, τα οποία παρεμπιπτόντως άρχισαν να μου αρέσουν, είναι όμως τόσο καθαρή και ήρεμη, βελούδινη η φωνή του Yves Montand που σε (με) καθηλώνει. Και να φανταστείς που νόμιζα πως ο συγκεκριμένος ηθοποιός - τραγουδιστής ήταν οίκος μόδας... (ελέω Yves Saint Laurant)...
Thanks...:-)
Να και το βίντεο...
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.youtube.com/watch?v=UppwYtqU3Wg
Εννοείται πως θα μπει ως μουσική υπόκρουση στο blog μου...;-)
Ας τα πιάσουμε ενα-ενα από την αρχή.
ΔιαγραφήΘα μπορούσα να σε χαρακτηρισω πολυ εξυπνο τελικά (Οχι πως εξ αρχης δεν ηξερα πως εισαι!). Ετσι όπως το θέτεις έχει και δεν εχει σχεση με τον αειμνηστο Δασκαλο. Μαλλον ο Δασκαλος μου αφησε στη μεση αυτον μου τον πόθο που οταν του το ειχα ζητησει συμφωνησε και μου υποσχεθηκε πως θα.... Αλλα δυστυχως τα γεγονοτα μας προλαβαν. Ωστοσο,
ο "ποθος" μου οπως λες υπήρχε και πριν τον Δασκαλο (ή και παραλληλα, αν θες), αλλά τι σημασια εχει τωρα πια!!!!???
Δεν μου φταιει ο Δασκαλος. Αλλος ηταν εκεινος που με εκανε να νιωσω οσα περιγραφω στην προτελευταια παραγραφο.
Ασ' τονα κι εκεινον! Ας μεινει με τις τυψεις του που ξερω πως τις εχει!
Τα πολλα μειλ τωρα! Ναι! Ξερεις οτι εξ αιτιας των "πολλων χθεσινων μειλ" η google μου μπλοκ-αρε τον λογαριασμο μου και συμπτωματικα για αλλους λογους εγινε το ιδιο σε οσους λογαριασμους εχω? Τον Μερφι τον ξερεις? Συνεπως θελω να καταληξω πως θα συμφωνησω για την καθαρη φωνη του Yves Saint Laurent (xaxaxa!!!) και εαν μπορουσα θα σου εστελνα τη μεταφραση, αλλα δεν δυναμαι παρα με μηνυματα (που ειναι κουραστικο στο κινητο) ή με καπνο στην ταρατσα! Εχει ομως με αυτο το ψοφόκρυο τόσο καπνο σε καθε ταρατσα της Σαλλλλλονικης που πολυ φοβαμαι πως
α. εσυ δεν θα ξεχωριζεις τους καπνους! και
β. εγω θα μυρίζω σαν καπνιστον σολομός ή μετσοβόνε!!!!!!
Ασε που το τραγουδακι ειναι καλοκαιρινο!!!Συνεπως επικοινωνουμε προσωρας από δω μεσα και με την 1η ευκαιρια δεσμευομαι να σου στειλω τη μεταφραση!
Έλα βρε που δε θα ξεχωρίζω τους καπνούς ΣΟΥ... Αφού αντί για μαύροι θα είναι ...κίτρινοι ;-)
ΔιαγραφήΚαι το μετσοβόνε είναι γαμώ τα τυριά... Πεντανόστιμο... Σκέτο τρώγεται... Ο σολωμός βέβαια, είναι λίγο σκληρός όταν καπνιστεί... ;-)
Τη βρήκα τη μετάφραση (ας είναι καλά η google), άλλαξα και τη μουσική υπόκρουση στο blog και έχω κάνει στροφή στο γαλλικό τραγούδι έκτοτε...;-)
ευτυχως η google μας αποδεικνυει το "ουδεις αναντικαταστατος"...
ΔιαγραφήΥΓ: με ειπες "ωμη" ή μΕ φαινεται?:Ρ:Ρ:Ρ
Κριμα που αλλαξες τη μουσικη...η αλλη μΕ αρεΖε περισσοτερο παρολο που μου αρεσει πολυ η γαλλικη μουσικη!
Δύο επίθετα χρησιμοποίησα για το μετσοβόνε (και ένα ρήμα με αλληγορική σημασία βέβαια) κι εσύ κράτησες το μόνο που δεν είπα... Άρα σΕ φαίνεται...
ΔιαγραφήΗ μουσική καλό είναι να αλλάζει για να μη τη βαριέσαι... Βέβαια, αν κρατούσε περισσότερα από 5 τραγούδια το πρόγραμμα, θα τα άφηνα όλα, αλλά τι να κάνουμε... Βολευόμαστε με ό,τι έχουμε...;-)
Πολύ θα ήθελα να είχα ένα τέτοιο χαρτάκι κολλημένο πάνω στην πόρτα στου ψυγείου μου. Κάτι να περιμένω μ' ενθουσιασμό και αγωνία, να καρτερώ το καινούριο, το άγνωστο. Η λαχτάρα της προσμονής, ονειροπολώντας με αφορμή ένα τηλέφωνο, για ότι και αν πρόκειται αυτό. Νομίζω πως οι εκπλήξεις στην ζωή μας, καθώς μεγαλώνουμε, αρχίζουν να χάνονται. Οπότε είσαι τυχερή που το ζείς. Εγώ στο ψυγείο μου έχω εικόνες με όνειρα που έχουν ήδη πραγματοποιηθεί...ένα ταξίδι, την κόρη μου με τον άντρα μου, ευτυχισμένες στιγμές....Κάνω θετικές σκέψεις όταν τις κοιτώ....ας μην κρεμάμε παρακαλώ λογαριασμούς....έχετε τάσεις αυτοκαταστροφής????
ΑπάντησηΔιαγραφήΜου αρεσει η οπτικη σου: παντως οπως και να το δεις περι θετικης σκεψης προκειται! Ειτε για στιγμες που περασαν ειτε για οσες θα ρθουν!
ΔιαγραφήΕγω ειπαμε εβγαλα τους λογαριασμους. Κρεμαω μονο το προγραμμα της εβδομαδας με τα ραντεβου, τις δουλειες και τις δραστηριοτητες μου! Ισως εξισου αγχωτικο αλλα στηριζει τη μνημη!
ναι, να τηλεφωνησεις, γιατι θα το κανω εγω...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑ ναι? Αντε καλα! Θα σε προλαβω!
ΔιαγραφήΚαλα μετα απο τοσες συζητησεις ακομα δεν τηλεφωνησες;;;;;;;;;; γιαααααα παρε και ενημερωσε μας!!!!!!!!!!!!! Και παρακαλω καντο γρηγορα!!!!!!!!! Φιλαααακια!!!!!!!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣήμερα πήρα! Αλλα δεν το σηκωσε..........σνιφ!!!!!
ΔιαγραφήPostIt αλλιώς! Πόσα έχω πάλι αδιάβαστα εδώ μέσα? Έκανα πολλές απουσίες μου φαίνεται. Πάω να διαβάσω τα προηγούμενα και σου στέλνω φιλί γλυκό!
ΑπάντησηΔιαγραφήΛεω κι εγω ποιος λειπει!!!!! Τσακισου!!!! Χαχα!!! Με γεια το avatar!
Διαγραφή