Κωνσταντίνα. Κωνσταντίνα με λένε. Αλλά
με φωνάζουνε και συντόμως (αλλά πολύ κακώς!) Ντίνα (μια βλακεία και μισή-αυτά
τα χαϊδευτικά πληγώσαν την ελληνική ταυτότητά μας), Ντινούλα
(χαριτωμενοχαϊδεμένο), Ντινάκι (φιλικά), Ντίνκα (στο χωριό), Ντινιώ (η μαμά),
Ντίνι (η θεία), Ντάι (η μικρή μου η γειτόνισσα 14 μηνών) και Κωνσταντινάκι (με
ΑΡΕΣΕΙ ΠΟΛΥ), Κωνσταντινούλα (αδιάφορο!), Κωνσταντάν (οι φινετσάτες
συγχορεύτριές μου!), Κωνσταντινάτο ΜΟΥ (μια παλιά μου ΜΕΓΑΛΗ αγάπη!), Κωνσταντούλα
(η άλλη μου η γιαγιά, όχι η Χρυσή! Μπλιαχ!), Κωνσταντινιά (ένας παλιός μου
δάσκαλος! Πιο μπλιαχ-εις το τετράγωνο!) και γενικώς με φωνάζει, όπως θέλει ο
καθένας κι όπως του φανεί του Λωλοσταφανή, αλλά εγώ ονομάζομαι ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ!
Έτσι με βαφτίσανε!
Το όνομά μου είναι λατινικής προέλευσης από το
Constantia που σημαίνει «Σταθερότητα». Πράγματι,
η ταυτότητά μου γράφει Κωνσταντία, αλλά εμένα δε μου αρέσει , γιατί της λείπει
το –ν-. Και μπορείς να το καταλάβεις
ότι της λείπει ένα –ν-, γιατί το
αντίστοιχο ανδρικό όνομα είναι Κωνσταντίνος και όχι Κωνσταντίος!! Αλλά δεν ξέρω
αν από το Constantia προέκυψε πρώτα το Κωνσταντία και μετά
το Κωνσταντίνος με την προσθήκη ενός –ν-,
αλλά δε με νοιάζει τι προέκυψε από τι, αν τελικά το –ν- προστέθηκε ή αφαιρέθηκε, όσο το ότι αυτό που κατέληξε δεν έχει –ν-. Constantia λοιπόν
που προέρχεται από το cum + sto,
ελληνιστί πιθανώς συν + ίσταμαι! Δλδ συνίσταμαι! Από τι συνίσταμαι? Από χώμα και νερό, εικάζω, όπως
όλοι. Όχι, όχι! Συν + ίσταμαι που σημαίνει στέκομαι. Δλδ συστέκομαι. Κάτι σαν
το συμπαραστέκομαι? Στέκομαι δίπλα σε κάποιον άλλον και τον παρηγορώ? Ίσως.
Πάντως στέκομαι: Όρθια, στα πόδια μου, στο ύψος μου, αλλά και στο ύψος των
περιστάσεων. Καμιά φορά πέφτω κιόλας, κλυδωνίζομαι που λένε, και χάνω την
ισορροπία μου, χάνω σε σταθερότητα και χάνω την στατικότητα μου. Ε τότε γιατί
να με λένε Κωνσταντίνα, δλδ «Σταθερότητα»? Αφού δεν είμαι σταθερή! Νιώθω πως
πέφτω... Και πώς να με λέγανε δηλ?
Να με λέγανενεεεε, να με λέγανε...Ζωή!
Και τότε θα ήμουνα ωραία, γιατί η Ζωή είναι πάντοτε Ωραία... αλλά θα
στεναχωρούσα κάποιους που θα με είχανε αλλά δεν θα ξέρανε να ζήσουνε. Κι είναι
πολλοί αυτοί! Τότε ας με λέγανε Ελπίδα! Θα ήμουνα μακροβιότατη και θα πέθαινα
τελευταία από όλους... Μήπως να με λέγανε Νίκη? Μπα! Δε μου ταιριάζει.
Κουβαλάει μία υπεροψία. Είμαι πιο χαμηλών τόνων και κουβαλάω μια ηττοπάθεια. Ή να με λέγανε Χρυσή, όπως την άλλη μου τη
γιαγιά? Αλλά θα έπρεπε να είχα και κάτι χρυσό, όπως εκείνη που έχει καρδιά χρυσή.
Όχι.
Δώρα να με λέγανε, για να χαρίζομαι σε όλους απλόχερα. Ωστόσο θα προτιμούσα το
Ευτυχία...όμως... θα κρατούσα λίγο.
Κι αν με λέγαν Ζωγραφιά? Δε θα ‘ταν όμορφο?
Και θα ήμουνα και (πιο) όμορφη? Θα με στολίζανε ψηλά-ψηλά, όπως τους πίνακες
για να με θαυμάζουνε! Αλλά τότε θα έπιανα σκόνες και αράχνες. Το βρήκα!!!
Ίριδα! Ίριδα θα με λέγανε! Για να με προσέχουνε σαν τα μάτια τους! Ή καλύτερα
Ξανθή? Για να έχω τη «χάρη» μιας ξανθιάς? Να με λέγανε Πασχαλιά και να
‘φερνα τύχη σε όποιον πήγαινα? Μήπως να
με λέγανε Πηγή για να αναβλύζω όλα τα αγαθά? Όχι! Το «Σοφία» είναι ωραίο!
Λείπει από τον κόσμο τούτο. Τι πείραζε να είχαμε λίγη ακόμη? Και Σωτηρία ας με
λέγανε. Μπας κι έσωζα τουλάχιστον μια ψυχή. Τη δική μου! Αλλά και το Φιλαρέτη
είναι καλό και περίκαλο και πάγκαλο! Αγαπώ τις αρετές, αλλά μου αρέσει και το
Αστραδενή. Μου αρέσει το όνομα και η ηρωίδα που το εξύψωσε!
Όχι! Αποφάσισα! Θα ήθελα, αν δε με
λέγανε Κωνσταντίνα, να με λένε ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ. Και θα το έγραφα πάντα με όλα τα
γράμματα κεφαλαία. Και θα ίσχυε το οξύμωρο: όποιος θα με είχε θα έλεγε πως έχει την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ του (για την ησυχία
του δεν εγγυώμαι!). Αλλά δεν θα ‘ταν παρά ένας ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΠΟΛΙΟΡΚΗΜΕΝΟΣ! Χα!
...αλλά δε με λένε Ελευθερία, γιατί
δεν πάω μακριά! Εδώ γύρω είμαι. Γύρω και τριγύρω. Σαν τους δολοφόνους γύρω από
το έγκλημά τους! Μόνο κύκλους κάνω. Γύρω από ονόματα και υποθέσεις. Έχω βάλει
το μολύβι μου στο κέντρο ενός λευκού χαρτιού διαγράφοντας τριγύρω «αν»... πολλά
«αν», πιθανότητες, πιθανές εξηγήσεις και
ονόματα. Η μύτη του στυλό σαν μύτη ενός διαβήτη, κι εγώ, διαγράφω (φαύλους) ομόκεντρους κύκλους
κρατώντας πάντοτε ένα σημείο Σταθερό στο Επίκεντρο... Εμένα που με
λένε Κωνσταντίνα!
Μήνυμα ελήφθη?
ΥΓ: Σας ευχαριστώ όλους
όσοι με τιμήσατε και με θυμηθήκατε!
Και του χρόνου...
Όλα σου εξaιρετικά! Κι αυτό το κείμενο...τόσο εξαιρετικό....τι ωραία με ταξίδεψες φιλενάδα πρωί πρωί....
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα είσαι καλά!
Ε να με λέγανε Barca (σαν τη Γιούλη Μπάρκα) να σε πάω και μα σε φέρνω φεγγαρότσαρκα!Χρόνια σου Πολλά και blogικως!
ΔιαγραφήΉμαρτον!!!Τέτοια ανάλυση σε ένα απλό όνομα!!!!!!Δουλειές δεν είχες να κάνεις????Για το Σπύρος τί ξέρουμε???χεχεχεχε!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΒλέπεις Θπύρο ότι έχω κάνει τους φίλους μου σαν εμενα (τα μούτρα μου είναι το σωστό!)??? Η Ευγενία πολύ ευγενικά σου απήντησε!
ΔιαγραφήΚαι ακριβως επειδή έχω ΠΟΛΛΕΣ δουλειες να κάνω δεν μπορώ να τρεχω απο υπηρεσια σε υπηρεσια γιατι άλλοι με γραψανε με -ν- κι αλλοι χωρίς -ν- και να μην αναγνωρίζουνε οτι ειμαι το ίδιο προσωπο!Αμαν πια με αυτό το Κωνσταντία και το Κωνσταντίνα. (Η ταυτοτητα άλλα, το διαβατήριο άλλα, η ΔΟΥ άλλα! ΈΛΕΟΣ!!!!!!!)
Αχ να σε λέγανε Κυβέλη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣου πηγαίνει πιο πολύ, αυτό το κάπα με το λι!
Ξέχαες το Κωστάντζα (μπλιαχ ει τη νιοστή ξέρω) αλλά έμενα μ' αρέσει, μου θυμίζει Καββαδία και με κάνει και νιώθω ΕΛΕΥΘΕΡΗ όπως μόνο ένας ναυτικός μέσα στο απέραντο γαλάζιο του μπάρκου του, που ποθεί τη στεριά κι όλο της αλαργεύει. Τέτοια δεν είναι τάχα η φύση μας? Να αλαργεύουμε από τους πόθους μας και να τρέχουμε ίσια καταπάνω στα πάθη μας? Και να είμαστε ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ να το κάνουμε?
Όμως, χρόνια πολλά Κωνσταντίνα!
Γιατί το μήνυμα ελήφθη κι εδώ μεσοπέλαγα...over!
Φιλί στρουφηχτό!
Ένα, δύο τρία...με λένε Πόπη σαν τον παππού μου τον Προκόπη! Αλλά επειδή κάποιοι φωνάζουνε την "άλλη" μου τη γιαγιά Κουστάντα και άλλοι Κωστάντζα (σε παραπέμπω στη γιαγιά σου), αντιλαμβάνεσαι ότι μπορείς να κάνεις κάτι άλλο που να σου θυμίζει Καββαδία εκτός από το να με φωνάζζεις έτσι...π.χ. εγώ ξεκίνησα ιστιοπλοΐα για να καταλαβαίνω Καββαδία και Καρκαβίτσα στα "Λόγια της Πλώρης"..και μόνο γι' αυτό!
ΔιαγραφήΑ!Και επείδή "Της Σαλονίκης μοναχά της πρέπει το καράβι-να μην τολμήσεις να τη δεις ποτέ απ' τη στεριά..."
Χαχα! Το φιλί να είναι και Στρουμφιστό γιατί τη στρουμφίσαμεεεεεεε??????λαλα λαλα λαλα λαλα λαλαλααααααααα
Σπυρίδων: πιθανόν να προέρχεται από το αρχαίο ουσιαστικό σπυρίς, γεν. σπυρίδος (ψαροκόφινο). Επομένως Σπυρίδων είναι ο κοφινάς, ο καλαθάς (λες να ναι σωστή εκδοχή? δεν ξέρω)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάτι μου λέει ότι όντως τα ονόματά μας, μας χαρακτηρίζουν!
Μας χαρακτηρίζουν επειδή τα φερε έτσι η ζωή και μας τα έδωσαν ή γιατί τ ακούμε συνέχεια και ταυτιζόμαστε με τις έννοιές τους???ποιός να ξέρει?
Λες αν μας έλεγαν όλους Ελευθερία ή Ελευθέριος να νιώθαμε ελεύθεροι? Ή να χαμε την δυνατότητα να ελευθερώσουμε τους άλλους γύρω μας? Μάλλον δεν είναι έτσι οπότε Σπύρο ησύχασε δεν προέρχεται τ όνομά σου απ το "ψαροκόφινο".
Η ελευθερία, η ελπίδα, η ζωή και το ψάρεμα είναι προσωπική υπόθεση! Φιλιά και ξανά χρόνια σου πολλά και καλά!
Ευγενία πολλή παρέα κάνουμε! Έχεις επηρεαστεί τα μάλα!Θα μας πάρεις και τη δουλειά? τι λέει? χαχα!
ΔιαγραφήΗ ονοματοδοσία είναι σπουδαίο κεφάλαιο πάντως στη γλωσσολογία! Ναι. Επειδή δίνεις εσύ το όνομα εκ των προτέρων σε κάποιον μπορεί να σημαίνει ότι έχεις προσδοκίες αντίστοιχες! Μετά ο άλλος το κάνει κτήμα του και προσπαθεί να ανταπικριθεί στις ιδιότητές του! Εν τέλει η κότα έκανε τ' αβγό ή το αβγό την κότα?
Όπως και νά χει δεν φαντάζομαι με τίποτα να με λέγανε "Ψάρεμα"...χαχαχα!
Ευχαριστώ πολύ πολύ..να χαίρεσαι το Ελενάκι σου!
exairetikoooooooo... isoun gia mia akomi fora poly xeimarros!!! gnisia konstantina!!! katia
ΑπάντησηΔιαγραφήΑικατερίνη ή Κάτια νομίζω πως είμαι χειροτερη κι απο το σιναφι σας ώρες-ώρες! Γλωσσού!
Διαγραφήπολύ πολύ ωραίο! την ίδια συζήτηση είχαμε και με μια καθηγήτρια μου η οποία είναι από την Πορτογαλία και δεν μπορούσε να καταλάβει γιατί πρέπει να αναγκάζουμε κάποιον να λάμπει συνεχώς από χαρά, Χαράλαμπος! χαχα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚωνσταντίνα μου Χρόνια σου καλά, χαρούμενα και δημιουργικά (τι να τα κάνεις τα πολλά αν δεν περνάς καλά? χιχι)
υ.γ είχα πρόβα γι αυτό δεν απάντησα... :)
Ε δεν μπορεί! Κάπου θα σε πετύχαινα! Το τηλέφωνό μου χτυπούσε ανά τριάντα δευτερόλεπτα! Αντεύχομαι Έλενά μου... να είσαι γερή και να κάνεις πάντα τους γονείς σου περήφανους και να λάμπεις από χαρά χωρίς να σε λένε Χαράλαμπο! (της εξήγησες της καθηγήτριάς σου ότι μπορεί κάποιος να έχει τη χάρη χωρίς το όνομα δλδ αντιστρόφως?)...
ΔιαγραφήΌσο για το δικό σου το όνομα εκεί να δεις εκδοχές! Μία που με έκανε και γέλασα πάρα πολύ ήτανε αυτή που λέει ότι είναι από Ελάυνω ναυς! Τουτέστιν, φτάνουν καράβια...χαχα! Αν δεις καράβι στο βουνό...
Για πρώτη φορά ακούω την ετοιμολογία του ονόματος ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ. Δεν είχα ιδέα ότι προέρχεται από το συν και το ίσταμαι (αφού το λές έτσι θά ναι)
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι αφού σου αρέσει ! έτσι θα σε φωνάζουμε ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ
Μα όπως και να σε βάφτιζαν έχεις όλες τις χάρες των ονομάτων. Φιλιά
Ε βέβαια! Η μαμά μου η καλή φωνάζει ΟΛΟΥΣ ΤΗΣ ΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ με ΟΛΟΚΛΗΡΑ τα ονοματα!Ναι αλλά εμένα μου δίνει 3000 προσταγές / δευτερολεπτο..πού να το πει ολόκληρο 3000 φορές..θα χαθούν οι μισές προσταγές! Τώρα δε θα γυρνάω αν δε με λεει Κωνσταντίνα, θα δεις!
Διαγραφήακομα δεν απαντησες τι πινεις(???)
ΑπάντησηΔιαγραφήΑααα!Δε σας δίνω!
ΔιαγραφήΩραία κι εμένα με λένε Βασιλική .....
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι γιορτάζω με όλον τον κόσμο μαζί....ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ !!!!!
Με φωνάζουν όμως Κική.....
Μήπως να με λέγανε ''πλάτανο'' να μου στέλνανε όλοι χαιρετίσματα ?????????
Τα φιλιά μου την αγάπη μου και πολλή ΤΥΧΗ σου εύχομαι Κωνσταντινάτο ΜΑΣ !!!!!!!
Χαχαχαχαχαχαχα!!!!!Βρε Βασιλική, θα μπορούσανε να σε λέγανε Βασιλεία!
ΔιαγραφήΚαι εσυ δε με λες Κωνσταντάν???Έγινα Κωνσταντινάτο ΣΑΣ
ε? Τελικά οι παλιές αγάπες πάνε στον Παράδεισο!
ΥΓ: δεν εχει σημερα τραγούδι?
Συγνωμη....αλήθεια τώρα...μπερδευτηκα....ωχ!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜα...δε σε λένε ΚΑΤΕΡΙΝΑ?
Χαχα!Όχι!με λενε Ουλα από το Ευσταθούλα, το αντιστοιχο ελληνικο του Κωνσταντία!Και ειμαι Γυναίκα με τα Ούλα της!!χαχα!εσυ ποια Κατερινα εισαι παλι?η ΓΝΩΣΤΗ!?
ΔιαγραφήΜΠΑΑΑΑ Το Ντάι είναι το καλύτερο νομίζω!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΒέβαια εξαρτάται κ ποιος το λέει! Αλλά να πούμε την αλήθεια δεν έχει σημασία το όνομα με τον οποίο θα σε φωνάξει κάποιος αλλά...ο τρόπος που το προφέρει!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Επίσης δεν έχει σημασία το όνομα αλλά...η Χάρη!!!!!!
ε?ε?ε?
Σοφία
Ναι ναι! Φυσικά και δεν έχει σημασία αν είσαι η Έλενα η κόρη της Σοφίας της γειτόνισσας και είσαι μόλις 14άρων μηνών και μαθαίνεις να μιλάς! Τι σημασία έχει? Αφού είναι τόσο γλυκό...!!!Να μου τη ρουφήξεις στα φιλιά την καλή μου και να τη χαίρεσαι!
ΔιαγραφήAγαπητή φίλη, Κωνσταντίνα, λυπάμαι που μέχρι τώρα σε αποκαλούσα Ντίνα αλλά νόμιζα πως έτσι ήθελες να σε φωνάζουν. λοιπόν από εδώ και πέρα θα σε αποκαλώ Κωνσταντίνα, Κι ας είναι όνομα πολυσύλλαβο. Εμένα άραγε γιατί θα μου άρεσε να με λένε Μυρτώ;;;; Με έβαλες σε σκέψεις.....
ΑπάντησηΔιαγραφήφιλιά Παρθένα
Μάλιστα!Μου κάνει εντύπωση! Ποτέ δε μου άρεζε το Ντίνα! Ποτέ!Και χαίρομαι που πολλοί φίλοι μου από τα παλιά μου το άλλαξαν από μόνοι τους σε Κωνσταντίνα κάποια στιγμή. Κωνσταντίνα με φώναζαν ΜΟΝΟ οι δάσκαλοι, οι καθηγητές μου, η γιαγιά μου (φυσικά!) και φυσικά (δις) ο παπάς της ενορίας και κάθε μοναχός ή μοναχή που με γνώριζε όταν ορισμένες Κυριακές πηγαίναμε στα μοναστήρια!
ΔιαγραφήΩραίο το Μυρτώ αλλά δε μας ρωτάνε για να μας βαφτίσουν ε?
Sabrina my angel,
ΑπάντησηΔιαγραφήαπορώ μ' αυτήν την εμμονή σου! Πως να σε λέγανε, πως να σε λέγανε! Μα φυσικά Sabrina! Δυναμική, όμορφη, γλυκιά, ακαταμάχητη, ικανή, γενναία, έξυπνη, αποτελεσματική, γελαστή, με αίσθηση του χιούμορ. Ενας πραγματικός "Αγγελος".
Σημασία δεν έχει με ποιό όνομα μας θυμούνται αλλά ΠΩΣ θυμούνται το όνομά μας και πόσο η προσωπικότητά μας επηρεάζει την εξέλιξή του στην ιστορία. Να σου αναφέρω ονόματα όπως Ιησους, Αδόλφος, Εφιάλτης, Ιούδας, Παίσιος...
Πάντως όπως και να θες να σε φωνάζουνε, για μένα είσαι και θα είσαι πάντα η Sabrina, my angel.
My name is Bond, James Bond
Υ.Γ. Στο χωριό μου τον Νικόλα τον φωνάζουνε "Κόλε". Είπες κάτι;...
Έχω πολλά ονόματα τελικά...
ΔιαγραφήΥΓ: το χωριό σου είναι Undergraound, James Bond?
:) :) :)
Η γνωστή Κατερίνα σου στέλνει όλες τις ευχές της για ότι καλύτερο στη ζωή σου. Και νομίζω ότι ορθά σε λένε Κωνσταντίνα=Σταθερότητα, γιατί έχεις πάντα την ίδια ζωντάνια και αμείωτα την ίδια όρεξη για ζωή και ξέρει κάποιος τί να περιμένει απο σένα όταν σε γνωρίζει. Δεν είσαι απλά σταθερή, είσαι βράχος...!!!! Φιλιά και σε περιμένουμε στας Αθήνας!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαρισρω πολύ Μικρομανούλα πια!Με κανεις και κοκκινιζω!
ΔιαγραφήΦυσικα και θα ερθω, με την 1η ευκαιρια!