Τετάρτη 20 Απριλίου 2011

Ημερολόγιο Αλήστου Μνήμης

 Ελλάδα, Μ.Εβδομάδα 2011

Αγαπητό μου Ημερολόγιο,
περπατάς στο χωριό και όλη η γειτονιά σε μιαν αυλή. Καλέ τι ωραία!!!  Οι νοικοκυρές να τσαλαβουτούν  με τα πόδια και τις λαστιχένιες παντόφλες μέσα στις σκάφες για την καθιερωμένη πασχαλιάτικη μπουγάδα. Κι ύστερα  χαλιά και κουβέρτες  και φλοκάτες να απλώνονται νωχελικά πάνω στα κάγκελα κάνοντας απριλιάτικη ηλιοθεραπεία χωρίς προστατευτικά αντηλιακά με αυστηρούς δείκτες προστασίας στις υπεριώδεις ακτίνες!  Γιαγιάδες να σέρνουν τα δυο φορές παιδιά τους πάνω σε καροτσάκια. Παππούδες να αναλώνονται σε αναλύσεις και αμπελοφιλοσοφίες  πολιτικές στο καφενείο της γειτονιάς βρέχοντας το λαρύγγι τους με   μεσημεριανά ουζάκια και κροταλίζοντας  στα χέρια ένα κεχριμπαρένιο κομπολόι. Γειτόνισσες να πιάνουν τις ίδιες και απαράλλαχτες κάθε χρόνο τέτοιες μέρες συζητήσεις περί βαφής αβγών (και όχι νυχιών που κάνουν οι μοντέρνες), να αναρωτιούνται ποια είναι η καλύτερη, ποια βάφει με λιγότερες συγκρουσιακές «ωαπώλειες» και πώς τα τσουρέκια φουσκώνουν χωρίς χημικά. Και άλλες να ασπρίζουν τις αυλές. Η ασβέστη σε πρώτο πλάνο. Λευκαίνει και απολυμαίνει.
Και  τα σπίτια πιο λευκά στου γλαυκού το γειτόνεμα!...
Η ατμόσφαιρα μυρίζει Πάσχα! Ελληνικό Πάσχα! Ίδιο, όπως το θυμάμαι από τότε που γεννήθηκα. Δεν έχω πάει και αλλού το Πάσχα, εδώ που τα λέμε, εκτός από το 2001! Κάθε χρόνο εδώ. Να ξεκινούμε τις διαδικασίες από την παραμονή του Λαζάρου. Να μαζεύουμε πασχαλιές και άλλα λούλουδα του κάμπου για να στολίσουμε το καλαθάκι του και να γυρίζουμε για να πούμε το «Μάθατε τι έχει γίνει κάτω εις την Παλαιστίνη...» και να μαζέψουμε... αβγά!!! (αν έμενε κανένα σώο). Και μετά κάθε μέρα στην εκκλησία. 

Μ. Δευτέρα- Μ. Τρίτη
Στο μεταξύ είχα μια συνήθεια να μην πολυπηγαίνω τη Μ. Δευτέρα και τη Μ. Τετάρτη στην εκκλησία. Λογικό! Γιατί «Το πολύ το Κύριε ελέησον...»! Καλός ο Νυμφίος και οι Παρθένες αλλά ...  Τη Μ. Τρίτη όμως πήγαινα πάντα, γιατί έπρεπε να ακούσω το τροπάριο της Κασσιανής που, όπως πολλοί, νόμιζα για χρόνια ότι ήταν η εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα γυνή.  Ο παπάς της ενορίας μας βέβαια το πήρε είδηση και κάθε Μ. Τρίτη τα τελευταία χρόνια ακούμε το ίδιο «τροπάριο» (του παπά αυτή τη φορά) για τη Κασσιανή και την περιπεσούσα γυναίκα που είναι δύο εντελώς διαφορετικά πρόσωπα! Ελήφθη!

Μ. Τετάρτη
Τη Μ. Τετάρτη κάνανε όλες οι γιαγιάδες εκείνα τα πεντανόστιμα τσουρέκια και μοσχομύριζε όλη η γειτονιά αλλά ποτέ δεν μπορούσα να τα φάω ζεστά και φρέσκα, όταν βγαίνανε από το φούρνο, γιατί ήτανε Μεγάλη Βδομάδα και νήστευα και η γιαγιά μου μου έλεγε πως θα ήτανε μεγάλη αμαρτία και πως έπρεπε να κάνω υπομονή μέχρι τη Μ. Πέμπτη που θα κοινωνούσα. Και μια χρονιά που πήγα να φάω τη Μ. Πέμπτη μετά τη μετάληψη η γιαγιά μου πάλι φρόντισε να με γεμίσει με τύψεις γιατί, όπως έλεγε, ΗΤΑΝΕ Μ.ΠΕΜΠΤΗ και δεν είχε σημασία που είχα κοινωνήσει, γιατί είχα πια μεγαλώσει και έπρεπε, όπως οι μεγάλοι, να «κρατήσω» όλη την Εβδομάδα των Παθών. Α  μα τι Παθών! Και από εκείνη τη Μ. Πέμπτη που η γιαγιά μου με μάλωσε, εγώ νιώθω ότι «μεγάλωσα», γιατί κρατούσα την ίδια νηστεία με τους μεγάλους ΑΣΧΕΤΑ με το αν είχα κοινωνήσει. Και μετά όμως τι να το κάνεις το τσουρέκι, αφού δεν κρατιέται μέσα στο σελοφάν ούτε ζεστό ούτε φρέσκο, ούτε σου σπάει τη μύτη, όπως τη Μ. Τετάρτη που βγαίνει από το φούρνο?
Άι στο καλό! Οι μεγάλοι λέγανε πως αν το σκέφτεσαι τόσο τότε μην την κάνεις τη νηστεία, γιατί είναι σαν να την κάνεις με το ζόρι. Και η δικιά μου απορία και το ζόρι ήτανε πάντα γιατί να μην τα κάνουνε τα τσουρέκια το Μ. Σάββατο λίγο πριν την Ανάσταση για να τα τρώμε φρέσκα! Τέλος πάντων! Άλλο παιδικό τραύμα και τούτο.

Μ. Πέμπτη
Τη Μ. Πέμπτη είχαμε την πρωινή εκκλησία για να κοινωνήσουμε. Καλό μαρτύριο και τούτο: να περιμένεις ένα δίωρο στην ουρά να  μεταλάβεις!!!...και στην τελική να πάρεις τι? Κι άλλη απορία που είχα μικρή: «Για μία κουταλίτσα κρασάκι και ψωμάκι να κάνω τόση υπομονή!» Ο μπαμπάς μου, με καθόλα παιδαγωγικές μεθόδους, μόνο που δε μου άστραψε καμιά ανάποδη, όταν του είπα τις σκέψεις μου περί του θέματος. Δε μου εξήγησε «γιατί», αλλά από τον τρόπο που με κοίταξε (α), που ύψωσε τη φωνή του (β) και που σηκώθηκε από την καρέκλα (γ) κατάλαβα (έξυπνη γαρ!) πως πρόκειται μάλλον για κάτι πολύ σημαντικό και κάτι τρέχει με αυτό το κρασοψωμάκι της μικρής κουταλίτσας που δεν επιδέχεται αντιρρήσεις και αρνησικυρίες ή επαναστάσεις, οπότε δεν ξαναμίλησα ποτέ ξανά έκτοτε, ούτε έθιξα το θέμα της υπομονής στην ουρά επί τόσες ώρες για να κοινωνήσουν τόσοι άνθρωποι, γιατί άλλωστε, παιδαγωγικά αν το δεις,  μου χρειάστηκε η υπομονή αυτή στην μέχρι τώρα ζωή μου ως πολίτη στις –πού αλλού?- δημόσιες υπηρεσίες (και όχι μόνο)!!
Τα Ευαγγέλια πάλι της Μ. Πέμπτης ήτανε από τα αγαπημένα μου. Εκείνα τα κεριά που ανάβει ο παπάς ένα-ένα κάθε φορά που λέει κι από ένα ευαγγέλιο τα θεωρούσα  πολύ ενθαρρυντικό πράγμα γιατί ήξερες «πού παν τα τέσσερα» με τη λειτουργία και πότε τελειώνει. Αν και, μεταξύ μας, η λειτουργία της Μ. Πέμπτης το βράδυ μου άρεζε ίσως περισσότερο από όλες και δε βιαζόμουνα ούτε βαριόμουνα, γιατί μου θύμιζε την ταινία ο Ιησούς από τη Ναζαρέτ σε πιο αληθοφανή εκδοχή! Δια ζώσης...

Μ.Παρασκευή
Πονεμένη ιστορία (ή Ο Χριστός ξανασταυρώνεται!). Καταρχήν τέτοια μέρα με θυμάμαι μια ζωή στους δρόμους. Πρωί-πρωί η αποκαθήλωση. Από μικρό εν τω μεταξύ η μάνα μου μου είχε κάνει πλύση εγκεφάλου με αυτήν την ετυμολογία. Τι σημαίνει η «αποκαθήλωση» και τι σημαίνει η «αποκαθήλωση»? Ε το ‘μαθα πια: ΑΠΟ-ΚΑΤΑ-ΗΛΟΣ. Ήλος = καρφί, λέξη με δασεία γι’ αυτό και το Τ τρέπεται σε Θ και τέτοια. Δηλαδή το «ξεκάρφωμα»! Αργότερα βέβαια εγώ την ξεπέρασα τη μαμά μου, γιατί κάθε φορά στην εκκλησία, όπου δεν πάω ποτέ χωρίς το γνωστό βιβλιαράκι, άρχισα να κάνω σύνταξη στα τροπάρια (υποκείμενο, ρήμα, αντικείμενο και τέτοια), να ψάχνω συντακτικές αποκλίσεις από την κλασική ελληνική, τυπογραφικά λάθη, στοιχεία εξέλιξης της αρχαίας ελληνικής προς την ελληνιστική περίοδο, αλλά ενίοτε έκανα και χρονικές αντικαταστάσεις στα ρήματα, ανώμαλα και μη. Δηλαδή η κατάσταση χειροτέρευσε!
Άμα δε τη λήξει της πρωινής λειτουργίας έπαιρνα τους δρόμους για τα μνήματα. Να ανάβω κεριά και καντηλάκια. Και μετά σβάρνα όλες τις γιαγιάδες του χωριού να κάνω τον ντιλιβερά και να μοιράζω όχι πίτσες αλλά καφέδες, κουλούρια και χυμούς «για να σχωρεθούν τα ποθαμένα τους-μας-του κόσμου ολάκερου»! Εμένα που με βλέπεις, αγαπημένο μου ημερολόγιο, ξέρεις τι καφέδες έχω μοιράσει? Υποβολέας? Ε ποιος άλλος? Η μάνα μου! Ο Άι Βασίλης σε έκδοση πασχαλινή. Μόνο που αντί για έλκηθρο σέρνει εμένα. Και για να μη  νομίζεις ότι είμαι και καμιά άσχετη από χορωδίες και τέτοια, όλη την υπόλοιπη μέρα στόλιζα και τον επιτάφιο και έψελνα. Όχι ακαπέλα, ούτε μόνη μου, γιατί λεφτά για την αποζημίωση των βιτρό της εκκλησίας δεν είχα! Αλλά με άλλα κορίτσια. Και φορούσα πάντα σκούρα ρούχα. Γιατί η μαμά μου είχε πάντα ένα θέμα με αυτές και αυτούς που φοράνε ανοιχτόχρωμα ρούχα τη μεγάλη εβδομάδα. Όχι γιατί είναι κουτσομπόλα, σου το διαβεβαιώνω, αλλά γιατί απλά έχει δίκιο. Κι εγώ από τότε είμαι πολύ προσεκτική και προσέχω να μη βάλω κόκκινα και παρδαλά ρούχα μεγαλοβδομαδιάτικα. Πάντως κάθε Μ. Παρασκευή εγώ με θυμάμαι να πονάνε τα πόδια μου και να είμαι πολύ κουρασμένη από τις διανομές και τα συναφή! (Σημειωτέον ότι εν έτει 2011 δεν έχει αλλάξει η κατάσταση. Απλά κάποιες γιαγιάδες μας αφήσανε χρόνους...)

Μ. Σάββατο.
Της τελευταίας στιγμής τα ψώνια και κείνη η μαγειρίτσα που δεν έτρωγα ποτέ. Γιατί έβλεπα πώς γυρίζανε τα έντερα πριν τη φτιάξουν και γύριζαν και τα δικά μου τ’ άντερα. Το Σάββατο βράδυ στην Ανάσταση δεν θέλω ούτε αυτό να το θυμάμαι. Είναι η ντροπή του χριστιανισμού. Παραπέντε με και πέντε ο εκκλησιασμός! Ούτε τρισάγιο δεν κρατάει τόσο λίγο. Κι αν εσύ κάνεις την επανάστασή σου να καθίσεις μοιάζεις με το μαύρο πρόβατο της οικογενείας. Ανασταίνουν το Χριστό και μετά πηγαίνουν όλοι στο σπίτι, ενώ εσύ κάθεσαι στην εκκλησία και έχεις το νου σου στην οικογενειακή ομήγυρη που χαζογελάει απόντος σου! Τραγικό! Είναι σαν να δεν έχεις κάνει Ανάσταση! 

Κυριακή του Πάσχα
βλ. προηγούμενο κείμενο [«Οικογενειακοί (επί)δεσμοί»]. Λίγο πρωθύστερο το σχήμα αλλά έχει και τούτα η λογοτεχνία
Καλή Ανάσταση

26 σχόλια:

  1. kalhmera.
    mia akomh tetarth an kai ligo nwritera ayth th fora,prin akomh piw to sinithismeno m prwino tsai eipa na dw ti grapsate gt eixate yposxethei kati romadiko(logw hmerwn)kai pragmati thelw na ypogramisw ton romadismo pou sas diakrinei.mou ftiaksate th mera kai to ypoloipo ths ebdomadas m,kathoti periergws mou bhke!opws kai na xae gia allh mia fora eyxaristw sas!!!
    kalimera kai pali.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλημέρα Ελένη μου!Πρωινή-Πρωινή...Καλό κουράγιο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Εμένα πάλι από όλο αυτό κρατάω ότι ήθελες να φας τσουρέκι!!!!Χαχα!
    Καλό Πάσχα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ένα κείμενο γεμάτο εικόνες. Οι γυναίκες που κρατάνε με τα χέρια τις ποδιές τους για να μην βραχούν καθώς πλένουν με τα πόδια τους στις σκάφες! Τα μαυρισμένα και σκαμένα απ τον ήλιο πρόσωπά τους που χαμογελάνε μιας κι άνοιξη τους έφτιαξε την διάθεση. Οι πορτοκαλί κι άσπρες φλοκάτες απλωμένες στα κάγκελα. Οι ανθισμένες πασχαλιές, κορίτσια στον επιτάφιο σεμνά και μαυροφορεμένα που το χαρούμενο και λίγο πονηρό βλεματάκι τους, προδίδει την ξενοιασιά της ηλικίας τους, κι ο παπάς που κοινωνεί το παιδάκι που σχεδόν πάντα έχει ένα βλέμα απορίας! Ένα σωρό πίνακες στη σειρά! Καλή Ανάσταση φιλενάδα! Καλή Ανάσταση σ όλους!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. @Apostole μάλλον στα νεοελληνικά δεν είχες μεγάλο βαθμό. Κρατούσες πάντα λάθος λεπτομέρειες για resume
    @ Eygenia Μου αρέσει που σε γέμισα εικόνες με τις παιδικές μου απορίες! Καλή Ανάσταση...να προσέχεις τις στάμνες εκεί που θα πάς

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Καλή Ανάσταση όλους,
    να σε φωτίζει ο Θεός με έμπνευση και να γεμίζεις Κων/να μου όλους εμάς με τέτοιες νοσταλγικές εικόνες...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Καλή Ανάσταση, Keep writting my dear! (νοερά ήρθα στο χωριό σου)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Καλό Πάσχα κι από μένα Κων/να μου,
    εγώ πάλι νοερά ήρθα στα παιδικά σου χρόνια!Νομίζω ότι η ψυχή σου έμεινε ακόμα εκεί!
    Αντώνης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Καλημερααααα !!!
    Εισαι ΤΥΧΕΡΗ
    που δεν ηρθανε ΛΗΣΤΕΣ
    να σου κλεψουν και να σου στερησουν ολες αυτες τις αναμνησεις...
    Ειμαστε ΤΥΧΕΡΟΙ
    που ΑΛΗΣΤΕΥΤΟΙ θυσαυροι
    ταχτοποιηθηκαν ''λογοτεχνικα''και στο δικο μας κεφαλακι...
    Τι χαρα που για ΠΟΛΛΟΥΣ, ακομη,
    δεν παραμονευει στη ζωη τους η ΛΗΣΜΟΝΙΑ...!!!!
    ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ για ολους μας !!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Καλή Ανάσταση και Καλό Πάσχα,

    Φιλιά!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Ευχές σε όλους!Κικήήήήήήήήήήή........!!!!!!!!!!!!!!!!!
    στο σπίτι του κρεμασμένου δε μιλάνε για σκοινι!!!!!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΣΕ ΣΕΝΑ ΝΤΙΝΑ! ΕΛΠΙΖΩ ΜΕ ΛΙΓΟΤΕΡΕΣ ΕΝΟΧΕΣ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙΣ ΤΙΣ ΑΓΙΕΣ ΑΥΤΕΣ ΜΕΡΕΣ!

    ΤΟ ΗΛΕΡΟΛΟΓΙΟ ΣΟΥ, ΜΟΥ ΕΦΕΡΕ ΠΙΣΩ ΣΕ ΔΙΚΕΣ ΜΟΥ ΣΚΕΨΕΙΣ. ΚΙ ΑΝ ΕΣΥ ΣΥΝΕΧΙΣΕΙΣ ΝΑ ΠΕΡΝΑΣ ΟΛΗ ΑΥΤΗ ΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΜΕ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΤΡΟΠΟ, ΟΠΩΣ ΜΙΚΡΗ, ΣΕ ΜΕΝΑ ΔΕ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΤΟ ΙΔΙΟ.ΕΧΕΙ ΑΛΛΑΞΕΙ ΑΡΚΕΤΑ Ο ΤΡΟΠΟΣ ΠΟΥ ΒΙΩΝΩ ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΑΥΤΕΣ ΚΑΙ ΑΛΛΑΖΕΙ ΣΥΝΕΧΩΣ! ΜΟΝΟ ΤΗ ΝΗΣΤΕΙΑ ΤΗΣ ΣΑΡΑΚΟΣΤΗΣ ΚΡΑΤΑΩ ΕΝΘΥΜΟΥΜΕΝΗ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΠΑΠΑ- ΘΑΝΑΣΗ, ΤΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ ΜΑΣ ΣΤΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟ.

    ΝΑ ΣΟΥ ΕΞΙΣΤΟΡΗΣΩ, ΛΟΙΠΟΝ, ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΕΣ ΔΙΚΕΣ ΜΟΥ ΣΥΝΗΘΕΙΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΛΙΑ!

    ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΒΑΪΩΝ: ΣΤΟΛΙΖΑΜΕ ΤΟ ΨΑΘΙΝΟ ΚΑΛΑΘΑΚΙ ΜΑΣ ΜΕ ΤΑ ΒΑΓΙΑ ΠΟΥ ΠΑΙΡΝΑΜΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ ΓΥΡΝΟΥΣΑΜΕ ΟΛΟ ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΓΙΑ ΝΑ ΠΟΥΜΕ ΤΑ ΚΑΛΑΝΤΑ ΚΙ ΟΙ ΝΟΙΚΟΚΥΡΕΣ ΝΑ ΜΑΣ ΔΩΣΟΥΝ ΑΥΓΑ!
    ΒΑΓΙΑ ΒΑΓΙΑ ΤΩ ΒΑΓΙΩ
    ΤΡΩΜΕ ΨΑΡΙ ΚΑΙ ΚΟΛΙΟ
    ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΚΥΡΙΑΚΗ
    ΤΡΩΜΕ ΚΟΚΚΙΝΟ ΑΥΓΟ Ή ΤΡΩΜΕ ΤΟ ΠΑΧΥ ΑΡΝΙ (ΑΝΑΛΟΓΑ ΜΕ ΤΗ ΧΡΟΝΙΑ)

    ΠΟΥΛΟΥΣΑΜΕ ΤΑ ΑΥΓΑ (ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ ΠΟΣΑ ΜΑΖΕΨΑΜΕ) ΚΑΙ ΠΑΙΡΝΑΜΕ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΜΑΣ ΠΑΓΩΤΟ, ΕΥΤΥΧΩΣ Η ΝΗΣΤΕΙΑ ΞΕΚΙΝΟΥΣΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ ΓΙΑ ΜΑΣ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ!!!

    ΑΛΛΗ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΜΕΡΑ ΠΟΥ ΘΥΜΑΜΑΙ ΗΤΑΝ Η ΜΕΓΑΛΗ ΠΕΜΠΤΗ ΠΟΥ Ή ΠΗΓΑΙΝΑΜΕ ΝΑ ΑΓΟΡΑΣΟΥΜΕ ΚΑΤΙ ΚΑΙΝΟΥΡΙΟ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΣΧΑ (ΠΑΠΠΟΥΤΣΙΑ, ΦΟΥΣΤΑΝΙ) Ή ΑΝ ΤΟ ΕΙΧΑΜΕ ΑΓΟΡΑΣΕΙ ΤΟ ΦΟΡΟΥΣΑΜΕ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΜΕ ΝΑ ΜΕΤΑΛΑΒΟΥΜΕ! ΕΓΩ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΕΙΧΑ ΑΠΟΣΤΟΛΗ, ΝΑ ΠΑΩ ΤΗ ΓΙΑΓΙΑ ΜΟΥ ΤΗΝ ΠΑΡΘΕΝΑ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΤΗ ΒΟΗΘΗΣΩ ΝΑ ΜΕΤΑΛΑΒΕΙ. ΛΟΓΩ ΓΗΡΑΤΟΣ ΔΥΣΚΟΛΕΥΟΤΑΝ ΠΟΛΥ ΣΤΗ ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΗ ΚΙ ΕΠΡΕΠΕ ΚΑΠΟΙΟΣ ΝΑ ΤΗΝ ΚΡΑΤΑΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΟΡΕΣΕΙ ΝΑ ΠΑΕΙ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΕΤΑΛΑΒΕΙ. ΔΕΝ ΗΘΕΛΕ ΚΑΝΕΝΑΝ ΑΛΛΟ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΕΜΕΝΑ (ΕΙΧΑ ΚΑΙ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ ΒΛΕΠΕΙΣ) ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΜΕ ΑΠΟΖΗΜΙΩΝΕ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟ ΠΑΡΑΠΑΝΩ!!

    ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΟ ΒΑΨΙΜΟ ΤΩΝ ΑΥΓΩΝ, ΤΙ ΝΑ ΠΡΩΤΟΘΥΜΗΘΩ! ΤΟ ΑΝΑΛΑΜΒΑΝΑ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΕΓΩ, ΜΙΑ ΚΙ ΟΙ ΔΟΥΛΕΙΕΣ ΜΕ ΤΑ ΦΥΤΩΡΙΑ ΤΟΥ ΚΑΠΝΟΥ ΕΙΧΑΝ ΗΔΗ ΑΡΧΙΣΕΙ ΚΑΙ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ Η ΜΑΜΑ ΜΟΥ ΕΙΧΕ ΔΟΥΛΕΙΑ. ΘΥΜΑΜΑΙ ΜΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΥ ΕΒΑΨΑ ΤΑ ΑΥΓΑ ΚΙ ΕΙΧΑΝ ΤΟΣΟ ΩΡΑΙΟ ΧΡΩΜΑ ΠΟΥ ΤΟ ΘΑΥΜΑΖΕ Η ΓΕΙΤΟΝΙΑ, ΑΛΛΑ ΔΥΣΤΥΧΩΣ Ο ΘΑΥΜΑΣΜΟΣ ΚΡΑΤΗΣΕ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ, ΓΙΑΤΙ ΤΟΤΕ ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΑΜΕ ΠΩΣ ΤΑ ΑΥΓΑ ΗΤΑΝ...ΜΕΛΑΤΑ!!

    ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ: ΞΥΠΝΟΥΣΑ ΠΡΩΙ ΠΡΩΙ ΚΑΙ ΓΥΡΝΟΥΣΑ ΜΑΖΙ ΜΕ ΑΛΛΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΖΕΨΟΥΜΕ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΠΙΤΑΦΙΟ. ΟΙ ΝΟΙΚΟΚΥΡΕΣ ΜΑΣ ΕΔΙΝΑΝ Ο,ΤΙ ΕΙΧΑΝ! ΤΙΣ ΧΡΟΝΙΕΣ ΠΟΥ ΤΟ ΠΑΣΧΑ ΗΤΑΝ ΝΩΡΙΣ ΘΥΜΑΜΑΙ ΠΩΣ ΥΠΗΡΧΕ ΜΕΓΑΛΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΓΙΑ ΝΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΟΥΜΕ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΤΑ ΠΑΜΕ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΟΠΟΥ ΠΕΡΙΜΕΝΑΝ ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΣΤΟΛΙΣΟΥΝ ΤΟΝ ΕΠΙΤΑΦΙΟ, ΜΕ ΜΕΡΑΚΙ ΚΑΙ ΦΑΝΤΑΣΙΑ. ΚΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΓΙΝΟΤΑΝ ΠΟΛΥ ΝΩΡΙΣ ΤΟ ΠΡΩΙ ΓΙΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΤΟΙΜΟΣ Ο ΕΠΙΤΑΦΙΟΣ ΤΗΝ ΩΡΑ ΤΗΣ ΑΠΟΚΑΘΗΛΩΣΗΣ! ΣΗΜΕΡΑ ΤΟ ΣΤΟΛΙΣΜΟ ΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΙ ΤΟ ΑΝΘΟΠΩΛΕΙΟ ΚΑΙ ΜΠΟΡΕΙ Ο ΕΠΙΤΑΦΙΟΣ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΕΡΙΤΕΧΝΑ ΣΤΟΛΙΣΜΕΝΟΣ, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΑΠΟΠΝΕΕΙ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΓΩΝΙΑ ΠΟΥ ΖΟΥΣΑ ΤΟΤΕ ΓΙΑ ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ.

    ΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ, ΩΣ ΣΥΝΗΘΩΣ ΔΕ ΤΡΩΓΑΜΕ ΟΥΤΕ ΛΑΔΙ, ΑΛΛΑ ΕΙΧΑΜΕ ΤΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΤΙΣ ΤΣΟΥΚΝΙΔΕΣ ΚΑΙ ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΜΕΤΑ ΤΗ ΓΥΡΑ ΤΟΥ ΕΠΙΤΑΦΙΟΥ ΤΟ ΝΕΡΟΒΡΑΣΤΟ ΝΗΣΤΗΣΙΜΟ ΤΡΑΓΑΝΑ! ΠΙΟ ΝΟΣΤΙΜΑ ΦΑΓΗΤΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ. ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΤΟ ΓΡΑΦΩ, ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΠΩΣ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΑΘΩ ΝΑ ΜΑΓΕΙΡΕΥΩ ΤΙΣ ΤΣΟΥΚΝΙΔΕΣ. ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΘΑ ΕΡΘΕΙ Η ΜΑΜΑ ΜΟΥ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΘΑ ΤΗ ΒΑΛΩ ΝΑ ΜΟΥ ΔΕΙΞΕΙ.

    ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ!! ΟΥΤΕ ΑΡΝΙ ΨΗΣΑΜΕ ΠΟΤΕ, ΟΥΤΕ ΘΥΜΑΜΑΙ ΤΙ ΤΡΩΓΑΜΕ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΑ ΚΟΥΛΟΥΡΑΚΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΤΣΟΥΡΕΚΙΑ ΤΗΣ ΜΑΜΑΣ ΠΟΥ ΤΑ ΕΙΧΕ ΨΗΣΕΙ ΣΤΟ ΦΟΥΡΝΟ ΤΗΣ ΑΥΛΗΣ ΚΙ ΕΙΧΕ ΜΟΣΚΟΒΟΛΗΣΕΙ Η ΓΕΙΤΟΝΙΑ!

    ΑΡΚΕΤΑ ΟΜΩΣ ΜΕ ΤΙΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ!! ΑΛΛΟΤΕ ΘΑ ΣΟΥ ΓΡΑΨΩ ΚΙ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΣΧΑ ΣΤΗΝ ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΕΘΙΜΑ ΤΟΥΣ!

    ΦΙΛΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΠΟΛΛΕΣ ΕΥΧΕΣ ΓΙΑ ΕΝΑ ΕΙΡΗΝΙΚΟ, ΞΕΚΟΥΡΑΣΤΟ ΚΑΙ ΧΑΡΟΥΜΕΝΟ ΠΑΣΧΑ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Εμένα μΕ αρέσει που σε ενέπνευσα να ανασκαλέψεις τη μνήμη σου και να μας γράψεις τις αναμνήσεις σου...ορίστε και οι λοιποί!!!Φιλιά Παρθένα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Καλημερα και απο εμενα. Εχω μπει για τα καλα σε εορταστικους ρυθμους εδω και μερες. Ενας απο τους λογους που στο προηγουμενο κειμενο δεν αφησα μεγαλο σχολιο. ¨Δεν περπαταμε τρεχουμε τωρα¨ .Εφετος εβαλα υψηλους στοχους για το Πασχα. Αποφασισα να σουβλισω τον πατροπαραδοτο Οβελια οτι καιρο και αν κανει και μαλλον θα βρεχει , και για να το κανω ακομα πιο ενδιαφερον αποφασισα να βρω τα υλικα για να κανω και Κοκορετσι!!!Το ημερολογιο λοιπον ενος Μεταναστη που προσπαθει να γευτει τον ¨Πικρο Οβελια της ξενιτιας¨παει ως εξης: ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ πριν την μεγαλη εβδομαδα: Συνελευση και καταρτηση επιχειρισης με κωδικο ονομα “Chuck No 2” συνεχεια του “Chuck No 1” που ηταν ο Οβελιας που εψησα το καλοκαιρι που μας περασε για τα γενεθλια της Τζουλης. Στο θεμα μας και παλι λοιπον. Καταρτηση λιστας καλεσμενων αν και ειπα σε ολη την γειτονια πως ειναι ευπροσδεκτοι να ερθουν για ενα μεζε και ενα ποτηρι κρασι. Λιστα με τα ψωνια που χρειαζονται και χωροθετηση τραπεζοκαθισματων. ΣΑΒΒΑΤΟ : Καθαρισμα πισω αυλης. Καθαρισμα Μπροστινης αυλης. Και μιας και ειχε καλο καιρο εριξα και ενα πλυσιμο στα αυτοκινητα μιας και ειναι χρονιαρες μερες. ΚΥΡΙΑΚΗ: Εφημερια στο νοσοκομειο οποτε δεν εκανα τιποτα . ΜΕΓΑΛΗ ΔΕΥΤΕΡΑ: Κατεβηκα Τοροντο μετα τη δουλεια να παρω την Σουβλα και την ψησταρια απο ενα φιλο μου (Ελληνα) . Στο δρομο της επιστροφης και μιας και ειχα το τρειλερ περασα και απο την αντιπροσωπια της SUZUKI για να παραλαβω της καινουργια μου μηχανη που ειχε ερθει και με περιμενε. Ενα SUZUKI BANDIT 1250 TOURING EDITION. Ασχετο ξερω αλλα καταλαβαινετε θελει η Π......να να κρυφτει και η χαρα δεν την αφηνει :) :) Στο δρομο βεβαια της επιστροφης ενιωσα τι εστι εβδομαδα των παθων. Μια διαδρομη 1 ωρας εγινε ενας γολγοθας 4 ωρων . Κολλημενος στην κινηση. Το αστειο βεβαια ηταν πως οι περισσοτεροι που περναγαν διπλα μου κοιτουσαν με απορια τι μπορει να ειναι αυτο το μισο ολιγον σκουριασμενο βαρελι με τεσσερα ποδια διπλα απο μια ολοκαινουργια αστραφτερη μηχανη που μαλλον κανεις δεν προσεξε :) .
    ΜΕΓΑΛΗ ΤΡΙΤΗ: Μετα απο ερευνα βρηκα το μερος που θα αγορασω τον Chuck No 2 και τα υλικα για το κοκορετσι. Το τελευταιο μου πηρε αρκετο ψαξιμο αλλα ας ειναι καλα το ιντερνετ . Τελικα το βρηκα σε ενα Ελληνικο κρεοπωλειο Στην Danforth (Eλληνικη συνοικια στο Τοροντο) . Το υπολοιπο του απογευματος το περασα τραβοντας καλωδια και δοκιμαζοντας την ψησταρια να δω αν δουλευει.
    ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΤΑΡΤΗ: Σημερα δηλαδη. Μετα την δουλεια Η λιστα προβλεπει. Αγορα αλκοολουχων και ανθρακουχων ποτων. Πλωμαρι ουζο και Ρετσινα ΜΑΛΑΜΑΤΙΝΑ!!!! Η κανουνε κατι σωστα η δεν το κανουμε καθολου. Να μην ξεχασω ΚΑΡΒΟΥΝΑ και μια τεραστια λιστα για το Σουπερμαρκετ.
    ΜΕΓΑΛΗ ΠΕΜΠΤΗ: Πρωι δουλεια και μετα πρεπει να παω να παρω τις Τεντες-Κιοσκια για να τις εχω σε περιπτωση βροχης να τις στησω να ειναι ετοιμες και να παω ξανα στο Τοροντο να παρω το Αρνι (Chuck No2) και τις συκωταριες για το κοκορετσι. Αυτη και αν θα ειναι μεγαλη Πεμπτη με ολη την κινηση που θα εχει.
    ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ: Αργια .Δεν δουλευω μεχρι την Δευτερα. Ολα τα καταστηματα ειναι κλειστα οποτε ευκαιρια να κανω τις τελευταιες ετοιμασιες γυρω απο το σπιτι καθαρισμα κτλ. Το βραδυ θα παμε στον επιταφιο (Η Ελληνικη Εκκλησια ειναι 3 λεπτα απο το σπιτι μου). Παμε καθε χρονο και παντα με κανει να νοιωθω κατι απο Ελλαδα και μια γλυκεια νοσταλγια.
    ΜΕΓΑΛΟ ΣΑΒΒΑΤΟ: Final countdown .Επισημη τελετη επικαθηλωσης του Chuck No2 . Δημιουργια ΚΟΚΟΡΕΤΣΙΟΥ . Τραπεζοκαθισματα και τεντες ετοιμες. Τελευταιοι τεχνικοι ελεγχοι και ελεγχος της λιστας αν ολα εχουν γινει. Ειμαι σιγουρος πως κατι θα ξεχασω και θα τρεχω τελευταια στιγμη.Βραδυ παμε Ανασταση και....
    ΠΑΣΧΑ: Ο Chuck No 2 και 16 φιλοι θα περασουν μια υπεροχη μερα. Well η αληθεια ειναι πως ο Chuck Νο2 μαλλον δεν θα το χαρει οσο εμεις αλλα σιγουρα θα βρισκετε πρωτο τραπεζι πιστα στους εορτασμους. Ειναι χαρα να ανοιγεις το σπιτι σου και να μοιραζεσε αυτες τις στιγμες με πραγματικους φιλους. Ειναι ωραιο να δινεις και να περνεις αγαπη. Αυτο δεν ειναι αλλωστε και το μηνυμα της θυσιας του Θεανθρωπου; ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ.ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Χα!dr.Cris νομίζω ότι οι Έλληνες μετανάστες περνάνε πολύ συγκινητικό Πάσχα γιατί κάνουν τα αδύνατα δυνατά (καλή ώρα) να μη διαφέρει το Πάσχα τους όχι απλά από το ελληνικό αλλά από το Πάσχα της Ελλάδας (έχει διαφορά!). Τι μου θύμισες! Τη χρονιά που ήμουν στη Γαλλία (2001), το μόνο Πάσχα που έκανα στο εξωτερικό (άλλη πονεμένη ιστορία-θα σας την πω με την ευκαιρία άλλου Πάσχα-τος) και μου φάνηκε πολύ αστείο να ακούω τον παπά να λέει: Dans les siecles des siecles (=εις στους αιώνας των αιώνων) γαλλιστί!!!Να μας πεις πως πέρασες και να αφήσεις άφωνους τους καλεσμένους σου.....ρίξε κι ένα τσάμικο!Μάκια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Άργησα αλλά ήρθα.
    Με σκέψεις και προβληματισμούς.
    Το ημερολόγιό σου νομίζω το έχω διαβάσει…
    Μπορεί και να το έχω γράψει…
    Μπερδεύτηκα, μήπως εσύ έχεις διαβάσει το δικό μου?
    Μήπως πάρα πολλά ημερολόγια είναι παρόμοια περιγράφοντας αυτές τις μέρες?
    Σε δύο πράγματα θα ήθελα να σταθώ , επέτρεψε μου.
    Πρώτα στο θέμα της πίστης, και όλου αυτού του τελετουργικού.
    Δεν ξέρω αν αυτό που περνάμε εμείς σήμερα εν έτη 2011 στα παιδιά μας όσον αφορά την πίστη, την θρησκεία, την «Θεία Κοινωνία», την εκκλησία, είναι καλύτερο από αυτό που πέρασαν σε μας οι γιαγιάδες και οι μανάδες μας.
    Σαφώς και έχω τους προβληματισμούς μου και για το τότε, και για το τώρα.
    Δεύτερο θέμα. Αν δεν πέφτω πολύ έξω πρέπει να πήγες καμιά εικοσαριά χρόνια πίσω, (ίσως λίγο παραπάνω στο δικό μου ημερολόγιο).
    Μετά από άλλα τόσα (γεροί να είμαστε…)… Αναρωτιέμαι πως..,? Με ποια συναισθήματα…? με τι διάθεση…? Θα διαβάσουμε τα σημερινά γραφόμενα.
    Τότε θα μπορούμε να κρίνουμε νομίζω καλύτερα. Και τότε καλό θα ήταν διαβάζοντας, να έχουμε μαζί μας τα παιδιά και τα εγγόνια μας, για να δούμε αν οι μνήμες οι δικές μας και τα γραφόμενα των ημερολογίων μας αγγίζουν και αυτές τις γενιές.
    Έτσι και αλλιώς νομίζω ότι το κάθε τι, δεν μπορεί να κρίνεται την ώρα που γίνεται αλλά πολύ αργότερα.
    Ο «Ιστορικός του μέλλοντος» θα γράψει την ιστορία για το σήμερα.
    Αυτό με το τσουρέκι να πω την αμαρτία μου και μένα μου έχει μείνει.
    Καλή Ανάσταση!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Καλά κι εσύ βρε παιδάκι μου πρέπει να πεις πόσα χρόνια πήγα πίσω?Έχει σημασία?Κρύβε λόγια!Για το θέμα Πίστης-Τελετουργικού ανοίγεις ΜΕΓΑΛΟ θέμα!!Θα το ανοίξουμε άλλη φορά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Konstantinouli mou gluko, xronia polla kali Anastasi me ugeia panw apo ola kai ustera oti allo epitheimeis!!!

    Filia se oli tin oikogeneia

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Αν και άργησα ήρθα και εγώ στη παρέας σας.. Αυτό το κείμενο και αυτές οι αναμνήσεις μου γέννησαν πολλά συναισθήματα και κοινές εμπειρίες που πιστεύω πως έχουν και πολλά μικρά και μεγάλα "παιδιά"... Οι πασχαλινές δουλιές για ένα καθαρό σπίτι(καθώς είναι γιορτινές μέρες και όχι αυτό βρώμικο), οι κοινές συζητήσεις των γυναικών και τα κάλαντα θυμίζουν προετοιμασία για το Πάσχα.. Από την άλλη όμως δεν θα μπορούσα να μην θίξω σαν παιδί κι εγώ αυτό το παράπονο περί τσουρεκιού, το οποίο φτιάχνουν οι γιαγιάδες ή οι μανάδες εμμέσως της Μ.Εβδομάδος και βάζουν τα παιδιά σε έναν πειρασμό μοσχοβολώντας όλο το σπίτι από την ευοδία της μαστίχας και του κακουλέ.. Επίσης θα ήθελα να σταθώ στις ατελείωτες ώρες στην ουρά της εκκλησίας με τις μεγαλύτερης ηλικίας κυρίες να σπρώχνουν και να πατούν τα μικρά παιδάκια, τα οποία περιμένουν στη σειρά τους(Μ.Τετάρτη στη σειρά για τ ευχέλαιο και το λάδομα από τον παπά και Μ.Πέμπτη ή Μ.Σάββατο για τη κοινωνία), επειδή βιάζονται να τελειώσουν.. Εν τέλει θα ήθελα να συμπληρώσω πως ακόμα στη δικιά μας ενορία τον επιτάφιο τον στολίζουν οι γυναίκες και τα κοριτσάκια που κάθονται μέτα από το τέλος της λειτουργίας τη Μ.Πέμπτη....

    Υ.Σ. Όσο για τη σύνταξη και τη μετάφραση του κειμένου από το βιβλιαράκι για τη Μ.Βδομάδα δεν είστε η μόνη που το κάνει κ.Κωνσταντίνα. Είναι αυτό που λέμε με όποιον δάσκαλο καθήσεις τέτοια γράμματα θα μάθεις..
    Καλή Ανάσταση...!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Αχ βρε Ελενίτσα αυτός ο δάσκαλος όλο ζημιές είναι!!! Όσο για τα επεισόδια που αναφέρεις τι να πω? Τραγέλαφος η υπόθεση!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Δεν είναι καθόλου ζημιές αυτός ο δάσκαλος.. Ίσα ίσα... Περνάει ευχάριστα η ώρα σου στη εκκλησία.. :)) Και πόσο μάλλον μπορεί να είναι ζημιές αυτός ο δάσκαλος που μας νοιάζεται και αγωνίζεται για μας..???

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Χριστός Ανέστη και Χρόνια πολλά σε όλους!Με την ελπίδα να αναστηθεί για τον καθένα μας και για όλους ξεχωριστά ό,τι ως τώρα δεν έχει αναστηθεί...
    Φελλε-νάδα μου,πόσο σε γουστάρω που ζεις τα πάντα ως το μεδούλι...Σου εύχομαι ολόψυχα να συνεχίσεις να τα ζεις δίχως κενά...Και το ίδιο εύχομαι και για την αφεντιά μου,γιατί νιώθω πως μερικές φορές κάτι λείπει.Είτε επειδή κάποιες φορές μένω στην επιφάνεια και χάνω το βάθος είτε γιατί άλλοτε εστιάζω στο δέντρο και χάνω το δάσος...Ελπίζω στην εξέλιξη...
    Α!Πέρασα κι εγώ από το στάδιο της "επανάστασης"ενάντια στα "έτσι είναι,γιατί έτσι πρέπει".Κατάφερα να δω όμως λίγο πίσω από την κουρτίνα,οπότε μπόρεσα να καταλάβω και να εκτιμήσω περισσότερο κάποια πράγματα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Αληθώς καλό μου!Ωρες-ώρες αυτή σου την επανάσταση τη ζηλεύω!Αλλα το τσουρέκι μου 'μεινε!Ακους Απόστολε?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Δεν ξέρω αν είναι για να τη ζηλεύεις,γιατί σε μια επανάσταση υπάρχουν πολλά θύματα,ξεκινώντας από τους άλλους και καταλήγοντας στον εαυτό σου ...Αλλά έτσι είναι.Πάντα κάτι χάνεις και κάτι κερδίζεις.Νόμος της φύσης....
    Αλήθεια,ποιος είναι ο Απόστολος?Είναι κάποιος σαν το Θανάση,το γνωστό-άγνωστο της φίλης σου???
    Μεταξύ μας...έχεις δίκιο για τα τσουρέκια...Σπάνε....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Ο Απόστολος είναι ο πρώτος μου συγκάτοικος (στην τρέλα και όχι μονο)ο οποίος δε λέει ποτέ μιαα καλή κουβέντα για μένα!
    Οι επαναστάσεις όμως κάνουνε τη διαφορά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή