Τετάρτη 11 Μαΐου 2011

Βιβλιολαγνεία!


Τελικά είναι αρρώστια! Πες μου εσύ πώς εξηγείται να χωράνε δίπλα-δίπλα η Δημουλά με τον Goscinny. Κι όμως! Έβαλα στην ίδια σακούλα τις περιπέτειες του Μικρού Νικόλα του αγαπημένου μου συγγραφέα και τον Φιλοπαίγμονα Μύθο της ακόμα πιο  αγαπημένης μου ποιήτριας. Και στρίμωξα σε μιαν άλλη το «Γλώσσα και μαθηματικά μοντέλα» με τους «Εραστές της γραφής»! Δείκτης του πλουραλισμού της γνώσης ή ασχετοσύνη της άγνοιάς μου?
 Όπως και να ‘χει έφυγα χαρούμενη για άλλη μια φορά που η εμαυτής μεγαλειότης είχε την τιμή να παρελάσει δίπλα σε σπουδαίες προσωπικότητες, να αντικρίσει βλέμματα ακαδημαϊκών που μόνο από την τηλεόραση τα έβλεπε ή από τη βιβλιογραφία τα γνώριζε, να χαϊδέψει τις σελίδες βιβλίων που άγγιξαν δάχτυλα που με τρόπο αξιοζήλευτο  μετατρέπουν  λευκές σελίδες σε έργα τέχνης και να ακούσει λέξεις να διαμείβονται ανάμεσα σε ανθρώπους του πνεύματος των οποίων μέχρι τώρα απλά διάβαζε τα γραπτά τους.
        Παρήγορη η πνευματική κίνηση και η κινητικότητα της πόλης. Όταν την κοινωνάς, δε λησμονάς πως εκτός από χώρα του οινοπνεύματος είμαστε και του πνεύματος. Εκτός από τη στατική διασκέδαση του καναπέ αγκαζέ με το τηλεκοντρόλ, υπάρχει και η κινητική: το σουλάτσο ανάμεσα σε πάγκους με βιβλία. Ένα άλλο παζάρι αυτή τη φορά με φθηνό επίσης ή ακριβό προϊόν. Με ελαφρύ ή βαρύ περιεχόμενο. Με καταληπτή και εύπεπτη γραφή ή με τεχνικές για απαιτητικούς αναγνώστες. Για πελάτες που αναγιγνώσκουν πια σε δεύτερο και τρίτο επίπεδο, με υπόβαθρο ιστορικό, κοινωνικό, τέλος πάντων γνωστικό.
        Η Διεθνής Έκθεση Βιβλίου είναι μια  γιορτή! Για μικρούς και μεγάλους. Κι εγώ, σαν άλλος Μάρτης, δε θα μπορούσα να λείψω απ’ τη Σαρακοστή. Πανηγύρι κανονικό! Γιορτάζει η γνώση, η γνωριμία με τους σοφούς αυτού του κόσμου. Εξαίρεται η ανάγνωση. Κηδεύεται η άγνοια. Ανασταίνεται ο Μύθος, ο Λόγος και η Ιδέα.  Σου δίνεται η ευκαιρία να αφουγκραστείς προσωπικότητες που γράψαν και που γράφουν ιστορία με το δικό τους τρόπο μέσα από τις δικές τους πορείες.
Και βλέπεις το προϊόν απλωμένο στη βιτρίνα σε μορφή illustration ή ματ, φρεσκοκομμένα φύλλα που μυρίζουν τυπογραφείο και νωπή μελάνη. Κι αναρωτιέσαι ποια παραγωγή το οδήγησε σε αυτήν την κατανάλωση. Δύσκολη η γραφή. Σχολείο για τον συγγραφέα. Ιεροτελεστία κανονική. Άνθρωποι που θυσίασαν ζωές, εφήμερες απολαύσεις και ενέσκηψαν πάνω από την επιστήμη και την τέχνη τους και δημιούργησαν γραφές. Κόποι ζωής. Τεχνικές, τεχνάσματα και τέχνες συνθέτουν συνταγές για απαιτητικά κεφάλια. Άνθρωποι κλεισμένοι μέσα σε τέσσερις τοίχους, παρέα με εξώφυλλα, βιβλία, γνήσια ή φωτοτυπημένα, με πένες, μολύβια, γομολάστιχες και υπολογιστές. Κατοικούν σε γραφεία, κοιμούνται σε καρέκλες, ταξιδεύουν σε βιβλιοθήκες και στο χρόνο με όχημα τα συγγράμματα προπατόρων και πυξίδα τις απαιτήσεις της έρευνας. Υπογραμμίζουν το ωφέλιμο, τσεκάρουν το πραγματικό, γράφουν, σβήνουν, ξαναγράφουν, ξανασβήνουν, διασταυρώνουν, επιβεβαιώνουν, διαψεύδουν, επισφραγίζουν, υπογράφουν. Κι όλα αυτά μέσα στα εργαστήρια της γνώσης. Και ενίοτε σε στιγμές απόγνωσης, όταν δεν είσαι σίγουρος αν αυτό που λες είναι πρωτοποριακό ή αν το ‘χει πει και κάποιος άλλος που όμως δεν είναι λογοκλοπή αλλά επιβεβαίωση των λεγομένων και των «πιστεύω»  σου.
        Διαβάζεις και δεν είναι ποτέ αρκετή η ύλη σου. Πάντα θα θεωρείσαι μετεξεταστέος. Κάποιος σε κάποια άλλη γωνιά του πλανήτη μπορεί πριν χρόνια ή πριν ώρες να σε πρόλαβε. Να είπε το ίδιο  με σένα ή το αντίθετο από σένα. Και να το απέδειξε. Κι εκεί που έχεις τελειώσει και νομίζεις πως τα κατάφερες, έρχεται ο επόπτης και σου λέει: «Λυπάμαι, αλλά δεν έχετε λάβει υπόψη δύο ακόμα πολύ σημαντικούς επιστήμονες στη διατριβή σας, τον Χ και τον Ψ!». Συμφορά!!! Μπάλωσέ τα τώρα. Βάλ’ τους κάπου που να φαίνονται αλλά με το μικρότερο δυνατό χρονικό και εργασιακό κόστος. «Όόόχι! Αυτό δεν είναι επιστήμη» υπαγορεύει στις τύψεις σου η συνείδηση. Φτουουου!!!!...
        Και κάπως έτσι παράγονται μερικά από τα επιστημονικά βιβλία. Τα πιο ελαφρολαϊκά έχουν άλλους κόπους, άλλες έγνοιες κατά τη γέννα τους. Και οι πάγκοι γεμίζουν. Οι βόλτες αρχίζουν. Το μάτι χορταίνει και η τσάντα βαραίνει. Από την παραγωγή στην κατανάλωση λοιπόν.  
Κι όμως, κάποιοι άνθρωποι φρόντισαν να με γεμίσουν με ερωτηματικά όλα αυτά τα χρόνια. Γιατί δε σεβόμαστε αυτά τα θεσμικά μέσα, τα λίγα εναπομείναντα σε τούτη εδώ την κοινωνία και τα καίμε πανηγυρικά? Γιατί αυτές τις πνευματικές κινήσεις δεν τις ακολουθεί η μάζα αλλά οι λίγοι? Μήπως γιατί, αν τις ακολουθούσε, δε θα ‘ταν πια μάζα? Και γιατί αυτοί οι πνευματικοί άνθρωποι δεν έχουν παρά μιαν άηχη φωνή, χωρίς decibel, και ακούγονται μόνο σε εκείνους που διαβάζουν? Ή που θέλουν ή που ξέρουν να ακούν... 
Ε? Γιατί?
       

17 σχόλια:

  1. Giati i eikona se sinduasmo me ton ixo exoun kuriarxisei isws?Kai giati me ta skoupidia mas gemizoun ton egefalo k ton xrono mas kai dn exoume pia xrono g ousiastika pragmata?gt kaneis de mas ema8e na agapame to biblio alla na to misoume.Gt ta pada einai 8ema paideias pou lete ki seis SYNEXEIA k mas fwnazete?Gi'auto!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. περιττο να επαναλαμβανω καθε φορα το λογοτεχνικο σας ταλεντο(γι'αυτο εκαψα και εγω τα πρωτολεια μου οταν σας γνωριασα,οπως και ο Πλατωνας οταν γνωρισε τον Σωκρατη)..
    οντως τα βιβλια ειναι ο μεγαλυτερος πλουτος που μπορει να εχει ενας ανθρωπος στην συντομη ζωη του...αν ολοι διαβαζαν εστω και κομικς αν οχι κατι πιο "βαρυ" δεν θα ειμασταν ετσι σημερα...!αυτο ειναι σιγουρο απλως, ισως να μην το κανουν αυτο(την αναγνωση βιβλιων) μεχρι σημερα,διοτι,καποιος δεν τους το υπεδειξε...οσο για τον συνδιασμο των βιβλιων και των συγγραφεων "ντεφι να γινει"!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Κουρτσούδια μου γλυκά, να χαρώ εγώ!Και πιο πολύ ξέρετε γιατί χαίρομαι?Γιατί μου απαντάτε σήμερα στο ιντερνετ και σημαίνει πως έχετε ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ ΝΑ ΔΙΑΒΑΖΕΤΕ!!!!! Όλοι στο πάρτυ σήμερα ΧΩΡΙΣ ΒΙΒΛΙΑ!!!!Και μην ακούσω ότι τα κάψατε, ΚΑΗΚΑΤΕ ΖΩΝΤΑΝΟΙ/ΕΣ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Είσαι μικρός και γυρνάς σπίτι πεινασμένος. Η κουρασμένη μαμά ή ο νευριασμένος μπαμπάς ή η βαριεστημένη γιαγιά σου βάζουν το νόστιμο φαγητό σ ένα πιάτο και σου το πετάνε στα μούτρα! Εσυ θυμώνεις! Απο φόβο ή απο σεβασμό δεν τα βάζεις μαζί τους. Δεν αποφασίζεις να τους αμφισβητήσεις αλλά τα βάζεις με το ζεστό φαγητό που σ εκαψε και πας να πλυθείς! Και μετά πας σ ένα φαστ φούντ και τρώς μια πλαστικουριά!!! Στην έκθεση ήταν υπέροχα. Κρίμα που δεν σε είδα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Κι εγώ που σε κατάλαβα θα με μαλώσεις????Ή μπορεί να 'χω καταλάβει χιλια δυο!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. αχ! πλάκα έχει. Τώρα κατάλαβες ή όχι? Tέλος πάντων οι νέοι τα βάζουν με τα βιβλία γιατί μάλλον δεν μαθαίνουν ν αγαπάνε τη γνώση. Τους την δίνουμε πιεστικά είτε οι γονείς, είτε οι εκπαιδευτικοί. Είτε επειδή πολλά βιβλία του σχολείου είναι κακογραμμένα (για άνοστο φαγητό δεν έγραψα,ξέχασα). Τα βλέπουν μόνο σαν μέσο για να πάρουν βαθμό ή για να περάσουν τις εξετάσεις. Και μετά απο άχτι τα καίνε. Όσο για τους ανθρώπους του πνεύματος μιλάνε οι καημένοι όπου τους καλέσουν. ΕΤ1, ΝΕΤ άντε και στο ράδιο ERA 2.
    Ποιός τους ακούει? Βέβαια κι αυτοί καμιά φορά τα λένε έτσι που μόνο καθηγητής Πανεπιστημίου τους καταλαβαίνει. Καλή συνέχεια με νόστιμα φαγητά ωραία σερβιρισμένα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ε ναι. Μία ερμηνεία είναι αυτή! Πειράζει που έκανα και άλλες? Αλλά να πω και κάτι? Γιατί μονίμως τα παιδιά δε φταίνει ποτέ? Ωραία! Να δεχτώ ότι κάποιοι δε μου μάθανε σωστά ορισμένα πράγματα όταν έπρεπε. Δλδ από κει και πέρα, μετά, αργότερα, όταν ΜΕΓΑΛΩΣΩ, εγώ δε φέρω ευθύνη για το πώς ΑΥΤΟ-ΔΙΑΠΑΙΔΑΓΩΓΟΥΜΑΙ? Γιατί δεν κάνω κάτι από μόνος μου για να γίνω καλύτερος άνθρωπος, για να βελτιωθώ?Γιατί να φταίνε μόνο οι γονείς?Μήπως από αγκάθια δε βγαίνουνε ρόδα?Μήπως από μανάδες που ξέρουν να φτιάχνουν μόνο συμβατικές ομελέτεςς κια πατάτες τηγανητές δε βγαίνουνε σπουδαίοι σεφ? Ή έχει να κάνει και αυτό με τα "παράθυρα" που κλείνουν και το τρένο το 'χεις χάσει? (όλο απορίες είμαι σήμερα)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. LIKE KOUKLA,LIKE...WRES WRES AUTO TO LEGEIN SOU ME FTIAXNEI..POLU KALO KWTSO

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. -Πώς το ΄πε ο Αυγουστίνος?? «Θεέ μου, δωσ΄μου εγκράτεια μα όχι ακόμη»....????

    ΄Ετσι είναι η ....λαγνεία [κάθε είδους...δεν χορταίνεται ΕΥΚΟΛΑ]

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Μας έσπασε τα νεύρα η Coogle δυο μέρες τώρα με το service της!Άι στον κόρακα!
    Γεια σας και πάλι (δεν ξέρω για πόσο!).
    Κική είναι η μόνη που δε βλάπει. (νομίζω)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Γειάσου Κωνσταντίνα!!!
    Χαίρομαι που λαμβάνω τα τόσο ενδιαφέρον mail σου και έχω να πω ότι και γώ παιδί της "εικόνας και του ήχου" είμαι, με κάτι αναλαμπές κατα διαστήματα που διαβάζω μονορούφι ένα βιβλίο και μετά ξεχνάω πως είναι η τυπογραφική αράδα... Μ'ένα πατέρα που όλη μέρα διαβάζει και μια στοργική μητέρα να με προτρέπει πάντα για το καλύτερο, δεν φταίει πάντα ο περίγυρος αλλά και η όρεξη του κάθενα ξεχωριστά πως θα ψυχαγωγηθεί και τί θα ελαφρύνει την καρδιά του στους χαλεπούς τούτους καιρούς!! Βέβαια συμφωνώ πώς όταν τελειώνω ένα βιβλίο ή ένα έστω ένα άρθρο σε μια εφημερίδα πάντα νιώθω καλύτερος άνθρωπος!! Πολλά φιλιά, Κατερίνα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Τελικά ναι κι εγώ συμφωνώ πως δεν έχει να κάνει μόνο με το περιβάλλον (οικογενειακό/σχολικό) αλλά και με το παιδί και τις κλίσεις του!Ε δεν έχουμε όλοι τις ίδιες ροπές!Είναι σαν να λέμε να έχουμε όλοι κλίση στη ζωγραφική.Αν πάρεις εμένα,ας πούμε, κάηκες!!!δεν το'χω ΚΑΘΟΛΟΥ...δεδομένου ότι στην οικογένεια οι μισοί είναι ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Φίλος ζωγράφος έλεγε ότι όποια κλίση και να χεις πρέπει να την αναπτύξεις με πολύ δουλειά. Αλλιώς θα παραμείνεις απλά ένας άνθρωπος που είχε κάποια κλίση. Αντίθετα ακόμα κι αν δεν έχεις κάποια ιδιαίτερη δεξιότητα, αν βρεθείς στο κατάλληλο περιβάλον και δουλέψεις μπορεί να γίνεις ο καλύτερος. πχ ένας που έχει κλίση στη ζωγραφική μπορεί να κάνει μια ευθεία γραμμή σε μια άντε δύο προσπάθειες. Ένας που δεν ζωγραφίζει καλά (βλέπε Κωνσταντίνα) πρέπει απλά να προσπαθήσει 10-20-30 φορές αλλά θα τα καταφέρει στο τέλος. Τα γονίδια υπάρχουν. Το θέμα είναι αν θα αναπτυχθούν! Και το αντίθετο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Πολύ καλά λέει ο φίλος σου Ευγενία μου αλλά για να επιμένεις να κάνεις κάτι πρέπει να έχεις το σημαντικότερο κίνητρο που είναι η ΘΕΛΗΣΗ: και η θέληση δεν ξέρω αν είναι θέμα κλίσης ή καλλιέργειας από κάποιον άλλον επάνω σου. Είναι κάτι δλδ σαν το "η κότα έκανε τ' αβγό ή τούμπαλιν"!!(???)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Kαι μετά σου λέει πως η λαγνεία είναι κακό πράγμα...Ίσως...αν σε κρατάει καρφωμένο στη γη,δεμένο στη σάρκα και στην ύλη,ναι,πιθανόν να είναι αναγκαίο το μέτρο.Ίσως...αν σου στήνει συναισθηματικές παγίδες,πιθανόν να χρειάζεται κι εκεί.Μα αν σε ταξιδεύει στον ουρανό, τότε τα συμφραζόμενα αλλάζουν.Τότε δε σε πειράζει που η γνώση είναι η ομορφότερη,η διασημότερη,η πιο ηθική και καλλιεργημένη εταίρα που γνώρισες ποτέ...Εταίρα,όχι πόρνη...Και δε σου κοστίζει, που χαρίζει τα κάλλη της απλόχερα σε όλους,δε ζηλεύεις,μα διεκδικείς όλο και περισσότερο,όλο και συχνότερα δολοφονώντας εγωισμούς και ζήλιες αυτό το πάθος που σε έχει τυφλώσει,γιατί απλά δε χωράει πουθενά και δεν ανήκει σε κανέναν...
    Μην απορείς λοιπόν.Τις εταίρες τις αναζητάς,δε σ΄αναζητάνε.Κι αν το κάνουν ποτέ,μπορείς να θεωρείς εαυτόν τυχερό και ευτυχή.Αν τις αναζητήσεις,θα κερδίσεις πολλά.Αν όχι,ποτέ δε θα το μάθεις...Zήτω η λαγνεία λοιπόν συν-διεκδικητή και συνοδοιπόρε...Μαζί σου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. ό,τι έχει β' συνθετικό το -λαγνεία δεν είναι κακό. Να το θέσω αλλιώς, ό,τι έχει α' συνθετικό το βιβλιο- είναι πάντοτε ενδιαφέρον!Κάνε το τεστ:
    http://stellasliterarybistro.com/vivliofagos.htm

    ΑπάντησηΔιαγραφή