Τετάρτη 21 Νοεμβρίου 2012

Παρα-τράγουδα!

Σε ένα παραδοσιακό γλέντι σίγουρα δε θα ήμουνα αυτή που θα με παρακαλούσανε να σηκωθώ για να σύρω το χορό! Δεν θα υπήρχε κανένας απολύτως λόγος να με τραβάνε και να με σβαρνίζουνε, αφού σίγουρα τα πόδια μου θα είχανε ακολουθήσει ήδη την ψυχή μου που με κάποιον τρόπο θα είχε ανέβει ήδη στην πίστα και θα έδινε ρεσιτάλ. Ευτυχώς από παιδί τέτοια κολλήματα ή κωλύματα δεν είχα. Φρόντισαν μάλιστα κάποιοι εκουσίως ή άθελά τους ώστε ο ήχος του κλαρίνου, της τρομπέτας ή του σαντουριού να αποτελεί για μένα μια γλώσσα ερεθιστική που να μου δίνει πάντοτε διαζύγιο από την αναπαυτική μου καρέκλα και να με γνωστοποιεί στους θεατές που κάθονται ολόγυρα της σκηνής. Και η παράσταση αρχίζει...
Με μια διάθεση να ανεβαίνει σαν το καλοκαιρινό θερμόμετρο και μια κούραση να με τραβάει απ’ το μανίκι, αλλά εγώ να της λέω επιδεικτικά «Άσε με!», μπορώ επί ώρες και μισοεξαντλημένη να χορεύω επάνω στα δωδεκάποντά μου σε μια πίστα από φώσφορο ή μέσα στα ζεστά μου μποτάκια σε κάποια πλατεία ενός χωριού ή ξυπόλυτη εκεί που σκάει το κύμα σε ένα νησί. Και καθόλου δε μ’ ενδιαφέρει αν ο κόσμος απλώς με κοιτάει με το απλανές βλέμμα του ροφού και αδιάφορα, και καθόλου δε με νοιάζει αν με γδύνουν κάποια μάτια με ύφος μπλαζέ και υποτιμητικό και καρφάκι δε μου καίγεται αν μερικοί δεν καταλαβαίνουν τον παθιασμένο μου έρωτα εκείνη τη στιγμή με το χορό, ίσως γιατί δεν τον γνώρισαν, δεν τους τον μάθανε, δεν τους τον καλλιεργήσανε, δεν τους τον μεταδώσανε.
Αντίθετα και αντίστοιχα, εμένα πολύ μου αρέσει να βλέπω ανθρώπους που θέλουν να χορέψουν, αλλά δεν μπορούνε γιατί δεν τους βαστάν τα πόδια τους, λόγω ηλικίας ή ολικής ή μερικής ανικανότητας. Κουνιούνται μόνο ρυθμικά επάνω-κάτω στην καρέκλα. Άλλοι πάλι τολμούνε να σηκωθούνε στην πίστα χωρίς να ξέρουν τα βήματα. Ωστόσο χορεύει η καρδιά τους. Και ακόμη περισσότερο ενθουσιάζομαι όταν ενσαρκώνεται ο ορισμός του τσάμικου που θέλει τον πρώτο να χορεύει αγρίως και τους υπόλοιπους να κοιτάζουν ηλιθίως! Ο κύκλος δεν προχωράει, αλλά σταματάει και περιμένει τον πρώτο ο οποίος είτε δίνει παράσταση δεινού χορευτή είτε κλέβει την παράσταση λεβέντη είτε απλά χορεύει η καρδιά του ενώ τα βήματα θυμίζουν εργάτη σε παλιό πατητήρι. Δεν με νοιάζει, τον αγαπώ!....
Μα σαν θυμάμαι εκείνην την κρατική, την κατ’ ευφημισμόν τηλεόραση, εκείνη που ορά από μακριά και καμιά φορά αφ’ υψηλού -παρόλο που βάσει του χάρτη είμαστε ψηλότερα, ενώ εκείνη και το επιτελείο της κεντρικοχαμηλότερα- αδυνατώ να φέρω κατά νου μία φορά μια προβολή «Εθίμων και Παράδοσης, τραγουδιών και χορών» από άλλους πλην βρακοφόρων και φουστανελοφόρων… και πληγώνομαι.
Εξ ου και ο επαγγελματίας dj -όπως λέγεται νεοελληνιστί (!)- σε γλέντι της Πρωτεύουσας που του ζητάς να παίξει κάτι μακεδονικό για να το χορέψεις, πέρα από τα νησιώτικα, τα κρητικά ή τα τσάμικα και τους συρτούς Πελοποννήσου, και σου βάζει ένα θρακιώτικο ζωναράδικο, επιμένοντας πως είναι μακεδονικό, γιατί ο «καημένος» μαζί με πολλούς άλλους δεν έμαθε να ξεχωρίζει ότι και από τα Τέμπη και πάνω Ελλάδα είναι και πως άλλο γεωγραφικό διαμέρισμα είναι η Θράκη και άλλο η Μακεδονία...γαμώτο! (ποσω δε μάλλον τα τραγούδια τους)

25 σχόλια:

  1. Sabrina my angel,

    Το κείμενό σου αυτό το περίμενα από καιρό μα τώρα νομίζω ότι ξέμεινα από λέξεις και από ιδέες. Φαίνεται αιφνιδιάστηκα ή μάλλον προς στιγμήν πάγωσα στο αντίκρισμα του όρου "Παρατράγουδα" (Παναγία μου!). Αφού λοιπόν πήγε η καρδιά μου στη θέση της, έβαλα να παίζει ένα Μακεδονικό συρτό (ξέρεις εσύ!!) και άρχισα να ρουφάω λέξη – λέξη τον ύμνο σου στο χορό ενώ τα πόδια μου χτυπιότανε στο πάτωμα ακολουθώντας τα βήματα της καρδιάς. Και το μυαλό, χαμένο μέσα σε εικόνες και θύμισες παλιές, φέρνει μπροστά στα μάτια το ντροπαλό παιδάκι που δεν σηκώνονταν ποτέ να χορέψει ώσπου ένα κλικ στην ψυχή του, του άνοιξε τον θαυμαστό κόσμο του χορού. Και έτσι, 36 χρόνια μετά, αναπολώ ευτυχισμένος όλες αυτές τις υπέροχες στιγμές που μου χάρισε ο χορός (αυτές μαζί σου είναι σε περίοπτη θέση στην καρδιά μου) και προσπαθώ να καταλάβω πως υπάρχουν άνθρωποι που δεν νιώθουν τίποτα και θεωρούν υποτιμητική την ενασχόλησή μας με αυτό που τόσο λατρεύουμε. Ο χορός για μένα είναι ανάταση ψυχής, είναι ξεκούραση όσο πτώμα και αν νιώθω (κάποτε έκανα πρόβες επτά ημέρες την εβδομάδα). Τον απολαμβάνω είτε σε γλέντι είτε στην πρόβα, είτε σε κανένα ξενέρωτο ολιγομελές κοινό σε κάποιο συνέδριο γιατρών είτε σε γήπεδο με χιλιάδες θεατές. Αλήθεια, θυμάσαι το μπιζάρισμα στην Σερβία και τα αυτόγραφα στα πιτσιρίκια;
    Θα μπορούσα να γράφω για ώρες, αφήνω όμως λίγο χώρο και στους υπόλοιπους συγχορευτές μας να καταθέσουν κι αυτοί τον δικό τους ύμνο στο χορό και πάω να προετοιμαστώ για την επόμενη Παρασκευή αδημονώντας για έναν ακόμα χορό μαζί σου (με τα δωδεκάποντα της Σικελίας εννοείται!)

    Σε φιλώ

    James

    Υ.Γ. Μιας και αναφέρθηκες σε ανθρώπους που λόγω ανικανότητας δεν χορεύουν θα έπρεπε να ήσουν από καμιά μεριά στη Σμύρνη να έβλεπες την εκτέλεση του «Μηχανικού». Εγραψε ιστορία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Με συγχωρεις James,
      αλλα ο τιτλος αποδιδει τις δυο τελευταιες παραγραφους!
      Απο κει ξεκινησε ολο το θεμα! Γιατι ναι, ήθελα πολυ καιρο τωρα να εκφρασω κατι για τον χορο εκτος απο το να εκφραστω με το χορο και ειναι ολα τα παραπανω!
      Πριν ενα μηνα σε γαμο στην Αθηνα εγινε αυτο που αναφερω με τον dj. Ολα τα χρονια που θυμαμαι απο μικρη να παρακολουθω τον Μυλωνα στην ΕΡΤ δεν ειδα ΜΙΑ φορα να κανει προς τα πανω, προς τα εμας: Φλωρινα, Εδεσσα, Αριδαια, Γουμενισσα... Προχθες στη Γουμενισσα καθως χορευαμε-τε με τοση λεβεντια σκεφτομουνα οτι ΔΕΝ ΜΑΣ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΟΥΝ γιατι ΔΕΝ ΜΑΣ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ απο τα Τεμπη και κατω... Ποιος φταιει?

      ΥΓ1: τις γοβες τις Σικελιας τις φορεσα σε μια προβα ΓΙΑΤΙ ΞΕΧΑΣΑ ΝΑ ΠΑΡΩ τις μπαλαρινες...Θυμασαι πώς με φώναξε ο Δασκαλος?Ακομη η φωνη του ηχει στα αφτακια μου!: "Αμαν βρε Κωνσταντιναααααααα!!Σήμερα βρηκες να τις βάλεις?"....
      Απόδειξε τωρα εσυ οτι δεν εισαι ελεφαντας...βεβαια πριν το προσεξει ηθελε να με βαλει να χορεψω 4η!!!!!!Μεγαλη τιμη η ταπα να πλησιαζει την πρωτοχορευτρια...Ευγενια τρέμε (που η μυτη μου ειναι στον ωμο σου)!!!χαχαχα

      ΥΓ2: Το ταξιδι στη Σμυρνη μην το ξανααναφερεις σε παρακαλω, γιατι πληγωνομαι.....δεν υπηρχε κανενας λογος να μην ερθω τελικα..απλα το διαπιστωσα εκ των υστερων...

      Διαγραφή
  2. Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο μ'αναγνωρίζω μέσα απ'τα λόγια σου!!! Ο χορός; ΤΡΟΠΟΣ ΖΩΗΣ για μένα! Μέρα χωρίς χορό; Χαμένη μέρα! Ή άρρωστη θα είμαι, ή κάτι θα έχω τέλος πάντων!
    Και όσον αφορά το σημείο που μιλάς για όσους θέλουν να χορέψουν μα δεν μπορούν δεν θα σου κρύψω οτι το μυαλό μου πήγε απο μόνο του στον θείο Μπάκη... O θείος Μπάκης και ο Καρσιλαμάς του "πετούσε, δεν χόρευε" το 'χει ακόμα να το λέει ο μπαμπάς.
    Και όχι απλά μ'αρέσει ο χορός, ΛΑΤΡΕΥΩ ΤΟΝ ΧΟΡΟ! Κι αν με πονέσουν τα πόδια απο τις 12ποντες γόβες; Τις βγάζω και συνεχίζω!! Αφού το ζητάει, το χρειάζεται η ψυχή μου!
    Και όταν λες οτι οι νέοι δεν ξέρουν να ξεχωρίζουν τα θρακιώτικα από τα μακεδονίτικα;... Στεναχωριέμαι... Λυπάμαι... Άντε αυτοί δεν το ξέρουν, η ερώτηση είναι... Δεν τους το είπε κανείς; Δεν του διόρθωσε κανείς;;
    Κρίμα.. Κρίμα, γιατί έτσι χάνονται οι παραδόσεις μας.

    Υ.Γ σε περιμένω να κάνουμε το σαλόνι πίστα χορού!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έχω δει παππου 98 χρονων να παντρευει τον εγγονο του κατακοιτος στο κρεβατι και με το ακουσμα της μουσικης και τα παλαμακια ολων γυρω να κουνιεται ρυθμικα, να χτυπαει τα χερια του και να ΣΗΚΩΝΕΤΑΙ ΟΡΘΙΟΣ για λιγα δευτερολεπτα.
      Εχω δει τον θειο τον Μπακη που καποτε επιανε την πετρα και την εστυβε ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ να σηκωνεται με το μπαστουνι ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΤΟΝ ΠΙΑΣΕΙ ΚΑΝΕΙΣ και να κανει 5 λεπτα να παει στην πιστα που ηταν διπλα του για να χειροκροτησει τα εγγονια του που χορευανε.
      Περιττο να σου πω οτι ητανε απο τις πιο ανατριχιαστικες στιγμες και οι δυο.

      ΥΓ: μονο το σαλονι?θα χουμε και καλη αφορμη με τη γιορτη του μπαμπα...να φερω τσιπουρο?

      Διαγραφή
  3. Καλημέρα σ όλους! Χορευτές και μη!!!
    Θα ξεκινήσω από παλιά. Απ ότι θυμάμαι νήπιο, τ όνειρο μου ήταν να γίνω μπαλαρίνα ( δεν ήξερα ότι θα ψηλώσω λίγο παραπάνω απ το κανονικό...)Ο κύριος Μενέλαος όμως
    ( ο μπαμπάς μου) είχε τόσα στο κεφάλι του που σιγά μην έδινε σημασία στο ότι ήθελα να κάνω στροφές στον αέρα και να μάθω να παίζω φλάουτο ( ναι και αυτό το ήθελα). Στην πορεία, Δ΄δημοτικού ο δάσκαλός μου μ έβαλε να χορέψω σε μια γιορτή και ΝΑΙ Κωνσταντίνα και τότε μ έβαλε πρώτη παρόλο που δεν ήμουν πανύψηλη ακόμα!!! Στην β΄γυμνασίου γνώρισα το Λύκειο Ελληνίδων και τότε άρχισε ένας μεγάλος έρωτας
    ( εκτός του Μάκη) με το χορό. Όχι ότι ήμουν η πρώτη που θα σηκωνόταν στα πανηγύρια αλλά άρχισα να μαγεύομαι με τη διαφορετικότητα των μουσικών του τόπου μας καθώς και με την ψυχοθεραπεία των χορών μας!!! Ναι ψυχοθεραπεία. Ντροπαλούς ανθρώπους τους κάνει ν ανοίγονται, μαθαίνεις να εμπιστεύεσαι τους άλλους γιατί τους πιάνεις σ ένα κύκλο, τους αγγίζεις, τους ακούς. Κάνεις φίλους με κοινούς στόχους, και γεμίζεις θετική ενέργεια. Βλέπεις για κάποιον που δεν μεγάλωσε σε χωριό αυτά είναι σημαντικά!
    Χόρεψα πολύ, πάρα πολύ! Παρατράγουδα.... ναι υπάρχουν, είτε απ αυτούς που ξέρουν την Ελλάδα μόνο απ το " ...τσομπανάκος ήμουνα προβατάκια έβοσκα.." είτε απ τους άλλους που σου λένε ότι " όχι εκει η φτέρνα, 2cm πιο κάτω η μύτη του παπουτσιου, μη πηδάς,μη γυρνάς, στη Θράκη έτσι ,στη Μακεδονία αλλιώς...". Θα μπορούσα να γράψω πάρα πολλά και για τα παρατράγουδα ( ακόμα σκοτώνονται για την ονομασία των χορών της Μακεδονίας [ να το πουν "πουστσένο" ή "λεβέντικο" ή " λυτό " ή ή ή])αλλά και για τη μαγεία του χορού. Δεν υπάρχει λόγος μετά την εκδρομή μας στη Γουμένισα φόρτωσα μπαταρίας για λίγο καιρό ακόμη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ήσουν κι εκεί πρώτη?μμμμμμ
      σιγα το νεο!
      Όσο για τις 45 μοιρες που λεει κι ο φιλος μου ο Νικος, εχουν κι αυτες το νοημα τους σε μια παρασταση, αλλα τα πανηγυρια ειναι καλυτερα γιατι ειναι αυθορμητα!Δε συμφωνεις?Και ανοργανωτα...και εχουν και τις εκπληξεις τους σαν την προχθεσινη....χαχα

      Διαγραφή
    2. Αυθόρμητα κι υπέροχα!!! Το προχθεσινό ήταν για μένα η ελληνική παράδοση σ όλο της το μεγαλείο. Να μην έρχεται καμιά ορχήστρα και ξαφνικά να ρχονται δύο και να μαλώνουν ποιά θα παίξει!!!
      (ουφ επιτέλους έβγαλες και τον τύραννο με τους αριθμούς και τα περίεργα γράμματα)

      Διαγραφή
    3. Καλλιο αργα παρα ποτε!

      Η φραση παει και για οσα λες εκτος και για οσα λες εντος παερενθεσεως!!χαχα

      Διαγραφή
  4. Φάτσα μου....
    με μουσικές και τραγούδια άρχισε η μέρα μου...
    λοιπόν ...
    μια φορά και ένα καιρό...δεν θυμάμαι την χρονιά (ίσως με βοηθήσεις)...ήταν μια όμορφη παρέα...βράδυ ...το χιόνι να πέφτει απαλά και ανυποψιαστα...το κρύο τσουχτερό αλλά η ψυχή ζεστή...φωτιά στην μέση μιας πλατείας 23 Δεκέμβρη...τσιπουρο, φασολάδα σε πλαστικό πιατάκι και όλοι ενας κύκλος...ακούσματα μαγικά ...δικά μας...ήταν εκείνη η όμορφη παρέα που σίγουρα αυτή η μνήμη έχει χαραχτεί μέσα της...πέρασαν χρόνια ...άλλαξε η παρέα...χαθηκαν τα μέλη της αλλα τουλάχιστον έζησε στιγμές μοναδικές.Ευχαριστώ όλους!!!
    Φάτσα μου....
    ξεχασα να σου πω προχθές οτι τις μικρες τις στελνω χορευτικό,ευτυχώς πήραν από την μαμα τους και το απολαμβάνουν ιδιαιτέρως, είναι και αυτό το νάζι ....που σε μαγεύει....χορεύοντας ξορκίζεις το κακό!!!
    (ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ Η ΕΡΤ 3 "ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ")
    (ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΚΑΣΤΟΤΕ DJ ΚΑΠΟΥ ΒΑΘΕΙΑ ΑΝ ΨΑΞΟΥΝ ΘΑ ΒΡΟΥΝ ΟΤΙ ΟΙ ΡΙΖΕΣ ΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΑΠΟ ΚΑΠΟΙΟ ΧΩΡΙΟ ΜΕ ΜΟΥΣΙΚΑ ΑΚΟΥΣΜΑΤΑ ΚΑΙ ΧΟΡΟΥΣ ΔΙΚΟΥΣ ΤΟΥΣ!!!)
    (ΟΣΟΙ ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΝ ΓΕΩΓΡΑΦΙΑ ΑΣ ΜΑΘΟΥΝ...ΓΙΑΤΙ ΣΑΝ ΤΗΝ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΠΛΟΥΣΙΑ ΓΗ ΜΕ ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ ΔΕΝ ΘΑ ΒΡΟΥΝ ΠΟΥΘΕΝΑ...(ΟΧΙ ΑΝ ΘΕΛΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΑΣ ΠΕΙ ΤΟ ΑΝΤΙΘΕΤΟ)...ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΖΕΣΤΕΣ ΚΑΡΔΙΕΣ....!!!!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δε θυμασαι τη χρονια ή τις χρονιες? στα κολντε, στις αποκριες της Ναουσας, στους χορους των ποδοσφαιρικων ομαδων της Αριδαιας, στην αυλή του σπιτιού σου, στους δρομους του χωριου μας, στο αυτοκινητο σου ή στο δικο μου ή στου Νικου ή της Ειρηνης, στη Σαλλλλλνικη ή πού να πω???και τι να αφησω? Μια χρονια, δυο χρονιες, ποσες? Και τα αλκοτεστ που γλιτωνες με το ναζιαρικο σου υφος????: "Καλε κυριε αστυνομικε, δεν ηπια...μονο ενα τσιπουρακι με την παρεα μου...νιαρρρρρ" (τετοιο ναζι εχουν τα κοριτσια σου!?σωθηκε η ΕΛ.ΑΣ και η ΕΛΛΑΣ!!)..μην το συνεχισω...

      Οσο για την Κυριακη στο Χωριο μη μου το θυμιζεις! σαν ενα απεγνωσμενο φολκλορ που ασθμαινοντας τρεχει να αποδειξει τα αυταποδεικτα θαμμενα, με τετοια καθυστερηση, οση πηρε να απελευθερωθει η Μακεδονια σε σχεση με τη Στερεα και την Πελοποννησο...μαλλον εκει χαθηκε το παιχνιδι!

      Να μου πεις για τον Μελικη ΠΑΣΟ!Εκει μιλαμε για γνησια λαογραφια. Απλα η ΕΤ3 ηρθε αργα στο προσκηνιο και θελουν να την κλεισουν κι απο πανω οι Αθηνοκεντρικοι Πολιτικοι μας γιατι Ελλαδα ειναι μονον η Αθηνα!

      Και το να "μαθουν" θελει αρετη και τολμη ελενη* μου!Κι εγω δεν ηξερα αρχαια και λατινικα με το που γεννηθηκα, αλλα απο τη στιγμη που ειπα πως αυτη τη δουλεια θελω να κανω καθησα κι εμαθα (τουλαχιστον οσα χρειαζονται στη δουλεια μου-ισως του Αθηναιου dj να μην του χρειαζονται θα μου πεις, αφενος γτ η Μακεδονια δεν κατεβαινει πολυ κατω απο τα Τεμπη αφετερου γιατι εν Αθηναις οι ανθρωποι εξευρωπαιστηκαν και χορευουν latin στους γαμους και tango..αλλωστε πληρωσαν κι ενα σωρο λεφτα για τη χορογραφια)

      Διαγραφή
    2. ....μα τι θυμήθηκες γλυκειά μου φάτσα!!!
      δηλαδη μέσα σε όλα έπρεπε να θυμηθείς και την Αριδαία??? αχχχχχχχχχχ!!!!ΠΟΝΕΣΑ!!!!
      με συγκινείς....
      τουλάχιστον το καλό είναι οτι μετά από όλα αυτά τα γλέντια γλίτωσα από την ΕΛ.ΑΣ....Η ΕΛΛΑΣ δεν ξέρω πως θα γλιτώσει!!!!

      Διαγραφή
    3. Γιατι? Τι εχει η Αριδαια η Βιγλατορισσα?Επειδη ειναι στην πινεζα του χαρτη που λεει κι ο Νικος? Εκεινοι ανθρωποι δεν ειναι?Στις επαλξεις και πιο αξιοι θεματοφυλακες παραδοσης!Γνησιοι ανθρωποι, ντομπροι!!(με τα συμπαρομαρτουντα βεβαιαως-βεβαιως!τα κακως κειμενα σε αλλα κειμενα, επικειμενα...επιφυλασσομαι!Καλημερα σας)

      Διαγραφή
    4. μια χαρά είναι ,μια χαρά είμαστε όλοι μας!!!!
      αχ αυτός ο Κόλιος κάτι ήξερε πάντα παραπάνω....
      φιλιάαααα!!!!

      Διαγραφή
  5. Κατερίνα, η κομπάρα!21 Νοεμβρίου 2012 στις 12:27 μ.μ.

    Είσαι χορευταρού και φαίνεσαι!! Και δίνεις τα ρέστα σου πάνω στην εκάστοτε πίστα και απ'ότι είδα δεν σε πιάνει κανείς! Είσαι η χαρά της ζωής όταν χορεύεις (και όταν δεν χορεύεις βεβαίως, βεβαίως). Και πολύ ερωτική όταν λικνίζεσαι...(έκλεψες κάτι καρδιές στο γάμο...!!) Τώρα όσο αφορά τα μουσικά ακούσματα των dj θεωρώ ότι υπάρχουν πολύ χειρότεροι απ'αυτόν που αναφέρεις και αυτό απο μόνο του πρέπει να μας προβληματίζει. Γιατί είναι φυσικό να μην τα ξέρουν όλα, αλλά θα πρέπει τουλάχιστον να ξεχωρίζουν, όπως λες, γεωγραφικά τα είδη της ελλήνικής μουσικής, εαν θέλουν να λέγονται επαγγελματίες!! Στον αντίποδα θα πώ ότι υπάρχουν και εξαιρετικοί μουσικοί παραγωγοί που παίζουν house ή alternative και metal και προσωπικά πολύ τους έχω χαρεί και πολλά δεκάποντα έχω λιώσει χορεύοντας στους ρυθμούς τους!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ε ναι!Δεν τον ειπα χειροτερο ή καλυτερο Κατερινα μου!
      Ελεγα και στα "κρυφα σχόλια" στο μειλ σε εναν φιλο μου (δε θελουν ολοι να καταθετουν τις αποψεις τους δημοσια-τι να κανουμε?)οτι ειναι θεμα γενικοτερο!
      Ο dj ειναι το αποτελεσμα: στο σχολείο μας μαθαινανε μονο συρτο, στα τρια, τσαμικο. Η τηλεοραση προωθουσε παντα χορους απο τη Θεσσαλια και κατω. Φορεις και οι δυο βασικοτατοι για τις γνωσεις επι του χορου.

      Βεβαια καποιος που δεν εχει σχεση με ολα αυτα θα με βρει υπερβολικη. Αυτο το παρακαμπτω γιατι μεσα απο το κειμενο θελω απλα να τονισω την Αθηνοκεντρικοτητα της εκπαιδευσης μας...τιποτε παραπανω...Οπως και με τη γλωσσα και τις διαλεκτους που ελεγα πριν ενα μηνα, θαρρω πως η αστικοποιηση των θεσμων και των εθιμων ακομα καλα κρατει...δεν ειναι ετσι ομως! Η ταυτοτητα μας ειναι αυτη που ειναι και οφειλουμε να τη σεβαστουμε τουλαχιστον, αν οχι να την αγαπησουμε!
      Και πολυ σωστα το εθεσες: ΝΑ ΤΑ ΞΕΧΩΡΙΖΟΥΜΕ...γιατι δλδ ξεχωριζει την Κρητη απο τα αλλα νησια ???Δε σου ειπα να ξερει τι ειναι της Ροδου και τι της Σεριφου, αλλα μια Μακεδονια βρε ανθρωπε απο τη Θρακη....ελεος...η μια στην Ανατολη και η αλλη στη Δυση κυριολεκτικα!

      ΥΓ: και μεταξυ μας τωρα...με ειδες εμενα να κωλωνω (σορρυ για την εκφραση!) στο γαμο με κανεναν χορο?ο καλος ο μυλος...ολα τα αλεθει...απ' οσο θυμαμαι ΔΕΝ ΕΚΑΤΣΑ ΚΑΤΩ παρα μονο για να βγω φωτογραφια με τη γιαγια μου!!!ολες τις αλλες ωρες και ταγκο, και βαλς, και τσιφτετελια και ροκιες και ντισκο και ο,τι του φανει του Λωλοστεφανη....:Ρ:Ρ:Ρ

      Ισως επειδη ειμαι του χώρου (εκτος απο το "του χορού") το πηρα πατριωτικα...κι εχεις δικιο: αν μπερδευε house με alternative και metal μπορει να μην το σχολιαζα γιατι πολυ απλα ΔΕΝ ΕΧΩ ΙΔΕΑ για τις λεπτες τους διαφορες....χαχα

      Σου 'ρχομαι κουμπαρα!Χαλί κοκκινο εστρωσες?

      Διαγραφή
    2. Κατερίνα, η κομπάρα!21 Νοεμβρίου 2012 στις 3:57 μ.μ.

      Έλα σε περιμένω!! Χαλί κόκκινο, ιπτάμενο, περσικό και ότι θες...

      Διαγραφή
  6. Δεν είχα τη χαρά να σε δω να χορεύεις.Με είπε όμως η Σταυρούλα ότι είσαι"αστέρι". Σε καταλαβαίνω απόλυτα,κι'ας μην είμαι χορευτής.Και για μένα ο χορός είναι κάτι σαν λύτρωση. Χαίρομαι και ξεχνιέμαι,βγάζω το θυμό μου και την οργή μου,αυτά που με βαραίνουν~παλιά και καινούργια~χτυπιέμαι και ιδρώνω και δεν δίνω δεκάρα για το τι γίνεται γύρω μου.Χορεύω για μένα και δεν επιλέγω χορό. Μπαίνω μέσα και όπου με πάει. Τώρα γιατί δεν ξέρουν οι "νότιοι" τα δικά μας,είναι μια άλλη, πονεμένη ιστορία,όπως αυτή με τη γλώσσα που κουβεντιάζαμε πριν από λίγο καιρό.Άντε να πααίνω τώρα, μι πόνεσαν και τα ποδάρια....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σκαρλετ Ο Χαρα (αλλά του Βορρά...χαχαχαα)21 Νοεμβρίου 2012 στις 6:03 μ.μ.

      Αστέρι διάττον όταν "του πουνούν τα πουδάρια" και πέφτει κάτω από την εξάντληση...
      Και τι σημαίνει δεν είσαι χορεύτρια, δεν καταλαβαίνω! Χορεύτρια γίνεσαι όταν είσαι πάνω στην πίστα, όχι με περγαμηνές! Καμιά φορά, όπως λέει και η Ευγενία παραπάνω,τα χορευτικά με την τόση αυστηρότητά τους και τα κολληματα τους πνίγουν ασφυκτικά την παράδοση από να την προστατεύουν...είναι σαν την υπερπροστατευτική μάνα που ανάβει καλοριφέρ το Δεκαπενταύγουστο με 43 βαθμούς γιατί φοβάται μην κρυώσει το παιδι, και πάει τελικά από Ιλαρά!...(το παραδειγμα δεν είναι τυχαίο, το χω δει ιδιοις ομμασι!!!!!!)

      Το θεμα Βόρειοι και Νοτιοι τελικά δεν αφορά μόνο την Αμερικη....

      Διαγραφή
  7. καλησπέρα Βασίλω ( από το όπου γάμος και χαρά η Βασίλω πρώτη).
    Συμφωνώ και επαυξάνω με τα όσα παραθέτεις σε τούτο εδώ το εδάφιο. Και καθώς δεν θα μπορούσα να γράψω κατιτις παραπάνω , καθώς οι συνδαιτυμόνες με έχουν καλύψει, είπα να γράψω ένα ανέκδοτο.
    Ο Κωστίκας και ο Γιωρίκας, πιασμένοι δίπλα - δίπλα, τα μάτια χαμηλωμένα, χορεύουν Ποντιακά. Κάποια στιγμή ο Γιωρίκας λέει στον Κωστίκα:
    - "Κωστίκα, σήκωσον τους οφθαλμούς σου."
    Ο Κωστίκας δε του δίνει σημασία. Λίγο αργότερα, ο Γιωρίκας ξαναλέει στον Κωστίκα:
    - "Κωστίκα, σήκωσον τους οφθαλμούς σου."
    Ο Κωστίκας δεν του δίνει σημασία. Αρκετά αργότερα ο Γιωρίκας ξαναλέει στον Κωστίκα:
    - "Κωστίκα, σήκωσον τους οφθαλμούς σου."
    - "Έλα ρε, τι θέλεις; Χορεύουμε τώρα."
    Του απαντάει ο Κωστίκας αγριεμένα. Και ο Γιωρίκας του λέει:
    - "Κωστίκα, σήκωσον τους οφθαλμούς σου. Έχομεν έβγει έξω από το χωρίον."
    Αυτά...κατά τα λοιπά...καληνύχτα Τασσώ (εκ του Καββαδία, σου είπα ξανά ότι είσαι σκληρή με τον dj)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Καλα ε!και πανω που ελεγα στην Ευγενια το πρωι οτι δεν αναφερθηκα στους Ποντιους, ποιος σε ακουει...(;;;;)..να σαι!!!εκανες την ποντιακη σου εμφανιση, οπως την περιμενα!Η αληθεια ειναι οτι ηταν πολυ καλο το ανεκδοτακι!!!Ξεκαρδιστηκα να γελαω!
    Ωστοσο η ποντιακη σου καταγωγη σε εμποδιζει να καταλαβεις το χιλιοειπωμενο "ο dj ηταν απλα η αφορμη για το κειμενο, αλλά στην πραγματικοτητα ειναι το αποτελεσμα άλλων πραγματων που ΔΕΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝΟΝΤΑΙ!"
    Εγινα σαφης Φιδι? (εκ του "Φιδι Κολοβο")
    Καληνυχτα!(προσεξε μη δαγκωσεις τη γλωσσα σου!Σε περιπτωση παλι που...παρε αμεσως το 2107793777)
    :Ρ :Ρ :Ρ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Χαχαχαχαχα....Παντως με το Ζωναραδικο εχουν κολλημα οι Θρακιωτες,οπως ο αντρας μου,και ειναι ο μονος λογος για τον οποιο θα σηκωθουν στην πιστα!!!!!!Οσο για την τρομπετα και τα χαλκινα,στο γαμο του αδερφου μου στη Φλωρινα ακουγαμε μονο τετοια...Μακεδονια ντε!!!!Μονο σλαβομακεδονικα λεμε...Ασχετο...Ποιο Σαββατο θα ξαναερθεις να σε βαψω,μου σωθηκαν τα μοντελα....Μακια!!!
    Δωριτα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ε όχι ρε φιλενάδα και σλαβομακεδονικά! Μη μου τη βγαίνεις έτσι τώρα! Αυτο ειναι το θεμα! Μας φοβιζει το μακεδονικο επειδη γειτνιαζει με το σλάβικο, οπως το Θρακιωτικο γειτνιαζει με το βουλγαρικο και το ηπειρωτικο με το αλβανικο!!!
      Ε τι να κανουμε τωρα που η Κρητη δεν ειναι διπλα-διπλα με τη Λιβυη!??Να κανουμε ενα "ετσι" να τη φερουμε να δεις τι θα γινει...

      Και πάνω που ηθελα να απαντησω στην Ευγενια ακριβως αυτο περι παρα-τραγουδων που εθιξε: μας ενοχλει αν θα πουμε το χορο Πατρουνινο ή Πατρούλα, Λένα μόμα ή Κορη Ελένη...αιντε ξηγα τωρα οτι η Λενα μομα ειναι πιο ελληνικη και σιγουρα πιο κοντα στην παραδοση μας από ο,τι το tango argentino που δεν το απορριπτω...το θελω κι αυτο...διαπολιτισμικοτητα θελουμε...αλλά οχι να το θεωρουμε αθωο ενω το μεθοριο ενοχοποιημενο στοιχειο που αμφισβητει τα ιστορικα κεκτημενα μας! Ελεος!

      ΥΓ: για βραδινο ή για νυφικο?χαχα!!να το κανονισω ενα Σαββατο...τωρα που 'μαθα το δρομο!!

      Διαγραφή
  10. "Απόψε πρέπει να θυμηθώ τα παλιά,
    μπροστά στα μεθυσμένα βήματά τους γονατιστός.
    Να τους χτυπάω παλαμάκια, να τους κερνάω το κρασί...
    ...απόψε πρέπει να χορέψω κι εγώ,
    γιατί εδώ αλλιώς δε γίνεται.
    Γιατί εδώ οι φίλοι έτσι με θέλουν, "γλεντζέ"
    γιατί εδώ αλλιώς δε γίνεται...
    ...δεν έχω τίποτα να πω, νιώθω ανίκανος για γλέντι..."

    "ανεβάζεις" πολύ τα σύνορα, γιατί είναι γνωστό από παλιά (για τους αθηναίους) ότι:
    "...πάνω απ΄τη Λαμία
    είναι Βουλγαρία!"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Έτσι θα το πάμε τώρα?
    Αντιστρόφως (δυσ)ανάλογα:

    "...κάτω απ' τη Λαμία
    είναι Αρβανία!"?????

    ΑπάντησηΔιαγραφή