Τετάρτη 28 Νοεμβρίου 2012

Η αυτοκριτική της ναφθαλίνης

Μεταξύ μας τώρα… το παραδέχομαι. Μία μούχλα υπάρχει! Κι άντε ένας, άντε δύο. Πεντακόσιοι και παραπάνω μαζί σε μια αίθουσα ξέρετε τι μας κάνουν? Ο Θεός να σε φυλάει! Να κόψεις φλέβες…

- Όλα ξεκινούν από το dress code:
 «Αν είμαι γυναίκα, να είμαι λίγο κουλτουριάρα και να φαίνομαι, να φορώ μια φούστα με άποψη, να έχω ένα μαλλί περίεργο ή ένα σκουλαρίκι χειροποίητο. Μερικές φορές μπορεί να θυμίζω και Πάολα! Και τι να λέει! Η κάστα μας έχει και περιεχόμενο. Όσο για το ταγιέρ, αυτό είναι μιας άλλης εποχής, για τις παλιές, αν και, κάποιες από μας, νέες τη σήμερον, σε 10 το πολύ χρόνια από τώρα, ταγιέρ θα φοράνε. Φαίνεται!»
«Αν πάλι είμαι άντρας… επίσης φαίνεται. Λίγο αξούριστος, λίγο ακούρευτος, λίγο έχω ξεχάσει τι θα πει σαμπουάν, λίγο κοιλίτσα, λίγο κοστούμι… λίγο βλέμμα ροφού, λίγο παραμόρφωση μετά τη μόρφωση!»

-Και τι γλώσσα μιλάς?
Κατά βάση πομπώδη, με λεκτικές περικοκλάδες, εντυπωσιακή, με στόμφο, με… με… με… Σίγουρα «με», όχι «χωρίς»… και πάντα με τάση διόρθωσης του συνομιλητή. Ε υπάρχουν κι εκείνοι που παρεκκλίνουν. Που είναι λίγο του λιμανιού και λίγο του σαλονιού ταυτόχρονα. Αλλά και εδώ, όπως με την Πάολα, υπάρχει μια διαφορά με τον λιμενεργάτη: ότι ο τελευταίος δεν μπορεί να μιλήσει ΚΑΙ σε συνέδριο, να ετυμολογήσει βρε αδερφέ ένα λήμμα. Λέμε τώρα… διότι είναι πολλοί και πάμπολλοι από την εξέχουσα αυτή φάρα μας που μπερδεύουν το «λήμμα» με το «βλήμα».
 Και στο κάτω-κάτω πού να τα ξέρεις όλα! Η κατάρα του κλάδου σε θέλει σαν το καροτσάκι του super market: δίπλα στα κασέρια η οδοντόπαστα, πάνω από το γκαζάκι του καφέ ο ταραμάς και παραδίπλα το ρολό κουζίνας, ο αρακάς με το ασετόν. Όλα άσχετα μεταξύ τους, αλλά με έναν κοινό παρονομαστή. Εσένα.
Μάθε λοιπόν και αρχαία και νέα, και Σολωμό και Εμπειρίκο, και Βιζυηνό και Σοφοκλή και Σαπφώ και Καρτέσιο, και ιστορία, και αρχαία και ρωμαϊκή και βυζαντινή και νεοτέρα. Και εντρύφησε και στον Κασσιόδωρο και στον Σκυλίτζη και στα λατινικά και στα ομηρικά, και στον Κικέρωνα και στον Σαλλούστιο! Και γνώριζε τη γραμματική και το λεξιλόγιο το αρχαίο, το ελληνιστικό, το μεσαιωνικό και της νέας ελληνικής, της λατινικής, της ομηρικής. Και σπούδασε τη γλωσσολογία και τη θεωρητική και την εφηρμοσμένη και την ιστορικοσυγκριτική. Διότι «είναι ανεπίτρεπτο να λέγεσαι «φιλόλογος» και να μην τα ξέρεις όλα αυτά!
- Ουφ! Συγνώμη!! Αυτό δεν είναι άνθρωπος! Αυτό είναι η GOOGLE με πόδια!
Και κάπου εδώ αρχίζουν οι ανασφάλειες. Γιατί δε διάβασα όσα έπρεπε από μικρή για να προλάβω? Και ψάχνω τον ένοχο: ποιος μου ‘φαγε στα νιάτα μου το χρόνο μου? Χμ! Το ποδήλατο! Αυτό φταίει! Θα το πυροβολήσω! Και το παιχνίδι. Θα το σκοτώσω. Και οι παρέες μου. Θα τις φυλακίσω… Θέλω το χρόνο μου πίσω! Να συγκλίνω στοιχεία ετερόκλητα και αντισυμβατικά: να γίνω καλή, κατανοητή, συμπαθητική και εν τω βάθει ψαγμένη φιλόλογος. Αλλά ζωντανή. Όχι μουχλιασμένη σαν να βγήκε από την ντουλάπα το μάλλινο παλτό που μυρίζει ναφθαλίνη.
-Πολλά ζητάς!


Αθήνα 22 Νοεμβρίου 2012
Συνέδριο της Πανελλήνιας Ένωσης Φιλολόγων
Θέμα: Θουκυδίδης

Ιστορικός και ως εκ τούτου διαχρονικός. Κάθισα δίπλα σε μια συνάδελφο, μάλλον και τα μάλα νεότερη. Στα χρόνια. Χαμογελαστή ναι. Αλλά μετά το «καλημέρα σας», γκρίνιααααα! Πιο πολλή κι απ’ τη δική μου. Φαντάσου! Από αυτές τις γκρίνιες με μουρμούρα: «Κορεσμένος ο κλάδος μας, χωρίς δουλειά… Και αυτοί του ΦΠΨ είναι άσχετοι. Δεν πρέπει να λέγονται φιλόλογοι. Και οι του Ιστορικού Αρχαιολογικού  μας παίρνουν την δουλειά και μπλα μπλα μπλα…». Χαμογέλασα. Απάντησα απλά πως “ο καλύτερος κερδίζει” και έσκυψα στις σημειώσεις μου. Τυπικά έδειξε να συμφωνεί, αλλά έβγαζε καπνούς από τα αφτιά.  Και σημείωνα  τι? Τον εκπεφρασμένο συνδικαλισμό εκπροσώπου της ΟΛΜΕ που μιλούσε για μειωμένες απολαβές και για χαμένα κεκτημένα, αλλά δεν είπε τίποτα για δουλειά. Ούτε μία λέξη. Θα εννοούνταν κι αυτό, όπως πολλά δυσκόλως εννοούμενα. Και χασμουρήθηκα. Νύσταξα. Βαρέθηκα. Ήταν κι εκείνος ο κατά τα άλλα πολύ σημαντικός, αλλά συνάμα τόσο ανιαρός λόγος των εισηγητών… σαν το νανούρισμα της μαμάς στα πρώτα μου χρόνια! Άλλωστε για να καταλάβει ένας φιλόλογος πόσο βαρετός είναι ώρες-ώρες (ή πάντα!!!) μπορεί να καθίσει ανάμεσα σε άλλους για να ακούει έναν επίσης φιλόλογο να μιλάει. Ε ρε γλέντια! Αλλά ευτυχώς ο λόγος κάποιων χαρισματικών ομιλητών έκανε τον Θουκυδίδη να αλλάξει χώρο και να ξεπεράσει και το χρόνο και να καθίσει πλάι μου και να μου μιλάει για το μέλλον… 
Εν κατακλείδι, ορθά ο κλάδος αυτός θεωρείται εν τη γενέσει του καταραμένος. Αλλά και καμένος. Όπως σε πολλές άλλες περιπτώσεις, κρατάς το πτυχίο σαν σπουδές, όχι σαν επάγγελμα. Στη σχολή άλλωστε οι καθηγητές μας μας είχαν προετοιμάσει σωστά: «Εμείς εδώ βγάζουμε επιστήμονες, όχι καθηγητές». Μπορείς άλλωστε να γίνεις μια επιτυχημένη καθαρίστρια με πτυχίο φιλολογίας. Ή μπορείς να πουλάς καρπούζια γνωρίζοντας Κικέρωνα ή την ιστορία του ελληνικού έθνους από την εκδοτική Αθηνών. Άλλωστε τι κακό έχει να σπουδάσεις φιλολογία και να επαγγέλλεσαι κάτι άλλο? Η δουλειά δεν είναι ντροπή και δε θα ‘σαι ο μόνος που του συμβαίνει αυτό. Άσε που δεν έχουμε πια σαν τους παλιούς φιλολόγους! Σήμερα, σε πολλές των περιπτώσεων, ισχυρίζονται κάποιοι, μιλάμε για φελλο-λόγους! Διότι άλλο ο παλιός φιλόλογος, κι άλλο ο παλιοφιλόγος.
Ευτυχώς όμως, ο Θεός εφηύρε τις ανταύγειες μες στην καταχνιά, την εξαίρεση μέσα στον κανόνα και τους διαφορετικούς μέσα στην ομοιομορφία. Αλλά πόσους τέτοιους γνώρισες?  Εγώ ελάχιστους!

39 σχόλια:

  1. Με πας πολύ πίσω.... θυμάμαι, όμως, ότι είχαν φιλότιμο οι χριστιανοί και μας έμαθαν κάποια πράγματα. Αυτούς που θυμάμαι καλά, είναι οι συνάδελφοι που είχα στα σχολεία που δούλεψα.Περίεργη φάρα, θα έλεγα. Δεν τους βάζω όλους στο ίδιο σακί, μα μια έπαρση, ένα υφάκι~αυτό του ξερόλα~ το είχαν.Τώρα, όσον αφορά τις γνώσεις τους πάνω στο αντικείμενό τους, ε, δεν θα έβαζα το χέρι μου στη φωτιά.
    Ο πιο καλός μου φίλος ο Μανώλης, αστέρι φυσικός και καταπληκτικός δάσκαλος, τους αποκαλούσε φελλολόγους. Μου τον θύμισες και συ~μια που αναφέρεις κάπου την ίδια λέξη~γιατί ο Μανώλης βιάστηκε να "φύγει" και με πονάει ακόμα η απουσία του. Καλό ξημέρωμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εαν σε παω πισω παει να πει οτι ειχες να κανεις με "παλιους φιλολογους". Όχι οτι τοτε δεν ειχε κακους, αλλα να... λιγο η εξειδικευση που ητανε μικροτερη, λιγο η τηλεοραση και τα αλλα μεσα που ελειπαν απο τη ζωη τους και την αφιερωναν στο διαβασμα...επεφταν με τα μουτρα σε καθε φυλλαδα που κυκλοφορουσε!

      Διαγραφή
  2. "Άλλωστε τι κακό έχει να σπουδάσεις φιλολογία και να επαγγέλλεσαι κάτι άλλο?" Η εν ενεργεία ή εν αποστρατεία συμφοιτήτρια και φίλη σου λοιπόν και εν δυνάμει μακιγιέζ (Ποιος είπε οτι οι δοτικές της γραμματικής ανήκουν στο παρελθόν;...Και ποιος είπε ότι οι "δοτικές" της Ζωής ανήκουν στο παρόν;)βάφοντας το πιο προσφατο μοντελο της,άκουσε τη γνώμη του για την πολυσχιδή φάρα μας και με μια λέξη είπε:"Το παίζουν ξερόλες"...Κι εγώ απάντησα:"Ναι,το ξέρω...Οι άντρες κυρίως..." .Και το σωσα...Αν δε χαιδεψεις το σπίτι σου...Δωράκι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αντρες, γυναικες, μικροι, μεγαλοι, ψηλοι, χοντροι (που λεει και το ασμα εν παραφράσει-ε??καλο?, σημασια εχει οτι στραβοι υπαρχουν σε ολους τους κλαδους!
      Και οχι, δε με πειραζει ρε φιλη που η κομμωτρια μου ή η μακιγιεζ μου ειναι φιλολογος, αλλα κανει κατι αλλο περα απο το να διδασκει αρχαια... γιατι στο κατω-κατω το γουσταρει!

      Άσε που εχω και πιθανοτητες να πηγαινω σε κομμωτηριο και αντι για "Ciao", "Λοιπον", "Ok!" και "Cosmopolitan" να διαβαζω "Φιλολογο", "Ευθυνη" και "Οδός Πανος" και αντι να λεω τι κοτσανα πεταξε παλι η Μενεγάκη και ηρθε σε κοντρα με την Μελετη, να συζητάμε την σπόντα του Δημοσθενη για τον Φιλιππο Β'....Ε?

      Δεν 'ν' κακό!!!!

      Διαγραφή
    2. Θα ειναι απλα ανατρεπτικο!!!!!Ενα φιλολογικο ντεκαπαζ στα μαλλια παρακαλω και ενα γλωσσολογικο ντεγκρανταρισμα στο ματι please...(Ακουσα οτι καποια κοπελα μαθηματικος παει σε σχολη κομμωτικης στη Λαρισα...Αυτα ειναι...Οι αναλογιες της βαφης θα ειναι τελειες βασει μαθηματικων εξισωσεων!!!!)Δωρακι

      Διαγραφή
    3. το θεμα ειναι πού πάει η γνώση...
      αν ξεφυγουμε απο το δογμα "η γνωση για τη γνωση'" τοτε ναι, και η σωστη αναλογια στο μαλλι επιτυχια θεωρειται απο την αποψη της επιστημης!
      Η αλλη πλευρα του εκλαϊκισμου!
      Οχι?
      χαχα

      Διαγραφή
  3. Χα χα!
    Η απάντησή σου για το κομμωτήριο μ άρεσε περισσότερο απ΄ολα. Φαντάσου να χει σπουδάσει κάποια φυσικός... τι θα έχει για διάβασμα πριν το πιστολάκι? Τη θεωρία της σχετικότητας !!! Τα στερεότυπα υπάρχουν παντού. Σκέψου πως φανταζόμαστε όλοι έναν υδραυλικό. Σαν τον " super Mario "!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ναι αλλααααααα.....
      βλεπε πώς ηταν ο Υδραυλικος οταν αφησες την Ελενα
      σπίτι...

      ΥΓ: ηδη καποια κομμωτηρια εχουνε National Geographic απλα δεν τα ξεφυλλιζει καμιά!

      Διαγραφή
    2. ε ναι υπάρχουν διαφόρων ειδών στερεότυπα.
      Η φιλόλογος τύπου Πάολα κι ο γυμνασμένος υδραυλικός που ήρθε σπίτι παραπέμπουν σε άλλου είδους εικόνες... που δεν γράφονται!!!
      Καλά άσε National Geographic είχε κι ο ψαράς στο χωριό μας...
      Εγώ ένα ξέρω " τα ράσα δεν κάνουν τον παπά "!

      Διαγραφή
    3. Και ας μη ξεχναμε οτι και η Νικολετα Καρρα τελειωσε Φιλολογια Αθηνων με ειδικευση στη Γλωσσολογια και ο Σταθης Ψαλτης επισης εχει πτυχιο φιλολογου...Δωρακι

      Διαγραφή
    4. Πλακα με κανεις?
      και η Βανδη....

      Διαγραφή
    5. Παντου υπαρχει ενας φιλολογος...ΠΑΝΤΟΥ...!!!:*
      Δωρακι

      Διαγραφή
  4. Πολύ Καλημέρα σας!

    Θα κρατήσω μια φράση του κειμένου "..ο καλύτερος κερδίζει.."
    και θα συνεχίσω είναι αυτός που κερδίζει το μαθητή!
    Σήμερα ο εκπαιδευτικός που αγαπάς ή έστω ανέχεσαι να σου τριβελίζει τα αυτιά είναι αυτός που είναι μέσα σ΄όλα!Αυτός που βρίσκει λίγα λεπτά μέσα στο κουτσουρεμένο 45λεπτο να ξεφύγει από τα αυστηρά σύνορα ενός προκαθορισμένου προγράμματος..Θα κάνει και το χιούμορ του κι εκεί που σου μιλά πχ για Θουκυδίδη (τον δανείζομαι από το απολαυτικό κείμενο) πει τη φράση "..ντάξει όλοι έχουμε τις παραξενιές μας,αυτός λίγες παραπάνω!" τότε θα μείνει στο μαθητή ότι ο Θούκυ ήταν ένας ιδιαίτερος αρχαίος ιστορικός συγγραφέας κτλ.
    Επίσης ο εκπαιδευτικός που σέβεται την εποχή που διδάσκει θα πρέπει να παίζει την τεχνολογία στα δάχτυλα.Ο φανταστικός κόσμος των ΤΠΕ (τεχνολογίες πληροφοριών και επικοινωνίας) είναι ο άσσος στο σύγχρονο μανίκι του και η επιτυχία είναι δεδομένη..Και πιστέψτε με δεν υπάρχει πιο απολαυστική εικόνα από έναν μεσήλικα καθηγητή με γυαλλάκια να ζητά βοήθεια για κάτι περίεργα λαμπάκια που αναβοσβήνουν στον υπολογιστή του!
    Έπειτα ο καθηγητής πρέπει να γνωρίζει ότι η πηγή γνώσεων και απόψεων δεν είναι αποκλειστικά αυτός και ο εαυτός του μέσα σε μια τάξη!Επομένως μην ξεχνάς αγαπημένε δάσκαλε ότι από κάτω δεν έχεις ακροατήριο αλλά ένα σωρό φρέσκα μυαλά που ανυπομονούν να πουν αυτό που σκέφτονται ή τέλος πάντων να ακούσουν και μια άλλη φωνή εκτός απ' τη δική σου!
    Και από άποψη μνημονικού και ναφθαλίνης το dresscode παίζει σπουδαίο ρόλο!Για να εντυπωθεί λοιπόν η εικόνα του πρέπει να έχει ένα χαρακτηριστικό αξεσουάρ ή ρούχο που φορά σχεδόν σε κάθε συνάντηση με το απαιτητικό κοινό του.

    ΠΡΟΣΟΧΗ:Το παραπάνω μήνυμα έχει αποδέκτες άπαντες εκπαιδευτικούς συν εμού στο μέλλον και υπόσχεται την επιτυχία μόνο όταν συνδυάζεται με την αντίστοιχη επαγγελματική κατάρτιση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δε θα διαφωνησω Ακριβουλα μου,
      αλλα σε κομβικα σημεια θα διευκρινισω! Ωραια οσα λες!
      Ακουγονται φρεσκα. Εχουνε τον αερα ενος ανοιχτου μυαλου!
      Θα επιστησω ομως την προσοχη στο εξης: ωραιες οι νεες
      τεχνολογιες και τα μεσα και οι τροποι. Μη χαθουμε ομως στο ΠΩΣ για να θολωσουμε τα νερα ως προς την αγνοια που εχουμε για το ΤΙ.
      Και σε πληροφορω πως ειναι πολλοι οι νεοι και οι νεες
      με αιμα που βραζει και θεληση (το πιστευω) να αποδειξουν πως ειναι μεσα σε ολα, αλλα υστερουν σε βασικα πραγματα. Παντα θα υστερουμε ολοι καπου, οκ! Αλλα τα βασικα, ειναι βασικα!
      Αν δε, μιλησω για το μονΔερνο -υστερικως επιτηδευμενα- ντυσιμο φιλολογων γυναικων.... εκει να δεις! "Να αποδειξω πως τα 'χω όλα και τιποτε δε μου λειπει"...τι ανασφαλειες τρεφουμε...!!!

      (μηδεμιας εξαιρουμενης, ετσι?Ειπαμε: ΑΥΤΟκριτικη)

      Διαγραφή
    2. χαχα έτσι είναι!στην πράξη κρίνεται ο νικητής και στην ουσία..γι αυτό έχω γράψει από κάτω για επαγγελματική κατάρτιση..επίσης και εγώ μιλάω έξω απ΄το χορό που λένε.Στην ουσία πρόκειται για μια παρατήρηση από εμπειρίες μου με εκπαιδευτικούς.

      Διαγραφή
  5. http://www.ted.com/talks/lang/el/ken_robinson_says_schools_kill_creativity.html

    Αν δεν το έχεις δει ήδη θα το απολαύσεις!
    Φιλί!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πρωτοτυπη, οπως παντα!

      Φιλι εις τον κυβο!

      Διαγραφή
    2. Κάτι μου λέει πως δεν το είδες! Κάνω λάθος? Αν θέλεις ρίξε μια ματιά, είναι σχετικό είναι εξαιρετικά ψυχαγωγικό γιατί ο Ρόμπινσον έχει πολύ καλό χιούμορ και αφορά στο σύνολο των εκπαιδευτικών. Έχει και υπότιτλους στα ελληνικά.
      By the way εγώ είχα εξαιρετικούς φιλολόγους και παλαιάς και νέας κοπής. Κάτι ανθρωπολόγους κάτι χημικούς και πολλούς μαθηματικούς είχα άθλιους! Οι καθηγητές φυσικής είναι ποιητές οι περισσότεροι μου φαίνεται γιατί εμένα μου έτυχαν τέτοιοι. Γυμναστές επίσης για την πυρά θυμάμαι. Αλλά το θέμα δεν είναι τόσο ειδικότητας όσο ευρύτερα εκπαιδευτικό. Οι καθηγητές και οι δάσκαλοι που αγαπούν τη δουλειά τους, κλισέ είναι, αλλά τι να κάνουμε αφού είναι αρκετό για να την κάνουν καλά. Οι άλλοι είναι απλά δημόσιοι υπάλληλοι. Μόνο το τέλος του μήνα τους ενδιαφέρει που θα πέσει ο μισθός. Ως τότε κάνουν υπομονή. Τι να τους κάνεις, ευσεβείς πόθοι γονέων παιδεύουν τα παιδιά μας και ο κομπλεξισμός της καταξίωσης μετά από την εξαθλίωση και τη φτώχεια παίδεψε εμάς. Κάποτε θα δώσουμε χώρο στη δημιουργικότητα και θα ανασάνει ο άνθρωπος.

      Διαγραφή
    3. Αυτό το κάτι σε πρόδωσε. Το είδα. Πώς δεν το είδα? στη ζούλα βεβαια..θες και περίληψη κυρα-Δασκάλα?
      Αναφερω την ειδικοτητα γιατι εχει μια ιδιαιτερη σχεση με το παλιο και μυριζει ναφθαλινη...οχι για αλλο λογο. Παντου υπαρχουν τα ως ανω, συμφωνω! Απλά δε νομιζω πως εχει να κανει με τον κρατικο μηχανισμο ΜΟΝΟ που υπολειτουργει, αλλα με το ΛΑΘΟΣ ΚΙΝΗΤΡΟ και κριτηριο επιλογης επαγγελματος!

      Διαγραφή
  6. Sabrina my angel,
    Θα ξεκινήσω από το τέλος. Στα χρόνια του Γυμνασίου γνώρισα αρκετούς φιλολόγους. Κάποιοι ήταν τόσο άχρωμοι που δεν τους θυμάμαι καν. Αλλοι έμειναν στη μνήμη μου σταμπαρισμένοι για κάποιον άσχετο λόγο. Η Π……. γιατί ήταν η πρώτη φιλόλογός μου, η Λ…..γιατί κάθονταν «απρόσεχτα» και αν κατάφερνες, μετά από ηρωικές προσπάθειες, να συγκεντρωθείς στο μάθημα, δεν μπορούσες να ακούσεις από τον θόρυβο των στυλό που πέφτανε κάτω (αρρένων γαρ), η πιτσιρίκα Μπ…. που έδειχνε μια ιδιαίτερη εύνοια σε μαθητές συγκεκριμένης κομματικής απόχρωσης, ο Α…που το μόνο που θυμάμαι ήταν ότι στο μάθημά του έριξα το περισσότερο γέλιο στη ζωή μου. Μόνο έναν θα αποκαλέσω με το όνομά του.…τον Κο Τάνη
    Ντροπαλός, σεμνός, κοκκινομάγουλος. Σου ενέπνεε σεβασμό. Αναδείκνυε τις ικανότητές σου, σε έκανε να αισθάνεσαι καλλιτέχνης και τα φιλολογικά μαθήματα, ιδιαίτερα την έκθεση, ένα έργο τέχνης. Σαν χθες ήταν που συγκινημένος, με αποχαιρετούσε, φοιτητή του Πολυτεχνείου πια, και με ένα μελαγχολικό χαμόγελο, που έκρυβε μία σιγουριά, μου ζητούσε να μην ασχολούμαι μόνο με τα μαθήματα του μηχανικού αλλά να συνεχίσω να διαβάζω και κανένα άλλο βιβλίο. Το έχω βάρος στη συνείδησή μου που δικαιώθηκε η ανησυχία του.
    Οσον αφορά το παράδειγμα με το S/M, θα έλεγα ότι χαρακτηρίζει τη χώρα μας γενικότερα και όχι μόνο τους φιλολόγους. Μαθαίνουμε επιφανειακά, λίγο από όλα.
    Ετσι, τουλάχιστον στα χρόνια μου, ο Πολιτικός Μηχανικός έβγαινε και Συγκοινωνιολόγος και Στατικός και Οδοποιός και Υδραυλικός και Περιβαλλοντολόγος και Εργαστηριακός και…και…και…
    Κι εγώ θα έκοβα φλέβες σε μια αίθουσα που οι ομιλητές με αφήνουν αδιάφορο, άσχετα με το επάγγελμά τους. Πάλι καλά που ο συνδικα-ληστής σας, μιλούσε για χαμένα κεκτημένα και όχι για καμιά αποστολή τρακτέρ στη Νικαράγουα.
    Δεν έτυχε να έχω κομμώτρια φιλόλογο. Αλλωστε το κούρεμά μου δεν διαρκεί παραπάνω από μια κεντρική ιδέα (ούτε καν περίληψη)

    Σε φιλώ

    James

    Υ.Γ.1. Να σε δω με ταγέρ, μαλλί κότσο, γοργό κοφτό βήμα και αυστηρό δολοφονικό ύφος. Μάλλον αντί για φιλόλογος θα παραπέμπεις σε Alexis Carrington.

    Υ.Γ.2. Σαν φιλόλογος που είσαι ενημέρωσε τους φίλους του ΛΕΘ ότι δεν λέμε ΕΓΝΑΤΙΑΣ 156 αλλά ΕΓΝΑΤΙΑ 156.

    Υ.Γ.3. Φτάνει πια με τα συνέδρια και τους φιλολόγους. Εχεις χάσει ένα σωρό πρόβες

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Θα μείνω στο ότι τον ΜΕΓΑΛΟ, ΤΕΡΑΣΤΙΟ Τανη δεν τον απεκάλεσες Τ...!!!Τα λέει όλα και πώς όχι!
      Ζηλεύω που τον είχες δάσκαλο. Εγω τον γνώρισα στον ΦΙΛΟΛΟΓΟ (τον σύλλογο) και ειλικρινά έχω απλά να πω σε νεανική γλώσσα (αυτη που μου στειλες): RESPECT!!!!!!

      ΥΓ1: Ταγερ με ταγερ εχει διαφορα. Μπορει να παραπεμπω σε Alexis Carrington, αλλα αν σκεφτεις οτι μπορει να μοιαζω με δικηγορο μπορει να παραπεμπω σε ΑΛΕΞΗΣ ΚΟΥΓΙΑΣ!!

      ΥΓ2: το Εγνατίας είναι αναλογικό προς ολες τις γενικες που έχουν ολες οι οδοι... (ειναι σαν να λες να διορθωσω το "στις μία"...χαχα)

      ΥΓ3: ήξερα οτι βγαλατε προεδρειο (χωρις την ψηφο μου)...δεν ηξερα και για απουσιολογο (ρουφ! ε ρουφ!)
      :Ρ:Ρ:Ρ:Ρ:Ρ:Ρ:Ρ:Ρ

      Διαγραφή
    2. Βρε γι αυτό είναι οι φίλοι των φίλων του Λ.Ε.Θ για να μας κάνουν καλύτερους!!!!
      Μάλλον το πολύ κέφι φταίει...και κολάμε!
      "Εγνατίας τετρακόσια έξι
      τράβα ταξιτζή μου πριν να φέξει
      τράβα μη μας δει κι η γειτονιά,
      σούρα με την κούκλα αγκαλιά"

      Διαγραφή
    3. *κολλάμε (μη μας περάσετε και για ανορθόγραφους...)

      Διαγραφή
    4. Ωπα!!!Ελα κεφια πρωι-πρωι στη συννεφιασμενη Νυφουλα του Θερμαϊκού!

      ΥΓ: James, λυπαμαι αλλά οι Φιλοι του ΛΕΘ σε παρακαμπτουν!!!
      Εγω προσπαθησα! :Ρ

      Διαγραφή
    5. Φιλοι φίλων....να πω ενα ανεκδοτο που κοΛΛαει και μΕ αρεσε?

      -Σημερα θα βγω με Φιλο Φίλου...αν κρινω από το ονομα θα ναι Κυπριος!

      χαχαχα!Καλο ε? Εμενα μ' αρεσε!
      Γεια σας!

      Διαγραφή
  7. Έχεις βρεθεί ποτέ σε μάζωξη γιατρών?Ή μηχανολόγων?Η γαστροεντερική οδός στις κουβέντες των μεν και τα πιστόνια και οι σπαθοσέγες στις συζητήσεις των δε μπορούν να σε οδηγήσουν στην παράνοια με συνοπτικές διαδικασίες.Έτσι πάει.Γενικώς,όταν μαζεύονται πολλοί του ίδιου συναφιού,αχταρμάς παλαιάς και νέας κοπής,είναι λογικό να μπερδεύονται τα πάντα.Η αισθητική,η γλώσσα,το φαίνεσθαι,το είναι.Αν μη τι άλλο έχει χάζι.Και με λίγη ψυχραιμία και χιούμορ από παντου μπορείς να αγοράσεις.
    Όσο για την κατάρα του κλάδου...Και κάποιους ποιητές αποκαλούν καταραμένους μα την ταμπέλα της κατάρας την διαπέρασε το φως τους.Δε συμφωνώ με τον παραλληλισμό της πολυγνωσίας με το super market.Πολύ με γοητεύουν κάποιοι φωτισμένοι μας πρόγονοι που ήταν και γιατροί και αστρονόμοι
    και συγγραφείς και μαθηματικοί και χίλια δυο άλλα ακόμη πιο ετερόκλητα μεταξύ τους.Και πολύ με γοητεύει,γιατί η ζώή δεν είναι μονόπλευρη.Καλή η εξειδίκευση μα ίσως σπάει λιγάκι τη μαγεία του πολύπλευρου της γνώσης που δε χωράει ούτε όρια ούτε στεγανά.Και προς τι το άγχος,οι ανασφάλειες,οι ενοχές?Και το ποδήλατο και οι παρέες και το παιχνίδι είναι γνώση.Και,μεταξύ μας, πολύ περισσότερο γουστάρω τον ψαγμένο άνθρωπο παρά τον ψαγμένο φιλόλογο,αυτόν που εσύ αποκαλείς του σαλονιού και του λιμανιού.Και πολύ χαίρομαι που κάθε φορά που μπαίνω σε μια βιβλιοθήκη εύχομαι να είχα εφτά ζωές σαν τη γατούλα μου.Όχι για να κερδίσω τη γνώση μα γιατί ξέρω πως δε θα τα καταφέρω ποτέ.
    Και δεν πειράζει που κάποιοι γκρινιάζουν.Ή διαμαρτύρονται.Ή είναι βαρετοί.Αυτό συμβαίνει σε οτιδήποτε για κάποιον είναι δουλειά,για κάποιον επάγγελμα,για κάποιον ερέθισμα και για κάποιον αποστολή.Αρκεί να διαλέξεις και ως εκ θαύματος θα δεις τα πάντα και τους πάντες στις σωστές του διαστάσεις.Και τον κανόνα και τις εξαιρέσεις.
    Υ.Γ.Τι έχεις πάθει με την Πάολα?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σαφως και ειναι αντιστοιχο το καθε σιναφι, αλλά το θεμα δεν ειναι τι ισχυει ΚΑΙ αλλου για να παρηγοριομαστε! Κι ουτε το εθεσα ως προβλημα, αλλα ως διαπιστωση! Φερει κατι απο τα παλια ο κλαδος! Οι τυποι ανθρωπων που αναφερεις αφορουν αιωνες προ εξειδικευσης, κι αφου τη γνωση δεν τη χαρακτηριζει το πεπερασμενο, αντιλαμβανεσαι πως ειναι φυσει αδυνατον να υπαρχουν σημερα Ντα Βιντσηδες, Αριστοτεληδες και Γκαιτες (sic!!)...
      Vστοσο, δεν καταλαβα γιατι διαφωνεις με το καροτσακι του σουπερ μαρκετ... Δεν αισθανθηκες πως τοσα πραγματα που "οφειλεις" να ξερεις φανταζουν σε 1η φαση ασχετα και καλεισαι να εpιτελεσεις ως εκ τουτου εργωδη αποστολη, απο την αλλη ομως ξερεις καλα πως ολα αυτα συνδεονται μεταξυ τους και καλα ειναι να τα ξερεις?
      Αυτο που μας σωζει σημερα κατα πολυ ειναι ευκολη προσβαση στη γνωση! Σημασια δεν εχει τι απομνημονευουμε, αλλα τι ειμαστε σε ετοιμοτητα ανα πασα στιγμη να βρουμε κατοπιν ψαξιματος! Ερευνα! Αυτο ειναι το κλειδι: ΞΕΡΩ ΠΟΥ ΝΑ ΨΑΞΩ!

      Απο κει και περα, χωρις να αμφισβητω τις διδακτικες ικανοτητες του ποδηλατου, των φιλων και του παιχνιδιου θα μου επιτρεψεις να θαυμαζω ανθρωπους που χωρουν πολλα σε αυτο που αποκαλω εγω κεφαλι!
      Ισως ειναι θεμα φυσης θα μου πεις, ποιος ειναι χαρισματικος: αλλος να απομνημονευει, αλλος να συνθετει, αλλος να αναλυει και αλλος να τα κανει ολα!
      Πειραζει που τον θαυμαζω? Απλα τον κοροϊδευω λιγο για το τουπε του!

      Και σαφως εχει δικαιωμα ο καθεις να αντιμετωπιζει τον κλαδο οπως γουσταρει, αρκει να μη γινεται κουραστικος για τους αλλους. Μετα το χιουμορ παιρνει σκυταλη το γελοιο ενιοτε!

      ΥΓ: καλε την Παολα την εμαθα πριν λιγες μερες. Δεν την ηξερα...και ειπα να τη χρησιμοποιησω (Ιδιον του κλαδου: μολις μαθαινει κατι, να το πλασαρει ετσι σαν να το κατεχει χρονια...:Ρ:Ρ:Ρ:Ρ)

      Διαγραφή
  8. Κατερίνα...η γνωστή κομπάρα.29 Νοεμβρίου 2012 στις 5:20 μ.μ.

    Οι παλιοί φιλόλογοι ήταν εξίσου παλιοφιλόλογοι!!! Όσους είχα δασκάλους και καθηγητές με απογοήτευσαν οικτρά!! Με καμία εξαίρεση! Τρελοί(κανονικοί, αυτοί με τα χάπια εννοώ), φαντασμένοι και κοιμισμένοι, σαδιστές και απαξιωτές όλοι ήταν εκεί να μου αποδείξουν για ακόμη μία φορά, πόσο χωλαίνει η παιδεία στην έρμη την Ελλάδα!! Το βρίσκω απολύτως φυσιολογικό που βαρέθηκες στο συνέδριο μιας και θα ήταν καινοτομία φαντάζομαι, να μιλάγανε για την πραγματικότητα του σήμερα και όχι για τα χαμένα κεκτημένα τους!! Μία έδρα στο σχολείο δεν σε κάνει απαραίτητα και καθηγητή...Όταν νιώθεις τόση ασφάλεια πίσω απ'αυτή την έδρα, αυτονόητα, δεν έχεις ανασφάλειες!! Γιατί οι ανασφάλειες, έτσι όπως το θέτεις, είναι δημιουργικές!...Τα πτυχία απο μόνα τους δεν είναι η απόδειξη ότι γνωρίζεις σωστά αυτό που κάνεις. Η πείρα, η δια βίου εκπαίδευση και κάποιος ελεγκτικός τομέας μ'επανεξετάσεις, θα ήταν νομίζω αρκετά ν'αλλάξει πρόσωπο η εκπαίδευση στην χώρα μας! (Εαν βέβαια όλα αυτά ήταν διάφανα και αξιοκρατικά). Εύχομαι πάντως να μιλάγαμε πιο συχνά και ν'απολαμβάνω αυτά που λες (σαν google με πόδια που είσαι), χωρίς ποτέ να υποδεικνύεις το δάκτυλο (όπως κάνουν πολλοί συναδελφοί σου ασκόπως)!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ε γιατί τετοια ομοιοτης!?Καθολου φωτεινες εξαιρεσεις?

      Ειλικρινα δεν ξερω αν κουναω το δαχτυλο στους μαθητες μου και δεν καταλαβαινω αν το κανω και τινι τροπω! Ισως πρεπει να τους ρωτησεις... στις παρεΐστικες συναναστροφες ολοι καλοι ειμαστε. Στη δουλεια υπ' ατμόν όμως βγαινει ο πραγματικος εαυτος!

      Διαγραφή
    2. Κατερίνα...η γνωστή κομπάρα.29 Νοεμβρίου 2012 στις 10:34 μ.μ.

      Ευτυχώς Κωνσταντίνα που εσύ έχεις γνωρίσει φωτεινές εξαιρέσεις γιατί αλλιώς θα χανόμασταν...Βέβαια είχα και έναν μαθηματικό στο γυμνάσιο πολύ αξιόλογο.(Και έναν μπεκρή στο λύκειο)...Αλλά μιλάμε για φιλολόγους εδώ....Όσο αφορά τους μαθητές νομίζω ότι το καταλαβαίνεις πότε τους υποδεικνύεις κάτι πάνω στα μαθήματα και πότε μαζεύονται(ή εγείρονται) όταν ξεπερνάς τις ανοχές τους και τις αντοχές τους. Είναι σαν ραδιοκύμματα συναισθημάτων...διαχέονται...

      Διαγραφή
  9. Μπράβο λουλούδι μου
    (ξέρεις πόσο δύσκολο είναι να δούμε όλοι την καμπούρα μας για ανατομικούς λόγους)
    φιλιά-λαμπρινή

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Ο πρωτος μου ερωτας ηταν μια φιλολογος....Βασικα ο πρωτος ερωτας ηταν οταν ημουν 4 χρονων και το ονομα της ηταν ¨Νυφη¨ αυτο τουλαχιστον θυμαμαι καθως και το κλαμα που εριξα τη μερα του γαμου της μιας και αθετησε την υποσχεση της πως θα με περιμενε να μεγαλωσω και να με παντρευτει... Κλεινει η παρενθεση και παμε παλι πισω στο θεμα μας. Οπως ειπα λοιπον η φιλολογος μου στο γυμνασιο ηταν ο πρωτος μου ερωτας. Τα Αρχικα της Γ.Π Νεα μολις ειχε τελειωσει πανεπιστημιο και παντα με ενα χαμογελο και ορεξη για δουλεια. Περιττο να πω οτι ηθελα να γινω και εγω φιλολογος οταν μεγαλωσω. Παντα φροντισα να ειμαι διαβασμενος και συνεπης. Ειχα βρει το καλεσμα μου. ¨Ναι λοιπον θα γινω φιλολογος οταν μεγαλωσω και ισως τοτε να με δει ως ομοιο της ¨. Ειπα στον εαυτο μου. Φυσικα στην ηλικια των 13 δικαιολογησε να μην ξερεις τι σου γινετε. Λιγο οι ορμονες που σου λενε οτι πας να γινεις αντρακι λιγο η ανακαλυψη του αντιθετου φυλου δεν θες και πολυ για να παρεις μια αποφαση που μπορει να αλλαξει τελειως την ζωη σου αλλα εκεινη τη στιγμη φανταζει να ειναι μια πολυ καλη ιδεα. Για τα 3 χρονια που την ειχα στο Γυμνασιο ημουν πεπεισμενος πως θα γινω φιλολογος και δεν εβλεπα την ωρα να φτασω 3η λυκειου και να παω 3η δεσμη. Ομως ολα τα ωραια καποτε τελειωνουν και ετσι φτανουμε στο τελος του γυμνασιου. Λιγο το οτι η Γ.Π επερνε μεταθεση λιγο το οτι αρχισα να κοιταω κοριτσακια της ηλικιας μου που πλεον εδειχναν οτι καποτε θα γινουν γυναικες ο ερωτας αρχισε να αλλαζει ροτα και μαζι η ολη οπτικη γωνια για το μελλον μου. Πριν φυγει ομως θυμαμε με καλεσε να παω σπιτι της ενα απογευμα για να με αποχαιρετησει... Μην παει ο νους σας στο πονηρο δεν εγινε τιποτα μεμπτο. Ηταν ομως το καλυτερο απογευμα της εφηβικης ζωης μου. Μιλησαμε για ωρες και μου μιλουσε σαν να ημουν ισος της σαν να ημουν και εγω ενας Φιλολογος, συναδελφος και ομοιος της. Στο τελος θυμαμαι μου ειπε πως πιστευει πως οτι και να κανω θα πετυχω στη ζωη μου. Σχεδον εβαλα τα κλαματα φευγοντας και ειχα ενα τεραστιο βαρος στην ψυχη μου....15 λεπτα αργοτερα επαιζα τερματακια με την υπολοιπη τσακαλοπαρεα στην πλατεια του χωριου και η ζωη ηταν ωραια και παλι. Ενας μεγαλος ερωτας ειχε τελειωσει.... αλλα στα καλα νεα νικησαμε στα τερματακια οποτε μια η αλλη.Ολα καλα!
    Καινουργια σχολικη χρονια και πλεον ειμαι στο Λυκειο. Το ονειρο του να γινω φιλολογος γκρεμιζετε στο τελος του πρωτου τριμηνου καθως η νεα μου φιλολογος Μ.Π οχι απλα δεν ειναι η ευτυχισμενη συνεχεια της Γ.Π που θα με εκανε να την ερωτευτω και να συνεχισω το ταξιδι μου στο ονειρο αλλα η αιτια να με κανει να μισησω οτι εχει σχεση με φιλολογια. Φαινετε αλλωστε απο τα λαθη μου σε σινταξει και ωρθογραφεια. Το πως τωρα κατεληξα να γινω Γιατρος ειναι αλλη ιστορια. Στην πρωτη λυκειου ειχα το ρολου του Γιατρου στην θεατρικη παρασταση του Σχολειου ¨Ο θανατος σου η ζωη μου¨ Ολοι μου ειπαν ποσο καλος ημουν στο ρολο του γιατρου και ποσο μου παει η ποδια ειχα και μια σεξη νοσοκομα συμπρωταγωνιστρια και φυσικα ολα τα υπολοιπα ειναι ιστορια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Συνεχεια του προηγουμενου3 Δεκεμβρίου 2012 στις 10:03 μ.μ.

    Παμε ομως τωρα παλι πισω στο θεμα μας. Φοιτητης πλεον Ιατρικης στο 3 ετος και γνωριζω την τριτη και πιο σημαντικη φιλολογο που εμελε να σημαθεψει την ζωη μου. Εκολαπτωμενη φοιτητρια φιλολογιας. Ενα κοριτσακι σαν τα κρυα τα νερα . Ενα χαμογελο και ενα βλεμμα που με αιχμαλωτησε απο την πρωτη στιγμη που την ειδα στο καλοκαιρινο εκεινο μπαρακι...Μεγαλος ερωτας απο πλευρας μου τουλαχιστον για αυτην δεν ξερω και μαλλον ποτε δεν θα μαθω αλλα ετσι ειναι η ζωη. Ολα πηγαινανε τελεια και σχεδον την ειχα κανει να με συμπαθησει και ισως να με δει κατι παραπανω απο απλο φιλο θα τολμουσα να πω. Ηταν το πιο ομορφο και συναρπαστικο καλοκαιρι της ζωης μου και νομιζω πως ακομα ειναι...Για να μην τα πολυλογο λοιπον ολα πηγαιναμε καλα και ωραια με μια μικρη λεπτομερια ομως που για εμενα δεν ηταν και τοσο σημαντικη να αναφερω. Ξεχασα τελειος να της πω πως εκεινη την εποχη ειχα και μια αλλη παραλληλη σχεση. Οπως καταλαβαινετε και για λογους που ακομα δεν μπορω να εξηγησω δεν το πηρε και τοσο καλα. Σε μια τελευταια προσπαθεια να σωσω την κατασταση αποφασισα να της γραψω ενα γραμμα και να απολογηθω και να σωσω ο,τι δεν σωζετε...(Ναι δεν ειχαμε e-mail και κινητα τοτε) . Ποσο χαρηκα οταν ειδα τον ταχυδρομο να φερνει το γραμμα που μου εστειλε σε απαντηση της δικης μου επιστολης!! Ποσο ΔΕΝ χαρηκα οταν ειδα πως μεσα στο φακελο ηταν το δικο μου γραμμα που απλα ειχε διορθωσει ολα τα ορθογραφικα και ηταν πολλα με κοκκινο στυλο και ενα υστερογραφο * ¨Μαθε πρωτα να γραφεις σωστα Ελληνικα και μετα τα ξαναλεμε¨
    ΗΘΙΚΟ ΔΙΔΑΓΜΑ: Κριμα που δεν ημουν 5 χρονια μεγαλυτερος οταν γνωρισα την Πρωτη Φιλολογο , Μια φιλολογος μπορει να σε μισει και να στο πει με χιλιες ομορφες και λογιες λεξεις για την Δευτερη Φιλολογο. Και κριμα που δεν ειχα Word office με autocorrect τοτε για να γραψω το γραμμα που εστειλα στην Τριτη Φιλολογο..Ισως τα πραγματα να ηταν διαφορετικα τωρα….

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαχα!!!!Εχαι χαρει καοιμεναι μου που ησε τωσα χρωνεια στα εξοταιρικα!Επρεπαι να ημε εγω στη θεσοι τις να εβλεπες τυ θα σου φτοιαχνα!!!!!:Ρ:Ρ:Ρ:Ρ:Ρ:Ρ

      Διαγραφή
  12. Θα συμφωνήσω μαζί σου σε ένα μεγάλο ποσοστό των γραφομένων. Το πρόβλημα, βέβαια, κατά την ταπεινή μου άποψη, ξεκινά από την ίδια τη σχολή και το τμήμα. Προσωπικά, δεν το κρύβω, υπέστην «σοκ» επί 4 χρόνια από συμπεριφορές και αντιλήψεις που αντιμετώπισα από υποτιθέμενους «ανθρώπους του πνεύματος». Θα μπορούσα να αναφέρω πολλές περιπτώσεις τις οποίες, αν και προσπαθώ χρόνια, ποτέ δεν κατάφερα να τις διαγράψω πλήρως από τη μνήμη μου. Ουσιαστικά λίγοι έως ελάχιστοι ήταν αυτοί οι καθηγητές που θα μπορούσαν να φέρουν τον τίτλο του «δασκάλου», οπότε προς τι η έκπληξη για το προϊόν της εργασίας τους (νέοι καθηγητές). Ουσιαστικά ο κλάδος νοσεί βαρέως και γι’ αυτό μεγάλο μερίδιο ευθύνης φέρουν αυτοί οι πανεπιστημιακοί καθηγητές. Από εκεί και πέρα, βέβαια, κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί την ατομική ευθύνη του καθενός στον χώρο εργασίας του ή για τον αν π.χ. βρίσκει δουλειά ή όχι. Κάποια στιγμή νομίζω πως αυτό το παραμύθι πρέπει να σταματήσει. Κανείς π.χ. δεν μπορεί να ισχυριστεί πως δεν γνώριζε τις συνθήκες που θα αντιμετώπιζε όταν θα εξερχόταν του πανεπιστημίου κι αν κάτι τέτοιο συμβαίνει, τότε πρόβλημά του. Νομίζω, όμως, πως είναι καιρός να θυμηθούμε όλοι μια λέξη που έχουμε ξεχάσει: «δουλειά». Ας αφήσουμε το facebook, ας μελετήσουμε πάνω στο αντικείμενό μας, ας κοπιάσουμε λίγο παραπάνω, και τότε είναι βέβαιο πως δουλειά θα προκύψει. Ας αντιμετωπίσουμε την εργασία ως δουλειά και όχι ως δουλεία και τότε είμαι σίγουρος πως όλα θα πάνε καλά.
    Πάντως για να μην είμαστε και πλήρως αρνητικοί, έχουμε και τα καλά μας. Προτιμώ τις –έστω και ατελείωτες– συζητήσεις με έναν φιλόλογο, ας είναι και του ΦΠΨ (πλάκα κάνω!) παρά τον δογματισμό και τη μονολιθικότητα που συνήθως συναντάται στις άλλες –θετικές- ειδικότητες!

    ΥΓ. Ωραίο το προηγούμενο κείμενο, αλλά από ορθογραφία «σκίζει» ο άτιμος!

    Χ.Ζ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Νομιζω οτι το εθεσες πολυ σωστα! Δουλεια! Σου εστειλα ενα mail που εκφραζει και τις δικες μου αποψεις!

      Οσο για το ποιοι φταινε δεν συμφωνω! Ολοι μας οφειλουμε αυτο που ειμαστε στην παιδεια που μας δινουν γονεις και δασκαλοι...περα ομως απο αυτους απο μια ηλικια και μετα εχουμε ευθυνη των πραξεων μας! Δεν μπορεις ακομη να κατηγορεις τους γονεις σου γιατι μεχρι τα 18 σου δε σου μαθανε το ταδε και το δεινα πραγμα! Εισαι ωριμος πια να το αλλαξεις και μετα τα 18 εισαι εσυ υπευθυνος για την (αυτο)διαπαιδαγωγηση σου!
      Αν καταλαβαινεις ποιο ειναι το σφαλμα, αλλαξε το! Μην μεταθετεις την ευθυνη!Ειναι απλα το πιο βολικο, οχι ομως το πιο σωστο!Και ειναι αυτο απο το οποιο πασχουν οι περισσοτεροι Ελληνες: ΜΕΤΑΘΕΣΗ ΕΥΘΥΝΩΝ

      Διαγραφή
    2. Θα διαφωνήσω εν μέρει. Σίγουρα ο κάθε άνθρωπος έχει τη δυνατότητα να διαφοροποιήσει τη συμπεριφορά του σε οποιαδήποτε φάση της ζωής του, ωστόσο η επίδραση που υφίσταται σε συγκεκριμένες περιόδους της ζωής του, ως προς τη διαμόρφωση της προσωπικότητας του, είναι διαφορετικές. Η δόμηση ενός κώδικα αξιών και συμπεριφορών η οποία συντελείται στην παιδική και στην εφηβική ηλικία έχει οπωσδήποτε μεγαλύτερη βαρύτητα απ’ ό,τι π.χ. στα 30 χρόνια, οπότε μικρό περιθώριο διαφοροποίησης υπάρχει. Η αυτενέργεια και η προσωπική ευθύνη είναι σίγουρα σημαντικές, ωστόσο οι αξίες και το ήθος δεν καλλιεργούνται και δεν εμφανίζονται με παρθενογένεση. Είναι άλλο να μιλάς για το ήθος και την ποιότητα των Αρχαίων και άλλο να προβάλλεις αντίστοιχα ηθικά πρότυπα με το παράδειγμά σου. Εκεί θέλω να σταθώ και όχι στις παρεχόμενες γνώσεις. Όταν ένας νέος φοιτητής επί 4 χρόνια –τουλάχιστον- διδάσκεται συμπεριφορές που πόρρω απέχουν από το να χαρακτηριστούν ηθικές, είναι φυσικό να τις εκλάβει, έστω και ασυνείδητα, ως έναν κανόνα που πρέπει να ακολουθήσει. Φυσικά, στο σημείο αυτό παρεμβάλλονται και οι ατομικές αντιστάσεις και το προσωπικό αξιακό σύστημα, αλλά κανείς νομίζω δεν μπορεί να παραγνωρίσει τη βαρύτητα που ασκούν κάποιες αρνητικές συμπεριφορές, ειδικά όταν προέρχονται από έναν χώρο που θεωρητικά -λέμε τώρα- συγκεντρώνουν την πνευματική ελίτ ενός τόπου. Όσο και να διαφωνεί κάποιος το σχολείο, η εκπαίδευση γενικότερα, ασκούν καταλυτικό ρόλο στη διαμόρφωση της συμπεριφοράς του ατόμου και νομίζω πως στην Ελλάδα, ειδικά για τα πανεπιστήμια, δυστυχώς η κατάσταση είναι απογοητευτική.

      Διαγραφή
    3. Πολυ σωστα ειναι αυτα που λες και βασιμα και βασισμενα σε αποδειξεις και τεκμηρια επιστημονικα! Τι ειναι ομως η ζωη μας? Δεν ειναι η συνεχης αναζητηση και ο αγωνας να γινουμε καλυτεροι ανθρωποι?
      Εγω πιστευω πως οσο το αναλυουμε τοσο πιο πολυ εμβαθυνουμε και γινομαστε πιο ετοιμοι να βελτιωσουμε το ειναι μας! Αλλωστε μεγαλωνοντας αποκτουμε ωριμοτητα, εμπειριες και βιωματα, τα οποια, εαν ειναι αποκρουστικα, αλλο τοσο μας θυμωνουνε και μας κανουνε πιο "πεισμωμενους" να αλλαξουμε προς το καλυτερο τα πραγματα. Να αλλαξουμε εμεις και να επηρεασουμε τους γυρω μας!
      Δε νομιζω οτι βγαζει καπου η μοιρολατρία και το "ετσι με φτιαξανε"...Τα χαρ/κα στα οποια αναφερεσαι αφορουν περισσοτερο στοιχεια παγια του χαρ/ρα μας που ειναι ισως βαθυτερα χαραγμενα, οπως λεει αλλωστε και το ετυμον της λεξης! Οι συν-περιφορες ομως οσο κι αν εξαρτωνται απο τα χαρ/ρα προσαρμοζονται στα περιβαλλοντα! Να σου πω ενα παραδειγμα?
      Ποσοι ανθρωποι μεταναστευσαν σε μεγαλες ηλικιες ξερεις? (και ποσοι εις το εξης ΘΑ μεταναστευσουν αλλα αυτο δεν ειναι το θεμα μας)...Ξερεις για ποτε αλλαξαν νοοτροπια, οταν βρεθηκαν αναμεσα σε διαφορετικους ανθρωπους? Τα κυριως χαρ/κα τους μπορει να μην αλλαξαν. Η συμπεριφορα ομως προσαρμοστηκε!
      Εν κατακλειδι, δεν πιστευω οτι η γκρινια μας οδηγει πουθενα. Ας κανει ο καθενας οπως ξερει τη δουλεια του κι αν χρειαστει ναι, ας ερθει κοντρα στο ελιτιστικο status quo των φιλολογων! Αρκει να εχει τα εφοδια, ειδαλλως θα γινει απλα ρεζιλι!

      Διαγραφή
  13. Δεν υποστηρίζω πουθενά τη μοιρολατρία. Αντιθέτως, πιστεύω πως μόνο ο αγώνας μπορεί να επιτρέψει αλλαγή καταστάσεων. Ωστόσο, δεν είναι αυτό το θέμα. Μιλώ για διδαχή ήθους που απουσιάζει και αυτό δεν το απευθύνω ως "κατηγορώ" στο άτομο αλλά στους πνευματικούς του ταγούς. Η προσαρμόσιμη συμπεριφορά είναι κάτι το διαφορετικό. Μπορεί να είμαι εξαιρετικά ανήθικο άτομο, αλλά οι κοινωνικές κατάστάσεις, η θέση μου μέσα στο σύνολο, να με οδηγεί σε μια επιτηδευμένη συμπεριφορά. Αυτό εμένα δεν με απασχολεί ούτε και εστιάζω σε αυτό. Το ζήτημα για μένα είναι όχι η εξατομικευμένη συμπεριφορά, προσποιητή ή αληθής, αλλά ο ρόλος των πνευματικών ανθρώπων στη διαμόρφωση ηθικών -όσο το δυνατόν, για να μη γινόμαστε και ανεδαφικοί- προσωπικοτήτων που με το προσωπικό τους παράδειγμα θα καθοδηγήσουν. Εκεί νομίζω πως πάσχουμε ως κοινωνία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή