Τετάρτη 7 Νοεμβρίου 2012

Homo synchronus est

Εγώ πάντως με την κεκτημένη ταχύτητα έχω ένα θέμα! Όχι πως δεν την έχω μπόλικη, όπως όλοι άλλωστε, αλλά δεν την πάω ρε παιδί μου, πώς το λένε? Όλη την ώρα χώνει τη μούρη της παντού. Είναι υπεύθυνη και συνυπεύθυνη για τα λάθη μου και για τις μελανιές στο πόδι μου. Αρπάζει με τα κοφτερά της δόντια την ηρεμία μου και τον ελεύθερό μου χρόνο και μου τα κάνει αμφότερα χίλια κομμάτια! Γενικώς βολεύεται τρυπώνοντας στα μηνίγγια μου ή ακόμα πιο βαθιά στην άβυσσο μίας κυρίας που τη λεν ψυχή και μου πετάει στα μούτρα κάτι λόγια, όπως: «Τι κάνεις τώρα και κάθεσαι?» και κάτι τέτοια... Πάντως φυτρώνει όπου δεν την σπέρνεις και κλοτσάει –εκτός από την τύχη μου- και τη μνήμη μου να πάει πιο πέρα. Ωστόσο όσο να πεις, οι προσπάθειες αναστήλωσής της με τα γνωστά πολύτιμα χαρτάκια υπενθύμισης ή με άλλα δεκανίκια του μνημονικού σου δεν την παραβγαίνουν. Κι αντί να ξεχάσεις κάτι άσχημες αναμνήσεις, ξεχνάς να φας ή να πάρεις τα παιδιά από το σχολείο!
Α ναι βέβαια! Παίρνει πάσα η λήθη. Αυτή παντρεύτηκε με την αφηρημάδα και είχανε κουμπάρους τα προβλήματα, τους προβληματισμούς και το άγχος! Και αυτή το ίδιο! Χώνεται παντού! Τις προάλλες, ας πούμε, η γειτόνισσα άφησε τα κλειδιά έξω από την πόρτα να κρέμονται, ενώ έφυγε! Λες κι είναι εποχές Πουλόπουλου «Άσε την στην πόρτα το κλειδί!». Δε μας φτάνει που μας ανοίξανε και τις δυο το σπίτι μας δυο φορές! Ενώ η Μαρία! Άλλη κι εκείνη! Έφαγε τον τόπο να ψάχνει στα πράγματά μας τα γυαλιά της που φορούσε στο κεφάλι της –ποιος ξέρει τι σκοτούρες είχε μέσα του- ενώ εγώ, η καλύτερη (!!!),  έψαχνα κάποτε το κινητό μου να το βάλω στην τσάντα μου, ενώ το είχα στο αφτί και μιλούσα!  
Μεγαλώνουμε και πάμε πακέτο με όλα αυτά τα συμπαρομαρτούντα ή έχει αλλάξει ο κόσμος γύρω μας? Προσωπικά έχω γίνει και προσεκτικότερη στις ταμπέλες που λέγαμε τις προάλλες! Κάποτε έβριζα αβέρτα όποιον έκανε καμιά βλακεία από στραβομάρα, αφηρημάδα ή ό,τι άλλο. Τώρα απλά το βουλώνω. Αναρωτιέμαι πόσα να έχει και εκείνος ο άνθρωπος στο κεφάλι του. Ποια λύτρωση γυρεύει και ποια αξιοπρέπειά του σέρνεται στο πάτωμα. Τι εκκρεμότητες τον κυνηγούν, όπως τον Ορέστη οι Ερινύες και πόση όρεξη έχει για μαλώματα. Άλλωστε δεν θα ‘χει ούτε κι εκείνος χρόνο. Η ταχύτητα που λέγαμε η κεκτημένη σβαρνίζει τους πάντες και τα πάντα απ’ τη μύτη και μετά τους ρουφάει σαν τη σκούπα. Παρασέρνει στο πέρασμά της ό,τι βρει: ευκαιρίες, χρόνο, λάθη, ζημιές, σκουντουφλιές... Το πιο επικίνδυνο? Τα αυτοκίνητα νομίζεις πως μετακινούνται με αυτόματο πιλότο. Οι οδηγοί κοιτάζουν μα δε βλέπουνε, βιάζονται, αλλά χωρίς σκοπό ιδιαίτερο. Στραβοτιμονιάζουν, στραβοτιμονιάζω, βρίζουν, βρίζω, μουντζώνουν, γελάω. Κάποτε έβριζα περισσότερο. Τώρα έχω για όλους μια καλή δικαιολογία: ζούνε όλοι για να δουλεύουνε. Δουλεύουνε όσοι έχουνε δουλειά. Η δουλειά πρέπει να έχει αξιοπρέπεια. Η αξιοπρέπεια γιατί υπάρχει πια ως λήμμα στο λεξικό?
Homo ksehasiarius, homo grigorus, homo epicindinus, homo afirimenus, homo vlammenus…όπως και να τον πεις, η ουσία είναι μία: διαφορετικές πτυχές ή εκφάνσεις του homo synchronus!
Όσο για τις ερωτήσεις του τύπου: Πώς τα προλαβαίνεις όλα αυτά? Πώς γίνεται να είσαι ταυτόχρονα και εδώ και εκεί? Πώς γίνεται να κάνεις τόσο πολλά πράγματα? Πώς γίνεται να δουλεύεις σε δύο δουλειές ταυτόχρονα? Και τρεις μη σου πω... Πες μου πώς γίνεται και πες μου πώς γίνεται? Ε γίνεται! Αν ξεχνάς καθώς γερνάς...Άλλωστε με τόσα που κάνω -από κεκτημένη ταχύτητα φυσικά, γιατί νόημα δεν ξέρω αν έχουν- αισθάνομαι πράγματι σαν τον Υπαρκτό Σοσιαλισμό του Στάλιν: Πλασάρω με τη θεωρία μου το Ιδεατό: όλα γίνονται, άρα όλα τα μπορώ, αλλά στο τέλος ΦΥΣΙΚΑ και καταρρέω παίρνοντας στον λαιμό μου ό,τι και όποιον βρω...
Γι’ αυτό να (με) προσέχετε!


38 σχόλια:

  1. Το να "σε προσέχουμε" φαντάζομαι το λες με διττή σημασία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ο δεύτερος και καταϊδρωμένος -που όμως αποδεικνύει τη σχετικότητα του χρόνου, καθότι δυο ώρες πίσω. Επομένως τελικά δεν άργησε?7 Νοεμβρίου 2012 στις 12:46 π.μ.

    Με τον χρόνο και τον συγχρονισμό (το timing ελληνιστί ντε) πάντα είχα άθλια σχέση, όπως αποδεικνύεται και δια του παρόντος - που λέγαμε και σε μια άλλη ζωή.
    Γι'αυτό και πάντοτε βρίσκομαι να τον κυνηγάω, λες επίτηδες, λες κι έχουμε βάλει στοίχημα πότε θα καταφέρει να κόψει το νήμα η προθεσμία ή η κρίσιμη στιγμή πρώτη. Της αφήνω κι εγώ πάντα γενναίο προβάδισμα, ο ήρωας, καθότι "σιγά ρε, θα προλάβω και πάλι". Μέχρι τώρα τα κατάφερνα. Αλλά ο χρόνος ως σχετικός και οξύμωρος εκτός από ταχύς είναι και βαρύς. Την ίδια ώρα που τρέχει μπροστά σου να κόψει το νήμα της Στιγμής σου βαραίνει τους ώμους και τα πόδια και σ'αφήνει να εκπλήσσεσαι που πια σέρνεσαι και μάλλον αυτή τη φορά δεν θα τον πιάσεις. Και τελευταία, τη νιώθω την ανάσα του κάθε φορά που πάμε μια απ'τις γνωστές κόντρες μας. Αλλά σιγά μην του κάνω τη χάρη. Σιγά μη βάλω τάξη στο χάος και αλλάξω την αδρεναλίνη της ταχύτητας με την οργάνωση του προμελετημένου. Μέχρι να σκάσω στον τοίχο που θα'χει προλάβει να σηκώσει η Στιγμή και η αδερφή της η Προθεσμία. Όμως μέχρι τότε, τρέχουμε!

    ΥΓ: Καλά, κοίτα καταρχήν να σε προσέχεις εσύ κι εμείς εδώ είμαστε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτές είναι δικαιολογίες και θα γελάει ο μπαρμπα-Αλβερτος: το κειμενο το έλαβες την ιδια ωρα με ολους (ο ηλιος ξημερωνει δυο ωρες μετά, δεν εχει σχεση το uploading με αυτο :Ρ)

      Το προβλημα ξερεις ποιο ειναι φιλτατε καθυστερημενε (δυο ωρες)? το ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΝΑ!!!
      Κι εγω αυτο το προβλημα εχω!Δεν μπορω να αποδεχτω οτι αυτο που συμβαινει τωρα και θα συμβαινει απο δω και περα, δεν ειναι ο,τι συνεβαινε μεχρι τωρα!

      Διαγραφή
    2. Ο δυο ώρες πίσω που μάλλον πρέπει να ναι και δυο μήνες πίσω -ή μπροστά?-αφού κοιμήθηκε καταχείμωνο και ξύπνησε άνοιξη7 Νοεμβρίου 2012 στις 11:08 π.μ.

      Μόνο ο θείος Αλβέρτος; Εδώ γελάει ο κόσμος!
      Πάντως όσο αρνείσαι να αποδεχθείς πως ό,τι συμβαίνει δεν είναι δυνατόν να συμβαίνει μια που ως τώρα ποτέ δε συνέβαινε, κι αν συνέβαινε ήταν μάλλον γιατί κάτι συνέβαινε, τόσο θα πιέζεσαι να μη συμβεί - και πιθανότητα θα πετυχαίνεις ως τώρα να μη συμβαίνει. Μέχρι να συμβεί να φας τα μούτρα σου. Αλλά μην ανησυχείς: Αυτά συμβαίνουν!

      ΥΓ: Για την ακρίβεια, ο ήλιος ξημερώνει ΕΝΙΟΤΕ. Αν και εδώ που τα λέμε σήμερα όχι απλώς ξημέρωσε, λάμπει κιόλας!Είναι για να με προετοιμάσει μάλλον, εν είδει τρέηλερ με τα προσεχώς...

      Διαγραφή
    3. Μη φας!Γλαροσουπα! Ελα κατα 'δω να δεις τι γινεται!
      Σημερα εχει μια μουντιλα....και βασει μετεορολογιας η κακοκαιρια κινειται στο βορειο ημισφαιριο ΝΑ!!!ταξε μου!με βαλιτσα θα ρθεις ή με τον ασκο του Αιολου?:Ρ :Ρ :Ρ

      Διαγραφή
    4. Ανάποδος άνθρωπος παιδί μου - τι περιμένεις?7 Νοεμβρίου 2012 στις 11:39 π.μ.

      Σαν εκείνους τους κακόμοιρους στα κόμιξ, που όπου κι αν πηγαίνουν - βρε και στην Αθήνα τον Ιούλη εν μέσω καυσωνα - μεταφέρουν το ατομικό τους μαύρο συννεφάκι να βρέχει ίσια πάνω στην κεφάλα τους!Βρέχει βροχή στη στράτα μου!

      ΥΓ: Μετεωρολογία με ένα "ο" μετέωρο να πέφτει σαν μετεωρίτης στο δόξα πατρί της κυρία φιλόλογε; :P Η μήπως είσαι πολύ μπροστά (2 ώρες πχ) και αναφέρεσαι στην μετα-ορολογία (οπως λέμε μεταφυσική,μεταθεωρήματα, μεταβαρώνοι και "εκτελούνται μεταφοραί ο Μπάμπης") ;

      ΥΓ2: Σιγά μην έρθω και με μπαούλο. Με ασκό βέβαια -του Αιόλου μεν, γεμάτο μπαχάρια δε...




      Διαγραφή
    5. Ελα!Αστειακια στα εκ "περιδρομης" Άλλωστε η "αποφοιτηση" του Αγ. Πνευματος δεν ερχεται παντα!χιχιχιχιχι?αλλα οσα ωωωω και να γραψεις, δε θα σου φτασουν για τα ωωωωω που θα θες να πεις μολις αντικρισεις το Ελλαδισταν, αρχης γενομενης της μεταφορας σου στο σπιτι....δεν κυκλοφοραει τιποτες!

      Οσο για τα κομιξ προτεινω δοκιμιο των Αρμαν Μπατλαρ και Αριελ Ντυρφμαν περι Κομιξ του Ντισνεϊ και θα σου λυθει η απορια γιατι ο Ντισνεϊ μας περασε τετοια εικονα!

      Διαγραφή
  3. Να κανεις οτι κανω και εγω:ειμαι 7 ωρες πισω οποτε δεν υπαρχει λογος να βιαζομαι γιατι οτι ηταν να γινει εγινε και ετσι ολα τα προβληματα μου εχουν λυθει ή οχι ..... δεν θυμαμαι ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαχα! Εισαι 7 ωρες πισω αν θαρρεις πως το κεντρο οπου γινονται ολα ειναι η Ελλαδα! Ειναι το κεντρο του κοσμου? Με τις μ@λ... που γινονται πώς να μη γινεται το ΚΕΝΤΡΟ! χαχα!
      Αιντε να ξεσηκωθουν και οσοι μπαινουν στο μπλογκ απο Ιαπωνια, Ρωσια, Αραβικα Εμιρατα, Ινδια κλπ να δω τι θα πουν που είναι ωρες μπροστα (μη σου πω χρονια););)

      Διαγραφή
  4. Κι όμως, όσα περισσότερα κάνεις τόσο περισσότερο χρόνο δεν νομίζεις ότι έχεις; Και αν έχεις μία και μόνο δουλειά δεν νιώθεις ότι δεν προλαβαίνεις; Πόσο σχετικός είναι πια αυτός ο χρόνος;;;;;; :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτος ο Αλμπερτ ήτανε πολυ μπροστα!
      Ειμαι περιεργη τι θα γινοταν αν....ζουσε σημερα
      σε εναν κοσμο Συγχρονο που σε κανει να νιωθεις την πιεση του χρονου, αλλα εμεις τον εξωθουμε σε συμπιεση, ωστε οταν τελικα ο χρονος παρελθει, δεν προλαβαινουμε και ζουμε ετεροχρονισμενα όσα δεν καναμε στον χρονο τους! χαχα!

      Το θυμαστε το "Με λενε χρόνο"???
      http://vadasicon.blogspot.gr/2011/03/blog-post_16.html

      Διαγραφή
  5. Χα χα χα!!!
    Αυτό με τα κλειδιά πολύ μ άρεσε. Μόνο που εγώ συνήθως τα ξεχνάω μέσα κι όχι έξω απ την πόρτα... Με το που βγαίνουμε απ το σπίτι πάντα η Δανάη φωνάζει " κλειδιά πήρες???".
    Έχω κλειστεί απ έξωωωω....!!!
    Στους περισσότερους τα ιδια γίνονται.
    Μ εμένα απλά η διαφορά είναι ότι παλιότερα ήμουν πιο ανεκτική και δικαιολογούσα τους πάντες ( αναιδείς οδηγούς, μουτρωμένες πωλήτριες, κακότροπους γείτονες, απαιτητηικούς συνεργάτες, κλπ κλπ). Τώρα ίσως γιατί και τα δικά μου νεύρα κι η υπομονή ξεπέρασαν τα όριά τους δεν είμαι τόοοοσο καλή με τον κόσμο!
    Όπως έχουν αυτοί αξιοπρέπεια έχω κι εγώ και βαρέθηκα να την προσπερνάνε... Καλό ...τρέξιμο κούκλα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Παντως εγω Ευγενια μου εχω να δω πολυυυυυυυυ καιρο μουτρωμενη πωλητρια!Απεναντιας εχω να πω πως υπαρχει τετοια ευγένεια που περασες το κατωφλι του μαγαζιου τους κι ας μην αγορασες τιποτα!Ασε που αν αγορασεις, θα ακουσεις (τις περισσοτερες φορες) πολλα "ευχαριστω"...αισθανομαι οτι ειμαι σε αλλη χωρα ωρες-ωρες!
      Λες? Λες ο κοσμος μας να ξαναφτιαξει?

      Διαγραφή
    2. Λες?
      Είσαι σίγουρη ότι ήταν πωλήτριες κι όχι τ αφεντικά που απομείναν μόνα να εξυπηρετούν τους πελάτες?
      Η αλήθεια είναι ότι απολαμβάνω απίστευτα το χαμόγελο της κοπέλας που στο απένταντι ζαχαροπλαστείο μου σερβίρει καφέ. Η ευγένειά της με συγκινεί γιατί ταυτόχρονα βλέπω τα πρησμένα απ την ορθοστασία πόδια της και την φουσκωμένη κοιλίτσα που δείχνει εγκυμοσύνη.
      Κι όμως τα χαμόγελο αληθινό και τα μάτια λαμπερά. Όταν βλέπω τέτοιους ανθρώπους , ναι πιστεύω ότι θα ξαναφτιάξει. Όχι επειδή η κρίση τους άλλαξε (αυτοί οι άνθρωποι πάντα ήταν δημιουργικοί κι αισιόδοξοι) αλλά επειδή συνεχίζουν να ναι άνθρωποι.
      Απ αυτούς παραδειγματίζομαι!

      Διαγραφή
    3. Ναι αυτους εννοω!
      Ας αναλογιστουν ολοι λοιπον, το μεριδιο
      ευθυνης τους στη μουνταμαρα κι ας σκασουν
      ενα χαμογελο (τζαμπα ειναι) μπας και τουλαχιστον
      φωτισουν την καθημερινοτητα!Αυτη προεχει!

      Διαγραφή
  6. Ηρθα χθες αργά (ακατάλληλη ώρα για επισκέψεις!) και ήμουν πρώτη και σήμερα σε ώρα απογευματινού τεΐου κατέφθασα τελευταία και τα φάγατε όλα τα βουτήματα! Τα κλειδιά για μας τους επαρχιώτες θα είναι πάντα η αχίλλειος πτέρνα μας! Θα μας καρφώνει πάντα αυτή η συνήθεια να αφήνουμε τις πόρτες ορθάνοιχτες και τα κλειδιά πρόχειρα στη διάθεση κάθε επισκέπτη...αν είναι γείτονας σιγά μην μπει, τι να σε δώσει θάρρος να του κουβαλιέσαι κι εσύ, αν είναι ξένος ακόμα καλύτερα! Να πεις κι εσύ μια κουβέντα ανθρώπινη να αναθαρρήσεις! Αν είναι κλέφτης τι να παρει? Το μόνο πολύτιμο του σπιτιού είναι η γριά που παίρνει σύνταξη! Τι να την κάνει τη γρια? Που να μας καταλάβουν οι αστοί και οι μικροαστοί εμάς τα επαρχιωτάκια...
    Εγώ πάντως το κέφι μου το έχασα τελευταία! Εκεί που έχασα και τα γυαλιά μου!
    Αμα βρεις τα δικά σου γυαλιά έλα να βρούμε και τα δικά μου!!!
    Που έκανα μαύρους κύκλους να τα ψάχνω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έλα βρε Georgina μου!
      Τι μαυριλα ειν' αυτη?
      Αν για κατι χαιρομαι
      τωρα που γραφονται μαυρες
      σελιδες στην ιστορια του
      Ελλαδισταν ειναι που ακομα
      υπαρχουν ανθρωποι χαμογελαστοι
      και σκεπτομενοι!


      Όσο για τους αστους, ναι,
      δυσκολα θα σου ανοιξουν την πορτα
      αλλα να ξερεις πως δεν χρειαζεται
      ειναι παντα οι γειτονες!
      Ψαξ' τους σε αλλες γειτονιες!

      Διαγραφή
  7. Κατερίνα...η γνωστή κομπάρα.7 Νοεμβρίου 2012 στις 9:34 μ.μ.

    Το κακό είναι ότι δεν περνά απλά ο χρόνος και εμείς τρέχουμε σαν τρελοί ξωπίσω του...αλλά ότι περνάν τα χρόνια!!! Πότε ήτανε το χθές, πότε ήρθε το σήμερα και μοιάζουν τόσα ξέχωρα μεταξύ τους, σαν δύο(τρεις και τέσσερις μη σου πω)ζωές!! Νομίζω ότι τα χρόνια που πέρασαν δεν τα έζησα στ'αλήθεια αλλά ήταν όνειρο. Πώς να το πώ βρε παιδάκι μου αλλά η ρημάδα η ταχύτητα πρέπει να δείξει λίγο έλεος!!

    ps Kαι δεν βρίσκω και το κινητό μου γιατί κάτι άλλο θα έκανα συγχρόνως και κάπου το πέταξα!! Πολύ homo sychronous είμαι εγώ...!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Θα διαφωνησω!
      Ειδικα εσυ δεν πρεπει να εχεις παραπονο απο τον εαυτο σου!Μια χαρα τα πας με το χρονο!Ολα τα προλαβαινεις!Οπως παντα!Για γυρνα και δες πισω σου τι εργο αφησες ολα αυτα τα χρονια!!!
      Φτου!Φτου!Προς το παρον εισαι mater olaprolavenius!!!

      ΥΓ: Σιγα μη σου μοιασω!σνιφ!

      Διαγραφή
    2. Κατερίνα...η γνωστή κομπάρα.8 Νοεμβρίου 2012 στις 11:50 π.μ.

      Χα,χα!! Καλό, ola ta prolavenous?? Προσπαθώ, όπως ολοι οι ταλαίπωροι..Εσύ και αν άφησες και αφήνεις έργο...Έχεις δίκαιο πάντως ας σταματήσουμε για μια στιγμή την τρεχάλα και ας αναλογιστούμε τί κάναμε και τί θα κάνουμε απο δώ και πέρα...μια στιγμή ενδελέχειας (που έλεγες σε προηγούμενο κείμενο).

      Διαγραφή
    3. Ναι....αλλα το Δασκαλε που διδασκες το ξερεις?

      Διαγραφή
  8. Μία απο τα ίδια κορίτσια.
    Η μέρα σήμερα ξεκίνησε στα χαμένα... Ξέχασα να βάλω το ξυπνητήρι και έχασα 20 πολύτιμα λεπτά για να ετοιμάστω και να ετοιμάσω τη φαμίλια. Στις 8 το τηλέφωνο μου χτύπησε "ξεχασες να βάλεις πρωινό στα παιδιά" μου έίπαν και έχασα τη μιλιά μου απο το ξάφνιασμα. Στη δουλειά έχασα την υπομονή μου και ξέχασα να τακτοποιήσω την εκκρεμότητα που είχα απο χθες. Εχασα την αίσθηση του χρόνου και ξέχασα ότι πρέπει να πάω τα παιδιά tae kwo do.
    Ξαφνικά όμως....
    Βρήκα μια φίλη και γέλασα και θυμήθηκα να στείλω τις ευχές μου στους αγαπημένους της. Βρήκα χρόνο να ασχοληθώ με το σπίτι και θυμήθηκα να δω κάτι παλιές αγαπημένες φωτογραφίες. Βρήκα το αίνιγμα που μου είπαν τα παιδιά και θυμήθηκα αυτά που κι εγώ έλεγα στους γονείς μου.
    Και έχασα και ξέχασα και βρήκα και θυμήθηκα και ΟΟΟΟΛΛΛΑΑΑ αυτά θέλω και αύριο να τα ζήσω γιατι εκτός απο homo sychronous είμαι και homo happy routinious!!!
    Καληνύχτα φίλη...love you



    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εισαι homo trelocomius και με κανεις να γινομαι homo ksekardismenus απο τα γελια...

      ΥΓ: αααα...και homo glicitatus!!!

      Διαγραφή
  9. Sabrina my angel,
    Με ρωτάς αν βρίσκω τον εαυτό μου εδώ μέσα. Μμμμ….λοιπόν…
    Από κεκτημένη ταχύτητα…Μια πολύ συνηθισμένη και βολική δικαιολογία. Ολοι μας την χρησιμοποιούμε για να καλύψουμε μια στιγμιαία απερισκεψία, μια κακή εκτίμηση, μια ανεύθυνη πράξη, ένα βιαστικό και πολλές φορές καταδικαστικό συμπέρασμα. Πετάς ένα «το ‘κανα από κεκτημένη ταχύτητα» και ξεμπερδεύεις. Δε νομίζω όμως η κεκτημένη ταχύτητα να έχει να κάνει με την αφηρημάδα. Γνωρίζω αφηρημένους και αφηρημένους που κάθε άλλο παρά σβέλτοι και ταχείς είναι.
    Τον σημερινό (μετά κρίσης) Ελληνα θα τον χαρακτήριζα προβληματισμένο και όχι αφηρημένο. Όπως κι εσύ επισημαίνεις στο κείμενό σου τα προβλήματα και το καθημερινό άγχος του αφαιρούν το μυαλό. Ετσι δεν μπορώ να βάλω στην ίδια μοίρα την περίπτωσή μου που, μέσα στα αξεπέραστα επαγγελματικά μου προβλήματα, νόμιζα ότι μου κλέψανε το αυτοκίνητο επειδή με τίποτα δεν θυμόμουνα που το είχα παρκάρει, με την περίπτωση των δυο φιλενάδων (δασκάλες, αλίμονο…), με το βαμμένο (ξανθό, εννοείται) μαλλί και το αγελαδινό βλέμμα, που, ενώ ήταν στο ίδιο αυτοκίνητο, δεν κατάλαβαν ότι μιλούσαν με το κινητό τους η μια στην άλλη (και όμως αληθινό). Ή την άλλη (επίσης βαμμένη ξανθιά) που, στη βιασύνη της να πάει για καφέ με τις φίλες της, ξέχασε το παιδί της έξω στην πυλωτή. Αφήνω δε για το τέλος την περίφημη ατάκα ενός απελπισμένου πατέρα προς τον εξαιρετικά αφηρημένο γυιό του: - Εσύ, παιδί μου, καμιά μέρα θα ξεχάσεις να αναπνεύσεις !!
    Καλά κάνεις και πλασάρεις με τη θεωρία σου το ιδεατό. Αυτό είναι σχετικό για τον καθένα μας και δίνει νόημα στη ζωή μας. Κι αν ποτέ καταρρεύσουμε, ίσως έχουμε την τύχη να έχουμε κάποιον δίπλα μας να μας σηκώσει. Εγώ πάντως θα (σε) προσέχω!!

    Σε φιλώ

    Homo Jamesbondius

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Homo Jamesbondius,
      (και οχι Jamespontius-γνωστος βλαχος γαρ :Ρ)
      γιατι βρε παιδι μου τα βαζεις με τις ξανθιες?
      Τι ρατσισμος ειν' αυτος?
      Όσο για αυτό που λες, πού οφείλεται το ό,τι γινεται,
      εχω απλα να δηλωσω πως ολοι μας τα ψιλο-χοντρογνωριζουμε αυτα, απλα σημασια εχει μαλλον
      το αποτελεσμα: προβληματισμένος ή αφηρημένος, ταχύς άνευ λόγου και αιτίας ή ξανθος-ιά αργοστροφος-η, το θεμα ειναι οτι οταν βγαινουν στο δρομο ολοι τουτοι ειναι κινδυνος-θανατος!Καθεις κουβαλαει τις σκοτουρες του και πανω απ' ολα τα χαρακτηριστικα του που τον οδηγουν σε συγκεκριμενες συμπεριφορες!

      Διαγραφή
    2. Εγώ ρατσιστής;
      Αυτές είναι (όντως) ξανθιές! Και στο κάτω - κάτω στο τρίτο παράδειγμα δεν είπα ότι ο αφηρημένος νεαρός είναι ξανθός! Μάλλον με παρεξήγησες από "κεκτημένη ταχύτητα"!

      Διαγραφή
    3. Μπα!Σημερα παω "τα ζωα μου αργα"...μαλλον αφηρημενη θα 'μουνα!:Ρ:Ρ:Ρ

      Διαγραφή
  10. Φάτσα μου....

    αχχχ αυτός ο χρόνος που άλλοτε είναι φίλος και άλλοτε εχθρός...που αργοκυλά όταν βιάζεσαι και τρέχει σαν τον άνεμο όταν θες να απολαύσεις....και είναι πολλές οι στιγμές που θέλεις να απολαύσεις...να ατενίσει το βλέμμα σου τον ορίζοντα και να ονειρευτείς οτι βλέπεις ότι σε ικανοποιεί και ας μην υπάρχει ...να φαντασιωθείς ....αλλά έρχεται εκείνη η στιγμή που σου λέει "εεε ξύπνα" και εγώ ξυπνάω ...δεν εχω άλλη επιλογή και συνεχίζω να παλεύω μαζί του για να προλάβω...τι???ότι "νομίζω" πως "πρέπει" να γίνει. Κάποτε μου είπε ένας γνωστός μου ψυχολόγος "πως τα προλαβαίνεις όλα?"μόνο μια υστερική προσωπικότητα θα το έκανε αυτό, τρόμαξα σκεπτόμενη την υστερία με την σημασία που της δίνει η επιστήμη...ισως να είχε δίκιο...αλλα και πάλι τελευταία άρχισα να το εξετάζω διαφορετικά το θέμα όταν ξυπνάω το πρωι,ετοιμασω τα παιδια και τα πάω στο σχολείο, παω στο γραφείο,γυρίσω,ετοιμασω φαγητό, πάω στο φροντιστήριο κάνω μάθημα,επιστρέψω πάλι,συμμαζέψω ,ταίσω τα παιδιά, διαβάσουμε για την πρώτη δημοτικού, τα βάλω για ύπνο, κάνω μπάνιο και ξαπλώνω (ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ) ...σκέφτομαι πως έχω την υγεία μου και χαμογελώ ...παίρνω δύναμη και συνεχίζω...ακομα και όταν χωρίς να έχω κάτι νιώθω ένα μεγάλο κενό μέσα μου βλέπω τον ήλιο και χαμογελώ.Ειλικρινά είναι λύτρωση αυτό!!!

    (χρόνια πολλά Αντώνη για την επόμενη εβδομάδα που έχεις τα γενέθλιά σου...όμορφες σκεψεις και κρυφά χαμόγελα...παντού και πάντα!!!!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η αλήθεια είναι ότι κανείς μας δεν μπορεί να γελάσει τον Χρόνο. Ούτε αυτόν που πέρασε ούτε αυτόν του έρχεται.
      Πάντα νομίζουμε ότι τα μπορούμε όλα, και κάποια στιγμή χάνουμε πολλά από "κεκτημένη ταχύτητα". Μερικές φορές αισθάνομαι πολύ τυχερός που προέβλεψα και κατάφερα να μην σκέφτομαι τι να κάνω αλλά πως θα προλάβω να τα κάνω όλα αυτά.
      Και επειδή η ώρα περνάει, πάω να δω τον ήλιο από το άλλο μου καταφύγιο, "κλαδεύοντας....".
      Παλιά λέγαμε χρόνια πολλά την μέρα της γιορτής, μετά αρχίσαμε με τα κινητά στο 12:01, τώρα τα λέμε και μια εβδομάδα νωρίτερα..... (Πλάκα κάνω).
      Ευχαριστώ πολύ για τις ευχές σου. Χρωστάω κέρασμα!

      Διαγραφή
    2. Καλε αμα τα δινεις ετσι τα κερασματα,
      Αντωνη κι εγω σου ευχομαι Χρονια Πολλα!!!
      Χαχαχα!Και εγω δεν κανω πλακα!Φανταζομαι
      κατι σε γλυκο θα ειναι!Πού να ρθω?:Ρ:Ρ

      (ξεκινησε το κλαδεμα!?κιολας?)

      Διαγραφή
    3. Ευχαριστώ πολύ!!!!
      Με γλυκό ξεγελάνε τα μικρά παιδάκια...
      Θα είναι κάτι καλό.

      Διαγραφή
    4. Και ποιος σου ειπε οτι εγω δεν ειμαι μικρο παιδι και δεν (ξε)γελιεμαι!?

      Διαγραφή
    5. Η αλήθεια είναι οτι όλοι (ξε)γελιώμαστε κάποια στιγμή...
      Οκ. Θα είναι κάτι γλυκό...

      Διαγραφή
  11. Homo fatsidius,
    χαιρετε!Αυριο το πρωι μεσα σ' ολα ελα για εναν καφε!Πουρνο-πουρνο, ξερεις εσυ!Θα ειναι και της παρηγοριας (θα σου πω!). Τελικά, μάλλον ετσι ειναι για ολους τους "φυσιολογικους ανθρωπους"...πολλοι κανουν οσα κανουμε και αλλα περισσοτερα. Ειναι και τα προτυπα που κυκλοφορουν μεσα στο σπιτι σου απο τοτε που γεννηθηκες!Και μαλλον υπαρχει μια Μεγαλη Δυναμη που σου δινει κουραγιο να αντεξεις!

    Αλλα ειλικρινα σου μιλαω, εχω ακουσει και ορισμενους να λενε: "Βαριεμαι! Δεν εχω τι να κανω!"...!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
    Πώς γινεται αυτο????????????????????????????

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. υπάρχουν όντως τέτοιοι άνθρωποι???
      μαλλον τεμπέληδες θα είναι....χαχαχα!!!!
      στις 8 και 15 είναι καλά?????
      δεν ξέρω αν θα ειναι της παρηγοριάς αλλα θα τον πιούμε!!!!

      Διαγραφή
    2. Μια χαρα!Θα μΕ πεις και το φλυντζάνι?

      Διαγραφή
  12. και τωρα θες να μας πεις οτι ολα αυτα τα σκαρφίστικες μόνη σου και δεν σου τα μαρτυρησε κανενας !

    γιατι ειναι σαν να ειχες διαφορες φωτ/φιες μου με σημειωματακια για την m@l...@ που κανω εκεινη την στιγμη.

    Φιλιά πολλά πολλά και καλή βδομάδα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή