Τετάρτη 9 Νοεμβρίου 2011

Συζητώντας για «τρίχες»


[Όχι ότι πηγαίνει με μεγάλη προθυμία πάντοτε και είναι από τις φανατικές του είδους! Αλλά να! Την επηρεάζουν κάτι προπαγάνδες που θέλουν να μην ξεχνάει τη «ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ» της φύση και οφείλει συν τοις άλλοις να είναι και περιποιημένη, γυναίκα που λένε με τα Όλα και με τα Ούλα της, αν θέλει να σέβεται τον εαυτό της! Καλώς! Πειράζει όμως που για άλλη μια φορά δε θα ‘ναι στο ραντεβού της συνεπής? Να βάλει το φαΐ στη φωτιά να σιγοβράζει, το πλυντήριο να σβουρίζει, τη σκούπα να ρουφάει, τα πιάτα να πλένονται, τα παιδιά να ντύνονται, τον άντρα της να τρώει και τα ψώνια σε μια λίστα κι έρχεται! Δεν αργεί...Έφτασε! Ώπα! Το ρεζερβουάρ είναι άδειο. Δυο λεπτά να γεμίσει και θα είναι εκεί. Σταματάει με αλάρμ στον ψαρά να της κρατήσει τα ψάρια τώρα που είναι πρωί και θα ‘ναι φρέσκα. Στο μανάβη να πάρει σπανάκια για πίτα, στο φούρνο ένα ψωμάκι ζεστό. Έρχεται σου λέω! Φτουουου! Δε βρίσκει πάρκιγκ!]
 «Μα τι κάνουν όλοι αυτοί τέτοια ώρα έξω?»
[...ό,τι κι εσύ!]
«Καλημέρα σας! Άργησα λιγουλάκι αλλά...»
«Δικαιολογίες! Όλο τα ίδια λέτε. Τι θα σας κάνουμε σήμερα κ. Κοκοβίκου?»
 «ΑΝΘΡΩΠΟ! Ή τουλάχιστον ανθρωποειδές! Κόψιμο, βάψιμο, φορμάρισμα, γενικά...σουλούπωμα»
«Πολύ καλά, καθίστε και ξεκινάμε. Ένα περιοδικό?»
«Ναι αμέ! Είναι η μόνη ευκαιρία στη ζωή μου να διαβάσω βλακείες»
[Και ξεκινάει η διαδικασία. Η κομμώτρια κόβει, χτενίζει, βάφει, στεγνώνει. Η κυρία Κοκοβίκου ξεφυλλίζει τα tabloids...και οι απορίες ξεπετιούνται σαν τις φυσαλίδες στο νερό που βράζει...Όλοι αυτοί σε αυτές τις στήλες είναι «επώνυμοι»? Κι αυτή τι είναι? Ανώνυμη? Γκοτζάμ Κοκοβίκου! Τι τη νοιάζουν τα πάρτι τους? Και πώς γίνεται όλοι αυτοί να είναι φίλοι και να τρέχουν από το ένα πάρτι στο άλλο? Και είναι όλες οι κυρίες καλοχτενισμένες, βαμμένες, βλαμμένες αλλά βαμμένες! Και τα καλοπροαίρετα σχόλια, τα γραμμένα με θαυμασμό προς το πρόσωπό τους για το καλοβαμμένο, το καλομακιγιαρισμένο, το φτιασιδωμένο, το καλοσουλουπωμένο... Σώμα! Το ιδανικό του αιώνα. Το σώμα που γεννάει αλλά επανέρχεται στο μέγεθος extra small εντός σαράντα ημερών για να πάρει τα εύσημα του ρεπόρτερ της στήλης. Μα δε θα ασχοληθεί κανείς με τη ΜΑΝΑ? Εξιδανικεύουν μόνο το ΜΑΝΟΥΛΙ? Μια στήλη για τη μάνα που θηλάζει? Για τη μάνα Μαίρη Παναγιωταρά? Που γεννάει, θηλάζει, σιδερώνει, δουλεύει και μαγειρεύει ταυτόχρονα? Λάθος περιοδικό διάλεξε. Μπα! Λάθος εποχή! Το θηλυκό δίνει προτεραιότητα στη «γυναίκα» που ορίζεται ως ναός ομορφιάς. Ακατοίκητος μεν, αλλά ναός! Άδειος, κενός, αλλά ναός. Τα κάστρα τα βενετσιάνικα, τα απόρθητα μας τελείωσαν.]
«Καλημέρα σας κορίτσια!»
«Καλημέρα κυρία Τούλα μας! Πρωί-πρωί σήμερα»
«Συγνώμη κορίτσια, αλλά δεν περνούσε η ώρα και δεν είχα τι να κάνω, κι είπα να έρθω λίγο νωρίτερα. Στο σπίτι μια μοναξιά»
[...Μια μοναξιά? Και το κομμωτήριο ένα λιμάνι για παρεΐστικη συντροφιά, για κουτσομπολιό, για ανθρώπινη επαφή? Κάτω από κάσκες, τυλιγμένη με αλουμινόχαρτα, σε ήχους σεσουάρ και μυρωδιές λακ ή χημικών βαφών... το κομμωτήριο θα αγκαλιάσει απαξάπασες: γυναίκες νοικοκυρές ή ανοικοκύρευτες, που τρέχουν να προλάβουν το χρόνο ή που προσπαθούν να τον σκοτώσουν, που βρίσκουν μια ευκαιρία για χαλάρωση ή που ακόμη κι αυτό το κάνουν αγχωτικά, από υποχρέωση. Το κομμωτήριο είναι υποχρέωση ή το μεγάλο δικαίωμα, γιατί είσαι «γυναίκα» και σου το υπενθυμίζει με τον καλύτερο τρόπο.  
Και οι κομμώτριες? Έχουν κι αυτές το ρόλο τους. Ο κυριότερος είναι αυτός της ψυχοθεραπεύτριας. Θα σε λούσουν κάνοντάς σου ταυτόχρονα ένα μασάζ, θα σου κεράσουν καφέ, θα είναι εκεί να ακούσουν όλα όσα θα ήθελες να πεις σε κάποιον και να σε ακούσει. Είδος υπό εξαφάνιση κι αυτοί οι ακροατές σήμερα. Μόνο ομιλητές έχουμε. Θα μιλήσεις για το φαΐ που μαγείρεψες, θα πεις για το φαγητό που έκαψες χθες, θα ανταλλάξετε μια συνταγή για πετυχημένο ρολό στη γάστρα και θα φροντίσει να σε ταξιδέψει σε βραδιές-gala μέσα από τις σελίδες περιοδικών που πουλάνε προτεραιότητες σε φιλίες των πάρτι, σε αλλεπάλληλες ερωτικές σχέσεις για το αυτό πρόσωπο, σε εικόνες της σύγχρονης γυναίκας διάφορες, άλλοτε αδιάφορες, κυρίως «αδιάφθορες», καλομακιγιαρισμένες και πλαστικώς χειρουργημένες γαρ, μα σίγουρα διαφορετικές από αυτήν που ξέρεις εσύ, η κοινή θνητή γυναικούλα που στρίμωξες το κομμωτήριο μετά βίας ανάμεσα στο μαγείρεμα και στο «πρέπει να θυμάμαι ότι είμαι ρομπότ αλλά γένους θηλυκού».]
«Θα τα χτενίσουμε?»
«Όχι! Ένα απλό στέγνωμα μόνο. Δεν προλαβαίνω!»

19 σχόλια:

  1. Καλημέρα! Τώρα τι να γράψω????
    Ξεκίνησα να διαβάζω το κείμενο και κατάλαβα τους σφυγμούς μου να ανεβαίνουν. Έτσι ακριβώς νιώθω σχεδόν κάθε μέρα και σχεδόν μ αυτή τη σειρά μόνο που δεν καταλήγω στο κομμωτήριο αλλά κάπου αλλού πάντα αργοπορημένη.
    Στη συνέχεια όταν η κα. Κοκοβίκου μπήκε στο κομμωτήριο η μυρωδιά των βαφών , του οξυζενέ και της λακ έφτασε στα ρουθούνια μου.
    Δεν είμαι fun του είδους και όταν πάω για να περιποιηθώ την κόμη μου συνήθως είμαι αγχωμένη γιατί κάτι ή κάποιος θα με περιμένει.
    Δεν είναι κακό να σαι και μάνα και θηλυκό. Δεν είναι κακό να σαι ΜΑΝΑ. Είναι κακό να σαι απλά θηλυκό!!!
    Και τι να αναλύσεις φτάσαμε σε σημείο ακόμα και τα παιδιά σε πολλές περιπτώσεις να ναι μόδα!
    Η πολύτεκνη και πετυχημένη επαγγελματίας με τα καλλίγραμμα πόδια και τα θαυμάσια μαλλιά που υπεραγαπάει την οικογένεια της και διατηρεί τη σιλουέτα της επειδή έχει καλά γονίδια τρώγοντας τα πάντα και με ελάχιστη γυμναστική...Θα θελα να μαι έτσι αλλά διατηρώ τις επιφυλάξεις μου κατά πόσο είναι αυτή!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Προτεραότητες, Ευγενία μου, απλά προτεραιότητες! Και φυσικά τι κάνει τον καθένα μας να αισθάνεται καλύτερα. Μόνο που δεν ξέρω κατά πόσο αισθάνεται από μόνος του ή του το επιβάλλει το κοινωνικό γίγννεσθαι!

    Εγώ ένα πράγμα θα ευχόμουνα: να νιώθαμε την ίδια υποχρέωση στον εαυτό μας για καλλωπισμό της ψυχής μας!
    Καλημέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Sabrina my angel,
    Δεν μπορείς να φανταστείς τι χαβαλέ κάνω όποτε (σχεδόν κάθε δύο μήνες)βρίσκομαι στον ιερό και θαυμαστό για σας τις γυναίκες χώρο του κομμωτηρίου. Μες στην τρελή χαρά όλες οι καλλονές (είναι αδιαμφισβήτητο ότι κάθε γυναίκα αν δεν θεωρεί τον εαυτό της καλλονή, τουλάχιστον πιστεύει ακράδαντα ότι έχει κρυφές χάρες), αφήνονται στα θαυματουργά χέρια της κομμώτριας που ξεκινάει τις στημένες ερωτήσεις με δήθεν ενδιαφέρον και προσπαθεί παραμυθιάζοντάς τες να τις ανεβάσει τη λίμπιντο. Κι εκείνες, το βλέπεις στο ύφος τους, νιώθουν για δυό ώρες θεές, ξεχνώντας πως μόλις γυρίσουν στο σπίτι θα αντικρύσουν το αδιάφορο βλέμμα του συζύγου που απορροφημένος από το Champions League ούτε που θα προσέξει το καινούργιο κούρεμα και χρώμα των μαλλιών. Και μετά, τι ξενέρωμα, να καταπιάνεσαι καλοχτενισμένη και με καταρρακωμένη αυτοπεποίθηση με το μαγείρεμα της φασολάδας. Φταίμε κι εμείς, τα γαιδούρια, αλλά κι εσείς my angel, έχετε αναγάγει την ομορφιά σε πρότυπο και υπέρτατο αγαθό. Ακούς γυναίκες να μιλάνε για άλλες και τα εννιά στα δέκα σχόλια είναι: "Καλά, είσαι μιά κούκλα!" ή "Πως έγινε έτσι; Δεν βρέθηκε κάποιος να της πει πως έβαλε κιλά;"
    Το κακό είναι ότι εγώ, σαν αντιπροσωπευτικό δείγμα ασκεπούς ανδρός, κάθομαι στο κομμωτήριο ελάχιστα για να απολαύσω αυτό το θέατρο. Βλέπεις, το κούρεμά μου δεν διαρκεί πάνω από τρία λεπτά. Αφού στο τέλος η κομμώτρια ντρέπεται να μου ζητήσει χρήματα. Κι όσο θυμάμαι την "τρομερά εύστοχη" ατάκα του κουρέα μου στα εφηβικά μου χρόνια: "Τι γερό και άγριο μαλλί που έχεις!!!" Πανάθεμά τον!

    Φιλιά

    James

    Υ.Γ. Η πληροφορία ότι έχω κάνει τάμα πως αν ξαναβγάλω μαλλιά θα τα χτενίζω ράστα ελέγχεται ως ανακριβής

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Χαίρομαι πάρα πολύ που παραδέχεσαι ότι είστε γαϊδούρια! (συ είπας!). Με διευκολύνεις!Το άσχημο είναι όμως να λες ότι το Έχουμε Αναγάγει (και όχι ανάγει, όπως πολύ σωστά είπες!Α ρε, πώς το μιλάς το ελληνικό...), αλλά ξεχνάς πως αν δεν το κάναμε, σεις χαλβαδιάζετε το καλοχτενισμένο ΞΕΝΟ... ήτοι μας αναγκάσατε!!!Ττώρα θα μου πεις το ΞΕΝΟ χαλβαδιάζεται όπως και να 'χει, ακόμη και αχτένιστο. Οκ! Παραδέχομαι ότι οι γυναίκες έχουνε γίνει όμως υπερβολικά και υπέρ το δέον υπερβολικότατες αλλά λίίίίί....γο αν μας δίνατε σημασία, τώρα δε θα μιλούσαμε για ΤΡΙΧΕΣ!

    ΥΓ: εγώ James σε εκτιμώ όπως είσαι (που είπε και ο Μακαριστός Χριστόδουλος!Άλλωστε, ακόμη και με δυό τρίχες, έγινες ΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΟ (μαζί μου βέβαια, αλλά έγινες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Κι όμως James & Sabrina οι γυναίκες συνήθως περισσότερη ώρα ετοιμάζονται όταν έχουν έξοδο με άλλες γυναίκες ( φίλες ή όχι ) παρά με άντρες !!!Χα! James είσαι μάλλον αυτό που λέμε " άμα σε πιάσω απ το μαλλίιιιι!!!"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Sabrina my angel

    1ον) Οσο χαλβαδιάζουμε εμείς το ξένο, άλλο τόσο το χαλβαδιάζετε κι εσείς. Το θέμα είναι πόσο η συμπεριφορά του συντρόφου σου σε ωθεί στο να κοιτάξεις ή και να προχωρήσεις περισσότερο
    2ον) Η υπερβολικότητά σας οφείλεται περισσότερο στην ικανοποίηση της φιλαρέσκειά σας μεταξύ των άλλων θηλυκών ανταγωνιστών παρά στην προσπάθειά σας να κατακτήσετε την καρδιά ενός άντρα
    3ον) Εγινες ΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΟ όχι για τις δύο τρίχες (άλλωστε δεν φαίνονταν, φορούσα καπέλο) αλλά για την γεμάτη πάθος έκφρασή μου όταν σου τραγουδούσα το "Τι 'θελα και σ'αγαπούσα" που δεν μπορούσε να αφήσει ασυγκίνητο τον φωτογράφο και
    4ον) Μην ασχολείστε άλλο με τις τρίχες μου γιατί θα με ματιάξετε

    Φιλιά

    James

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. 1ον ΣΩΣΤΟ
    2ον ΣΩΣΤΟΤΕΡΟ
    3ον ΣΩΣΤΟΤΑΤΟΝ
    4ον ΑΚΑΤΟΡΘΩΤΟΝ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Η αλήθεια είναι πως κανένας δεν μας υποχρεώνει να υποδυθούμε όλους τους ρόλους,που πιστεύουμε ότι αναγκαζόμαστε να υποδυθούμε.Κανείς δεν μας πιέζει να γίνουμε ντε και καλά ερωμένες,καριερίστες,σύζυγοι,
    μάνες,νοικοκυρές,κοκέτες,διανοούμενες,μητέρες-Τερέζες,άνθρωποι υγιείς σε όλα μας.Το αν θα εστιάσουμε στο σώμα,στο πνεύμα,στο συναίσθημα ή σε όλα αυτά μαζί(ή και σε όσα δεν αφορούν εμάς αλλά τους άλλους),νομίζω πως προ πολλού έχει περάσει καθαρά στα χέρια και στις συνειδητές μας επιλογές.Με το ζόρι τίποτα πια.Ή έστω ελάχιστα,που δεν εξαρτώνται μόνο από μας.
    Ίσως και σ'αυτήν την περίπτωση κάτι να κερδίζουμε και κάτι να χάνουμε,ό,τι κι αν επιλέξουμε.Τα πολλά ή τα λίγα.Ίσως θα πρέπει η καθεμιά μας ξεχωριστά να ψάξει και να βρει τα βαθύτερα θέλω της,όχι αυτά που -νομίζει-πως της επιβάλλονται,αλλά αυτά που ολοκληρώνουν το παζλ της ζωής της σε κάθε δεδομένη στιγμή.Οι Σειρήνες παύουν να υπάρχουν,αν δεθούμε στο κατάρτι,κι αν βουλώσουμε τα αυτάκια μας με λίγο κερί.Όχι πως είναι εύκολο,αλλά τελικά τι είναι εύκολο?Και η προσωπική συγκρότηση είναι από τα πλέον δύσκολα...
    Ναι,είναι γοητευτικοί οι πολλοί ρόλοι.Μας κάνουν να μην πλήττουμε,μας εξυψώνουμε στα μάτια μας -και στα μάτια των άλλων ενίοτε-.Όμως δεν είναι εξαντλητικό σε μία και μόνο παράσταση να αλλάζει ένας και μόνο ηθοποιός κοστούμια και ρόλους?Θέλει εξαιρετικό ταλέντο και αποθέματα υπομονής και αντοχής.Αλλωστε αυτός το επέλεξε.Γι αυτό όλες μας,θαρρώ,θα ήταν καλό να σκεφτούμε "αν μας αντέξει το σκοινί",πριν σηκώσουμε τους ώμους και πούμε"θα φανεί στο χειροκρότημα"...Σίγουρα,αν δεν δοκίμάσουμε,δεν θα μάθουμε.Όμως για κάποια πράγματα"μετά την απομάκρυνση από το ταμείο ουδέν λάθος αναγνωρίζεται".Και η ζωή είναι τόσο μικρή,για να την σπαταλάμε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ξέρεις ΑΘΗΝΑ V σκέφτομαι πως η επιλογή δεν είναι πάντα τόσο ελεύθερη όσο φαντάζει ή θέλουμε να πιστεύουμε. Για του λόγου το αληθές βλ. Δυτικός Κόσμος και όλα τα συμπαρομαρτούντα με τα αγαθά της βιομηχανικής επανάστασης και τις επίπλαστες ανάγκες που μας δημιουργεί η διαφήμιση. Αν όντως ήμασταν όσοι ισχυροζόμαστε τουλάχιστον τόσο ιδεαλιστές, αν δε ζούσαμε σε ένα πυθάρι σαν αυτό του Διογένη, τουλάχιστον δε θα πασχίζαμε για τόσα τετραγωνικά, τόσα διακοσμητικά, τόσα παπούτσια, ρούχα κλπ!!!
    Θέλω να πω πως σε μία κοινωνία όπου δε ζεις μόνος σου, προφανώς και το σύστημα ακούσια λειτουργεί ανταγωνιστικά κι εσύ βρίσκεσαι πιόνι στο σκάκι. Τώρα αν είσαι απλό στρατιωτάκι, ο Πύργος ή Βασίλισσα ποσώς ενδιαφέρει, το παιχνίδι ΤΟΥΣ μια φορά θα το παίξεις! Και μη μου πεις ότι λίγο-πολύ δεν είμαστε με κάποιον τρόπο εγκλωβισμένοι σ' αυτό το ασπρόμαυρο ταπί! Και το κακό είναι ότι δεν έχει κανένα κουτάκι γκρίζο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Νομίζω πως δεν έγινα αρκετά αντιληπτή.Φυσικά και δεν μας θεωρώ καθ'όλα ελεύθερους.Αν υπήρχε τέτοια περίπτωση,ο κόσμος μας δεν θα ήταν αυτός που είναι.Από όλα τα έμβια όντα πιστεύω πως οι άνθρωποι είναι τα πιο ανελεύθερα πλάσματα τελικά.Γιατι εκεί που παλεύουμε να χαλιναγωγήσουμε και να δαμάσουμε τα ένστικτά μας,αφηνόμαστε εν γνώσει μας να αγόμαστε και να φερόμαστε από τον όποιο άνθρωπο,ομάδα,ιδέα,ιδεολογία στοχεύει ακριβώς σε αυτή μας την ανάγκη να απαγκιστρωθούμε από ότι μας κρατάει στη γη και με τα δυο πόδια.Στο μυαλό μου γυρνάει η φράση του Καζαντζάκη."Ο Χριστός δεν ήρθε στη γη,για να μας σώσει.Ήρθε,για να μας δείξει το δρόμο(τρόπο)να σωθούμε".Κι εμείς τι κάνουμε?Οτιδήποτε,για να αποδείξουμε πως την ελευθερία,που μας χαρίστηκε ως πολύτιμη προίκα μαζί με το λόγο,τη λογική και το πνεύμα,δεν ξέρουμε τι να την κάνουμε.Φυσικά και υπάρχουν επιτήδειοι,που καρπώνονται την άγνοια,το φόβο,τον ομφάλιο λώρο,που μας δένει με την ανελευθερία μας προς ίδιον όφελος,εννοείται.Σωστά,παίζουν το παιχνίδι τους αυτοί.Αυτοί.Εμείς όμως?Σύμφωνοι,τη νέα κυβέρνηση σωτηρίας δεν την επιλέξαμε ακριβώς εμείς.Το πώς θα διαχειριστούμε τον εατό μας όμως και πώς θα στήσουμε τη ζωή μας είναι στο μεγαλύτερο βαθμό δική μας υπόθεση.Καλώς ή κακώς είμαστε οι επιλογές μας.Και δεν μιλάω για εκείνους που δεν αντιλαμβάνονται ότι ζουν ως έναν βαθμό τη ζωή που έχουν επιλέξει να ζήσουν.Μιλάω για όλους εμάς,που ξέρουμε πολύ καλά πού έχουμε χάσει τις ισορροπίες μας και δεν κάνουμε απολύτως τίποτα ,για να τις αποκαταστήσουμε.Δεν ξέρω για ποιον λόγο.Αυτό πια ας το σκεφτεί ο καθένας μας μόνος του...
    Ζητώ συγγνώμη,αν το ύφος μου έγινε κάπου και κάπως έντονο.Απλά,όσο περνούν τα χρόνια,η άποψη του Συγγραφέα περί προσωπικής ευθύνης για τα μέσα και τα έξω από μας νιώθω πως μου ταιριάζει περισσότερο.Ας δω τι κάνω εγώ λάθος και η ζωή μου δεν είναι αυτή που θα ήθελα να είναι,κι έπειτα ας ανάζητήσω τους έξω από έμένα λόγους,που με κάνουν να νιώθω πιόνι και μαριονέτα στο παιχνίδι του Κόσμου και της Ζωής.Αυτός ο Κόσμος,Κεμάλ,μπορεί να μην αλλάξει ποτέ,μα τη Ζωή μου,όσο μπορώ,θα παλεύω να την φέρω στα δικά μου μέτρα και σταθμά.Οσο και όπως μπορώ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Υ.Γ.Σε όσους από εμάς πάντως επιλέγουμε τους πολλαπλούς μας ρόλους συνειδητά αφιερώνω αυτό που λένε στο χωριό μου:"Τα μεταξωτά βρακιά θέλουν κι επιδέξιους κώλους".Ελπίζω να μη γίνομαι χυδαία,αν και θεωρώ πως όλα αυτές οι λαικές ρήσεις περισσότερη σοφία και αλήθεια κρύβουν μέσα τους παρά χυδαιότητα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Εδώ νομίζω ότι κολλάει πολύ ωραία του άλλου Ποιητή:

    Κι αν δεν μπορείς να κάμεις την ζωή σου όπως την θέλεις,
    τούτο προσπάθησε τουλάχιστον
    όσο μπορείς: μην την εξευτελίζεις
    μες στην πολλή συνάφεια του κόσμου,
    μες στες πολλές κινήσεις κι ομιλίες.

    Μην την εξευτελίζεις πιαίνοντάς την,
    γυρίζοντας συχνά κ' εκθέτοντάς την
    στων σχέσεων και των συναναστροφών
    την καθημερινή ανοησία,
    ως που vα γίνει σα μιά ξένη φορτική.

    Μια ποιητική καλημέρα σε όλους!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. BINGO!!!Άρα ο Ηρακλής κάτι παραπάνω ήξερε,όταν επέλεξε τον δρόμο της Αρετής και όχι της Κακίας...Τώρα το τι σημαίνει για τον καθένα μας Αρετή και τι Κακία,δεν είμαι σίγουρη πως είναι εντελώς ξεκάθαρο τελικά.Πολλές οι αλήθειες,μα μία η Αλήθεια.Και μέχρι να την βρούμε,αν ποτέ καταφέρουμε να την βρούμε,τουλάχιστον ας μην εγκαταλείψουμε ποτέ αυτό το επώδυνο,μα άκρως γοητευτικό κυνηγητό...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Βασικά Καλησπέρα σας,
    εγώ θα είμαι αντίθετη με τα παραπάνω σχόλια διότι το γυναικείο ον για να είναι καλυμμένο από όλες τις όψεις και απόψεις θα πρέπει πάντα να τα προλαβαίνει όλα! θέλοντας και μη τέτοια είναι η φύση μας ας μην την υποτιμάμε αλλά ας την υπερτιμάμε... Καθένας κάνει ότι καλύτερο μπορεί για τον εαυτό του! Γι'αυτό και εσείς κυρίες μου να κάνετε ότι αγαπάτε... "Να τα ζείτε στη ζωή σας όλα και από λίγο για να έχετε λίγα και καλά"
    Α! και με της υγεία σας όσες πήγατε στο κομμωτήριο και ξοδέψατε λίγο χρόνο ανάμεσα σε σεσουάρ,αλουμινόχαρτα,κοτσομπολιά και ανούσια περιοδικά... Κάνατε κάτι διαφορετικό μόνο για εσάς έστω και για λίγο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Βασικά επίσης καλησπέρα σας Ανώνυμη!Δεν ξέρω αν ευχαριστεί τις πάσες αυτός ο χρόνος κι αν είναι το μόνο "διαφορετικό μόνο για εμάς" όπως λες! Προσωπικά πραγματικά το πιστεύω ότι:
    α)υπάρχουν κυρίες που τη βαριούνται όλη αυτή τη διαδικασία...και σίγουρα δηλώνω ότι είμαι μία από αυτές ακόμη κι αν το αποτέλεσμα μου αρέσει πολύ!!Θα ήθελα όλο αυτό να γίνεται με ένα μαγικό ραβδάκι στο δευτερόλεπτο!Πειράζει? και
    β)υπάρχουν κιάλλοι τρόποι να αφιερώσεις χρόνο μόνο για τον εαυτό σου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Θα χαιρόμουν πολύ αν το θέμα ήταν μόνο χρόνου!!!
    Ένα χτένισμα έχει περίπου 15-20€. Όσο ένα βιβλίο ή μια θεατρική παράσταση!!! Τι να κάνω λοιπόν? Τι να προτιμήσωωωω!!!! Αχ αυτές οι επιλογές που μας χαρακτηρίζουν όπως λέει κι η ΑΘΗΝΑV. Μια βδομάδα κομμωτήριο μια βδομάδα θέατρο??? Και τα γαλλικά της μικρής? και η δόση για το δάνειο? και τα ωραία παπούτσια της βιτρίνας? και η τσάντα που τους πάει? και,και,και!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Μερικα απο τα μεγαλυτερα λαθη που εχω κανει στη Ζωη μου (και εχω κανει πολλα και μεγαλα) εχουν να κανουν με κακες επιλογες Κομμωτριας η Κουρεα. Με Κουρεα τωρα για να λεμε και του στραβου το δικαιο δεν μπορεις να κανεις και μεγαλο λαθος. Ο ανθρωπος ενα στυλ κουρεματος ξερει και δεν χρειαζονται φωτογραφιες για αν δεις τη δουλεια του. Κατσε στην Καρεκλα και απλα δες τον τυπο που κουρευται πριν απο εσενα και θα εχεις μια πολυ καλη εικονα για το πως θα ειναι το αποτελεσμα με το δικο σου κεφαλι. Το κακο ειναι πως πλεον ειναι ειδος προς εξαφανιση και η νεα γενεια πλεον εχει το ονομα Στιλιστ και οχι μπαρμπερης οπως τις παλιες καλες εποχες. Οπως και το επαγγελμα το Ραφτη που πλεον εγινε μοδιστρος. Δυσκολο να παρει καποιος τη θεση τους. Παρενθεση ασχετη αλλα μου ηρθε τωρα στο μυαλο ειναι ο θειος μου ο Βασιλης που οταν εμαθε πως πεθανε ο ραφτης του επαθε τετοια ταραχη που στην κηδεια ολοι νομισανε πως ηταν συγγενης του μακαριτη . Τετοια λυπη. Ολοι λεγανε κατι για την ζωη του μακαριτη και αυτος μονολογουσε “ Αρε να μην το ηξερα να ραψω 10 παντελονια να τα εχω” . Κλεινει η παρενθεση και παμε παλι στα σοβαρα.
    Συμφωνω με την Αθηνα V. Κανεις δεν μας επιβαλει να κανουμε πραγματα και η ομορφια ερχετε απο μεσα μας . Το τι βλεπουμε στον καθρεφτη ειναι η ψυχη μας, ειναι το πως αισθανομαστε. Μπορεις να πας καθε μερα στο κομμωτηριο και να εχεις το τελειο μαλλι αλλα να μην μπορεις να δεις τον εαυτο σου ομορφο και ακομα χειροτερα να μην μπορυν να σε δουν ομορφο/η οι ανθρωποι γυρω σου. Τι να το κανω αν μου γυρνας απο το κομμωτηριο στολισμενη και χτενισμενη αν δεν μπορω να δω την γθναικα μεσα στα ματια σου. Δεν λεω οτι φταις μονο εσυ. Φταιω και εγω αλλα μαλλον φταιμε και οι δυο το ιδιο. Ξεχασαμε πως ειναι να ξυπνας το πρωι και να εισαι ευτυχισμενος με τα λιγα που εχεις και να νοιωθεις ευτυχισμενος βλέποντας το αναμαλλιασμενο αλλα χαμογελαστο προσωπο διπλα σου. Κανενα κομμωτηριο δεν μπορει οσο καλο και ακριβο να ειναι να σε κανει να διχνεις πιο ομορφη απο οτι οταν χαμογελας. Κανενα σπιτι οσο μεγαλο και ακριβο αν ειναι δεν μπορει να συγκριθει με την μικρη γκαρσονιερα των 30 τμ που ηταν γεματη γελια και αναμαλλιασμενα προσωπα. Κοιταμε αλλες ειπε καποιος και δεν δινουμε σημασια σε αυτο που εχουμε. Σωστα γιατι ομως. Πιστευεις πως ειναι γιατι ειναι οτι δεν εχεις το τελειο μαλλι η σωμα? Οχι. εΕιναι γιατι δεν εισαι αυτο που ησουνα οταν σε γνωρισα. Ξεχασαμε τα βασικα σε αυτη τη ζωη και αναλωθηκαμε στο να κανουμε προκοπη. Προκοπη καναμε. Και καινουργια αυτοκινητα εχουμε και μεγαλα σπιτια και λεφτα στην τραπεζα. Μπορεις να πας στο κομμωτηριο καθε μερα τωρα και να εχεις το τελειο χτενισμα. Σου αρεσει ομως αυτο που βλεπεις στον καθρεφτη? Ειναι στα αληθεια εσυ. Το κανεις για εμενα η για εσενα η απλα χασαμε το δρομο στη διαδρομη ? Εχεις απολυτο δικαιο Αθηνα κανεις δεν σε υποχρεωνει να κανεις κατι επιλογες σου ειναι. Πολυ δυσκολες θα συμφωνησω και με εσενα Κωνσταντινα αλλα οχι ακατορθωτες. Οι παλιοι ειχαν δικαιο σε ενα πραγμα. Ο Αντρας πρεπει να ειναι Αντρας και η Γυναικα πρεπει να ειναι Γυναικα. Ειναι ο μονος τροπος για να Αγαπα , Εκτιμα και να σεβετε ο ενας τον αλλον. Ισοτητα ναι αλλα εχουμε μπερδεψει στο μυαλο μας την εννοια και ειναι σαν τα μαλλια της τρελης. Ισοτητα δεν ειναι η γυναικα να γινει αντρας και ο αντρας γυναικα. Ειναι να συνυπαρχουν αρμονικα με αγαπη και σεβασμο. Οταν συμβει αυτο και η Γυναικα θα χαιρετε να παει στο Κομμωτηριο και ο Αντρας θα εχει ενα καλο λογο να πει οταν αυτη θα γυρναει σπιτι.......

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Χαίρομαι που επιτέλους συμφωνούμε :Ρ ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή