Τετάρτη 8 Ιουνίου 2011

Εξωτερικός μονόλογος...

Υποχρεώσεις....
Τι όρος κι αυτός...δόκιμος, αδόκιμος, καταχρηστικός ή άχρηστος!
Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου και τους άλλους αυτή η λέξη, εγκλωβισμένη ή όχι σε λεκτικά συμφραζόμενα, γαρνιρισμένη ή μη με γλωσσικά περιβάλλοντα, συνοδευόμενη ή όχι από ρηματικά σύνολα, ήθελε να κατακλύσει τα λεγόμενα των ανθρώπων και να μονοπωλήσει τις συζητήσεις στις παρέες και τις καθημερινές συναθροίσεις! Στην κλασική ερώτηση «Τι κάνεις?» σπεύδουν όλοι αχαρίστως να απαντήσουν «Να, τι να κάνω? Υποχρεώσεις, τρεχάματα, δουλειές!» και ο συνομιλών ευχαρίστως αντί να «μαλώσει» συμπληρώνει «Ε ναι! Όλοι έτσι είμαστε»...  
Πολλές φορές, πολλές στιγμές μου ερχότανε να τσιρίξω και να φωνάξω ένα ξερό «ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ ΠΙΑ!»...Κι αν νομίζει κάποιος πως επρόκειτο για έναν παρορμητισμό-απόρροια του νεαρού της ηλικίας μου θα του έλεγα να μη βιαστεί  και πως θα προτιμούσα  να μου το χρεώσει στο γραφικό του χαρακτήρα μου! Καλύτερα γραφικός παρά αγχωτικός!
        Υπήρχαν πολλές υποχρεώσεις και για μένα από μικρή. Δεν ήμουνα η εξωγήινη εξαίρεση. Υποχρεώσεις ενδοσχολικές ή εξωσχολικές. Υποχρεώσεις που μου προκάλεσαν οι άλλοι αλλά και υποχρεώσεις που δημιούργησα μόνη. Εγώ για εμένα. Κάθε φορά πίστευα πως θα έρθει καλύτερη εποχή. Μετά από κείνες τις εξετάσεις, μετά από εκείνη τη χρονιά, μετά από εκείνο το βαρύ το πρόγραμμα. Περίμενα ένα καλοκαίρι για να βγει ο βαρύς παγωμένος χειμώνας, κάποια Χριστούγεννα που θα πήγαινα ένα ταξίδι, κάποιες διακοπές που θα με ξεκούραζαν από τα τρεχάματά μου, κάποιο Σαββατοκύριακο που θα κοιμόμουν παραπάνω...κάποιο χρονικό σημείο του ημερολογίου που θα με έπαιρνε μακριά από τις υποχρεώσεις....Αλλά όλα αυτά ήταν απλά τα καροτάκια και το κουράγιο να «αντέξω» την καθημερινότητα. Όλα αυτά με απάλλασσαν από τις «υποχρεώσεις» αλλά δεν καταλάβαινα πως μου  δημιουργούσανε άλλου είδους χρεώσεις!
        Βρέθηκα να χρωστάω στον εαυτό μου την απόλαυση της καθημερινότητας και της στιγμής. Να χρωστάω στους δασκάλους μου ευγνωμοσύνη που προσπάθησαν να μου διδάξουν την καβαφική Ιθάκη και όπως φάνηκε δεν τα κατάφεραν! Βρέθηκα να είμαι χρεωμένη ως το λαιμό από συναισθήματα που πήγαζαν από διαδικασίες της καθημερινότητας, όπως της δημιουργίας, της μάθησης, του αγώνα, του συναγωνισμού και των εξετάσεων ρουτίνας.  
Άργησα να καταλάβω πως σημασία δεν είχε ο αγώνας την Κυριακή αλλά η προπόνηση από τη Δευτέρα ως την Παρασκευή. Αξία δεν είχανε οι εξεταστικές το Φεβρουάριο και τον Ιούνιο αλλά τα γεμάτα αμφιθέατρα του χειμώνα. Το ζητούμενο δεν ήτανε η παράσταση στο Μέγαρο αλλά οι εντατικές πρόβες. Σημαντική δεν ήτανε ιδιαίτερα η Θεία Κοινωνία αλλά η διαδικασία της νηστείας και του εσωτερικού μονολόγου και αγώνα για εγκράτεια.
Χρωστούσα αρκετό καιρό, ώσπου μια φωνή από το υπερπέραν αντήχησε στα αφτιά μου και μου φώναξε δυνατά!: ΑΝΤΙΣΤΡΕΨΕ ΤΟ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑ! ΒΑΦΤΙΣΕ ΤΙΣ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΣΟΥ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ! Και από τότε άρχισα να κάνω προσπάθειες. Και κατάλαβα πως ο άνθρωπος αυθυποβάλλεται με τις λέξεις. Ένα όνομα να αλλάξεις αλλάζει η διάθεσή σου. Και είπα ναι, δεν αξίζει να λες είμαι υποχρεωμένη να δουλεύω, γιατί η εργασία είναι φυσική ανάγκη και συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα. Αν δεν μ’ άφηναν να δουλεύω θα το διεκδικούσα! Δεν είναι υποχρεωτική η εκπαίδευσή μου. Είναι δικαίωμά μου! Πόσες  παγκόσμιες οργανώσεις κόπτονται να διασφαλίσουν αυτό το δικαίωμα σε τριτοκοσμικές χώρες? Δεν είμαι υποχρεωμένη να τρέξω τα παιδιά μου στις δραστηριότητές τους. Αν δεν είχα παιδιά, θα λιμπιζόμουνα των αλλονών και θα έδινα τον κόσμο όλο να αποκτήσω ένα... Παραπονιέμαι συνεχώς για τις καθημερινές μου υποχρεώσεις, γιατί μου δημιουργούν ψυχοσωματικά σύνδρομα. Όταν η μοίρα με χτυπήσει  με μια κακιά ασθένεια, καταλαβαίνω πως όλα τα άλλα ήτανε ψίχουλα! Και αρχίζω να παλεύω με δυνάμεις που δεν ήξερα πως είχα!
Η αχαριστία και η γκρίνια, πακέτο με τη διαστροφή, να απαξιώνουμε αυτό που μας χαρίζει η ζωή και να επιθυμούμε αυτό που δεν έχουμε είναι αποκλειστικό χαρακτηριστικό του ανθρωπίνου είδους. Η συνειδητοποίηση της κατάστασης είναι αγώνας δρόμου.  Μην παραβγαίνεις τις υποχρεώσεις σου! Άφησέ τες να τρέχουν!  Εκείνες δε θα τερματίσουν ποτέ, για σένα όμως ο αγώνας δρόμου έχει τέλος.
Είστε εκτός συναγωνισμού, γιατί τρέχετε σε διαφορετικά γήπεδα! Δεν το κατάλαβες ακόμη?

32 σχόλια:

  1. Πολλα τα ''μετωπα'' που ανοιξες Κωνσταντινακι μου....

    1ο...Τι κάνεις σήμερα;
    - Τίποτα
    - Το ίδιο δεν έκανες και χθες;
    - Δεν τελείωσα ακόμη!

    2ο....Ωραιος ο ''δρομος'' προς τους στοχους μας ,ομως απιθανη και η στιγμη της επιτευξης τους....και εγω ειμαι ανυπομονη δεν θελω να ειναι πολυ μακρυς αυτος ο δρομος.....Νιωθω στο τελος αποκαμομενη και δεν μπορω να χαρω....

    3ο....χαχα...ναι ωραια η λυση να αλλαζουμε την ''ετικετα''....Μου θυμησες αυτο που λεω συχνα...αν τον ''μπαμπουλα''του εκφοβισμου, τον ονομαζαμε ''μαμα'' τοτε ολοι θα φοβοταν την πιο γλυκια λεξη του κοσμου.....


    Καλημερααααα περα ως περα !!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Συμφωνώ μαζί σου πεφωτισμένη και πολυγραφότατη Κωνσταντίνα.
    Αλλάζοντας τρόπο σκέψης και ονομάζοντας τις υποχρεώσεις σε δικαιώματα, αλλάζουμε αμέσως διάθεση. Δεν παύει πάντως το άγχος και τα ψυχικά προβλήματα να διογκώνονται στην εποχή μας. Έχουμε βάλει ίσως τον πήχη πολύ ψηλά και έχουμε δημιουργήσει ανάγκες που δεν μας αποφέρουν τίποτ'άλλο παρά υποχρεώσεις . Γι'αυτό λέω στον εαυτό μου πολλές φορές ότι χρειάζομαι μια μικρή παύση. Το δικαιωμά μου να ξεκουράζομαι και ν'απολαμβάνω για λίγο αυτά που κατάφερα, δεν μπορεί κανείς να μου το στερήσει!!....και ας μην είμαι τέλεια, και ας μην τα ξέρω και ας μην τα έχω όλα...Καλημερούδια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. φατσα μου...
    υποχρεωσεις....
    φορτωμενη μερα....πολλες υποχρεωσεις σημερα...να παω στο γραφειο...να παω οδοντιατρο...να ειμαι ...καλά ...να χαμογελαω οταν θελω να δακρυσω...να φροντισω το σπιτι...
    τελικά αποφασισα να μην κανω τιποτα που το νιωθω υποχρεωση....
    θα μεινω σπιτι ολη μερα στο κρεββατι να σκεφτω το δικο μου δικαιωμα στην ζωη...στον δικο μου δρομο χωρις φοβους αλλα με ονειρα,χωρις υποχρεωσεις αλλα με διαθεση,χωρις πρεπει αλλα με ... θελω!!!!
    ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗΝ ΕΠΙΛΟΓΗ ΜΟΥ ΚΑΙ ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΣΤΙΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΤΩΝ ΓΥΡΩ ΜΟΥ!!!
    ΣΕΒΑΣΜΟΣ-ΑΞΙΕΣ-ΑΝΘΡΩΠΙΑ!!!!
    ...ακομα και αν καμια φορα τα καταπατουμε υπαρχει παντα η συνειδηση!!!
    εκτος θεματος θα μου σχολιασεις?δεν πειραζει...μαλλον ποτε δεν θα ειμαι εντος!!!
    και κατι ακομα...τελικα ο γυαλος ειναι στραβος...δεν στραβα αρμενιζουμε!!!
    τον προορισμο μου τον βρήκα φάτσα μου...
    και ας μην τον φτασω ποτε....!!!
    ακολουθω τον ποιητή....

    "Σα βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη,
    να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος....
    Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας...δεν θα συναντήσεις,αν δεν τους κουβανείς μες στην ψυχή σου...."

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Όταν τα παιδιά μου ήταν μικρά κι έβαζα να φάνε "τουρλού" τα έλεγα να το βαφτίσουν "μπιφτέκι" για να τους φανεί νόστιμο. Τώρα να βαφτίσω τις υποχρεώσεις μου νόστιμες??? Εχεις δίκιο μια αρρώστια κι όλα φαίνονται τέλεια κι εμείς αχάριστοι. Μόλις óμως περάσει ο καιρός ξαναμπαίνουμε στο ίδιο πηγάδι. Δεν γνώρισα κανένα που να ναι έξω απ αυτό. Κάποιοι πιο αισιόδοξοι απολαμβάνουν έντονα και τις χαρές της ζωής. Άλλοι στρογγυλοκάθονται μέσα στο πηγάδι κι όλα είναι μαύρα κι άραχνα. Αυτοί μάλλον πήραν λάθος δρόμο. "Έλα , έλα πάρτο αλλιώς!!!"

    Υ.Γ Οι πρόβες για το Μέγαρο δεν ήταν υποχρέωση!!!
    Μια χαρά περνούσαμε!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Καλημέρα Καλημέρα σε όλους-ες σας!!!Με κάνατε να γελάσω πρωί-πρωί, αν και τα μάλα ΚΟΥΡΑΣΜΕΝΗ!!(να τααααα...Η miss Γκρίνια, 1η και καλύτερη)

    @Κική συμφωνώ για τους στόχους αλλά μας αρέσει ή όχι, η καθημερινότητα καταλαμβάνει περισσότερο στο ταψί του χρόνου...οι στόχοι είναι κάποια κομμάτια!(σαν την κοτόπιτα που τσάκισες!!!!!:Ρ:Ρ:Ρ)

    @Κατερίνα κοριτσάρα μου είσαι τόσο αισιόδοξο (μην πω το πιο αισιόδοξο που έχω γνωρίσει και φανώ υπερβολική) παιδί που δε νομίζω να θες μαθήματα για αυτό!

    @Ελενίτσα χαίρομαι που "ξαναβρήκες τον εαυτό σου"....(μπλιαχ !!!!!!!τη σιχαίνομαι αυτήν την έκφραση), ωστόσο το πώς είσαι μετράει και όχι το πώς λέγεται αυτό που είσαι..και μην ανησυχείς, όλοι εντός εκτός και επί τα αυτά είμαστε!!!

    @Ευγενία μου, ούτε εγώ ξέρω κανένα τέτοιο άτομο από αυτά που αναφέρεις αλλά στοχεύουμε στο 10 για να καταφέρουμε το 2!!!Καλύτερα να τα λέμε και να προσπαθούμε να τα υλοποιούμε όσο μπορούμε που λέει και ο Καβάφης(έχει την τιμητική του σήμερις!!)!!

    ΥΓ: μωρε και οι πρόβες εκτός Μεγάρου, καλές είναι!!!!!!(σχήμα λόγου ήτανε)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. φατσα μεγα λαθος εκανες!!!!
    δεν ειπα "τα ξαναβρηκα με τον εαυτο μου"
    ΑΛΛΑ...
    "βρηκα τον προορισμό μου"
    ετσι απλα για να μην μπερδευομαστε...
    με τον εαυτο μας δεν τα ξαναβρησκουμε γιατι ειναι εμεις με τα σωστα του και τα λαθη του....
    φιλακια!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ααααα!Καλά! Όλοι κάνουμε σφάλματα!Ε δεν είμαι και άσφαλτος!!!:Ρ

    Σημασία έχει να είσαι καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Όπως λέει κι ο Αρκά " Σαν βγείς στον πηγαιμό για την Ιθάκη...πρόσεξε μη βγείς στη ΘΡΑΚΗ "!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Κοίτα να δεις,που σε ό,τι έγραψες,απλά δεν έχω να συμπληρώσω ούτε κόμμα.Συμφωνώ και επαυξάνω.Μόνο να ευχηθώ σε όλους μας να είμαστε καλά και να συνεχίζουμε!Γιατί οι επιλογές μας είμαστε εμείς...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Πάνω σε αυτόν τον πλανήτη υπάρχουν 7 δις άνθρωποι . Κατά την αληθή έννοια των λόγων του Αριστοτέλη η κοινωνικοποίηση αποτελεί τον τρόπο , ώστε ο άνθρωπος να ζήσει ως έλλογο ον και όχι απλά να επιβιώσει . Συνεπώς , επειδή όλοι θέλουν να ζουν ως έλλογα όντα (καλά , εξαιρέσεις υπάρχουν ) , νομοτελειακά θα συμμετάσχει σε διαπροσωπικές σχέσεις διαφόρων αποχρώσεων (ερωτικών , φιλικών , επαγγελματικών )ο αριθμός των οποίων δραστικώς θα αυξάνεται .
    Για να αποκομίσει κέρδος , ο άνθρωπος από αυτές τις σχέσεις πάρα πολύ πιθανόν να χρειαστεί να δώσει κάτι και αυτός , καθώς και ο άλλος στην απέναντι πλευρά άνθρωπος είναι . Εύκολα συμπεραίνει κανείς πως η τήρηση των υποχρεώσεων και η ζωή τελούν σε σχέση αιτίας και αιτιατού .
    Άρα , αφού η ανάληψη υποχρεώσεων είναι αναπόφευκτη , δεν υπάρχει λόγος στεναχώριας . Στεναχώρια θα πρέπει να υφίσταται , όταν δεν έχει επέλθει κάτι επιθυμητό στην ζωή μας το οποίο δεν ήταν σίγουρο ότι θα έρθει . 'Ο,τι , εξ ορισμού , δεν μπορεί να αποφευχθεί και ό,τι δεν μπορεί να προσεγγισθεί δεν είναι άξια στεναχώριας . Άλλωστε δεν πρέπει να λησμονείται πως το φεγγάρι θα λάμπει το ίδιο μαγευτικά κάθε βράδυ . Αυτά χρήζουν αντιμετώπισης .
    Με τέσσερις λέξεις " συνδυασμός κυνικότητας , αισιοδοξίας , αυτοπεποίθησης " !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Sabrina my angel, το θέμα είναι ποιες υποχρεώσεις είναι πράγματι υποχρεώσεις και ποιες όχι. Ποιες μας επιβάλει το σύστημα και πρέπει να πειθαρχήσουμε σαν πολίτες μιας ευνομούμενης κοινωνίας και ποιες μας επιβάλει η μόδα (δηλ. εμείς οι ίδιοι) και πρέπει να τις υιοθετήσουμε για να είμαστε "in". Εχεις απόλυτο δίκιο όταν λες ότι ένα μεγάλο ταρακούνημα σε κάνει να αναθεωρήσεις την άποψή σου για πολλές από αυτές όμως, με μαθηματική ακρίβεια, ο πανδαμάτωρ χρόνος οδηγεί στη λήθη βαρύγδουπες δηλώσεις του στυλ: "Μετά από αυτό που πέρασα θα αλλάξω τρόπο σκέψης" ή "δεν θα αγχωθώ ποτέ ξανά". Οσες φορές κι αν το υποσχέθηκα στον εαυτό μου δεν μπόρεσα να φανώ συνεπής. Θες να το πεις συμβιβασμό; θες μοιρολατρία; υπευθυνότητα; ανωτερότητα; ή απλά δειλία να συγκρουστείς με αυτό που σου επιβάλει τις "υποχρεώσεις"; Την απάντηση την δίνεις εσύ ο ίδιος ανάλογα με το πόσο αυστηρός είσαι με τον εαυτό σου.
    Φιλιά
    James

    Υ.Γ. Η πληροφορία ότι σχολιάζω στο blog σου από "υποχρέωση" ελέγχεται ως ανακριβής. Ασχετα αν με μαλώνεις όταν δεν σχολιάζω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Είναι ένα επιχείρημα επαρκές αλλά όχι αναγκαίο!Υπάρχουν κι άλλοι λόγοι που γεννούν υποχρεώσεις. Βέβαια έτσι όπως το 'πιασες (από καταβολής) δυσκολά όλα τα άλλα επιχειρήματα να μη σχετίζονται με το δικό σου (αφού όπου άνθρωπος=έλλογο->κοινωνικό όν). Αν δε δεχτούμε όμως τον Αριστοτέλη?? :Ρ:Ρ:Ρ:Ρ:Ρ:Ρ:Ρ:Ρ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Ε όχι και να μαλώσω εγώ τον James!!μήπως με μπερδεύεις με την Κική!!!???
    Πάντως έχεις απόλυτο δίκιο για τη λήθη!Νομίζω ότι σε όλους μας έχει συμβεί. Και σε μένα φυσικά! Μήπως γιατί είναι ο μόνος τρόπος που μας κάνει να βλέπουμε μπροστά? Άλλωστε τα εμπόδια, είχα διαβάσει κάπου, είναι κάτι τεράστια πράγματα που προσπαθούν να μας απομακρύνουν από το στόχο μας!! Και επειδή ο άνθρωπος έχει στόχους (τελεολογία κλπ κλπ βλ. Χρήστος) πρέπει με κάποιομν τρόπο να τα βγάλει από τη μέση!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Όπως κατάλαβες η επίδραση της σχολής είναι πλέον έντονη . Πιο συγκεκριμένα η μέθοδος των σοφισμάτων , πέρα από το βιοποριστικό του πράγματος , είναι ένας εξαιρετικός τρόπος να εμπλουτίσεις μια κουβέντα (αν το άκουγαν αυτό οι σοφιστές και ο Σωκράτης , θα με κυνηγούσαν τώρα ). Αυτός ήταν ο στόχος του κειμένου αυτή την φορά . Δεν επεδίωξα μια " νίκη " αλλά πρόσθεσα ένα ερέθισμα για σκέψη . Είναι άλλωστε πολύ δύσκολο ένα πνευματικό σου παιδί να διαφωνήσει μαζί σου επί των σημαντικών ζητημάτων (γλείψιμο λέγεται αυτό ? ) . Δεν θα απαντήσω στο σχόλιο για τον Αριστοτέλη . Ξέρω πως συμφωνείς .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Γειά σουτ Κωνστατίνα,
    εγώ καλά είμαι και οι υποχρεώσεις μου καλά πάνε...βασικά το καλό αυτού του μηνός είναι πως θα πάρω σπίτι καλό και μεγάλο...και παράλληλα και το οικονομικό ανεβαίνει! Εσείς εύχομαι να είστε καλά, και σας περιμένω, εε, στα μέσα του άλλου μήνα πιστεύω πως θα έχω μετακομίσω στο νέο σπίτι και θα χαρώ πολύ να ρθείτε....
    Βασικά μου αρέσουν και τα κείμενά σου μου φέρνουν αρκετό προβληματισμό!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Ο Σωτηρης νομιζω ''ΕΓΡΑΨΕ''....
    Ιδιαιτερα μου αρεσε το ''Βασικά''....

    Ενας αληθινος ''ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΣ ΜΟΝΟΛΟΓΟΣ''....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Κωνσταντίνα,
    Βασικά!!!... εγώ συμφωνώ μαζί σου, επειδή για μένα δεν μου αρέσει να κάνω κάτι απο υποχρέωση, π.χ. δεν παίρνω δώρα ή αργώ πολύ να πάρω δώρω, όχι λόγο χρημάτων, αλλά αυτό γιατί θεωρώ πως το δώρο το κάνεις απο αγάπη και όχι ως υποχρέωση κάτι ανάλογο πρέπει να είναι σε όλα η ζωή μας! η δολειά μου την χαίρομαι επειδή δεν είναι κάτι που το κάνω για τα χρήματα-υποχρέωση, βασικά και πάλι στο τέλος θα με περιμένουν τα χρήματα-υποχρεώσεις, αλλά το κάνω με αίσθηση της αγάπης και της προσφοράς για τον τόπο μου τους συνανθρώπους μας και τα πιστεύω, αυτό άλλωστε μου το έμαθε η Ελλάδα. Ευτυχώς δυστυχώς το τι γίνεται στην Ελλάδα δεν παρακολουθώ (κάτι ακούω) και αυτό επειδή απο πέρσι χάλασε η τηλεόραση και την άφησα να πάει με το καλό γιατί με προκαλούσε πολύ αγανάκτηση, όταν άκουγα συνέχεια για τα οικονομικά της Ελλάδας, χώρα που μου πρόσφορε τα πάντα και σήμερα δεν μπορεί να προσφέρει καν για τα τέκνα της. Τι να πω και λαλήσω?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Εγώ βασικά Κικί "ΕΓΡΑΨΑ" αλλά για κάτι άλλο, έτσι προέκυψε και "Ένας αληθινός εξωτερικός μονόλογος"!! δεν ήξερα πως το μήνυμά μου θα δημοσιευθεί στην παρούσα σελίδα, για αυτό ήταν ο λόγος μου περιεκτικός, σύντομος και πρόχειρος, με αγάπη να ενημερώσω την φίλη μου για τα νέα μου και τίποτε άλλο. Όσο για την ασυμφωνία στις ανησυχίες, αυτό οφείλεται στο κενό διάστημα-αποόσταση που μας χωρίζει! Τις αμπελοφολοσοφίες μου τις κρατώ για μένα, αλλά το μόνο που μπορώ να πω είναι πως ο Ελληνισμός είναι μεγάλο Πνεύμα που μεγαλουργεί ανά των αιώνω και ποτέ δεν πεθαίνει, ακόμα απο αυτήν την δοκιμασία θα βγεί ο μεγάλος Νικητής..
    Σωτήρης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Έλα βρε Σωτήρη που θα λογοδοτήσεις για το πόσο αυθεντικός είσαι! Υπάρχει πιο ωραίο πράγμα από την κατάθεση "ελληνικής ψυχής" από έναν μη Έλληνα? Για να μην πω το γνωστό "Έλληνες εισίν οι μετέχοντες της ελληνικής παιδείας" του Ισοκράτη!
    Μεταξύ μας πια, καλά που έφυγες πριν την πτώση της Ελλάδας γιατί θα σε είχε γδάρει κι εσένα!!!!!!! Και μου αρέσει επίσης ο εξωτερικός σου μονόλογος που τεινει να γινει διαλογος!!:Ρ:Ρ:Ρ:Ρ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Για το Σωτηρη
    http://www.youtube.com/watch?v=_0IpCkRziDg
    Ειναι το ''τρελοβαπορο'' του Ελυτη

    Εχω ακριβως την ιδια αποψη μαζι σου για την Ελλαδα Σωτηρη !!!
    Οσο για το σχολιο μου ηταν λιγολογο και με το δικιο σου, να με παρεξηγησες...
    Μου αρεσαν πολυ αυτα που εγραψες
    [γι αυτο κι ολας αναφερθηκα σε σενα]
    και δεν κρυβανε ιχνος ειρωνιας
    [αν ετσι το αντιληφθηκες]

    Την καλημερα μου γιατι οπως λεει και η Κωνσταντινα οι υποχρεωσεις τρεχουν....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Ααααααααα!!!!!!Καλημέρα!!!!!
    Δεν μπορώ άλλο με τις παρεξηγήσεις!
    Άντε! Αρχίζει και χαλάει όλο αυτό
    που ήθελα να στήσω!!Φτάνει!
    (Κική ο Σωτήρης ΔΕΝ ΠΑΡΕΞΗΓΕΙΤΑΙ.
    Σου το εγγυώμαι!)Είναι πολύ καλός άνθρωπος!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. -Μεγειά!!! Φόντο : " Τ΄όνομα του Ρόδου". Ελπίζω να μην είναι δηλητηριασμένες οι σελίδες!!!
    -Ο γραπτός λόγος πολλές φορές έχει αυτό το πρόβλημα. Δεν καταλαβαίνεις ακριβώς το ύφος του άλλου. Γι αυτό και μ αρέσουν τα κείμενα σου.
    Καταλαβαίνω ακριβώς το συναίσθημα που βγάζουν.
    ( θυμό,αγάπη,ειρωνία κλπ). Στα σχόλια αλλάζουν τα πράγματα.
    -Αυτή η ταπετσαρία μ άρεσε περισσότερο απ΄ολες!!!
    -Παλεύω να κάνω τις υποχρεώσεις να μου φαίνοται ωραίες αλλά τζίφος!!! Πλάκα κάνω. Ομολογώ ότι αν είχα τη δυνατότητα να έχω λεφτά χωρίς να δουλεύω θα το έκανα ευχαρίστως. Την ανάγκη για δημιουργία θα την κάλυπτα με άλλα πιο ενδιαφέροντα πράγματα.(εκεί είναι το κλειδί. Να κάνουμε τη δουλειά που αγαπάμε και μας ταιριάζει. Εγω δεν το κατάφερα.)Πολύ Καλημέρα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Ούτε εμένα μου άρεσε το προηγούμενο. Είπα να το κάνω πιο ανοιξιάτικο αλλά δε μου βγήκε!Τέλος πάντων!Αντιπαρέρχομαι τις παρεξηγήσεις γιατί ΑΠΟΦΑΣΙΣΑ ότι ΜΕ ΚΟΥΡΑΖΟΥΝ!Πιστεύω πως όλοι εδώ μέσα έχουν καλές προθέσεις. Τώρα γιατί γίναν όλοι εύθικτοι και "Μη μου άπτου" δεν ξέρω...

    Όσο για τις υποχρεώσεις, στο θέμα μας επιτέλους, γιατί έχουμε ξεφύγει, ναι, είναι αναπόφευκτες. Ακόμη κι όταν ξεκινάς κάτι ως χόμπυ, εθελοντικά, κατ' επιλογή, κάποια στιγμή όλα αυτά μετατρέπονται σε υποχρεώσεις. Αφού ο άνθρωπος το έχει στο αίμα του. Βαραίνεις. Γίνεσαι νωχελικός. Δε θες να πας πουθενα!
    Γι'αυτό είπα, ας τις βαφτίσουμε δικαιώματα για να ελαφρύνουμε λιγάκι το τοπίο!Όσο μπορούμε!Αλλά είναι κρίμα οι υποχρεώσεις μας να αποτελούν τροχοπέδη στα "θέλω αλλά δεν μπορώ μας"

    ΥΓ: Αν χρειαστεί Ευγενία, ναι, θα βγάλουν και δηλητήριο οι σελίδες αυτές!Αλλά όχι σε πρόσωπα. Σε καταστάσεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Μια μικρή προσωπική εξομολόγηση..(η πρώτη μου για εδώ :$ )
    Αχχ κάπου τις ξέρω αυτές τις σκέψεις..κατι μου θυμίζουν.. (φυσικά στην απόδοση τους σε γραπτό λόγο κάπου το χάνω :p )!Λίγες ημέρες πανε μετα ΤΗΝ υποχρέωση (τις πανελλήνιες που περασαν εννοώ)!Τα πάντα έμοιαζαν Μαραθώνιος..το νήμα τελικά κόπηκε και τα αποτελέσματα αναμένονται!Όμως η λέξη κλειδί στις παραπάνω σκέψεις μου είναι το ΕΜΟΙΑΖΑΝ !Άργησα αλλα το καταλαβα εκ των υστέρων..Νομίζω δεν είμαι η μόνη αλλά γενικά συμβαίνει να μεγαλοποιούμε τις δύσκολες καταστάσεις και να τις κάνουμε θεόρατες (ίσως εγώ λίγο παραπάνω :p )!!Πάντως η καθημερινότητα όπως έχει διαμορφωθεί σήμερα καλώς ή κακώς,δίκαια ή άδικα,εκούσια ή ακούσια περιλαμβάνει πολλές υποχεώσεις <>.Η μικρή μου εμπειρία όμως μου επιτρέπει να καταλάβω ότι χρειάζεται ένας καλός προγραμματισμός με το ημερολόγιο παραμάσχαλα από την αρχή της ημέρας!!Τέλος (..στην φλυαρία μου) συμφωνώ απόλυτα με την (κα) Κωνσταντίνα..η αντιμετώπιση των υποχρεώσεων είναι πρώτα απ' όλα θέμα ψυχολογίας!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Ακριβούλα μου γλυκιά,
    ακόμη και οι πανελλήνιες (με την ευρύτερη έννοια) είναι το δικαίωμά σου στη γνώση! Βράσ' τα τα αποτελέσματα! Δεν αποκόμισες πολλά!???Δεν έμαθες να οργανώνεσαι, να προγραμματίζεις, να αγωνίζεσαι? Φυσικά και το άγχος είναι ανελέητο αλλά.....
    ΑΠΟΨΗ ΜΟΥ: αν το σχολείο το βλέπαμε εξ αρχής ως παροχέα ΓΝΩΣΕΩΝ και δίναμε τη δέουσα προσοχή από το νηπιαγωγείο, θα φτάναμε στη Γ'Λυκείου με ΕΦΟΔΙΑ που θα χρειάζονταν απλά μια επανάληψη και όχι αντιμετώπιση σαν να είναι η 1η φορά που τα βλέπουμε!Γιατί η ΥΛΗ της Γ'Λυκείου είναι ελάχιστη. Το ότι δεν διαβάζαμε τα προηγούμενα χρόνια την κάνει να φαντάζει θεόρατη και θεόρατα "υποχρεωτική"!!Όχι?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Αυτό είναι μια μεγάλη αλήθεια που την σηνειδητοπιήσα στο Λύκειο!Αρα και παλι γυρνάμε στο γνωστό και διόλου εξαιρετέο..ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΕΙΝΑΙ ΘΕΜΑ ΠΑΙΔΕΙΑΣ Η ΟΠΟΙΑ ΞΕΚΙΝΑ ΠΡΩΤΑ ΑΠ' ΟΛΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ :)))))))))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Τι λες καλή μου??? Τροχοπέδη!!! Στο πρώτο μου σχόλιο αυτό έγραψα. Ναι δεν με ξετρελαίνει η κατάσταση του τρέξε,τρέξε να προλάβεις αλλά εγω μες στο πηγάδι δεν κάθομαι να κλαίγομαι. Όσο και όταν μπορώ θα κάνω ότι γλυκαίνει την ψυχούλα μου (πάντα με σεβασμό στις ψυχούλες των άλλων)
    - Ακριβή κάτι σα να μου λέει ότι μεγαλώνοντας θα γίνεις Μονάκριβη. (με συγκίνησες γιατί μου θύμισες λόγια της κόρης μου [ και μου λείπει!!!]). Πάντα έλεγε σ αυτούς που γκρίνιαζαν για τις εξετάσεις " με οργάνωση όλα τα προλαβαίνεις".
    Και διάβαζε και σινεμά πήγαινε,πάρτυ,χορούς κλπ.
    Και τέλος πέτυχε αυτό που πάντα ήθελε. Σου εύχομαι ότι καλύτερο!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Κικί, "βασικά" δεν ξέρω αν ετυχε να γνωριστούμε! Η ζωή μας είναι ένα μεγάλο Πάσχα "=πέρασμα" για την αιώνια ζωή, δεν χωρά παρεξηγήσεις, αλλά συνάμα πρέπει να την ζήσουμε έντονα, στο οτι σου απάντησα με αυτόν τον ύφο, όχι λόγο παρεξήγησης αλλά επειδή μου άρεσε αυτό που μου έγραψεις, είναι κάτι που χρειαζόμαστε για να παρμείνουμε εξάγρυπνοι στις δοκιμασίες της ζωής. Για μένα αληθινοί φίλοι είναι αυτή που σου λένε την αλήθεια, γιατί έτσι σου δείχνουν και την αγάπη τους! "Αγάπα τον πησίον σου"....
    Σωτήρης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. Κυρία Ευγενία σας ευχαριστώ πάρα πολύ!!Ελπίζω και εγώ να πάνε όλα καλά :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή