Τετάρτη 16 Νοεμβρίου 2011

Σαρακοστιανός (Σουρ)ρεαλισμός!


Στο μεταξύ ο Χριστός περιφερότανε όλη την ώρα από τραπέζι σε τραπέζι μέχρι να αποφασιστεί πού θα κάτσει! Μία ανέβαινε στο τραπέζι και μια καθότανε στο πάτωμα! Μία πάνω σε γαϊδουράκι οδεύοντας για Αίγυπτο και μια στατικός και θερμαινόμενος από τα χνώτα των ζώων μέσα στο παχνί της Βηθλεέμ. Πάντως, και άπιστος να ‘σαι, εν τέλει πείθεσαι πως είναι πανταχού παρών και τα πάντα φορών: σπάργανα σε μπεζ, σε μπορντό, σε χρυσαφί, σε λευκό. Ο δε Άγιος Βασίλειος-Santa Claus-Père Noël, άλλοτε αδυνατισμένος (σπάνια) και άλλοτε λιγότερο ή περισσότερο παχύσαρκος, με σάκο γεμάτο ή μισοαδειασμένο, μια καθότανε μπροστά στο τζάκι και μια με το ένα πόδι μέσα στην καμινάδα και το άλλο πάνω στα κεραμίδια, προσπαθούσε να εισέλθει ανορθόδοξα στην εστία. Επίσης τον συναντούσες ή πάνω σε έλκηθρο κατά μόνας ή καμιά φορά με μια γιαγιούλα, που του έμοιαζε, αγκαζέ (η γυναίκα του θα ‘ναι, λένε τα ζευγάρια μετά από λίγα χρόνια μοιάζουν και φυσιογνωμικά μεταξύ τους), ή κατευθυνόμενο προς ένα χιονισμένο αγροτόσπιτο πεζή και κλείνοντάς σου το μάτι ροδαλός-ροδαλός  μέσα σε ασορτί με τα κόκκινα μάγουλά του ρούχα.   
Τα αγγελουδάκια πάλι σταματημό δεν είχανε. Πόσους αγγέλους μπορεί να αντέξει η γη? Η κάθοδος των μυρίων (αγγέλων) με λευκά γιακαδάκια και μπορντό φορεματάκια, με άσπρα ρουχαλάκια και ξανθά μαλλάκια, με ραβδάκια στα χέρια ή βιβλιαράκια και άγγελοι κεχηνότες ψάλλουν ευλαβικά.  
Και μπερδεύτηκαν μεταξύ τους όλα ξαφνικά: διαπίστωσα ότι είχαν πέσει αστέρια στη γη και πως τα έλατα από τις βουνοκορφές υλοτομήθηκαν, κατέβηκαν οι τάρανδοι στα πεδινά αντί να πάρουν τα βουνά. Οι καμπάνες χωρίς καμπαναριά και τα τύμπανα δίχως τυμπανιστές ανακατεύτηκαν ανάμεσα σε τρενάκια, ελαφάκια και ψημένα πέτρινα κουλουράκια.  
Τρενάκια? Περνάει το τρένο από το σαλόνι μου? Πέσανε αστέρια στην κουζίνα μου? Καταδέχθηκαν οι άγγελοι να περάσουν το κατώφλι του σπιτιού μου? Τζάκι δεν έχω σίγουρα. Από ποια καμινάδα εισήλθε ο χοντρός Άγιος Βασίλειος, όλοι αυτοί Άγιοι Βασίληδες και οι Χριστούληδες? Πόσοι ήταν άραγε?  Αρπάζω έναν άγγελο από το φτερό και τον τοποθετώ κάτω από το παράθυρο να δείχνει ότι ψάλλει γύρω από το θείο Βρέφος που μόλις εγεννήθη. Συμβολικά. Κι ενώ η ιστορία κατατάσσει σε διαφορετικό χωροχρόνο ορισμένες προσωπικότητες, οι γωνιές του σπιτιού τις συμφιλιώνουν και κάνουν το Χριστό με τον Άγιο Βασίλειο ομοτράπεζους, αντάμα ο ένας με τον άλλον και μάλιστα περικυκλωμένους από τυμπανιστές, χιονισμένα κλαδιά, χρυσίζουσες μπάλες, φύλλα από έλατα και γκι τυλιγμένα σε καμπανάκια.
Ναι. Εγώ φταίω για όλον αυτόν τον χαμό. Το ομολογώ ευθαρσώς! Είμαι υπαίτια, κύριος αυτουργός για όλη αυτήν την αναστάτωση που προκάλεσα στο σύμπαν.  Που κατέβασα τον ουρανό στη γη και ανακατέταξα χώρους, ανέμειξα χρόνους, μπέρδεψα τη χλωρίδα του βορρά με την πανίδα του Ισημερινού, που έβαλα αντίκρυ στην καμήλα της Αιγύπτου τον Σκανδιναβό τάρανδο να πίνουν παγωμένο νερό από τη λίμνη, όπου κάνουν πατινάζ χαρούμενα μικρά παιδάκια με σκουφάκια και μυτούλες κόκκινες, και παραδίπλα ένα τζάκι αναμμένο με φωτιά που δεν μπορεί να λιώσει τα χιόνια που πέσανε πλάι του από το χιονισμένο έλατο που αιωρείται πάνω του...
Θα με ζήλευε κι ο Θεός ο ίδιος. Θα ζήλευε το πάντρεμα Βορείου και Νοτίου ημισφαιρίου, θα ζήλευε την εύλογη αυτή απουσία της γραμμικότητας στο χρόνο, θα ζήλευε τον ιμπεριαλισμό της Δύσης. Θα ζήλευε τη βιομηχανία της που κατάφερε να ξεπεράσει το παράλογο, να κατασκευάσει τη συμφιλίωση του ετεροχρονισμένου με τον τρέχοντα χρόνο, να συνταιριάξει πρόσωπα και καταστάσεις, να προσγειώσει τα θεία και μεταφυσικά και να απογειώσει την κατανάλωση στα ύψη γύρω από ένα θέμα που όσο η επιστήμη εξελίσσεται, τόσο αυτό αμφισβητείται και η Βίβλος θεωρείται πια ένα ωραίο, ευκολονόητο για τα πρώτα μας χρόνια παραμύθι. Αλλά μέχρις εκεί. Παραμύθι. Ποια γέννηση? Ποιος Μεσσίας? Ποιος Χριστός? Ποιος Θεός? Ποια ανώτερη δύναμη? Ποια Χριστούγεννα? Ποια εκκλησία?
Ο Χριστός γεννάται μέσα σου. Αν υπάρχει. Μα θα στολίσουμε δέντρο και θα το γιορτάσουμε, ακόμη κι αν δεν υπάρχει ή δεν πιστεύουμε πως υπάρχει, επειδή η Δύση κατόρθωσε με τον τρόπο της να το επιβάλλει και επειδή οι γιορτές είναι ευκαιρία να ανταμώνουμε και να χαίρονται τα παιδιά. Κατά τα άλλα, αν γεννήθηκε ο Μεσσίας ή όχι, αν είναι κατασκευή μιας μεγάλης συνομωσίας (εκκλησιαστικής) και ανακατασκευή μια μεγαλύτερης (διαφημιστικής), δε δείχνει να νοιάζει και πολύ!

Τρίτη, 15 Νοέμβρη
 Αγαπημένο μου ημερολόγιο, στόλισμα τέλος. Αρχή της Σαρακοστής. Εγώ και οι μαγαζάτορες. Είμαι υπερβολική?! Εκείνοι έχουν τους λόγους τους και βιάζονται. Όχι όπως κάποτε βέβαια που το παραξήλωναν και φιγούραραν στις βιτρίνες οι Αϊ-Βασίληδες δίπλα στα ψαροντούφεκα και τα μαγιό (θα μου πεις αυστραλιακή version, αλλά εδώ είναι ακόμα Ελλάδα, άσχετα αν η μισή σε λίγο θα φύγει και θα πάει κατά ‘κει), αλλά οι άνθρωποι πρέπει να πουλήσουν.  Εγώ τι λόγους έχω? Ε θα ‘χω κι εγώ τους δικούς μου που το ‘κανα φέτος τόσο νωρίς άμα τη ενάρξει της Σαρακοστής! Σαρακοστή ε? Γι’ αυτό μόλις ξύπνησα ήπια γάλα και μαγείρεψα κρέας για το μεσημέρι, μετά πέρασα από το ταχυδρομείο να πληρώσω τη συνδρομή μου στην Action Aid για το παιδάκι που υιοθέτησα, σταμάτησα όμως και στα Jumbo να αγοράσω τα τελευταία στολίδια για το σαλόνι μου. Πιθανώς το παιδάκι που υιοθέτησα να κατασκεύασε και τα παιχνιδάκια που αγόρασα. Αμάν καημός! Τι με νοιάζει? Εγώ μια φορά τη συνείδησή μου την έχω ήσυχη! Και στο μεταξύ έβρισα και το γείτονα που για άλλη μια φορά αρνήθηκε να πληρώσει τα κοινόχρηστα. Στην εκκλησία βέέέβαια. Θα πάω. Παντρεύεται μια φίλη μου την άλλη Πέμπτη.
Άνθρωπος της Δύσης γαρ, ζω κι εγώ τα Χριστούγεννα όπως όλοι (ή μάλλον οι περισσότεροι)

Καλή Σαρακοστή


12 σχόλια:

  1. Τρίγωνα κάλαντα μες στη γειτονιά!!! Φασαρία, στόλισμα - ξεστόλισμα (το χειρότερο) ,στριμωξίδι στα μαγαζιά, άγχος για τα δώρα, έξοδα, φαγητό-φαγητό-φαγητό !!! Όσα κι αν είναι τ αρνητικά, για μένα τα Χριστούγεννα είναι το καλύτερό μου. Μικρά με τ αδέλφια μου κόβαμε αστεράκια και τα πασπαλίζαμε χρυσόσκονη για να στολίσουμε τις πόρτες. Η μητέρα μας, μου λέγανε έκανε αστεράκια με χρυσόχαρτο και στόλιζε όλο το ταβάνι. Ανοίγαμε βαμβάκι για να στολίσουμε το κιτς ασημένιο δένδρο. Και μένα τ όνειρό μου ήταν κάποια στιγμή να έχουμε αληθινό έλατο! Παντρεύτηκα κι επιτέλους αγόρασα πράσινο καταπράσινο έλατο που μου κατατρυπούσε τα χέρια όταν το στόλιζα. Μετά σκέφτηκα οικολογικά εξ άλλου βγήκαν τόσο ωραίες απομιμήσεις! Για όλη την οικογένεια είναι ιεροτελεστία, με χριστουγεννιάτικη μουσική, με τα λαμπάκια ν αναβοσβήνουν, με το αγγελάκι στην κορυφή και με τα δώρα δίπλα στη φάτνη!!! Ζω τ όνειρό μου στην παραμυθοχώρα! Κι ανήμερα τα Χριστούγεννα το πρωί 2 παιχνίδια περιμένουν μπροστά στο τζάκι (τα παιδιά μου είναι μεγάλα κι όμως τα περιμένουν). Πρωινό με πυτζάμες και παιχνίδι όλοι μαζί. Ξέρω υπάρχουν παιδιά που υποφέρουν, υπάρχει φτώχια,υπάρχουν πολλά κακά αλλά μέσα απ την ένταση και τα πρέπει όλου του χρόνου δικαιούμαι να ζήσω την Χολυγουντιανή υπερπαραγωγή μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Δεν καταδικάζω το χολυγουντιανο..άλλωστε μπορεί να είναι η μετάλλαξη ή το επόμενο στάδιο αυτών των γιορτών. Ωστόσο δεν παραδεχόμαστε ότι ενώ έχουμε φύγει από την πρώην μορφή των γιορτων εκείνων εξακολουθούμε να μην παραδεχόμαστε ότι τις χρησιμοποιούμε ως πρόσχημα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Προσωπικά και πέρα απ τα πιστεύω του καθενός νομίζω ότι οι γιορτές είναι σοφά βαλμένες στη διάρκεια του έτους. Λίγο πριν καταρρεύσεις έρχονται. Δεν έχω ακούσει από κάποιον άθεο να λέει ότι δεν δέχεται ως αργία τα Χριστούγεννα ή το Πάσχα. Είναι κάτι διαφορετικό που μας βγάζει απ τη ρουτίνα μας. Και τα στολισμένα δέντρα και τα βαμμένα αυγά και διάφορα άλλα. Το θρησκευτικό κομμάτι δεν έχει να κάνει μ όλο αυτό το πανηγύρι!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Τώρα θίγεις μία απορία μου που την είχα από το σχολείο ακόμα. Είναι όντως τοποθετημένες εκεί που πρέπει ή αυθυποβαλλόμαστε και μόνο με τη σκέψη ότι πλησιάζουν και αποσυντονιζόμαστε? Μάλλον "Ό,τι είναι, για καλό είναι" που λέει και μια φίλη μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Η ΤΑΠΕΙΝΗ ΝΟΙΚΟΚΥΡΑ17 Νοεμβρίου 2011 στις 3:10 μ.μ.

