Τετάρτη 23 Ιανουαρίου 2013

Δεν σκέφτομαι και γράφω!

Όχι δεν σκέφτομαι. Τι να σκεφτώ? Αφού εδώ και μέρες δεν διαθέτω μυαλό. Εκείνο το μέσο, τη βασική προϋπόθεση της ανθρώπινης υπόστασής μου, που υπαγορεύει στο χέρι να αναλάβει δράση και να αποτυπώσει στο χαρτί.... Λείπει. Ταξιδεύει. Παίρνει μία νοερή βαλίτσα, πετάει βιαστικά δυο ρούχα μέσα, άλλα δροσερά, άντε και καμιά πιο ζεστή ζακέτα και φεύγει... Ταξιδεύει σε σημεία του καιρού ανύπαρκτα, από εκείνα που θέλουνε διαβατήριο τα όνειρα. Και να σου πω, ούτε και το ρωτάω πάντα πού πάει. Όπου θέλει. Το αφήνω λάσκα. Άλλωστε εν τη γενέσει του ελεύθερο είναι.  Ενίοτε όμως παλινδρομεί στο χρόνο. Πάνω-κάτω, πάνω-κάτω, πάνω-κάτω... εκνευριστικά, σαν να περιμένει τη γέννα έξω από το μαιευτήριο. Πετάει, παραπατάει, περπατάει, μα σίγουρα δεν πατάει. Θέλει να ανασυνταχτεί μερικές φορές όμως. Αναγνωρίζει το πρόβλημα, δλδ το ήμισυ της λύσης. Προσπαθεί να συγκεντρωθεί, να μαζέψει τα κομμάτια του. Σ’ αυτό μοιάζουνε με την ψυχή μου. Θρυμματισμένη μερικές φορές κι εκείνη η καημένη αποπειράται να συμμαζωχτεί. Και τα δυο τους, τρελό πανηγύρι. Κομμάτι από δω, κομματάκι από κει, σαν να παίζουνε μόνα τους παζλ. Και μετά, ο γύψος ή ο νάρθηκας. Να κολλήσουν και να γίνουν, όπως πριν. Ένα. Σ’ εκείνη τη φάση συνδράμει, υποτίθεται, η γλώσσα. Η έκφραση. Ο λόγος. Θέλω να αρθρώσω λέξεις, να μιλήσω, να πω λεξούλες, κουβεντούλες. Απλές. Όχι δύσκολες. Να συντάξω απλώς τους βασικούς όρους. Τα υποκείμενα με τα κατηγορήματα. Και τις κατηγορίες. Μπα! Δεν με ακούει η άρθρωσή μου. Τα φωνήεντα μένουνε άφωνα και τα σύμφωνα δεν συμφωνούν με τίποτα μαζί μου σήμερα. Άναρθρα, μου λένε, είναι καλύτερα. Κραυγές, οιμωγές, βογγητά. Έτσι. Πρωτόγονα. Σαν να θέλει η εξέλιξη να γυρίσει το χρόνο πίσω. Η θεωρία του Δαρβίνου απ’ την ανάποδη. Δεν θα πιέσω ούτε το μυαλό μου, ούτε τη μύτη από το μολύβι απόψε επάνω στο χαρτί. Απλά θα παριστάνω μόνο τη χοάνη. Και θα ρουφώ με τα μάτια μου ό,τι βλέπω και παρατηρώ μέσα στο γεμάτο από βιβλία δωμάτιό μου. Και θα ερωτοτροπώ. Με το χαρτί, με το στυλό, με τις ράχες από τα πολυκαιρισμένα μου βιβλία, με το μυαλό. Εκείνο που δεν έχω. Αλλά θα το στύψω, κι ας μην το ‘χω εδώ. Κάποια στιγμή θα θυμηθεί τον πρόγονό του τον Οδυσσέα και θα γυρίσει πίσω. Για να σκεφτώ και να γράψω...Τι στο καλό? Αφού συνεχώς οι ιδέες στο κεφάλι μου στριφογυρίζουν στο λεπτό σαν να βρίσκονται μέσα σε πλυντήριο...και σβουρίζουν!
Σήμερα τι έπαθαν?

33 σχόλια:

  1. Εσύ κορίτσι μου και να μην σκέφτεσαι, γράφεις υπέροχα! Αυτό είναι ταλέντο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κοιτα να δεις που στο "τιποτα" που έγραψα έχω οχι μονο απαντησεις, αλλά και κοπλιμέντα...
      Αυτό θα πει στο σκοτάδι να βλέπω φως...?
      Καλημέρα!

      Διαγραφή
    2. Αυτό θα πει ότι είσαι η χαρά της γραφής και πως κάποια μέρα πρέπει να το αξιοποιήσεις και να πας πιο πέρα από το προσωπικό σου blog! Υποτίθεται πως δεν έγραψες κάτι σήμερα και μέσα σε μία παράγραφο ξεδίπλωσες όλο σου το τάλαντο. Έχεις σκεφτεί τη χρυσό κουβαλάς;

      Διαγραφή
    3. Χρυσό? Υπερβολές!Υπερβολές χωρίς περιστροφές και μετριοφροσύνη. Είναι χιλιάδες οι έχοντες και κατεχοντες τάλαντα...εμεις εδω το χρυσι-μοποιουμε (χαχα) για να πουμε καμια χαζομαρα να περασει η ωρα και να προβληματιστουμε. Για καποιους μαλιστα ειναι ανουσιο πραγμα και χασιμο χρονου η λογοτεχνια (χωρις να ισχυριζομαι πως την υπηρετω)

      Διαγραφή
    4. Δεν μπορεί σε όλους να αρέσουν όλα. Αυτό είναι βασική αρχή της ζωής γι' αυτό δε σημαίνει πως πρέπει να σε απογοητεύουν. Ο καθένας πολεμάει από το δικό του μετερίζι στη ζωή. Εγώ βλέπω πάντως πολύ ανταπόκριση στο blog σου. Ακόμα κι όταν δεν σου απαντούν όλοι, να ξέρεις ότι υπάρχουν θαυμαστές πίσω από την κουρτίνα

      Διαγραφή
    5. Ε να τις τραβήξουμε τις κουρτίνες τότενες...να δουμε ποιος θα μεινει...

      Διαγραφή
  2. "Να μας πάρεις μακριά
    να μας πας στα πέρα μέρη
    φύσα θάλασσα πλατιά
    φύσα αγέρι φύσα αγέρι"

    Τι ωραιο τραγουδι .... μονο που ακους αυτους τους στιχους το μυαλο σου εχει φυγει ήδη.

    Διαβαζοντας το κειμενο σου, αυτο περασε απ´το μυαλο μου.

    Περιπλανητης λοιπον ειναι ο νου σου σημερα, που στο διάβα του αναστάτωσε την καθημερινότητά σου, αυτην, που βαζεις πινελια με τον ξεχωριστό σου τρόπο.

    Σαν να βρίσκεσαι σε ενα αδιέξοδο και εχεις φτασει στο τερμα. Εκει οπου αλλαζει ο οδηγος και κατεβαινουν ολοι οι επιβατες και μένεις μονη.
    Μα εσυ περιμένεις να ερθει ο καινουργιος. Αυτος που θα σε παει στον προορισμό σου.
    Η ωρα ειναι κοντα και το γνωριζεις, μα και οι ανυσηχιες πολλες.
    Καμια φορα ομως, χρειάζεται να κλεινουμε τα μάτια και να αφησουμε τις αισθησεις μας να μας παρασύρουν σε ενα τετοιο ταξιδι για να γευτούμε τα ονειρα μας, έστω και με αυτον τον τροπο, προσωρινα.
    Και ας περιμενουμε λιγο, για να ερθει το μυαλο μας πισω στην θεση του να καθίσει αναμεσα στην ψυχη και στην καρδια.

    Φύσα λοιπον θαλασσα πλατια, φύσα αγερι φυσα αγερι .... και ασε το μυαλο σου να ταξιδέψει (εξαλλου η πένα σου δεν μας αφησε απαρηγορητους) γιατι οταν θα γυρισει θα τραγουδαει ολη την ημερα αυτο το τραγουδι:

    http://www.youtube.com/watch?v=OQPiQpfA6ls&sns=em

    Λεγε με Πέτρο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ωραία τα λες...
      Ξερεις ομως τι με φοβίζει? Αυτό που λέει η μάνα μου συχνά: "Ουδεν μονιμότερο του προσωρινού"...
      ...κι αν απλά μείνω στο περίμενε,να ρθει το μυαλό πίσω? Μια ζωή αετό θα πετάω που μου λέει κι ένας φίλος...Θα με περιμένει το τρένο? Ή να σκέφτομαι τη τζαμαϊκανή παροιμία (που έχω κρεμασμένη στο δωμάτιό μου, καλή ώρα και τη βλέπω):
      "μην τρέχεις ποτέ πίσω από ένα λεωφορείο ή έναν άνθρωπο. Πάντα από πίσω έρχεται ένα/-ς δεύτερο/-ς"!!!

      Καλημέρα και σε σενα...

      Διαγραφή
    2. Μου κανει εντυπωση οτι υπαρχει κατι που να σε φοβιζει και αυτο δεν ειναι η μανα σου αλλα τα λογια της με τα οποια συμφωνω. Το αν θα μεινεις στο περιμενε εξαρτάται απο εσενα γιατι η αποφαση ειναι αποκλειστικα δικη σου.
      Οσο για την Τζαμαικανη παροιμια αν θες να σε παω μια βολτα απο εκει για να δεις και μονη σου γιατι το λενε και θα καταλαβεις.
      Καλημερα

      Λεγε με Πέτρο

      Διαγραφή
    3. Κοιτα, η πιθανοτητα να παω στη Τζαμάικα είναι όση η πιθανοτητα να βγει η Ελλαδα από την κριση αυριο...(αν και οι φιλοι μου δεν θα συμφωνησουνε με αυτο, γιατι παντα με ρωτανε πού θα είμαι την επόμενη εβδομαδα....Ουρουγουαη, Ιαπωνία, Γιοχανεσμπουργκ? χαχαχα)...
      οπως καταλαβαινεις, επειδη δεν σκοπεύω τουλάχιστον για την επομενη εβδομαδα να παω θες να μας πεις το γιατι?

      Διαγραφή
    4. Να ακους τους φιλους σου και ποτε μην λες ποτε. Εγω παντως σου εκανα την προταση, αλλα αφου θα εισαι "κλεισμενη" για την επομενη εβδομαδα και για να σε βγαλω απο την αγωνια ο λογος ειναι καθαρα ενας και μοναδικος. Τεμπεληδες. Οι ανθρωποι βαριουνται να σηκωσουν τα ποδια τους, πόσο περισσοτερο να τρεξουν πισω απο ενα λεωφοριο ή εναν ανθρωπο. Και αν ακομα αμφιβαλεις η προταση μου ισχύει. Οποτε εχεις χρονο πες μου .....

      Λεγε με Πέτρο

      Διαγραφή
    5. α και κατι ακομα. Ουρουγουαη και Ιαπωνια ειναι ωραια μερη να πας, ομως Γιοχανεσμπουργκ δεν θα σε συμβουλευα

      Διαγραφή
    6. Ενδιαφερον! Ειδες πως ο καθενας την παιρνει οπως θελει και οπως βολευει..?Ελευθερο προς μεταφραση το λενε αυτο. Ωστοσο, ουτως η αλλως ισχυει πως στην τεχνη (λογοτεχνια, ζωγραφικη κλπ) το κοινο μπορει να παρει ο,τι θελει, ανεξαρτητα τι μηνυμα θελει να στειλει ο καλλιτεχνης...

      Ομως ακομα κι αυτο μπορει να ειναι η δικη σου ερμηνεια. Οκ, εχεις παει, τους ξερεις, τους εχεις δει, αλλα δεν ειναι σωστο να τους βαζουμε ολους σε ενα καζανι.

      Τουτεστιν, δεν ξερεις αν την εβγαλε αυτην την παροιμια καποιος "κοινος" μέσος τεμπελης (κατα τα λεγομενα σου) Τζαμαϊκανος ή κάποιος κατ' εξαίρεση (πάλι κατα τα λεγομενα σου) δουλευταρας και σοφος...

      Μου θυμιζεις λιγο αυτους που λενε πως στην Ελλαδα ειμαστε ολοι τεμπεληδες. Ε οχι ρε φιλε, δεν ειμαστε ολοι, πως να το κανουμε τωρα!

      Διαγραφή
    7. Συγνωμη αλλα δεν βαζω ολους στο ιδιο καζάνι και αναμφισβήτητα δεν ειναι ολοι ιδιοι. Χωρις ομως να θελω να ακουγομαι "εξυπνος" στο χωριο μου λενε οτι οποιος ειναι εξω απο τον χορο ξερει πολλα τραγουδια. Πρεπει να το δεις με τα ματια σου για να το πιστεψεις.
      Οσο για την Ελλαδα μας ξερεις πολυ καλα τους λογους που τα λενε αυτα .....

      Διαγραφή
    8. Ναι τους ξερω...και τους πιστευω...αλλα ως εναν βαθμο και οχι για ολους!

      Διαγραφή
    9. Λοιπόν, ειμουνα στο Montigo Bay στην Τζαμαικα εχθές και θυμήθηκα την παροιμία που είπες και ρώτησα κανά δυο ντόπιους. Ο πρώτος δεν την ήξερε, ούτε κάν την είχε ακούσει, την δεύτερη που ρώτησα μου είπε πως όταν μπορείς να αποφύγεις κάτι π.χ. δουλειά, λόγω τεμπελιας, γιατι να μην το κανεις .... Φυσικά μου φάνηκε αστεία η απάντηση της και σκέφτηκα να την μοιραστώ μαζί σου, αυτό!!

      Διαγραφή
    10. Χαχα!Λοιπον, πρωτ' απ'ολα δεν σε χωνευω! Δεν ξερω αν σου το ειπα. Και τι ειναι βρε η Τζαμάκια? Η Λαρισα και μας το πετας ετσι? Τεσπα. Παντως ειναι ελευθερο για μεταφραση το ρητο τελικα, οπως ειπαμε πιο πανω..Οπως μας βολευει λοιπον. Που κι ετσι οπως τα λες να ΄ναι, αυτο δειχνει οτι δεν πρεπει να υπαρχει αγχος για κανεναν και τιποτα...

      Καλημερα

      Διαγραφή
    11. Δηλαδή αν σου ελεγα οτι προχθές ειμουνα στην Κούβα και την Δευτερα θα παω στην Κοστα Ρικα τι θα έκανες, θα με πυροβολουσες;;;;;;

      Διαγραφή
    12. οκ!Δεν ξερω ποτε σκοπευεις να ερθεις να Ελλαδα, αλλα οταν (τολμησεις να) ερθεις, θυμισε μου να σε πνιξω...
      ....εν ολοιγοις θα ερθεις, αλλα δεν σου εγγυωμαι οτι θα επιστρεψεις....γρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρ...........!!!!!!!!!!!!!!

      Διαγραφή
    13. Υποσχέσεις είναι αυτές ?? και για να συμπληρώσω, την Τετάρτη θα ειμαι στο Σεν Μαρτέν !!!!!!!!!!!

      Στην Ελλάδα έρχομαι σχεδον κάθε μήνα αλλα δεν με έχεις πετύχει ποτέ ..... Βλέπεις, είσαι τόσο πολυασχολη που δεν έχεις χρόνο για μας, όμως δεν πειράζει.

      Υ.Γ.
      Θα σου φέρω καφέ απο την Κοστα Ρικα χεχε (ίσως έναν απ´τους καλύτερους καφέδες που θα έχεις πιει) και θα είναι ευκαιρία να τα πούμε και απο κοντά για να με σκοτώσεις, ε τι λες??

      Διαγραφή
    14. Συγνωμη, αλλα με τους ρυθμους που πας εσυ, μεχρι να συνεννοηθουμε θα εχεις παει σε καμια Χιλη... Τι ερχεσαι κανεις αληθεια?Τζα, και φευγεις?
      Οσο για τον καφε, αν και σε ολους υποσχομαι, αφου ειναι απο την Κοστα Ρικα θα κανω πετρα την καρδια μου και θα σου δωσω προτεραιοτητα.:Ρ

      ΥΓ1: τελικα με αυτο το κειμενο περιεχομενο δεν ειχαμε και περιεχομενο αποκτησαμε με ραντεβου για καφεδες...

      ΥΓ2: μηπως εχεις λιγο χωρο στη βαλιτσουλα σου να με παρεις και μενα (αν δεν σε πνιξω)?

      Διαγραφή
    15. Οχι στην Χιλή δεν θα πάω σύντομα (μάλλον κατα τον Μάρτιο το κόβω), αλλα στην Ελλάδα θα έρθω ομως, οπότε να δούμε αν θα κανεις την καρδιά σου πέτρα και κρατήσεις την υπόσχεση σου, το δενω κόμπο λοιπόν.

      Οσο για το ΥΓ2, στην βαλιτσουλα μου χωράνε όλοι οι καλοί δολοφόνοι, θέληση να υπάρχει .....

      Διαγραφή
  3. θα μου επιτρέψεις σήμερα να σου απαντήσω μέσω ελεκτρονικού ταχυδρομείου! γιατί έτσι γουστάρω!

    Περίμενα καιρό να ρθει η κατάλληλη στιγμή για να σ αφιερώσω αυτό το άσμα της πτωχής πλην τίμιας τεκνατζούς φιλενάδος μου!!!
    Είναι το σχόλιό μου σ αυτά που έγραψες, από την πρώτη μέχρι την τελευταία λέξη αφιερωμένο!!! όλο δικό σου (το ρεφρενάκι δηλαδή, μη μου πάθεις οβερντοους).............!

    http://www.youtube.com/watch?v=7XtIPzOxWsA

    Κατά τα άλλα δε νομίζω ότι δε σκέφτεσαι, ίσα ίσα κάποιες φορές ο καθένας μας σκέφτεται με τρόπο που ξεφεύγει από τα κλισέ...! το χουμε ανάγκη αλλά δεν το ξέρουμε..
    Ο άνθρωπος είναι καταδικασμένος να σκέφτεται.....!ΠΑΝΤΑ! δικό μου αυτό...!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είσαι μουρλή, θεόμουρλη, θεοτρελη και θεά!χαχα!
      Γελασα πρωι-πρωι!
      Νιώθω καταδικασμένη λες? Μπορεί..αυτό ξεκινάει από το ότι ακομη και τις απολαυσεις αρχιζεις να τις βλεπεις ως υποχρεωσεις...

      Μεραααα... (αν και εσυ τετοια ωρα βλεπεις το δευτερο ονειρο!)

      Διαγραφή
  4. Είναι οι στιγμές που νιώθεις το μυαλό σου μαρμελάδα.
    Είναι οι στιγμές που θέλεις κάτι να πεις αλλά τα χείλη μένουν μουδιασμένα.
    Είναι οι στιγμές που θέλεις κάτι να γράψεις αλλά το χέρι σου δεν έχει τη δύναμη να σηκώσει την πένα.
    Είναι οι στιγμές που ένα τεράστιο κενό γεμίζει την ψυχή σου και τα μάτια σου.
    Ακόμα κι εσύ, Sabrina my angel, δικαιούσαι κάποιες τέτοιες στιγμές. Αντί λοιπόν να αγχώνεσαι γιατί, σαν καλή οικοδέσποινα, πρέπει να μας περιποιηθείς με ένα ακόμη ξεχωριστό κείμενό σου, κάτσε χαλαρά και απόλαυσε τις αφιερώσεις των συνδαιτυμόνων σου και μάζεψε ενέργεια και ιδέες για την επόμενη Τετάρτη.
    Keep walking
    Φιλιά
    James

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα James,
      μεχρι κι εσυ αλλαξες τις συνηθειες σου αυτη τη φορα ε? Πρωινος αλλά αργα για τα δεδομενα σου.. Τελικα ναι, ολοι εχουμε δεδομενα για να τα αναιρουμε, κανονες για να καταστρατηγουμε και νομους για να τους παραβιαζουμε...χαχα..αυτα τα τελευταια τα εχω κανει ηδη ενα κειμενακι...και ποσα αλλα εχω ακομη μισοτελειωμενα στο συρτρακι... απλα εχθες δεν ειχα τη διαθεση να ανεβασω κανενα...δεν ξερω τι με τρωει...μια βλακεια, που ελεγε κι ενας φιλος μου...

      Διαγραφή
  5. Κάτι ξέρουνε,που στο θεάτρο τη σιωπή τη θεωρούνε το ίδιο-ίσως και περισσότερο-σημαντική με τα λόγια...Και,ξέρεις κάτι,πολύ με αρέσει που κάποιες φορές δεν ορίζουμε το μυαλό μας.Έτσι,για να μας δείχνει πού και πού κι αυτό την αυτόνομη προσωπικότητά του,την ανάγκη του για χώρο και για χρόνο.Πολύ με αρέσει αυτή του η επαναστατική φύση.Τουλάχιστον αυτό ίσως και να έχει εμπεδώσει την πεμπτουσία του Οδυσσέα,όπως έγραψες.Όχι τον προορισμό,το ταξίδι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τώρα Αθηνα V ήθελα να σου πω αυτο που λεει η μαμα μου:
      "Και η σιωπή ειναι θέση ενίοτε" και σου το παραλληλιζω με τη σιωπη που ειναι χρυσός...αλλά αμα το τραβηξω πιο περα, μερικοι νομιζουν πω η σιωπή είναι έλλειψη σκέψης και άρα σε περνάν για χαϊβάν' που λεν και στο ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟ χωριο μου!

      Διαγραφή
  6. Φταίει η πανσέληνος....αλλά είναι ωραία να μην σκέφτεσαι τίποτα συγκεκριμένο!!
    Και το μυαλουδάκι σου θέλει διακοπές...το έχεις υπερφορτώσει. Αλίμονο όμως, εμένα μου φάνηκε ότι χάθηκες σε σκέψεις βαθιές, απ'αυτές που σε μπερδεύουν και σε αποπροσανατολίζουν....διώξε τα κακά, κράτα τα καλά και όλα θα κυλήσουν ομορφότερα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Περιμενω εναγωνιως την ημερα που λες πως ολα θα πανε καλα....κι ολα θα ερθουν βολικα!
      Φιλια

      Διαγραφή
    2. Ξόρκισε το κακό!!!...Δες μια ταινία που θα σου αρέσει, παρακολούθησε μια συναυλία να ξεδώσεις ή να ταξιδέψεις, διάβασε ένα ωραίο βιβλίο χωρίς βαθυστόχαστους προβληματισμούς και ένοιες...πιες ένα ποτό ή ένα καφέ με μια κολλητή σου και είμαι σίγουρη σε μερικές μέρες θα νιώθεις καλύτερα!!! (Και θα μπορέσεις επιτέλους να εστιάσεις το μυαλό σου σε συγκεκριμένα πράγματα...δεν θα είναι αχταρμάς όπως τώρα!)

      Διαγραφή
    3. Εγω παλι γιατι νομιζω οτι τα κανω ολα αυτα και εξακολουθω να εχω μυαλο οχι αχταρμα αλλα σαν τον ταραμα!
      Κατι κανω λαθος....
      Ασε που αυξησα και τις ωρες του υπνου μου....
      Λες να κατηντησα κοιμισμενη?

      Διαγραφή
    4. Άντε βρέ!...Κουρασμένη καντάτησες και ο οργανισμός ζητάει υπνο!!

      Διαγραφή