Τετάρτη 30 Ιανουαρίου 2013

Παρ-ετυμο-λογικές ερωτα-πο-κρίσεις της καρδιάς!

Ώρες-ώρες μου γεννιούνται κάτι ερωτήσεις εύλογες, αλλά συγχρόνως παρά-λογες, δλδ δίπλα στο λόγο, τη λογική, αλλά όχι μέσα. Απλά κοντά. Εκεί γύρω. Την πλησιάζουν, την περιτριγυρίζουν αλλά... δεν την αγγίζουν καν. Ή μάλλον την ψιλοακουμπούν, ίσως όμως, μερικές φορές, έτσι ακροθιγώς, αλλά απομακρύνονται από κείνη σαν να δε θέλουν να ακούσουν την αλήθεια, να βρουν το έτυμο που λέγανε οι αρχαίοι, το αληθινό! Γιατί άκουσα πως η αλήθεια είναι σαν τη μύτη μας ώρες-ώρες. Για να την δεις, πρέπει να αλληθωρίσεις. Και απορώ. Απορώ με το στήσιμο ορισμένων λέξεων. Με το φτιάξιμο και το φτιασίδωμά τους. Δεν βρίσκω λογική στα έτυμα. Διψάω για λίγο κουτσομπολιό για την ιστορία τους. Θέλω να βουτήξω ανάμεσα στα γράμματα, να στριμωχτώ μεταξύ των φθόγγων, να καθίσω δίπλα σε συμπλέγματα συμφωνικά ή έστω παράφωνα και να κατανοήσω και να αφουγκραστώ το πώς παντρεύτηκαν. Από πού κι ως πού ταίριαξαν! Να ψάξω για τη λογική ή την παραλογία, την τρέλα που τα έφερε κοντά, που τα έφερε σε επαφή και φτιάξανε, γεννήσανε, παρήγαγαν καινούργιες λέξεις, νέα σημαίνοντα με νέα σημαινόμενα, σημασίες καινούργιες, αλλά σημασίες που κρύβουν έννοιες παλιές με άλλη ιστορία, με άλλο νόημα, κλασικές. Απορώ! Μα λογική δε βρίσκω καμία.
1. Γιατί ας πούμε η λέξη «διεκδίκηση» κρύβει μέσα της μίαν εκδίκηση? Την κρύβει? Την αγκαλιάζει απλά? Την προστατεύει από συνενοχή μήπως? Ή την κυοφορεί? Αυτός που διεκδικεί άραγε, θέλει ταυτόχρονα να εκδικηθεί, είναι κρυφός του πόθος, ακούσια συμπεριφορά? Ή μήπως  αναπόφευκτα χρησιμοποιεί την εκδίκηση ως μέσο να διεκδικήσει? Και πώς είναι δυνατόν ένας άνθρωπος να εκδικείται, ενώ ταυτόχρονα διεκδικεί? Κι αυτό που διεκδικείται, το αντικείμενο της διεκδίκησης, νιώθει την εκδίκηση? Στον έρωτα ας πούμε, μπορείς να διεκδικείς εκδικούμενος? Τι σόι έρωτας είναι τότε?
2. Κι ο έρωτας, πάλι, μιας και τον πιάσαμε, γιατί σε κάνει συνέχεια να ρωτάς? Να ρωτάς, να αναρωτιέσαι, αλλά σχεδόν ποτέ να μην απαντάς, να μην παίρνεις απάντηση εύκολα και από κανέναν. Κι αν απαντάς, κι αν ένα ερώτημα πιστεύεις πως το εξουδετερώνεις, τότε γιατί σαν την Λερναία Ύδρα ξεπετιούνται άλλα δέκα, δεκαπέντε νέα ερωτήματα, που το καθένα θα ‘χει τη δική του δυσκολία...? Κι αν τολμήσεις να την αντιμετωπίσεις, γιατί θα βρεθούνε κι άλλα πιο υπερβολικά, αλλά πέρα για πέρα αληθινά ερωτήματα?
3. Και τι είναι το  υπερβολικό? Γιατί το λένε έτσι? Είναι αυτό που βάλλεται υπέρ το δέον ή είναι το υπερβολικά βολικό? Εκείνο που βολεύεται μέσα στο «πολύ», πέρα από το «πάνω από», στον ορίζοντα της ποσότητας? Εκεί που δεν σταματά ποτέ κανένας και ειδικά η προσπάθεια? Όπως, ας πούμε, η προσπάθεια του να διεκδικείς τον έρωτα, έστω και σε υπερβολικό βαθμό? Βολικά, έχοντας επαναπαυτεί στη βολή σου και βαλλόμενος από τα ερωτήματα και τις συνεχείς απορίες? Ενίοτε μάλιστα και ως βλαμμένος? Ερωτοχτυπημένος δλδ, τυφλός διότι όντας παθιασμένος, η νηφαλιότητα, η τόσο σοβαρή αυτή σύμβουλος ξε-βολεύεται, παύει εν ολίγοις να είναι βολική ή βολεμένη και θέλει να αποφασίσει χωρίς πιέσεις να διαλέξει το πιο σωστό? Σωστό? Σωστό για ποιον? Για μένα, για κείνη, για εκείνον, για τους άλλους, για τη σχέση? Και ποιες ελπίδες γεννάνε οι κακές σχέσεις? Ποιες ελπίδες έχουνε ζωή και ποιες χαροπαλεύουν?
4. Χαροπαλεύουν? Τι χαρωπό έχει μέσα του ένας θάνατος, ο θάνατος μιας ελπίδας? Είναι αυτή η άλλη όψη του νομίσματος? Του νομίσματος που έχει δίπολα? Θετικά και αρνητικά πρόσημα ταυτόχρονα? Που έχει το «ναι μεν, αλλά»...? Που έχει το «από τη μία», αλλά και το «από την άλλη»...? Είναι αυτό που λένε ορισμένοι μοιρολατρικά «όλα για κάποιον λόγο γίνονται»? Παρηγοριές στον άρρωστο δηλ που ζει στο κρεβάτι του πόνου με επιδέσμους...?
5. Και ο επίδεσμος, γιατί έχει μέσα του τον δεσμό? Ο δεσμός είναι δεσμός, είναι εκούσια παραχώρηση της ελευθερίας σου ή επί-σύρει πληγές, μελανιές,  μπανταρίσματα, ράμματα, κλάματα και τραύματα από μαχαίρια που ανοίγουνε παλιές πληγές? Ε? Τι απ’ όλα?
6. Και τα μαχαίρια, αυτά που χώνονται μέσα σε πληγές και γυρίζουν, στριφογυρίζουν, στροβιλίζουν, ξύνουν παλιές πληγές και μπαίνουν όλο και βαθύτερα, ποιος τα βάζει εκεί? Ποια χέρια? Με ποιες προθέσεις, τι διαθέσεις και τι σκοπούς? Κι αν θες να τα βγάλεις από τη ζωή σου, να τα αφαιρέσεις, τότε γιατί σου λείπουνε? Από διαστροφή?
7. Κι όταν κάτι σου λείπει? Γιατί να σε γεμίζει λύπη? Πού είναι εκείνη «η άλλη μεριά», πού πήγε το νόμισμα με τις δύο όψεις και σ’ αυτήν την περίπτωση νομίζεις πως έχει πάντα μία μόνο πλευρά... μόνο λύπη, λύπη, λύπη?
Καθόμουνα με μια φίλη Κυριακή πρωί και πίναμε καφέ. Και κάπως έτσι απορούσαμε, και ρωτούσαμε, διερωτόμασταν, και αρχίσαμε τις ερωτο-αποκρίσεις...Κρίσεις? Ποιες κρίσεις? Κρίσεις από το κρίνω, ζυγίζω, σταθμίζω, μετράω, συμπεραίνω? Ή κρίσεις από τις άλλες, εκείνες του πανικού, της υστερίας, της έλλειψης λογικής, της απώλειας του  ελέγχου?

Αν θέλετε, βοηθήστε μας, απαντώντας σε μία προς μία λ-έξη... που κρύβει μέσα της την έξη! Γιατί αυτό είναι εξάρτηση, αρρώστια, εμμονή! Εδώ η επιστήμη της ετυμολογίας σηκώνει τα χέρια ψηλά. Και ίσως να αναζητάει τη λογική της καρδιάς...

μήπως να σπούδαζα καρδιολογία αντί για ετυμολογία?

63 σχόλια:

  1. Κωνσταντινάκι μου γλυκό επειδή η λέξη αγχώνομαι βγαίνει απ το αν και το χώνομαι και δεν θέλω να χωθώ στα δικά σου χωράφια (το παιχνίδι των λέξεων, σου ανήκει), σου στέλνω με αγάπη το πρώτο τραγούδι που μου ρθε στο μυαλό διαβάζοντας
    το σημερινό σου κείμενο.
    http://youtu.be/O6dTfOqGpxk
    σαν τραγούδι μ αρέσει...αλλά προσωπικά στη ζωή μου θέλω μόνο ανθρώπους που την κάνουν όμορφη. Ούτε εκδίκηση,ούτε μαχαίρια,ούτε αν,θα,ίσως...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστω και καλημερα!
      Αλλα γιατι δε μας βοηθας να καταλαβουμε?
      Αφου εχουμε αποριες!!!!

      Διαγραφή
    2. Σιγά που έχεις απορίες...
      Όταν διεκδικείς κάτι μ όλη σου την ψυχή και το θέλεις πολύ,πολύ,πολύ και δεν το χεις, πολλές φορές (όχι πάντα)θυμώνεις,λυπάσαι,πονάς, και ίσως ζητάς εκδίκηση γιατί πιστεύεις ότι αξίζεις πολλά περισσότερα απ αυτά που σου δίνονται.Δεν ξέρω αν δίνω τη σωστή εξήγηση. Ίσως να είναι αλλιώς. Στα θέματα της καρδιάς ο καθένας βλέπει διαφορετικά τα πράγματα. Το περίεργο βέβαια είναι ότι συνήθως
      ( πάλι όχι πάντα ) διεκδικείς κάτι αφού το χεις χάσει! κι έτσι ξεκινάνε τα μαχαίρια,οι επίδεσμοι,οι λύπες κι οι υπερβολές.
      Άσε άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου.....

      Διαγραφή
    3. Πωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωω!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
      Μπραβο Ευγενια μου! Σου βγαζω το καπελο!
      Ακριβως το ιδιο πιστευω κι εγω!
      Με μια μικρη σημειωση! Οτι ΕΥΤΥΧΩΣ δεν λειτουργουν
      ΟΛΟΙ με τον ιδιο τροπο!!
      Ευτυχως! Οι πιο πληγωμενοι εγωισμοι ισως...
      Οι εγωισμοι που δεν καταφεραν να πεταξουν το εγω- τους... γιατι εμαθαν παντα να ειναι προτεραιοτητα
      του αλλου...και τωρα? δεν του αρεσει καθολου η θεση στην οποια βρεθηκε...ο πνιγμενος απο τα μαλλια πιανεται..και παει λεγοντας!

      Διαγραφή
    4. Και μιας και ζήτησες ανάλυση,τώρα μου ρθε η έμπνευση...Υπάρχουν κι οι άλλοι... οι άνθρωποι που κάθονται μέσα στη ντουλάπα τους και πιστεύουν ότι πρέπει ο άλλος να τους διεκδικήσει.
      Πιστεύουν ότι απ τον θρόνο τους θα κατέβουν μόνο αν ο άλλος τους αποδεχτεί σαν ανώτερη οντότητα. Κι όταν κάποιος δυστυχής τυφλωμένος, απ το εξιδανικευμένο φως τους το κάνει....και τους δείξει λατρεία κι αφοσίωση ΩΧΧΧΧΧΧΧ!!! Αντε πάλι επίδεσμοι και μαχαιριές.
      Μήπως εντέλει όλο αυτό το πράγμα είναι θέμα επιβεβαίωσης????
      Μήπως όλοι αναζητάμε κάποια στιγμή κάποιον που θα μας κάνει να νιώσουμε μικροί θεοί???

      Διαγραφή
    5. Παρα πολυ σωστα! Αλλη μια φορα συμφωνουμε!
      Αυτη ειναι η αλλη οψη! Αλλα εκει δεν παιζεται ολο
      το παιχνιδι? Να καταλαβουνε και οι δυο πλευρες
      μεχρι ποιο σημειο παει η βαλιτσα...και να καταλαβουνε
      πού πρεπει να σταματησουνε...

      Διαγραφή
  2. Για καθένα, κάθε λέξη έχει την δική της ερμηνεία... Είναι ανάλογα με την "φάση" που βρίσκεσαι... Μήπως λοιπόν, η αμφισβήτηση και το ψάξιμο για κάτι καινούριο, είναι η δική σου φάση...? Την δική μου αλήθεια την ξέρεις...., περνάω φάση που όλες οι λέξεις έχουν θετική έννοια για' μενα...! Σε φιλώ πολύ απο Στοκχόλμη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι φυσικά! Ειναι ο καθρεφτης της ψυχης οι λεξεις!
      Και ειναι σαν την τεχνη!Παιρνεις απο αυτες ο,τι θελεις!
      Το θεμα ειναι οτι αντικειμενικα...
      απορω γιατι η λεξη δι-εκδικηση κρυβει μεσα της την εκδικηση...
      θα μου απαντησει κανεις?

      ΥΓ: εγω εδω εχω ξεπαγιασει. Ειμαι με κουβερτες, θερμοφορες, τσαγια, καλοριφερ, κι εσυ μου μιλας
      για Στοκχολμη??????????μπρρρρρρρρ!!!!!!!!!
      Φιλιααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααα
      θετικε μου ανθρωπεεεε

      Διαγραφή
  3. Επίσης τα εύ-κολα...κρύβουν μέσα τους το "κολλά"! Άρα δικαιολογείται γιατί εμείς οι άνθρωποι κολλάμε στα εύκολα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σωστα!Γιατι ειπαμε: τα υποτιθεμενα απλα και ευκολα μας κανουν να κολλαμε!
      Εσυ, σαν να εισαι δικο μου παιδι...
      χαχα!
      Καλημερα!

      Διαγραφή
  4. ένας... βλαμμένος! :Ρ30 Ιανουαρίου 2013 στις 11:51 π.μ.

    Ίσως ψάχνετε σε λάθος δρόμο την απάντηση, τον δρόμο δλδ της λογικής. Ο έρωτας δεν εξηγείται με τη λογική ούτε με την ετυμολογία. Οι λέξεις υπάρχουν για να καθορίζουν τα πράγματα και τις έννοιες και να εκφράζουν τα συναισθήματα. Ο έρωτας περιλαμβάνει και ενδυναμώνει όλα τα συναισθήματα: αγάπη, μίσος, ζήλεια, χαρά, λύπη, νοσταλγία, θυμό, ευτυχία, ικανοποίηση, απογοήτευση και άλλα πολλά! Όλα σε υπερθετικό βαθμό! Κανένας γιατρός δεν θα μπορέσει να εξηγήσει τον λόγο που αυξάνονται οι παλμοί σου, που καρδιοχτυπάς δλδ όταν βλέπεις ή ακούς τον άνθρωπο που αγαπάς. Δεν θα εξηγήσει τις αϋπνίες, την αφηρημάδα, τη σκέψη που πετάει σε ανθισμένα λειβάδια, το φτερούγισμα της καρδιάς! Αφήστε τον εαυτό σας ν' ακούσει την καρδιά του και μην ψάχνετε για λογική εξήγηση...
    (ελπίζω να βοήθησα)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όχι κύριε...βλαμμένε :Ρ (επιτρεψτε μου για το θαρρος...χαχα)
      δεν με βοηθησατε γιατι δε μου λετε κατι καινουργιο...
      ολα αυτα ειναι γνωστα, αλλα οχι (απο)δεκτα...
      το ζορι μου εμενα και η απορια μου ειναι αυτο ακριβως που περιγραφει η Ευγενια...: "Γιατι ενω ξερεις οτι δεν αποτελεις πια επιλογη, χρησιμοποιεις ό,τι οπλο βρεις στα χερια σου για να αποτελεσεις και οποιον παρει ο Χαρος!"

      Ετσι μονο κερδος δεν θα εχεις! Ισα-ισα που μπορεις να φερεις και τα αντιθετα αποτελεσματα! Δεν πιεζεις καποιον οταν δεν σε επιλεγει. Σεβεσαι την αποφαση του. Τον διεκδικεις με ηπια μεσα. Και επειδη εισαι ερωτευμενος δλδ εχεις αλλοθι? Τοτε δικαιολογουμε τα εγκληματα παθους (ή τουλαχστον καποια απο αυτα. βλ. Τη σκοτωσα γιατι την αγαπουσα...λαλαλα!!). Και εν παση περιπτωσει, επαναλαμβανομαι, αλλα θα το ξαναπω:

      Ο,τι αιτιολογειται, δεν διακιολογειται, κι ο,τι δικαιολογειται δεν δικαιωνεται!

      Νομιζω δλδ...

      Διαγραφή
    2. ο κύριος... βλαμμένος! :Ρ30 Ιανουαρίου 2013 στις 2:51 μ.μ.

      "Γιατι ενω ξερεις οτι δεν αποτελεις πια επιλογη, χρησιμοποιεις ό,τι οπλο βρεις στα χερια σου για να αποτελεσεις και οποιον παρει ο Χαρος!"
      Καταρχήν δεν το κάνουν όλοι αυτό. Αλλά θα σου απαντήσω γι αυτούς που το κάνουν: υπερισχύει ο εγωϊσμός και το συναίσθημα, τα οποία σε πλημμυρίζουν κυριολεκτικά, παρακάμπτωντας τη λογική. Είναι μια παράνοια κατά κάποιο τρόπο, όπως και το ν' αγαπάς ό,τι σε απέρριψε και να απορρίπτεις ό,τι σε αγάπησε!

      Διαγραφή
    3. Ωραια! Κατι κανετε τωρα κ.βλαμμενε μας! ;)
      Επιτρεπεται ο εγωισμος στον ερωτα ή θα
      μου πεταξετε το γνωστο και μη εξαιρετεο:
      ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΕΡΩΤΑ ΟΛΑ ΕΠΙΤΡΕΠΟΝΤΑΙ?

      Διαγραφή
    4. Αρχισαμε παλι ;;;;

      Διαγραφή
    5. ο κύριος... βλαμμένος! :Ρ30 Ιανουαρίου 2013 στις 4:03 μ.μ.

      Κατά τα δικά μου πρότυπα, το "εγώ" πρέπει να γίνει "εμείς" για να υπάρξει μια ουσιαστική, αληθινή ερωτική σχέση. Απλή και λακωνική απάντηση, γιατί δεν θέλω ν' αναλύσω το τι ακριβώς εννοούμε εγωϊσμό, εάν είναι υπέρμετρος, τι θα πει "επιτρέπεται", κλπ, κλπ.

      Διαγραφή
    6. Αντε παλι! Εγω δε ρωτησα τι πρεπει να γινεται!
      Εγω ρωταω γιατι γινεται αυτο που γινεται....
      Πελαγοδρομειτε κ.βλαμμενε?
      Εγω φταιω για αυτο?

      Διαγραφή
    7. ο κύριος... βλαμμένος! :Ρ30 Ιανουαρίου 2013 στις 5:33 μ.μ.

      Αυτό που γίνεται, γίνεται όταν το 'εγώ' δεν γίνεται "εμείς" και ο καθένας (απ' τους δύο) λειτουργεί με ατομικό κριτήριο. Ρωτάς αν επιτρέπεται ο εγωϊσμός στον έρωτα. Τι θα πει επιτρέπεται? Από ποιον? Ποιος επιβάλλει κανόνες στον έρωτα? Τέλος πάντων, η άποψή μου είναι ότι ο εγωϊσμός φυσικά και υπάρχει σε ένα ζευγάρι, αλλά διαλύει τη σχέση όταν είναι υπέρμετρος! Πολλά πράγματα επιτρέπονται, αλλά έχουν και τον αντίκτυπό τους. Παρεμπιπτόντως, τρία "εγώ" είπες σε τέσσερις αράδες... Χεχε!

      Διαγραφή
    8. Παρεμπιπτοντως βαζεις διαλυτικα στο εγωϊσμος, γιατι?
      Για να διαλυσεις το εγω?
      Μαλλον δε με πιανεις!για διαβασε παλι απο πανω να δεις τι λεω.....

      Διαγραφή
  5. Κων/να
    Συγχαρητηρια για το αρθρο σου.
    Το "εξεληγμενο-πεπερασμενο"νοητικο μας εργαλειο,μονο
    με "καμουφλαζ" αντεχει την πραγματικοτητα.Αυτα τα καμουφλαζ
    υπαρχουν και στην γλωσσα μας.Και οσο πιο πλουσια ειναι
    μια γλωσσα,τοσο πιο πολλες ειναι οι ευκαιριες να παιζουμε με
    την σκληρη πραγματικοτητα,παιζοντας με τις λεξεις,και ετσι
    "αντεχοντας"
    Το "εξε-ληγμενο/πε-περασμενο"μυαλουδακι μας,μονο ετσι επι-βιωνει.
    Δες ομως,αυτα τα λεκτικα παιχνιδια,ποση ομορφια χαρισαν και
    χαριζουν στην ποιηση,στα θεατρικα κειμενα κλπ,οπου τρεχουμε
    να αγγιξουμε λιγακι την "αληθεια",να την αποδεχθουμε σιγα σιγα
    και να αποχωρησουμε σχετικα πιο "τακτοποιημενοι"
    Να'σαι καλα.......

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μου αρεσει πολυ αυτο:
      το μυαλουδακι μας να ειναι εξελιγμενο μα ταυτοχρονα ληγμενο! Ουαου!!! Θα αρχισω να κανω συλλογη απο τετοια λογοπαιγνια! Αυτο ακουγεται διαστροφικο, ακουγεται οτι καθετι εχει δυο οψεις, ενιοτε αντιθετικες μεταξυ τους...
      Το κραταω, γιατι σημερα νομιζω πως εξελιχθηκα..

      Καλημερα γιατρε της ψυχης μου...

      Διαγραφή
  6. Αυτή την εμμονή σου να αναλύεις τα πάντα κατά πως θες εσύ , ακόμα δεν την έχω καταλάβει. Κάτι σαν το με λένε Ρίζο και όλα τα γυρίζω ένα πράμα.
    Θα ανταποκριθώ ωστόσο στο κάλεσμα σου και θα αναλύσω τις ανωτέρω λ-έξεις όπως μου ζητήθηκε.
    Πάμε λεπόν ... (εκ του ντεπόν πιθανότατα).
    Η διεκδίκηση καλή μου φίλη δεν έχει εκδίκηση ,αλλά ελπίδα για ομαλή διεξαγωγή της δικαιοσύνης, καθως κρύβει μέσα της τη δικη.
    Ο έρωτας πάλι κρύβει τη ρότα, τη στάση , πλέυση ζωής που όλοι έχουμε, ενώ είμαι πεπεισμένη ότι αν γίνουμε υπερβολικοι στη στάση μας αυτή , θα κρύβεται πίσω απο τις επιλογές μας ένα βόλι που θα μας έρθει κατακούτελα και θα τρέχουμε και δεν θα φτάνουμε.
    Αυτοι που χαροπαλευουν , θαρρω πως παλευουν για τη χαρα και ο ε-λ-πίδεσμος κρύβει μέσα του πολλές ελπίδες, όπως άλλωστε το λέει και η λέξη.
    Τα μαχαίρια πάντως μου θυμίζουν τη μάχη που έκανα την Κυριακή για το δεύτερο κομμάτι σνίτζελ με μανιτάρια.
    Ααααα και να σου πω και κάτι άλλο;
    Εμένα καθόλου δεν με γεμίζει λύπη που δεν έχω αυτό το βύσσινο που όλοι λένε να τους λείπει.
    Αυτα....
    Εχω και μια απορία...
    Γιατί το VADASI κρύβει μέσα του την VADA του SPORT BILLY;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι! Αυτο με τη δικη μου το πε κι αλλος!
      Ωραια πισω απο τις λεξεις να βρισκεις κι αλλες λεξεις!
      Μου θυμιζεις τις μπαμπουσκες...

      Ας πουμε, αν με το δικο κου ονομα βρισκεις τη vada, με το δικο σου
      βρισκεις τα Οργια (Γεωργια)? ή να μεινουμε στο Οργη?(δεν ξερω τι ειναι καλυετρο!!):Ρ:Ρ:Ρ

      Διαγραφή
    2. Ωστοσο για να πω και του στραβου το δικιο εχεις δωσει την απαντηση ακριβως στο πνευμα του κειμενου κ μαλιστα ολοκληρωμενη και για μια προς μια λεξη....και το γεγονος οτι βρηκες και την αλλη, τη θετικη οψη, σε ανεβαζει αλλο τοσο στα ματια μου..
      Αλλωστε γι ´ αυτο αντεδρασες σημερα. Γιατι ποτε δεν σου αρεζαν τα μελαγχολικα μου κειμενα!

      Τελικα, λες οτι το δικο μου ονομα κρυβει μεσα του το αντι- αλλα εσυ πας κοντρα σε μενα....ή κοντρα στη μουχλα μου?

      Διαγραφή
  7. Δεν ξέρω πως τα καταφέρνεις και μου θυμίζεις πάντα τους Dr Jekyll and Mr Hyde ή τον Harvey Dent - Two-Face στον Batman...Και βέβαια πίσω απο μιά ένοια κρύβεται μια άλλη, πίσω απο μια λέξη, αναλόγως πως την χρησιμοποιείς, ξεπηδά το καλό και το κακό. Όλα έχουν δυό πλευρές σ'αυτή την ζωή και όσο πιο έντονα την ζείς διογκώνονται!!
    Εσύ παραδείγματος χάρη, την ζείς αρκετά έντονα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι αυτο τι σημαινει? πως αν μειωσω την ενταση θα βλεπω μονο μια πλευρα?

      Διαγραφή
    2. Φαντάζομαι ότι πρέπει να δείς τα πράγματα έξω απο τις διεκδικήσεις και τα δεσμά...όχι τόσο υπερβολικά και βέβαια μακριά απο την λύπη. Εσύ τί θες όμως?? Τί έχεις εσύ ανάγκη να ζήσεις την συγκέκριμένη στιγμή της ύπαρξής σου??? Εσύ, εγώ...όλοι τελοσπάντων!

      Διαγραφή
    3. Εγω θελω να ειμαι χαρουμενος ανθρωπος, να γελαω και η ζωη μου να κυλαει αβιαστα! Αυτα!

      Διαγραφή
  8. Μπαίνω 7.45 τα σχολια στο 0.
    Μπαινω το μεσημερι και πλακωσανε ολοι με μιας!
    Ουτε οι προσφορες στο LIDL να βγαινανε δε θα πλακωνε τοσος κοσμος! Ωραιο πολυ το κειμενο.
    Πρωτοτυπο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαμα ο ερωτας περνα απο το στομαχι...
      δυο βασικες αναγκες περιγραφεις....
      ολοι εχουμε αποψη και θεληση και για τα δυο

      Διαγραφή
  9. Συμπτωματικά κρατούσα μια τράπουλα στα χέρια μου (αν και δεν ειμαι χαρτοπαικτης, απλά μου αρέσει να ανακατεύω τα χαρτιά), διαπίστωσα ότι απο τις 52 κάρτες που εχει, απο τον Ασο μέχρι τον Ρήγα ή απο το δυο μέχρι τον Ασο, ο καθε αριθμός είναι χωρισμένος σε τέσσερις ομάδες.
    Κάπου όμως, συνδύασα το κείμενο σου με αυτές τις τέσσερις ομάδες, όταν μου πέρασε απο το μυαλό κάτι που είχε πει ο Αριστοτελης σχετικά με την ψυχή των ανθρώπων, οτι η ψυχη μας περνάει απο διάφορα στάδια μέχρι να ολοκληρωθεί.
    Το γεγονός αυτο, ότι οι ερωτήσεις σου είναι πολύ εύλογες, κάνει τον Αριστοτελη επίκαιρο. (Θα μου πεις όμως τι κάθομαι και σου λέω τώρα).
    Κι όμως, αν το σκεφτείς καλα, λίγο πολύ, όλοι περνάμε απο αυτά τα στάδια/ερωτήσεις που θέτεις. Και αν σκεφτούμε ότι οι λέξεις βγαίνουν απο την ψυχή, τότε αρχίζει το παιχνίδι, ενα παιχνίδι που λέγεται Ζωή και μας βάζει σε αυτά τα στάδια.

    1. Οταν είμασταν μικροί, μαθαιναμε μέσα απο τα παιχνίδια, αθώα βέβαια, να διεκδικούμε παίρνοντας εκδίκηση για κάτι που θέλαμε και δεν μπορούσαμε να το έχουμε. Μεγαλώνοντας όμως, αυτο, κάπου πέρασε στο υποσυνείδητο και το ξεχάσαμε, παρόλα αυτά, βγαίνει προς τα έξω, σε μερικούς με άσχημο τροπο και σε άλλους σχεδόν καθόλου, σαν να το ξέχασαν δηλαδή.
    Όμως η λέξη δι-εκ-δίκη-ση, όπως αναφέρθηκε και η φίλη παραπάνω, περιλαμβάνει και την λέξη δίκη, δηλαδή γνώμη .... Στην πορεία λοιπόν, αφού μεγαλώσαμε, αντί να διεκδικούμε περνώντας εκδίκηση, έχουμε μια γνώμη, γνώμη με την οποία διαχωριζουμε τους φίλους απο τους εχθρούς ή τους νύν απο τους πρώην έρωτες κ.ο.κ.

    2. Περνώντας πλέον στους έρωτες (στην δεύτερη φάση της ζωής μας), ο Ερω-τας ή ο ε-ρωτάς, εχει και αυτός την δική του ερμηνεία. Πως θα μάθεις αν δεν ρωτάς για τον άλλον, πως θα προχωρήσει μια σχέση γιατι η ζωή θα σου τα φέρει ή έτσι ή αλλιώς τα πράγματα (ή ταν ή επι τας που λέγανε οι Σπαρτιατισσες μητέρες όταν δίνανε την ασπίδα στα παιδιά τους, Πλουταρχος Λακαιδεμ.). Αφού λοιπόν έχουμε έστω μερικές απαντήσεις μπαίνουμε στην φάση της υπέρ-βολής (αφου βρηκαμε στοχο) η οποία είναι το φυσικό επακόλουθο του Ερωτα.

    3. Τώρα ποια είναι η υπερβολή. Εγω θα έλεγα είναι η κατάσταση της άνεσης, δηλαδή αυτο το βολικό που μας κάνει να αισθανόμαστε άνετα, γιατι νομιζω, οτι όλοι είμαστε υπέρ του "βολεματος" της άνεσης γενικότερα (για αυτο φτάσαμε εδώ με τα μνημόνια).

    4. Πλέον μπαίνουμε στην τρίτη φάση της ζωής μας και Παλεύουμε με Χαρά για να ανταπεξελθουμε στην άνεση της υπερβολής που δημιουργήσαμε, και χαρο-παλεύουμε για αυτόν ακριβώς τον λόγο. Και έτσι, κάπου εκεί γεννήθηκε και ο επι-Δεσμός.

    5. Ο επι-Δεσμός που έδεσε για τα καλά δυο άτομα, τα οποία πέρασαν απο την Γνώμη, τον Ερωτα, την Ανεση, δεσμεύονται με ενα δαχτυλίδι μοιρασμένο σε δυο χέρια. Θα μου πεις πρέπει να είναι όλα καλά για να φτάσεις εδώ, και θα σου πω μα-χαιρια θα είναι τα δυο ζευγάρια χέρια που θα βοηθάγανε το ενα το άλλο για να φτάσουμε εδώ ....

    6. Και μπαίνοντας στην τεταρτη φάση της ζωής μας στην οποία η απουσία του αλλού θα λείπει έντονα και θα μας λυπεί .

    Σε τελική ανάλυση ο Αριστοτελης δεν έπεφτε και πολυ έξω απο το κείμενο σου συνδυάζοντας όλες τις ερωτήσεις που έχεις, και νομίζω ότι οι επιλογές είναι το αποτέλεσμα των ερωτήσεων που θέτουμε.

    Πιστεύω (αν και θα έγινα βαρετος) να απάντησα έστω και σε κάτι. Ουφ !!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και αντε καλα! Η ψυχη περναει απο οπου περναει!
      Το μυαλο ειναι καλυτερο? Τον συνειρμο σου δυσκολευτηκα να καταλαβω λιγακι, αλλα ο συνειρμος ειναι συνειρμος και μονο σε βιωματικα στοιχεια οφειλεται, οποτε.. το προσπερνω...

      στα υπόλοιπα ναι, βοηθησες πολυ κανοντας μια αναφορα στα σταδια της σχεσης...ουσιαστικα ενας κυκλος ειναι, οπως λες και μετα κλεινει...το θεμα ειναι οτι παντα πρεπει να κλεινει?περιθωρια εξε-λιξης δεν εχει? Η οπως λεει και ο Kikos πιο πανω εξε-λιξη εχει παντα μεσα της τη ληξη?

      Διαγραφή
    2. Θα τρυπώσω λίγο στον διαλογό σας γιατί πιστεύω ότι για να εξελιχθούμε πρέπει να λήξουμε καταστάσεις που βιώσαμε. Εαν αναμασήσουμε το ίδιο φαγητό είναι δώρων άδωρων..η γεύση δεν αλλάζει. Συνεπώς και σε μια σχέση που δεν πάει είναι αναγκαίο ν'αλλάξουν ριζικά τα πάντα για να υπάρχει εξέλιξη. Αλλάζουν όμως οι άνθρωποι, μια και η φάση της διεκδίκησης σε μερικούς κρατάει εσαεί!!

      Διαγραφή
    3. Φανταζομαι οτι η τελευταια σου φραση εχει και ερωτηματικο εκτος απο θαυμαστικο! δλδ:
      Αλλαζουν οι ανθρωποι?

      Προσωπικα πιστευω πως δεν αλλαζουν...
      σπανιες μονο περιπτωσεις αποτελουν εξαιρεση.

      Διαγραφή
    4. Ναι, έχει και ερωτηματικό...και γω το ίδιο πιστεύω.

      Διαγραφή
    5. Αλλαζουν τα προσωπα ομως στο σταδιο του ερωτα και η εξελιξη του ατομου ειναι το αποτελεσμα αυτης της αλλαγης...

      Διαγραφή
  10. Sabrina my angel,
    Με τα κείμενά σου θες δε θες θα μας κάνεις λάτρεις της ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑΣ.
    Λοιπόν, που λες, δεν σκέφτομαι ποτέ ΕΚΔΙΚΗΤΙΚΑ. ΚΡΙΝΩ τους άλλους πάντα καλοπροαίρετα. Ετσι, όταν ΔΙΕΚΔΙΚΩ ο μόνος που ΕΚΔΙΚΟΥΜΑΙ είναι ο εαυτός μου, κι αυτό γιατί αργώ να ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΩ. Όταν ΕΡΩΤΕΥΤΗΚΑ, αγάπησα ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΑ και δεν ΡΩΤΗΣΑ κανέναν. Η καρδιά μου ΠΑΛΕΥΕ ΧΑΡΩΠΗ κόντρα στη λογική ΚΡΙΣΗ. Όμως η ΜΑΧΑΙΡΙΑ από τα ΧΕΡΙΑ που λάτρεψα θαρρείς και δεν θα κλείσει με κανέναν ΕΠΙΔΕΣΜΟ. Αβάσταχτη ΛΥΠΗ. Η ΕΤΥΜΗΓΟΡΙΑ στο δικαστήριο της ζωής θα δείξει. Ηταν ΕΤΥΜΟΣ ΕΡΩΤΑΣ ή απλά μια ΕΞΙΣ; Την αλήθεια την ξέρω. Και δεν χρειάζεται να αλληθωρίσω πολύ για να δω τη μύτη μου.

    Σε φιλώ

    James

    Υ.Γ. Πάντως δεν θα σε ΕΚΔΙΚΗΘΩ που άφησες ασχολίαστο παλαιότερό μου σχόλιο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Λοιπον εγω αν θες τη γνωμη μου σαν τριτο ατομο, αφου το προσωποποιησες το θεμα, ξερεις τι θα σου λεγα?

      Αν ΕΚΡΙΝΕΣ πιο αυστηρα την κατασταση και ΡΩΤΑΓΕΣ (δεν ηξερες, δε ρωταγες?), η καρδια σου δε θα παλευε ΑΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΤΑ ΧΑΡΩΠΗ, γλιτωνοντας μ ´ αυτον τον τροπο τα ΜΑΧΑΙΡΙΑ και τους ΕΠΙΔΕΣΜΟΥΣ, τις αιματοχυσιες τελος παντων και τις ΛΥΠΕΣ...

      και δε θα τραγουδουσες το ασμα:

      Αυτα τα χερια, τα χερια τα δικα σου
      Που τα χεις στειλει για να με δικασουν...
      Τρα λαλα...

      Καμια φορα τρωμε το κεφαλι μας μονοι μας που αφηνουμε τον εαυτο μας να ερωτευτει κατι που δεν πρεπει. Διοτι αγαπητε δεν ειμαστε 15χρονα να αφησουμε τους ερωτες ανεξελεγκτους στη ζωη μας να μας πανε οπου θελουμε. Κι αν ετσι νιωθουμε σ αυτες τις μεγαλες πια ηλικιες, τοτε κατι σε απωθημενα μου βγαζουν εμενα...χειροτερο δλδ...

      Βεβαια δεν ξερω και σε ποια ηλικια το επαθες..γιατι εαν μιλας για τα 15 σου, σιγα μην εχεις τραυματα...εγω εκεινους τους ερωτες τους θυμαμαι και γελαω


      ΥΓ: Μηδενι δικην δικασης πριν αμφοιν μυθον ακουσης

      Διαγραφή
    2. Και συμπληρωματικα, αν μου επιτρεπεις, εχω να ειπω οτι υπαρχουν ΕΤΥΜΟΙ ΕΡΩΤΕΣ. Ομως αλλο ΕΤΥΜΟΙ, κι αλλο ΕΤΟΙΜΟΙ. γιατι καποιοι ερωτες ειναι ΕΤΟΙΜΟΙ, καποιοι ΑΝΕΤΟΙΜΟΙ. Και καποιοι αλλοι παλι ΑΝΕΝΤΙΜΟΙ, ΑΤΙΜΟΙ κ.ο.κ. Κι αν συγχυσουμε τα σημαινοντα (λεξεις) συγχεονται ακολουθως και τα σημαινομενα (εννοιες)

      Σωστα?

      Διαγραφή
    3. ΚΡΙΝΩ, ΡΩΤΑΩ, ΖΥΓΙΖΩ, ΕΠΙΤΡΕΠΩ, ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΩ, ΕΝΤΙΜΟΣ, ΑΤΙΜΟΣ, ΠΡΕΠΕΙ, ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ, ΤΙ ΘΑ ΠΟΥΝ, ΣΩΣΤΟ, ΛΑΘΟΣ, ΕΦΗΒΟΣ, ΓΕΡΟΣ. Όταν τα παραπάνω σημαίνοντα καθορίζουν τη ζωή σου, τότε το σημαινόμενο δεν είναι «ΕΡΩΤΑΣ» αλλά «ΣΥΜΒΙΒΑΣΜΟΣ»

      Διαγραφή
    4. Ξερεις κάτι το ανθρώπινο που να μην έχει συμβιβασμό?
      Θες να μου πεις πως εσυ με τη γυναικα σου εισαι μαζι της μονο απο ΑΠΟΛΥΤΟ ΕΡΩΤΑ και οχι -εστω(!!!!) και από λιγο (!!!!) συμβιβασμο!?

      Αν οχι, συγχαρητηρια, εισαι ο πρωτος ανθρωπος που ξερω οτι τα καταφερε τελεια και επιτυχως στη ζωη του!
      Και δεν ειρωνευομαι! Το εννοω!
      Μπραβο James! Προσωπικα σε ζηλευω!

      Διαγραφή
    5. Ο δεύτερος... η πρώτη είμαι εγώ χιχιχιχιχι!!!!!

      Διαγραφή
    6. Μεχρι τωρα νομιζα οτι εγω ειμουν ο πρωτος, αλλα διαπιστωσα οτι, ουτε ο δευτερος ειμαι, καθότι η Ευγενια βγηκε πρωτη, ο James δευτερος, και μεχρι τωρα κρατω την τριτη θεση, ομως, οπως πανε τα πραγματα θα "πεσω" και αλλες θεσεις απ´οτι φαίνεται χεχε ....
      Κοιτα να δεις πως τα φερνει η ζωη ....

      Διαγραφή
    7. Με συγχωρειτε ρε παιδια! Τα μπερδεψα! Εγω λεω πως ολα τα πραγματα ξεκινουν εξ ορισμου! Και οι εξηγησεις και οι παρεξηγησεις!

      "Συνεννοουματσε γιά δε συνεννοουμαστε.." που λεει κι ο Κωσταντάρας!!!

      Η ερωτηση ειναι εαν ο Ερωτας εχει συμβιβασμο!Εν ολιγοις πώς τον οριζει κανεις! Σωστα?

      Εαν αυτη ειναι η ερωτηση, τοτε εγω λεω πως ναι εχει, διοτι οταν ερωτευεσαι ΕΣΥ ο ΑΛΛΟΣ σιγουρα δεν εχει ΟΛΑ ΟΣΑ ΘΑ ΗΘΕΛΕΣ ή τελος παντων δεν ανταποκρινεται σε ολα...αλλα ΕΣΥ τον ΘΕΣ! Τον ΘΕΣ ΠΟΛΥ...Τον ΘΕΣ οπως κι αν ειναι. Και σιγουρα εχει πραγματα που δεν θες, ή δεν εχει καποια αλλα που θες! Αλλα ΑΥΤΟΝ (ΤΟΝ ΑΛΛΟΝ) ΤΟΝ ΘΕΣ! Συμβιβαζεσαι ή δεν συμβιβαζεσαι??

      Αχ! Μουσκεμα τα κανα?

      Διαγραφή
    8. Γιατι εμείς τι είπαμε? συμφωνούμε απόλυτα ότι χρειάζεται συμβιβασμός, αν ήταν ότι υπήρχε ο Τέλειος Ερωτας (αυτός θα ειμουνα εγω,χεχε) θα κατοικουσαμε σε αυτήν την χώρα, κάτσε να δεις πως την λένε, όχι Ελλάδα, όχι Γαλλία ... αα ... Ουτοπία λέγεται ....

      Διαγραφή
    9. ααααα...δλδ το ιδιο λεμε?
      η Ευγενια τι λεει?

      Διαγραφή
    10. Περίμενε να την πάρω τηλέφωνο για να την ρωτήσω ...

      Διαγραφή
    11. Εγώ λέω ότι είναι πολύ αστείο ν αναλύουμε τον έρωτα σε ηλικίες που ξέρουμε πάρα πολύ καλά τι είναι!!!!!!!!!!(εκτός αν έχουμε κι ανήλικα στην παρέα που τους ζητάω ταπεινά συγνώμη) Αν συμβιβάζεσαι.....Στον έρωτα βρίσκεις τέλεια (και συμβιβάζεσαι) όλα τα ελαττώματα του άλλου που αργότερα πιστεύεις ότι είναι ανυπόφορα!!!!! Αν όμως ο έρωτας τα καταφέρει κι εξελιχθεί σε αγάπη και πάλι συμβιβάζεσαι με όλα αυτά τα ελαττώματα (που απ την πρώτη στιγμή είχες δει ) γιατί απλά τα προτερήματα είναι περισσότερα.

      Διαγραφή
    12. Οποτε συνεννοουμαστε!
      Ευτυχως με καταλαβαινετε!
      Θενξ παιδια...

      Διαγραφή
    13. Σε ευχαριστω για την ταπεινή σου συγνώμη Ευγενία, εκ μέρους όλων των ανηλίκων χεχε .....

      Διαγραφή
    14. Αν κρίνω απο την κουβέντα που στήσατε, τελικά όντως ο έρωτας σε κάνει να ρωτάς.
      Πολλές απορίες ρε παιδιά, αγχώθηκα...
      Παρ'ολα αυτά , δεν μπορω να σταματήσω να αναρωτιέμαι...Οι διάφορες γλώσσες τι συγγένεια έχουν μεταξύ τους και πόσο επηρεάζουν η μία την άλλη ετυμολογικά; Και συνεχίζω και γω με ερώτηση : Τι πιθανότητες υπάρχουν ο έρωτας να βγαίνει απο το αγγλικό error;;;;;

      Διαγραφή
    15. κοιτα! μολις σημερα διαβαζα ενα αρθρο για την ιστορικοσυγκριτικη γλωσσολογια και την ετυμολογια το οποιο ελεγε εν περιληψει:"...το τι μπαρουφες εχουνε ανα τους αιωνες ειπωθει για ετυμολογιες λεξεων, δε λεγεται...!" (δεν το ελεγε ετσι ακριβως, αλλα αυτην αγανακτηση εκρυβε ο υπογραφων)

      Ωστοσο, πες πως εγω δεν το διαβασα αυτο το αρθρο, πες πως δεν το ηξερα (αλιμονο τοσες σπουδες!), πες πως δεν σας το 'πα. Ε λοιπον ναι! Αποφαινομαι "μετα λογου" οτι ο ερωτας μπορει, οταν τυφλωνει, να οδηγησει σε λαθη! Το βασικοτερο δε ειναι να ξεκινησει ως λαθος! Αλλα ποιος το κρινει το λαθος και ποιος το σωστο? Μας υπαγορευει καποιος ποιον πρεπει να ερωτευτουμε και πώς θα ειναι αυτός ο κάποιος?

      ΥΓ: απαντησα με ερωτηση ε?

      Διαγραφή
  11. Λυπάμαι, αλλά ούτε εγώ μπορώ να βρω την άκρη!!!Εσύ,κορίτσι μου, δεν παίζεσαι.Πληθωρική και ανεξάντλητη πάντα!!!Να είσαι καλά και σ'ευχαριστώ που με στέλνεις όλο αυτό το υλικό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ε δεν πειραζει ρε Δεσποινακι που δεν μπορεις να βοηθησεις...Σαματις βλεπεις κανεναν εδω μεσα να μπορει να βοηθησει? Ή μαλλον λεει ο καθεις τη γνωμη του. Τωρα, μας συγχεει ακομη περισσοτερο, μας υπαγορευει τη συνισταμενη? δεν ξερω... Ο καθεις ας βγαλει ακρη μαναχος του που λεν και στο φανταστικο χωριο μου

      Διαγραφή
    2. Και που ειναι αυτο το φανταστικο χωριο σου, αν επιτρέπεται, για να το βαλουμε στο GPS και να τραβηξουν πορεια τα αεροπλανα μας, για να ερθουμε να σε βρουμε και να το συζητήσουμε το ολο θεμα ....

      Διαγραφή
    3. Λοιπον το χωριο μου ειναι φανταστικο! Ειναι αυτο που λενε "Δεν υπαρχει"!!!!

      αχαχαχαχαχαχα


      πολυ ΜΕ αρεσει αυτη η δισημια που εχει η γλωσσα μας!Αντε βγαλε ακρη τι λεω τωρα με το παραπανω!
      Καλο????

      Διαγραφή
    4. Πως "δεν υπάρχει" αφού είναι φανταστικό!!!! το χωριό σου χεχε...
      Επειδή ΣΕ αρέσει αυτή η δισημια που εχει η γλώσσα, πας να μας μπερδέψεις ???.....

      Διαγραφή
    5. ε αντε βγαλε ακρη! Δυστυχως ο γραπτος λογος δεν δινει την ευκαιρια εξωγλωσσικων και παραγλωσσικων στοιχειων που εχει ο προφορικος!

      Στη γλωσσα των "νεων" (αργκο, και καλα!) θα ελεγε καποιος: "Καλα ε! Φοβερο! Φανταστικο! Ολα τα λεφτα σου λεω! Δεν υπαρχει ρε φιλε!"...το πιασες?

      Σε απλα ελληνικα το Φανταστικο χωριο, που ανηκει δλδ στη φαντασια μου, προφανως και δεν υπαρχει!

      Αυτο το λεμε ΠΛΟΥΤΟ στη γλωσσα

      Διαγραφή
    6. Πέραν του "όλα τα λεφτά" ξέχασες το "τέλειο" ....

      Διαγραφή
  12. Το παιχνίδι με τις λέξεις το απόλαυσα:)

    Για την απόρριψη τώρα, θα πω ότι είπα και στην αδερφή μου. Εμείς οι άντρες δεν είμαστε πολύπλοκα όντα, δεν το αναλύουμε το πράγμα. Δηλαδή ή θέλουμε ή δεν θέλουμε. Δεν υπάρχει η πιθανότητα να χρειαζόμαστε χρόνο να σκεφτούμε ή να μείνουμε μόνοι ή τις δικαιολογίες που λέμε συνήθως σε τέτοιες περιπτώσεις.

    Οπότε νομίζω ότι όταν δεν αποτελούμε επιλογή, καλύτερα να αλλάξουμε επιλογές εμείς οι ίδιοι. Η ζωή είναι πολύ μικρή για διεκδικούμε ανθρώπους που μας απορρίπτουν. Δεν ξέρω αν έχω άδικο...

    Άρης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Άρη, (Βελουχιωτη? διοτι πολυ επαναστατικο μου φανηκε το μηνυμα σου), ομιλεις ορθα αλλα το θεμα δεν ξερω αν ειναι η πολυπλοκοτητα! Και θα σου πω οτι πολλοι αντρες καταρριπτουν την καθολικη εικονα που θελεις να σας αποδωσεις! Ξερω πολλους που θελουν, αλλα κανουν πως δεν θελουν ή που νομιζουν πως δεν θελουν, αλλα θελουν, που δεν ξερουν τι θελουν και που εν γενει φαινονται χειροτεροι απο τις πολυπλοκες γυναικες...

      Θα σταθω στο θεμα της επιλογης οπως το θετεις αλλα νομιζω ομως πως μπορεις να διεκδικησεις χωρις να επιβαλεις, απλα..να προκαλεσεις..Τα συναισθηματα δεν επιβαλλονται ως γνωστον. Απλα προκαλουνται!Νομιζω?

      Διαγραφή
  13. Έχεις υποχρέωση να προστατέψεις τα όνειρά σου!‏ Αυτός ήταν ο τίτλος ενός εκ των τελευταίων ηλεκτρονικών μηνυμάτων σου. Κοινός τόπος όλων των βιογραφιών, που περιείχε το μήνυμα σου, ήταν πως οι άνθρωποι δεν παράτησαν τα όνειρα τους, ακόμα και όταν οι "συνθήκες" δεν τους ευνοούσαν. Συνεπώς, κρίνεται ως περιττό και άστοχο το ερώτημα σου γιατί όταν κάποιος δεν σε θέτει ψηλά στις προτεραιότητες σου, παρ΄ όλα αυτά εσύ να τον διεκδικείς, επειδή προφανώς έγινε όνειρο σου να καταστείς μία εκ των προτεραιοτήτων του άλλου....το ορθό ερώτημα είναι με ποια κριτήρια αποφάσισες να συγκαταλέξεις στα όνειρα σου την τοποθέτηση σου στις προτεραιότητες κάποιου (ο οποίος δεν ανταποκρίνεται)....(όποτε θες, ανοίγει αυτή η κουβέντα).

    Χρήστος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σωστη πολυ σωστη θεωρηση! Ωστοσο μαλλον εδω ερχεται και κολλαει το 'Ερωτας ειναι τυφλος, κουφος, κουλός, κουτσος...ΑΜΕΑ τελος παντων"...αφου ερθει, μετα αναρωτιεσαι ολα αυτα περι προτεραιοτητων και βαλε λιγο επιπολαιοτητα, λιγο εξω καρδια και λιγο "δε βαριεσαι κι ο,τι γινει", κι ΑΝ ΓΙΝΕΙ...βρασε ορυζα...και θες να απεμπλακεις και δεν μπορεις...

      Διαγραφή