    ΕΙΣΑΙ ΦΟΒΕΡΗ ΚΑΙ ΠΕΡΙΕΚΤΙΚΗ ΓΙΑ ΑΚΟΜΑ ΜΙΑ ΦΟΡΑ.ΦΙΛΑΚΙΑ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Sabrina my angel,

    Ναι! Τα Χριστούγεννα είναι η αγαπημένη μου γιορτή! Τα εμπορικά, ξενόφερτα και γεμάτα καπιταλιστικό δυτικό χρώμα Χριστούγεννα! Τα λατρεύω και κάθε φορά αδημονώ για τον ερχομό τους και μελαγχολώ όταν έρχεται η ώρα της αποκαθήλωσης των στολιδιών. Και δε με νοιάζει καθόλου αν ο Χριστός φοράει μπεζ ή μπορντώ ή χρυσαφί ρούχα. Ούτε με νοιάζει αν ο Αγιος Βασίλης είναι χοντρός ή αδύνατος. Αυτό που με γεμίζει χαρά είναι τα γελαστά πρόσωπα μικρών και μεγάλων ακόμα και μέσα στη μεγαλύτερη δυστυχία τους. Είναι η ζέστη στην καρδιά τους που την ένιωσε ακόμα κι αυτός ο Εμπενίζερ Σκρουτζ. Είναι η τελείως διαφορετική αίσθηση (τι παράξενο αλήθεια)όταν δίνεις το κέρμα σου στον φτωχό ζητιάνο τα Χριστούγεννα από όταν το δίνεις οποιαδήποτε άλλη μέρα. Και δε μ' ενοχλεί καθόλου να μπερδεύεται ο τάρανδος με την καμήλα ούτε να περνάνε τρενάκια από το σαλόνι μου. Λατρεύω όλον αυτόν το χαμό για τον οποίο λες ότι φταις και το ομολογώ κι εγώ ευθαρσώς. Λατρεύω να ακούω Κινέζους και μουσουλμάνους να εύχονται Merry Christmas όπως επίσης λατρεύω να ξετυλίγω το δώρο που βρήκα κάτω από το δέντρο ακόμα κι αν το έκανα εγώ στον εαυτό μου.
    Ναι, ο Χριστός γεννιέται μέσα μας! Αραγε υπάρχει καταλληλότερη εποχή από τα Χριστούγεννα για να συμβεί αυτό;

    Φιλιά

    James

    Υ.Γ. Οσο για τον λατρεμένο μου Αγιο Βασίλη "Είναι το πιο αθώο και συνάμα το ομορφότερο ψέμα που επινόησε ο ανθρώπινος νους. Και είναι κρίμα να το στερήσετε από τις παιδικές ψυχές. Ακόμα θυμάμαι σαν μαχαιριά τα λόγια του πατέρα μου όταν μου αποκάλυψε ότι ήταν ο ίδιος μεταμφιεσμένος. Γι αυτό λοιπόν βάλτε το καλά στο μυαλό σας. Αγιος Βασίλης υπάρχει και δεν θέλω αντιρρήσεις !!"
    Χρ.Μιχαηλίδης
    ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Καταρχήν James δε θα επρεπε τέτοια ώρα να είσαι στο blog αλλά εκεί όπου ήμασταν όλοι (εγώ μόλις γύρισα)...τελικά οι γιορτές είναι παρενθέσεις ανθρωπιάς σε μια κοινωνία απάνθρωπη!Γιατί να μην είναι αντίστροφα τα πράγματα?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Αγαπημενε μου Αγιε Βασιλη. Ελπιζω να εισαι καλα στην υγεια σου και να ετοιμαζεσαι σιγα σιγα για τα Χριστουγεννα. Εφετος δεν θα σου δωσω μεγαλη λιστα. Ξερεις τι θελω ετσι ? Μην κανεις πως δεν καταλαβαινεις .... αντε γιατι αν δεν θες να μου κανιες αυτο το δωρο θα σου ζητησω να κανεις τον ΠΑΟΚ να παρει πρωταθλημα στην Ελλαδα και oι Maple Leafs να παρουν το Stanley Cup. Ειδες σε σχεση με αυτα το δικο μου ετοιμα ειναι τιποτα. Αντε λοιπον παλικαρι μου κανε μου εσυ την χαρη και εδω ειμαι εγω για σενα . Δεν θα σε ξεχασω . Αντε Αγιε μου μεγαλη η χαρη σου να εισαι καλα και ξερω ολοι ζητανε απο εσενα. Αγνοησε τους ... κοιτα να βολεψεις εμενα και ασε τους αλλους:) και εγω αντι για γαλα και μπισκοτα που δινουν καθε φορα που ερχεσε απο την καμιναδα θα σε εχω 12αρι Ουισκι και ξηροκαρπια εξτρα, Ορχηστρα και λουλουδου Stand By.
    Αυτα απο εμενα να εισαι καλα και μην με ξεχασεις.

    Με αγαπη
    Ο Μικρος Χρηστακης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Αιτημα οχι Ετοιμα Sorry Sorry !!!! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Τελικά όλα έχουν δυο πλευρές.Όλα.Ακόμα και ο ορθολογισμός.Η μια του πλευρά,η φωτεινή,έστειλε στο"πυρ το εξώτερον"τον σκοταδισμό σε κάθε του έκφανση,άνύψωσε το ανθρώπινο πνεύμα.Η άλλη,η σκοτεινή για μένα,έριξε στα Τάρταρα κάτι εξίσου σημαντικό με το ανθρώπινο πνεύμα,την ψυχή και την καρδιά.Μέγα σφάλμα!Γιατί,όπως έχει πει και ο συγγραφέας Χόρχε Μπουκάι-και όχι μόνο αυτός-σε κάθε μύθο,παραμύθι,αλληγορία,θρύλο,παραβολή,σε κάθε ιστορία που έχει επιβιώσει αιώνες τώρα ως τις μέρες μας και μας φαίνεται απίστευτη,παράλογη και γραφική, ίσως τελικά υπάρχουν ψήγματα αλήθειας.Ποιας αλήθειας?Αυτής που ο ανθρώπινος νους δεν έχει ακόμα κατορθώσει να συλλάβει και να αποκωδικοποιήσει(και ίσως και ποτέ να μην το καταφέρει),αυτής που όμως άγγιξε και έπεισε ένα βαθύτερο κομμάτι του εαυτού μας,ανεπεξέργαστο σαν το διαμάντι,απείραχτο και ανόθευτο,του εαυτού μας,που παραμένει παιδί...
    Δε συμφωνώ με την ισοπέδωση των πάντων.Ούτε με όσους στο όνομα του ακραίου ορθολογισμού έχουν σκοτώσει οτιδήποτε ξεπερνά τις εκάστοτε διαπιστώσεις,εξηγήσεις και αποδείξεις τους ούτε με όσους,εκμεταλλευόμενοι τις "αδυναμίες"της ανθρώπινης ψυχής στο όνομα του κέρδους και της χειραγώγησης έχουνε στήσει τον κόσμο εξουσίας τους.
    Θα συμφωνήσω με μια φίλη μου,που ψάχνει την προσωπική της αλήθεια πίσω από τα σύμβολα.Την αλήθεια πάνω,έξω,γύρω,μέσα και δίπλα της.Θα συμφωνήσω και με τη δική σου φίλη πως όλα είναι για καλό.Ακόμα και τα σκοτάδια.Ίσως απλά να χρειάζεται να τα φροντίσουμε όλα όσα έχουμε,όσα μας έχουν δοθεί.Και το σώμα με την ύλη,και το πνεύμα με τον ορθολογισμό,και την ψυχή με τα παραμύθια.Ίσως να χρειάζεται να επαναπροσδιορίσουμε την έννοια του μέτρου(δεν μπορεί,κάτι αντικειμενικό θα υπάρχει),για "να ζούνε αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα..."
    Καλή Σαρακοστή και καλά μας Χριστούγεννα με το καλό,ό,τι κι αν σημαίνει Χριστούγεννα για τον καθένα μας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Υ.Γ.1 Ευγενία,μου αρέσουν οι αναμνήσεις σου.Πανέμορφες χαρούμενες εικόνες...Και συμφωνώ πως άλλο η αργία,άλλο το πανηγύρι κι άλλο το θρησκευτικό ή το προσωπικό νόημα των Χριστουγέννων.
    Υ.Γ.2 Τις ίδιες ενοχές τις έχω και θα τις έχω κι εγώ,Ντινάκι...Από την άλλη πλευρά όμως για ό,τι κι αν κάνουμε, για ό,τι κι αν είμαστε, θα νιώθουμε πάντα ενοχές για ό,τι δεν είναι ή δεν έχουν κάποιοι άνθρωποι.Και είναι τόσο όμορφο να χαίρεσαι...Ίσως κι ο πόνος θέλει μέτρο,κατά τον Επίκουρο...Ίσως και το μοίρασμα της χαράς με το παιδάκι της Αction Aid,να πολλαπλασιάζει τη χαρά,να διαιρεί κάπως τον πόνο...Δεν ξέρω.Το μέτρο μπορεί να ισχύει για μένα,αλλά για το παιδάκι της Αction Aid το μέτρο μου είναι το παν.Αμηχανία...
    Υ.Γ.3 Μικρέ Χρηστάκη,σου εύχομαι ολόψυχα ο Άγιος-Βασίλης να σου φέρει αυτό που ποθείς!
    Υ.Γ.4 Γιατί,καλό μου,απορείς,που το ίδιο πρόσωπο-έννοια-γεγονός αλλού είναι έτσι κι αλλού γιουβέτσι(για να μην πω Θανάσης και θεωρηθεί λογοκλοπή)?Έσένα όλοι σε αποκαλούν με το ίδιο όνομα-προσφώνηση και σε βλέπουν μονοδιάστατα?Όλα είναι Θέμα οπτικής τελικά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή