Τετάρτη 20 Νοεμβρίου 2013

Οπτική χωρίς γωνίες


Το σπουδαίο δεν πάει πάντα πακέτο με το κραυγαλέο. Ούτε το αθόρυβο πρέπει να στερείται αναγνώρισης. Υπάρχουν ήρωες που προχωρούν στα σκοτεινά και υπάρχουν και σκοτεινοί άνθρωποι που ηρωοποιούνται. Γενικά υπάρχουν. Πάντα θα υπάρχουν. Θα υπάρχουν οι μεν και οι δε. Ή καλύτερα οι «δεν». Αυτοί που «δεν» γενικώς, αλλά και ειδικώς. Υπάρχουν αυτοί που μπορούν και οι εκείνοι που κουράζονται και μόνο στην ιδέα και δεν μπορούν. Υπάρχουν όσοι προσπαθούν, αλλά υπάρχουν και όσοι προσποιούνται ή κατά το δοκούν προσπαθούν. Υπάρχουν γυναίκες που φορούν το ρούχο και το αναδεικνύουν, υπάρχουν κι εκείνες που τις φοράει το ρούχο και το ξεφτιλίζουν. Υπάρχουν οι πολυπράγμονες, υπάρχουν και οι αφιερωμένοι στο ένα. Και εν γένει υπάρχουν κάποιοι που κάνουν τα χ και κάποιοι που δεν κάνουν καν το ψ, ωστόσο οι δεύτεροι δεν υπάρχουν για τους πρώτους, όπως οι πρώτοι για τους δεύτερους. Εδώ παρεμβαίνει η σχετικότητα. Η οπτική. Η γωνία. Η οπτική γωνία και σπανιότερα η οπτική χωρίς γωνία. Η πανοραμική θέαση είναι μία ιδιότητα της κάμερας. Μιας μηχανής κατασκευασμένης από τον άνθρωπο. Αλλά ο άνθρωπος κατά πόσο είναι έτοιμος και πρόθυμος να αποκτήσει ιδιότητες που έχουν τα κατασκευάσματά του, αλλά όχι ο ίδιος? Είναι δύσκολο να βλέπεις με τα μάτια του άλλου. Είναι δυσκολότερο να μπεις στα παπούτσια του και φαντάζει ακατόρθωτο να αποδέχεσαι εξ ολοκλήρου το διαφορετικό. Πολλές φορές θαυμάζεις και απορείς. Εσύ δεν μπορείς. Ο άλλος μπορεί. Εσύ δεν αντιλαμβάνεσαι το πώς. Κι όμως! Ψάχνεις για ψεγάδια. Λες «Δεν μπορεί! Αυτός ναι μεν...Εγώ όμως αλλά...»! Σπεύδεις να δικαιολογηθείς, μα σχεδόν ποτέ να δικαιολογήσεις. Δεν είναι εύκολο να παραδεχτείς πως κάποιοι τα καταφέρνουν καλύτερα από σένα. Κάποιοι μπορούν να δουλέψουν αθόρυβα χωρίς γκρίνιες, ακόμη κι όταν οι γκίνιες δεν σταματούν να τους χτυπούν την πόρτα. Μπορούν να καταφέρνουν τα ακατόρθωτα χωρίς να μεγαλοποιούν και να ζητιανεύουν δάφνες. Μπορούν τα σμικρύνουν προβλήματα και να τα κατατάσσουν στα ήσσονος σημασίας και να τα λύνουν χωρίς να πανηγυρίζουν. Μπορούν να ρίχνουν το βέλος στο κέντρο χωρίς να αστοχούν κρατώντας τη νίκη για τον εαυτό τους και όχι για τα τρόπαια των άλλων. Οι «άλλοι» όμως, στην αντίπερα όχθη, ακόμη κι αν στην παραμικρή αποτυχία θαρρούν πως ήρθε η καταστροφή, ακόμη κι αν η τύχη τους τα φέρνει βολικά, αλλά από συνήθειο και για γούρι γκρινιάζουν, ακόμη κι αν μεγεθύνουν το πρόβλημα ή το διατυμπανίζουν, δε στέκονται στο τι δεν μπορούν οι ίδιοι να κάνουν ή τι κάνουν, αλλά προσπαθούν να αποδομήσουν ταυτόχρονα τα κατορθώματα των αθόρυβων «ηρώων».
Όχι! Ό,τι δεν μπορείς να καταφέρεις, αγαπητέ γκρινιάρη και απαισιόδοξε, που δεν είσαι μαθημένος σε ζόρια και δυσκολίες, δε σημαίνει πως δεν γίνεται. Και ό,τι δεν καταλαβαίνεις δε σημαίνει πως δεν ισχύει.


28 σχόλια:

  1. Γελάω γιατί μας σκέφτομαι όλους να διαβάζουμε το κείμενό σου και να σκεφτόμαστε πόσοι μας βλέπουν, μας θαυμάζουν και ψάχνουν τα ψεγάδια μας!!! μμμ τίποτα δεν θα βρείτε.... :P

    Υπάρχουν οι Χ και οι Ψ και πολλές φορές αλλάζουν ρόλους και για κάποια θέματα οι Χ γίνονται Ψ και αντίστροφα.
    Απ όλα αυτά το μόνο που δεν μπορώ είναι η γκρίνια.
    Δεν είναι απαραίτητο ούτε να γίνεις ήρωας ούτε να δουλεύεις συνέχεια κι αθόρυβα. Το να γκρινιάζεις όμως ότι τίποτα δεν σου πάει καλά ενώ δεν προσπαθείς είναι ιδιαίτερα εκνευριστικό.
    Όλα γίνονται, αλλά κι αυτό το ενοχικό ότι γεννήθηκα για να λύσω όλα τα προβλήματα και ότι πρέπει να παλεύω συνέχεια με θηρία για να λέγομαι άνθρωπος δεν μου ταιριάζει.
    Έχω αναπτύξει μία δική μου φιλοσοφία και λέω ότι την τύχη την προσελκύεις. Όσο πιο τυχερός νιώθεις μ αυτά που έχεις τόσο σου έρχονται κι άλλα χαρούμενα κι όμορφα πράγματα. Βέβαια τα παιδιά μου με κοροιδεύουν και μου λένε ότι όλο σε χαζομάρες είμαι τυχερή και ποτέ δεν κερδίζω το λαχείο αλλά εγώ από μέσα μου ξέρω ότι την τύχη την χρειάζεσαι στις δύσκολες στιγμές. Κι εγώ τότε υπήρξα πάντα τυχερή.
    Πολλά αισιόδοξα φιλιά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημερα Ευγενια! Εαν σου πω οτι για τον ιδιο λογο γελουσα οταν το εγραφα!?Και μαντεψε επισης γιατι! Γιατι εν μερει (μεγαλο κιολας) ειναι ενα γραμμα στον εαυτο μου να συνελθω....Και ναι, παιρνω θαρρος με ανθρωπους που μπορουν, που τα καταφερνουν (αθορυβα ή μη, δεν εχει και πολλη σημασια μερικες φορες) και λεω πως "οταν μεγαλωσω, θελω σε αυτο να τους μοιασω"!!χαχα!
      Η μιζερια ομως με ενοχλει...

      Διαγραφή
    2. Είχα διαβάσει ένα κείμενο που έγραφε ότι η δυστυχία είναι το παν για να τραβήξεις την προσοχή. ( βέβαια ήταν όλο ειρωνικό )
      Σκέψου ότι δίνουμε περισσότερη σημασία στον αδύναμο.
      Στο αδύναμο παιδί μας, στον αδύναμο φίλο μας, στον αδύναμο συγγενή μας.
      Κλαίει το μωρό και τρέχουμε. Γελάει το μωρό κι απλά χαιρόμαστε.
      Πιστεύουμε ότι ο χαμογελαστός άνθρωπος τα έχει όλα λυμένα και τον μακαρίζουμε. Τον σκυθρωπό όμως τον ρωτάμε συνέχεια τι έχει κι ασχολούμαστε μαζί του.
      Μας συγκινεί το δράμα και την χαρά την αντιμετωπίζουμε σαν δεδομένη. Δεν μας δίνει σημασία κανείς και μόλις πούμε ότι πάσχουμε από κάποια ανίατη ασθένεια πολλοί τρέχουν να βοηθήσουν. Άλλοι από ενδιαφέρον κι άλλοι επειδή ο ρόλος του σωτήρα δίνει νόημα στη ζωή τους.
      Σκεφτόμαστε αν θα πάμε σε κάποιο γλέντι αλλά θα τρέξουμε στο νοσοκομείο για να συμπαρασταθούμε.
      Όλοι έχουμε έναν Φώσκολο μέσα μας!!!!
      Την ταίζουμε την μιζέρια!

      Διαγραφή
    3. Ναι βεβαια! Οχι οτι εχεις αδικο, αλλα δεν ειναι και φυσιολογικο να τρεξεις αμεσα σε κπ που σε χρειαζεται στο νοσοκομειο?
      Βεβαια κι εκεινο που ακουσα καποτε για ενα παιδι στο χωριο μου που οργανωσε παρτι αλλα δεν πηγε κανενας!!

      Και δεν ειναι μονο αυτος που τρεχει. Ειναι και εκεινος που μπορει να το κανει επιτηδες για να τρεξουν οι αλλοι. Ισως γιατι δεν μπορουν να το κανει με αλλο τροπο...

      Βεβαια εδω εχω και μερικες ενστασεις για τους "αθορυβους"...να τραβουν δυσκολιες αλλα να μην το λενε
      -για να μην φανουν μιζεροι?
      -επειδη ντρεπονται?
      -επειδη ειναι κρυψινοι εκ φυσεως?

      Δεν ξερω! Ανθρωποι-φυσεις πολλες. Ο καθενας εχει τον τροπο και τους λογους του μαλλον

      Διαγραφή
    4. Φαντάζομαι ότι καταλαβαίνεις ότι δεν γράφω για την ανθρώπινη πλευρά του ενδιαφέροντος και της προσφοράς βοήθειας αλλά για την εμμονή να ασχολούμαστε μόνο με τις αρρώστιες,
      τα μνημόσυνα, τις κηδείες, τις καταστροφές, την θλίψη.
      Όσο για τους αθόρυβους δεν ξέρω.
      Ανάλογα με τον χαρακτήρα. Ντροπή,εσωστρέφεια,δύναμη,εσωτερική γαλήνη, ή κι ο φόβος μην κατέβεις απ τον θρόνο δείχνοντας αδυναμία.
      Ειλικρινά δεν ξέρω γιατί ανάλογα με την περίσταση μπορεί να γίνεις Χ ή Ψ...

      Διαγραφή
    5. Ευγενια! Ναι! Καταλαβαινω! Ελπιζω η μανα μου να διαβασει τα σχολια σημερα! Τα λες ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΑ!

      Διαγραφή
  2. Εξαιρετικα αφιερωμενο σε ολους τους γκρινιαρηδες του κοσμου...και κυριως σε εκεινους των οποιων η γκρινια αγγιζει τα ορια της αχαριστιας.Απλως εξοργιστικοι...Καλα τα λες φιλεναδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και ως γνωστο Μαρακι μου καταλαβαινουν εαν ειχαν πριν προβλημα, οταν τους ερθει ενα σοβαροτερο και συνερχονται! (ή όχι? τοτε μαλλον θα εχουν καλυτερο λογο να γκρινιαζουν! Σταματαει ο γκρινιαρης ποτέ?)

      Διαγραφή
  3. Αχ Κωνσταντίνα, πόσο μέσα στο μυαλό μου είσαι... Σκεφτόμουν, όσο αφορά τα εργασιακά, ότι παλεύω μια ζωή και τελικά ούτε ένα ευχαριστώ δεν άκουσα. Και ήμουν συνεπής και υπεύθυνη και τελικά απο τους καρπούς που έσπειρα δεν έχω μαζέψει τίποτα, παρα μόνο την αξιοπρέπειά μου. Και αυτοί που έχουν τα πολλά, και τα λεφτά και την εξουσία και την γυναίκα στο σπίτι να μαγειρεύει και άλλη να κρατάει τα παιδιά....και τόσα άλλα και άλλα που δεν δικαιολογείται πια αυτή η γκρίνια και η μιζέρια τους... όπως λέει και η προλαλήσαντα απλά εξοργιστικοί!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τι σε κανει να πιστευεις οτι δεν μαζεψες τιποτε παρα μονο την αξιοπρεπεια σου?
      Σου χουν πει ποσο γλυκο παιδι εισαι σε μια παρεα και ως φιλη που αποπνεεις παντα αισιοδοξια? Δεν ειναι αναγκη να "μαζευουμε" ο,τι οι αλλοι για να ειμαστε ανταγωνιστικοι....με τα δικα τους μετρα και σταθμα!

      Το εξοργιστικο για μενα ξερεις ποιο ειναι?
      Να σε βλεπουν να τα καταφερνεις, να εισαι αταραχη και να σε γλωσσοτρων επειδη εκεινοι δεν μπορουν να κανουν το ιδιο!

      Διαγραφή
    2. Ευχαριστώ πάρα πολύ.... Είμαι όντως αισιόδοξη και ελπίζω ποτέ κανείς να μην το βάζει κάτω!!!

      Διαγραφή
  4. Για να μη γεμίσω χωρίς λόγο τον χώρο των σχολίων με ένα σεντόνι παραθέτω το link όπου είχα γράψει προσφάτως κάποιες σκέψεις για τον παράγοντα τύχη.
    http://www.kingbet.net/article/41129/o-noys-kai-o-vrahion

    Όποιος μπει στον κόπο να το διαβάσει, ας κάνει την αντιστοίχηση των ποδοσφαιρισκών όρων με εκείνους της καθημερινότητας.

    Κατ' εμέ λοιπόν το να ρίχνει κανείς το βάρος της επιτυχίας ή της αποτυχίας του στην τύχη είναι μια εύκολη λύση να βγάλει από πάνω του την ευθύνη. Για την γκρίνια θα διαφωνήσω. Ο άνθρωπος είναι από τη φύση του πλασμένος να επιδιώκει και να επιζητά το καλύτερο. Όταν λοιπόν δεν το πετυχαίνει είναι φυσικό να νιώθει απογοήτευση. Όταν δε το πετυχαίνει, το μειώνει ζητώντας το ακόμη καλύτερο. Για μένα αν δεν υπήρχε η γκρίνια, ο κόσμος ακόμη θα ταξίδευε με το κάρο...

    Δεν ξέρω αν είμαι γκρινιάρης και γι αυτό τους υπερασπίζομαι, εκείνοι που με ξέρουν με θεωρούν ιδιαίτερα απαιτητικό. Ίσως καμιά φορά να αγγίζω τα και όρια της γκρίνιας. Ποτέ όμως της μεμψιμοιρίας, που κατά την άποψή μου είναι η κακή έκφανση της γκρίνιας και εκείνη που υποπτεύομαι πως καυτηριάζει το κείμενο...

    Την καλησπέρα μου...;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ο καθενας απομονωνει απο το κειμενο ενα κομματι και το σχολιαζει. Με εντυπωσιαζει πώς και από πού το έπιασες το θεμα. Πρακτικα ναι, αυτο ειναι: θεωρουμε πως δεν καταφερνουμε αυτο που πετυχαινουν οι αλλοι, γιατι δεν εχουμε τις ιδιες προϋποθεσεις -που γενναει η τυχη- με τους αλλους! Φυσικα και το θεμα δεν ειναι η τυχη, αλλα πώς θα διαχειριστεις το μεριδιο που σου αναλογει!

      Για την γκρινια δεν θα συμφωνησω! Το να εισαι απαιτητικος, το να κατακτας εναν στοχο και να θες να πας και να κατακτησεις τον επομενο, αυτο απο μονο του δε σε κανει γκρινιαρη, ουτε ομως ο μονος τροπος για να το πετυχεις ειναι η γκρινια:
      "μου συμβαινει αυτο, εκεινο, το αλλο, δυσκολευομαι, εχω τα παιδια μικρα, κανω το μεταπτυχιακο, τρεχω ολη μερα, προσεχω τη γιαγια που ειναι μεγαλη, δουλευω απο το πρωι ως αργα το βραδυ μπλα μπλα μπλα..."...μολις μερικες απο τις αιτιες που δικαιολογουν την γκρινια μας. Εγω πιστευω πως ειναι επιλογες μας ολα αυτα με τον Α ή Β τροπο. Με το ζορι κανείς δε σε βαζει να κανεις τιποτε. Κι αν εκανες οικογενεια και εχει απαιτησεις, οταν το επελεγες ως κατασταση στη ζωη σου επρεπε να συνειδητοποιησεις τι εκανες, κι οταν επαιρνες το θεμα του διδακτορικου σου, επρεπε να ηξερες πως θα στερηθεις πολλα, κι οταν αναλαμβανες μια δουλεια με απαιτησεις, επρεπε να το γνωριζεις τι ειδους ηταν...
      Νομιζω πως η "συνειδητοτητα" ειναι αυτη που πρεπει να χαρακτηριζει πραξεις με επιγνωση των παρεπομενων. Αυτο! Με βρισκεις αυστηρη ή οχι δεν ξερω, παντως αυτο με το δοκαρι μου αρεσε πολυ. Μοιαζει με τις κολόνες που βρισκονται ξαφνικα πανω στο αυτοκινητο σου οταν "απο τυχη" χανεις τον έλεγχο!

      Διαγραφή
    2. Καλημέρα,
      κοίτα, θα πρέπει να ορίσεις τι εννοείς με τον όρο γκρίνια. Γιατί ακόμη και το κείμενό σου θα μπορούσε να θεωρηθεί "γκρινιάρικο", αφού διαμαρτύρεται, ενίσταται, καυτηριάζει συμπεριφορές που μπορεί εσένα να μη σου αρέσουν, για κάποιους άλλους όμως είναι τρόπος ζωής, στάση ζωής.

      Για μένα λοιπόν, γκρίνια είναι η χωρίς αιτία και υπαρκτό λόγο μεμψιμοιρία. Δεν είναι γκρίνια να πεις "Αχχχ ρε γμτ τι έχω να τραβήξω σήμερα που έχω να παω τη μάνα μου στον γιατρό, τα παιδιά στο ποδόσφαιρο και μετά αγγλικά και έχω να ετοιμάσω και το πλάνο που μου ζήτησε ο προϊστάμενος". Να με συγχωρείς δηλαδή, αλλά δε νομίζω πως ο συγκεκριμένος/η γκρινιάζει. Εκθέτει το πρόβλημα του/της σε κάποιους που θεωρεί δικούς του/της θέλοντας να πάρει κουράγιο και να βγάλει τη δύσκολη μέρα επιτυχώς. Ναι, συνειδητές είναι οι επιλογές του/της, αλλά αυτό δε σημαίνει πως αυτό κάνει τη μέρα εύκολη. Η πραγματικότητα είναι αυτή που είναι και δεν αλλάζει όσο ωραία κι αν τη δεις. Σύμφωνα με το σκεπτικό του κειμένου, για να μην χαρακτηριστεί γκρινιάρης θα έπρεπε να μην πει τίποτα. Να το καταπιεί και να πει αφού ήθελα να κάνω παιδιά, τρέχε τα τώρα στις εκδηλώσεις. Αφού ήθελα δουλειά, ας λουστώ τις επιταγές του προϊσταμένου. Αφού ήθελα να γεννηθώ, τρέχα τώρα τη μάνα σου. Και στο τέλος της μέρας, της εβδομάδας που θα ακολουθήσει, του μήνα, του έτους, μια και δεν έχω μιλήσει καθόλου και δεν έχω πει σε κανέναν αυτό που με ζορίζει, παίρνω και ένα κοκτέιλ ηρεμιστικών και φτάνω σε κατάσταση νιρβάνα και ας πάνω στο διάολο όλα.... Κέρδισε την εκτίμηση του κειμένου επειδή δεν γκρίνιαξε, έχασε όμως τη ψυχική του/της ισορροπία.

      Από την άλλη όταν κάποιος παραπονιέται για την καταραμένη του τύχη που τον αναγκάζει να τρώει κάθε μέρα ετοιματζίδικα, αυτός είναι γκρινιάρης και μάλιστα απαράδεκτος γκρινιάρης, γιατί ενώ μπορεί με μια του κίνηση να τα αλλάξει όλα, αυτός/ή απλώς παραπονιέται. Κάτσε ρε μεγάλε και μαγείρεψε..

      Θα μπορούσα να σου πω κι άλλα παραδείγματα, αλλά πιστεύω πως κατάλαβες το σκεπτικό μου. Δεν είναι όλες οι διαμαρτυρίες γκρίνια. Ούτε όλα μπορεί να τα ρίξουμε στη "συνειδητότητα" και να πούμε στον υποτιθέμενο γκρινιάρη, σκάσε και κολύμπα.

      Ναι, συμφωνώ μαζί σου ότι όλα στη ζωή μας είναι θέμα επιλογών και οι επιλογές του καθενός τον χαρακτηρίζουν ως προσωπικότητα, αυτό όμως δεν αναιρεί την αδήριτη ανάγκη του ανθρώπου να μοιράζεται, έστω και υπό μορφή μη ευχάριστων παραθέσεων (γκρίνιας) αυτό που τον απασχολεί...

      Και βέβαια, δεν γκρινιάζω αυτή τη στιγμή, αλλά έχω ένα Σ/Κ μπροστά μου που θα πρέπει να βάλω καρούλια στα δάχτυλα, να μοιραστώ σε τρία μέρη ταυτόχρονα που βρίσκονται και σε διαφορετικές πόλεις, να γράψω κείμενα για τελειώς διαφορετικές περιστάσεις που απευθύνονται σε παντελώς διαφορετικές κατηγορίες ανθρώπων και να είμαι και ανά πάσα στιγμή έτοιμος να δίνω απαντήσεις. Γιατί έτσι το απαιτούν οι υποχρεώσεις που έχω αναλάβει. Συνειδητά, ναι το ομολογώ. Και αυτό όμως τι πάει να πει; Ότι δεν πρέπει να μιλάω γι αυτά; Ούτε παράσημο ζητώ από κανέναν ούτε βοήθεια σε αυτά που έχω να κάνω. Απλώς να με ακούσουν οι άνθρωποι που πιστεύω πως είναι κοντά μου και που απλά και μόνο με ένα νεύμα μπορούν να αμβλύνουν λίγο την ένταση της κατάστασης....

      Θα μου πεις τότε και με το δίκο σου. "Κάτσε ρε αδιάβαστε, αφού έχεις να κάνεις τόσα, τι κάθεσαι και γράφεις αμπελοφιλοσοφίες προσπαθώντας να με πείσεις για το αντίθετο;"

      Ίσως γιατί ακόμη κι αυτό το επιπλέον γράψιμο που συνειδητά έχω επιλέξει να κάνω, δρα αγχολυτικά...;-)

      Καλό μεσημέρι...;-)

      Διαγραφή
    3. Εγω πάλι εχω πεσει κατω και γελαω γιατι τα λες, ει μη τι αλλο, χαριτωμενα! Ναι οπως τα λες ετσι ειναι. Ωστοσο
      δεν διατεινομαι ουτε οτι το κειμενο δεν γκρινιαζει ουτε οτι η υπογραφουσα δεν ειναι γκρινιαρα. Αλλωστε σε πιο πανω σχολιο το ομολογω πως το κειμενο ειναι ενα γραμμα στον εαυτο μου, αφου πρωτα το δω ως κατοπτρο!

      Αυτο που περιγραφεις δεν ειναι γκρινια. Αν και μερικοι το οριζουν ως τετοια. Ή μπορει και να 'ναι? Αλλα να ειναι η φυσιλογικη. Η τοσο, οσο... Σε ολα τα πραγματα τα ανθρωπινα (που συγχωρουνται λογω φυσης) υπαρχει μια ταξη μεγεθους. Ποιος δινει το μετρο και ποιος το καθοριζει?... θα μου πεις...Συζητηση μεγαλη. Μαλλον οι αντοχες του καθενος. Γι' αυτο δεν ταιριαζουν ολοι με ολους. Πολλες φορες αναρωτιομαστε για ανθρωπους "πώς τους ανεχονται οι δικοι/γυρω τους κλπ?"...

      Επιπλεον, τα συμπυκωμενα νοηματα στα κειμενα οδηγουν εκ των πραγματων σε πολλες και διαφορετικες ερμηνειες. Εμενα ξερεις τι με ενθουσιαζει? π.χ. που βλεπω την αλλη με νεογεννητο να παει στη δουλεια της, χωρις να φορτωνει το μωρο σε πεθερες και γιαγιαδες, που ξυπναει το βραδυ καθε 3ωρο να θηλάσει, που ειναι αϋπνη, που κανει η δεν κανει αναλογα αλλες δουλειες, που διαβαζει και ταυτοχρονα μπορει να εχει και αλλα παιδια που τα τρεχει, που κανει παραλληλα ενα διδακτορικο και τρεχει σε συνεδρια και που οταν τη ρωτας σου λεει μεν τις δυσκολιες (γιατι σε θεωρει φιλο και, οπως σωστα λες, σε καποιον θελει να τα πει), αλλα δε μιζεριάζει και ειναι τοσο χαλαρη που σου απανταει "εαν κατι δεν καταφερω θα το παρατησω, αλλα δε θα σκασω. Προς το παρον με λενε Αμαλια και ειμαι καλα! και μπλα μπλα μπλα!"...ακομπλεξαριστα και χαλαρα!

      Και στον αντιποδα εχεις μιαν αλλην μανα, που εχει πεθερες, μανες και μαμές πανω απο το κεφαλι της, που δεν ξυπναει τα βραδια, που αλλος της μαγειρευει και δεν εχει καν κατσαρολα στο σπιτι να ζεστανει το φαΐ, που παει σε μια ή σε καμια δουλεια και ειναι μονιμως κουρασμενη γιατι εχει ενα παιδι που εχει αλλαξει τη ζωη της (εκ των πραγματων-δε λεω!!!!) και της εφερε τα πανω κατω και ειναι κατακοπη και δεν μπορει να κανει βημα, να αναπνευσει, να ξυθει, να, να, να!!!!!!

      Αυτο ειναι ενα ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ! Αντοχων? Αντοχων! Φυσης? Φυσης! Προπονησης? Προπονησης! Δεν με νοιαζει η φυση του καθενος! Δεν τα βαζω με τη φυση! Τα βαζω με τη θεση. Γιατι αυτες που ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ, θεωρουν ΕΝ ΓΕΝΕΙ πως ειναι και ακατορθωτο οτιδηποτε συμβαινει περα απο τις δικες τους αντοχες! Κι ομως ισχυει! Κι ομως η γη γυριζει! Και δεν μπορει να θεωρει πως επειδη εκεινη δεν μπορει, δεν μπορει καμια!

      Εγινα κατανοητη? Αυτο για μενα ειναι ΚΑΙ "καποιου ειδους γκρινια"

      ΥΓ: το παραδειγμα ηταν γυναικειο, οχι τυχαια, γιατι οι γυναικες ειναι πολυπραγμονες! Μην σπευσεις! Ξερω οτι αποτελεις εξαιρεση. Αλλωστε οι γυναικες ειναι multi task φυσει και θεσει.

      Διαγραφή
    4. Καλύτερο παράδειγμα δε θα μπορούσες να δώσεις. Με βρίσκεις απόλυτα σύμφωνο... (όχι δεν γκρέμισε ακόμη ο φούρνος, κι αύριο μέρα είναι...;-)...

      Όπως συμφωνώ απόλυτα και με το υστερόγραφό σου αναφορικά με την πολυπραγμοσύνη σας... Μέσα σε 4 γυναίκες μεγάλωσα άλλωστε... Έμαθα να τις αγαπώ και να τις σέβομαι για όλα όσα προσφέρουν...

      Βέβαια, το είχαν καταλάβει αυτό πριν από μένα πολλά χρόνια νωρίτερα και κάποιοι πιο ταλαντούχοι άνδρες και το είπαν με ιδιαίτερα ευφάνταστο και ευχάριστο τρόπο...

      http://www.youtube.com/watch?v=DWjJfhW2Pmw

      Υπάρχει βέβαια και η άλλη όψη του νομίσματος (έτσι για να κάνουμε κι εμείς λίγο τους έξυπνους, ε;)

      http://www.youtube.com/watch?v=EfqpF15oymA

      (μη βιαστείς να κρίνεις ως σεξιστικό το δεύτερο video, το έφτιαξα με ιδιαίτερα καλή διάθεση...:-)

      Διαγραφή
    5. Α καλααααα!!!!Από που το ξεκινησαμε....και που παει!!!!
      Θες να πεις, μιας και το θιξες, (εσυ ή ο Γουναρης, δεν ξερω) οτι μονο η γυναικα με τον κουμπαρο? Ο αντρας με την κουμπαρα δεν?

      Ε αυτο κυριε ειναι ΣΕΞΙΣΜΟΣ!!!!!!!!

      Διαγραφή
    6. Χε χε, αναφερόμουνα στις φωτογραφίες, αλλά κι έτσι όπως το λες θα μπορούσα να σου δώσω δίκιο...

      Βέβαια, εξυπακούεται ότι για να γίνει το "τραλαλαλα τραλαλα" χρειάζονται δύο... (στην παραδοσιακή έκφανση τουλάχιστον) οπότε είτε πεις ο κουμπάρος την κουμπάρα είτε η κουμπάρα τον κουμπάρο είναι το ίδιο...

      Και προς επίρρωσιν των παραπάνω, επικαλούμαι τα λόγια του Γούναρη που λέει στο ίδιο τραγούδι: "κι αν τύχει κι έχει και αυτός καλή καρδιά". Ξεκάθαρο νομίζω ότι δεν βγάζει την ουρά του κουμπάρου εκτός ευθύνης τραλαλαλα...

      Μετά από αυτό κυρία πρόεδρε, ζητώ να εκπέσουν οι κατηγορίες περί σεξισμού καθώς αποδεικνύεται νομίζω πέρα από κάθε αμφιβολία πως δεν υφίσταται θεμα μεροληπτικής αντιμετώπισης των δύο φύλων...

      Ευχαριστώ τέλος και εσάς αλλά και το αγαπητό ακροατήριο για την ανοχή και αντοχή που επέδειξε στις προαναφερθείσες αμπελοφιλοσοφίες μου... Επιφυλάσσομαι δε στο μέλλον, να χρησιμοποιώ περισσότερα τραγουδάκια και λιγότερα λόγια...;-)

      Διαγραφή
    7. Το δικαστηριον απεφασισεν την αθωωσιν του κατηγορουμενου!

      ΤΙΤΛΟΙ ΤΕΛΟΥΣ!

      καλο βραδυ

      Διαγραφή
  5. Συμφωνω απολυτα με οσα λετε. Εχω να επισημάνω πως αυτη η γκρινια που πηγαζει απο αραβιστικους χαρακτηρες ειναι ικανη να καταστρεψει σχεσεις. Το αναφερω αυτο επειδη σημερα το βιωσα για πρωτη φορα. Επιπροσθετα, ο ανθρωπος οταν αρνηται να ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙ και αντι για αυτου προσπαθει να ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΘΕΙ τοτε ο μονος χαρακτηρισμος που του αρμοζει ειναι εγωκεντρικος και οταν εισαι εγωκεντρικος αυτοματως γινεσαι και γκρινιαρης γιατι πολυ απλα δεν δεχεσαι τις γνωμες των αλλων παρα μονο την δικια σου και ετσι αρχιζουν τα κλαψουρηματα...

    Καλο σας βραδυ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εγω παλι νομιζω πως ΚΑΙ η γκρινια, οπως και πολλα αλλα, μπορει να καταστρεψει σχεσεις. Ισως πρωτιστως καταστρεφει και τον ιδιο τον γκρινιαρη, γιατι τον εγκλωβιζει και δεν τον αφηνει να χαιρεται!
      Ο ειρμος σου παντως εχει λογικη!

      Διαγραφή
  6. Αν υπαρχει γκρινια σε μια σχεση τοτε υπαρχουν καποιοι λογοι γιαυτο!Αν παλι ο ενας απο τους δυο βρισκει ασυμαντες αφορμες ωστε να γινει γκρινιαρης επειδη δεν ειναι ευχαριστημενος.Δεν του αξιζει να βρισκετε σε αυτη τη σχεση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δημητρη βοηθα με λιγο να μπω στο θεμα....
      Τι σχεση εχει η γκρινια (οπως αναφερεται στο παραπανω κειμενο) με τη "σχεση";;
      Ή απαντας στη Βασια Λ.;

      Διαγραφή
  7. Το τι αξιζει και τι δεν αξιζει ειναι ενα πολυ μεγαλο θεμα Δημήτρη. Συμφωνω αδιασειστα μαζι σου πως η γκρινια μπορει να πηγαζει απο πολλους λογους. Εγω αναφερθηκα στο γεγονος οτι ''γκρινιαρης'' μπορει να χαρακτηριστει αυτος που ειναι εγωιστης, διοτι με το να μην δεχεται τις γνωμες των αλλων κλεινεται στον εαυτο του και του φταινε τα παντα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Κης
    η γκρίνια καταστρέφει πολλά αλλά οι σχέσεις έτσι κ αλλιώς υπάρχουν για να τελειώσουν.Αυτός π είναι συνειδητοποιημένος το γνωρίζει καλά ή απλώς ξεχνιέται μερικές φορές..Σε ότι αφορα τον χαρακτήρα των ανθρώπων αυτός που πραγματικά πιστεύει στν εαυτό του,δεν θα τον κάνει θέαμα...Δεν χρειάζεται κανενός την αναγνώριση,γιατί πολύ απλά ευχαριστεί τον εαυτό του μέσα από αυτά που επέλεξε ο ίδιος να κνει κ ν ασχοληθει.Αυτός ο άνθρωπος μπορεί να είναι εγωιστής με αυτην ακριβώς την εννοια της τελειομανίας.always for the best.nothin more nothin less.Υπάρχουν και οι άλλοι οι που προσπαθούν να μοιάσουν στους πρώτους οι οποίοι όχι ότι τους αδειάζουν για τις αδυναμίες τους ή για κάτι άλλο παρά του ότι δεν υπάρχει κοινο σημείο επαφης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν ξερω εαν φταιει η ωρα ή το κακο μου το μυαλο, αλλα δεν το καταλαβαινω αυτο περι σχεσεων. Εκτος εαν οι σχεσεις κρυβονται παντου, πισω απο καθε λεξη, εκτος απο τον Αλεξη!

      Ουτε στο δευτερο σκέλος σε πιανω! Καποιο θεμα στη συνταξη παιζει! Τελος παντων! παλι παιρνω την ευθυνη επανω μου! Εαν εννοεις οτι αυτοι που κανουν κατι δεν εχουν την αναγκη να πουν τι κανουν, συμφωνω! Το θεμα ειναι, οτι οι ανθρωποι "που δεν κανουν τα αντιστοιχα" μπαινουν σε διαδικασιες να μιλησουν απο μονοι τους με δικη του πρωτοβουλια απλα και μονο για να καλυψουν με καποιον τροπο αδυναμιες δικες τους!

      ΥΓ: το Κης στην αρχη τι ειναι?

      Διαγραφή
  9. Ούτε γω ξερω γιατί το ανεφεραν αυτο με τις σχεσεις.Αλλά επειδή τις θεωρω υπερτιμημένες και από αυτούς που δε τις σέβονται κιόλας είπα ν πώ την γνώμη μου.Για το δεύτερο σκέλος ναι αυτό εννοούσα:pΚαι συμφωνω με αυτά π λες:)

    το Κης ε τπτ στην τύχη γιατί βαριόμουν ν γράψω ένα κανονικό ψευδώνυμο:pΑΑΑ με έχει "ανωνυμο" οκ!!:p(asxetos)

    ΑπάντησηΔιαγραφή