Τετάρτη 30 Μαρτίου 2011

Όταν η kodak θυμάται...

...η μνήμη θεριεύει και θες να δεις τη ζωή σου μέσα από flash back για να την εμπεδώσεις. Για να πιστέψεις τις βιαστικές κινήσεις του κυνικού και αδίστακτου χρόνου.  Την παρακολουθείς πιο χαλαρός πια, με μια νοσταλγία στα μάτια. Τη βλέπεις να περνά από μπροστά σου μέσα από την εικοσασέλιδη περίπου ροή στατικών εικόνων, καλυμμένων από διάφανο σελοφάν, σχισμένο ενίοτε πάνω σε πάλαι ποτέ λευκή, κιτρινισμένη πια από το χρόνο σελίδα με τη γνωστή κολλώδη ουσία. 

Όταν η kodak θυμάται...

        ... οι εικόνες χάρτινες, ζωντανεύουν μπροστά στα μάτια σου ενεργοποιώντας τη μνήμη κι ο νους με μια ιλιγγιώδη ταχύτητα τρέχει σε στιγμές που από στατικές γίνονται κινούμενες, ζώσες πραγματικότητες, βιωματικές εμπειρίες. Σκηνές. Εικόνες μικρές και μεγάλες, τετράγωνες και ορθογώνιες, ασπρόμαυρες ή έγχρωμες, με γιρλάντες και με σφραγίδες στο πίσω μέρος τους του φωτο-Μήτσου, του φωτο-Κίτσου ή του φωτο-Δείνα, του φωτο-Τάδε... Εν αρχή είναι το ασπρόμαυρο, κατόπιν το πορτοκαλοκίτρινο, μετά είναι τα χρώματα, κουνημένα ή πεντακάθαρα, ζωντανά, με κόκκινα μάτια ελλείψει του red-eye reduction...μετά...οι σελίδες πέθαναν. Έπεται η  «κάθοδος των εκατομ-μυρίων pixels» που κλείνουν το πολυσέλιδο album και φτιάχνουν files στο p/c. Κάθε τύπος φωτογραφίας και μια άλλη δεκαετία απ’ τη ζωή σου.
        Σε όλες τις ασπρόμαυρες φωτογραφίες του μπαμπά βλέπω εμένα με κοντά μαλλιά. Πώς γίνεται αυτό, αφού τότε δεν υπήρχα!? Και γιατί όταν ήμουνα μωρό βρίσκομαι στις μισές φωτογραφίες σε μια αγκαλιά και βύζαινα και δεν είχα γάλα Almiron, όπως όλα τα παιδάκια σήμερα!? Και στις άλλες μισές γιατί ήμουνα μέσα σε ένα ξύλινο παιδικό κρεβατάκι χωρίς εναλλακτικές πόζες με άλλο φόντο, στο relax, στο port-bebe, στο παρκοκρέβατο, στο καρεκλάκι φαγητού, στην αλλαξιέρα και στο καθισματάκι αυτοκινήτου...? Θα μου πεις τι να το κάνουμε το καθισματάκι αυτοκινήτου, αφού δεν είχαμε αυτοκίνητο! Βασικό αυτό. Το είχα ξεχάσει. Μόνο με ένα κρεβατάκι? Και γιατί δεν είχα λεκάνη με καθισματάκι μωρού για το μπάνιο? Σ’ εκείνη τη σκάφη που έπλενε η μάνα μου (και εξακολουθεί δλδ και πλένει) τα ρούχα, γιατί έλουζε κι εμένα!? Επειδή ο κόσμος «εξελίσσεται»...?
        Και σε εκείνες τις φωτογραφίες στα σπουδαία event της χρονιάς, στα γενέθλια της Μαρίας, στη γιορτή μου, τα Χριστούγεννα, φοράω όλο εκείνο το ροζ πλεχτό φορεματάκι!
        Θα γυρίσω σελίδα στη ζωή, να πάω σε εκείνες τις πορτοκαλίζουσες εικόνες όπου ο μπαμπάς και οι φίλοι του φοράνε παντελόνια σε σχήμα καμπάνας, έχουνε φαβορίτες ως τον αφαλό και είναι ακούρευτοι! Δεν υπήρχαν κουρεία τότε? Τα πετσιά τα εξώραφα στους αγκώνες και στα γόνατα τι ρόλο παίζουνε? Και το μαλλί της θείας Νίτσας γιατί ήταν πιο σγουρό? Permanent?  Τι είναι αυτό? Permanent σημαίνει διάρκεια! Αυτό σε τι διαρκεί? Στο χρόνο? Μα αν διαρκούσε, τώρα δε θα γελούσα! Είναι σαν αφάνα!
        Γυρίζω και ξαναγυρίζω σελίδα και το μοτίβο επαναλαμβανόμενο. Το πασχαλιάτικο εναλλάσσεται με το χριστουγεννιάτικο ανταγωνιστικά. Μια το αρνί στη μέση να τσουρουφλίζεται και ‘μεις να χορεύουμε πανηγυρικά και μια το δέντρο να στολίζεται και ‘μεις να ποζάρουμε αυτάρεσκα και εγωκεντρικά! Λες και το κέντρο του κόσμου δεν ήτανε ποτέ ο Χριστός αλλά τα μουσικά φαγοπότια μας, οι πολύχρωμες μπάλες και οι σκηνές του τσάμικου: Ο πρώτος να χορεύει αγρίως και οι υπόλοιποι να κοιτάζουν ηλιθίως... και το αρνάκι ή το δεντράκι τα εξιλαστήρια θύματα. Εσφάγη και εκόπη (αντίστοιχα) ως ο Ιησούς Εσταυρώθη! Καλό! Καλό! Συμβολικό, αλλά καλό!
        Σε άλλη σελίδα, μιαν άλλη μόδα κατακλύζει τα πλήθη των «αμνών»! Με θέλει με παντελόνι ψηλοκάβαλο, κάτι ώμους τεράστιους και φουσκωμένους κι ένα μαλλί φριζαρισμένο και φράντζα πετεινού! Δε θέλει μόνο εμένα αλλά και τις φίλες μου! Αίσχος! Γελώ σαν τη χαζή! Κοροϊδεύω. Και συνεχίζω να ξεφυλλίζω τη ζωή μου.
        Και φτάνω στην απόλυτη ανατροπή: την κατάρριψη του παγκόσμιου Άτλαντα. Το άλμπουμ της ζωής ενώνει περιοχές απόμακρες στο χάρτη. Ανακατατάσσει την υδρόγειο. Δίπλα-δίπλα ο Πλαταμώνας με  την Ύδρα. Η Κέρκυρα κολλητά στην Καβάλα. Τα Γιάννενα μαζί με τη Βουδαπέστη. Ήταν το πρώτο μου ταξίδι στο εξωτερικό. Σερβία 1997- Βελιγράδι. Μονεμβασιά Αύγουστος του ’98. Το πρώτο μου ταξίδι με δικά μου λεφτά. Από τον πρώτο μου μισθό! Ζαγοροχώρια Σεπτέμβρης του ’98. Και μετά στο Πήλιο Δεκέμβρης του ’98. Λίμνη Πλαστήρα Μάρτης του ’99. Ξημερώνοντας στην Επανομή Ιούνιος του ίδιου έτους και ακολουθούν η Μήλος, η Σαντορίνη, η Κίμωλος, η Αθήνα, η ορεινή Αρκαδία στην απέναντι σελίδα από τα Βλαχοχώρια Γρεβενών, ο Πύργος του Άιφελ φάτσα φόρα με την πλατεία ταχυδρομείου της Λάρισας, κάτω από το Δουβλίνο και το Άμστερνταμ. Η Πάρος και η Αντίπαρος απέναντι από την Αμοργό, τα Κουφονήσια και  η Λέρος μια γειτονιά, η Ρόδος με την Κω  και την Κάλυμνο αγκαζέ με τη Θάσο, ενώ η Πάτμος, η Σύμη και η Ρώμη ποζάρουν στην ίδια σελίδα με ένα εκατοστό απόσταση έκαστη από την άλλη! Και τα κανάλια της Βενετίας διασχίζουν τη Βιέννη. Η Νυρεμβέργη αναρτημένη στη μια όψη της σελίδας και η Ιερουσαλήμ στην άλλη, Τρίτο Ράιχ και Ισραήλ ΤΟ ΙΔΙΟ ΝΟΜΙΣΜΑ ΜΕ ΔΥΟ ΟΨΕΙΣ. Η Ιεριχώς, το χαμηλότερο σημείο του κόσμου, απέναντι από τη Σαμαρίνα, το υψηλότερο χωριό των Βαλκανίων,  η Έδεσσα, η πόλη των νερών, ανάμεσα στους Βεδουίνους με φόντο την Έρημο και τα έργα του Gaudi στη Βαρκελώνη. Η Βίγλα, οι Πρέσπες, η Φιλιππούπολη, η Σόφια και η Κερκίνη συναρμολογούν την πολυπόθητη «ενωμένη Μακεδονία» που κατακερμάτισε κατά πολλούς η ιστορία.  Η Άγκυρα, η Κων/πολη, οι χαμένες πατρίδες της Καππαδοκίας με ημερομηνία 24 Μαρτίου του 2002 ανατρέπουν τα ιδεώδη περί ημερομηνιών εθνικής παλιγγενεσίας.  Τα Τζουμέρκα, οι Δρακόλιμνες, η βάλια Κάλντα, ο Όλυμπος, η Ραψάνη, το Καρπενήσι και τα Πομακοχώρια έχουν συνισταμένη αυτούς που πήραν τα βουνά. Το Διδυμότειχο,  η Σαμοθράκη, η Μυτιλήνη και η Λήμνος έχουν κοινό παρονομαστή τις πινέζες του χάρτη σου, ενώ η Άρτα, η Σκιάθος, η Κεφαλονιά, η Λευκάδα, τα Χανιά, το Ρέθυμνο και το Ηράκλειο, η Μύκονος, η Τήνος, η Σκύρος, η Σκόπελος και η Αλόννησος βρέχονται από την ίδια θάλασσα, τη Μεσόγειο και  η Χαλκιδική, η Νάξος, οι Αζόρες, το Μπάρι, το Τέρμολι και οι Παξοί δροσίζονται από τα νερά της ίδιας θάλασσας επίσης, αυτής της υδρογείου και κατοικούνται από τους ίδιους ανθρώπους, αυτούς της Γης...  

Όταν η kodak θυμάται...

...το ένα μέρος βρίσκεται αλλεπάλληλα δίπλα στο άλλο κι  εναλλάσσουν το σκηνικό τόσο μα τόσο γρήγορα που δίνουν κίνηση στη στατικότητα της φωτογραφίας. Η λογική των κινουμένων σχεδίων...βάζοντας δίπλα-δίπλα εικόνες και προσπερνώντας τες γρήγορα σου δίνουν την αίσθηση ότι κινούνται!! Πού πάνε άραγε? Που ταξιδεύουν τη ζωή μου? Ένα καράβι με πανιά... φυσάει και με πάει με πάει με πάει...σαν άλλον Βεσπούκι να ανακαλύπτω άγνωστες γωνιές αυτής της μικρής μπάλας που τη λένε γη... σε σημεία που δεν τα έχει ο συμβατός χάρτης, σε αεροδρόμια που δεν τα άκουσες ποτέ, σε λιμάνια και ορμίσκους που δεν πιάνουν τα καράβια της γραμμής, μοναχά η φαντασία του μυαλού... βραχώδεις πλαγιές, ηλιόλουστες βουνοκορφές, βροχερές μέρες σε απόμερους σταθμούς με μια βαλίτσα κι έναν σάκο προς αναζήτηση εμπειριών...
«Γιατί?»
«Για να δεις ανθρώπους άλλους, διαφορετικούς από σένα,  και να ξεπεράσεις τη μοναξιά σου, να θαυμάσεις μνημεία που έγραψαν ιστορία, να επισκεφθείς μουσεία-πόλους έλξης με τεράστια επισκεψιμότητα, να ακούσεις τις μουσικές τους, τα γευτείς τα φαγιά τους, να χορέψεις στα πανηγύρια τους, να μιλήσεις με τους ηλικιωμένους και να σου εκμυστηρευτούν τις ιστορίες της ζωής τους, να σκαρφαλώσεις στα μοναστήρια τους και να κεραστείς στο αρχονταρίκι λουκουμάκι και καφέ και από κει ψηλά, από τα κρεμασμένα στο υπερπέραν μοναστήρια, από το αεροπλάνο που πετάει σαν τον αϊτό ψηλά να μάθεις να βλέπεις πόσο μικρός είναι αυτός ο κόσμος ΚΑΙ ασήμαντος, πόσες ελάχιστες διαφορές φέρουν μεταξύ τους οι άνθρωποι, πως όλοι είμαστε μια γειτονιά, με κοινά κοινά κοινάάάά, πολλά κοινά...
  Και τότε θα δεις πως είναι ωραία να κοιτάζεις το μάταιο αυτό κόσμο από ψηλά, αποστασιοποιημένος, και τότε θα δεις τον μάταιο αυτό κόσμο από μιαν άλλη οπτική, χωρίς γωνίες....

53 σχόλια:

  1. Πάντα μου έκαναν εντύπωση οι πρωτότυποι τίτλοι σου. Τώρα όχι πως δεν μου κάνουν αλλά ανακαλύπτω και τον τρόπο που κλείνεις, αφήνοντας μια ΓΕΥΣΗ απίθανη...
    Φράντζα πετεινού, μαλλί περμανάντ ε; Πες μου εσύ αν υπάρχει γυναίκα εκείνης της εποχής που δεν ήταν η εικόνα της έτσι...μήπως αν βλέπουμε φωτο μετά από χρόνια του σήμερα δε θα γελάμε;
    Kate R.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ε είπα εγώ το αντίθετο?Αλλά φαντάζομαι εστιάζουμε όλοι στο ίδιο σκηνικό!:Ρ Μέρααααα....α!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Μήπως έχεις τις φωτογραφίες σου λιγάκι ανακατωμένες;;;χαχα!!πλάκα σου κάνω...καταπληκτική η σειρά με τον εκμηδενισμό των αποστάσεων και την ΑΠΟΛΥΤΗ κατάλυση της υδρογείου.Κι όταν κοιτάς από ψηλά...μου θύμισες τον Χατζή....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Χατζή?Ποιον Χατζή?Το ζαχαροπλαστείο? (η Χαζή!!!).Κι εγώ αστειεύομαι επίσης...
    Θες να πεις ότι είμαι ανοικοκύρευτη???Γκρρρρρρ!!!!!!! (τις τακτοποίησα ανά θεματικές ενότητες ;) )

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ego exo mia basiki aporia: piges se ola auta ta meri?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ε για το δικό μου άλμπουμ γράφω Aris85,όχι του Φιλέα Φόγκ...:Ρ :Ρ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Καλησπέρα πέρα ως πέρα!!!!!!! ΑΑΑΑΑΑΑχχχχχ αυτή η kodak σου φιλενάδα και τί δεν σου θύμισε και τί δεν μας θύμισε!!!!!!! Τελικά είσαι τυχερή που επισκέφτηκες τόόόσα πολλάάάά μέρη!!! Ζηλεύω από λίγο έως πολύ γιατί δεν έκανα πολλά ταξίδια μακρινά (που λέει το τραγούδι)...
    ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑχχχχχχχχχχχχχχ!!!!!!!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ταξίδια δεν έκανες τόσα πολλά.Οκ. Αλλά τις βάτες και το φριζαρισμένο το μαλλί αλά κοκορίκο δεν μπορεί!Όλο κα κάτι σου φέρνει στο μυαλό!!!Ε?χχχχχχχχχχχχχααααααααααααααααα!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. ... να πω αλήθεια??? ούτε που στάθηκα στο μαλλί ούτε στις βάτες ούτε στις μπορδοροδοκοκκινοπορτοκαλοπρασινοκιτρινόμαυρες φωτογραφίες γιατί εμένα με "πλήγωσαν" τα ταξίδια.... ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑααχχχχχχχχχ τί να κάνω κι εγώ έπρεπε να πω τον πόνο μου και φυσικά.......... τον είπα!!!!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Polu wraio,Ntinaki,gia mia akomi fora!!!
    Twra pou to diavaza,akouga sto backround ayto to tragoudi:
    http://www.youtube.com/watch?v=-ySaJroZO0w
    Nomizw tou tairiazei ganti...:) Prepei na baleis kai mousikh ypokroush sta keimena sou...tha mas taksideuoun akomi kalutera!!!!
    Polla hliolousta(epitelous!!!) filakia!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Αμάν βρε κορίτσια με μελαγχολήσατε και οι δυο σας! Η καθεμια για άλλο λόγο βέβαια...αλλά εγώ μελαγχολώ και με την άνοιξη! Ανάποδο πλάσμα γαρ!
    Συλβάκι εγώ λέω τώρα με το Λ.Ε.Θ. να αρχίσεις να συνοδεύεις και το μεγάλο τμήμα.Ε?Τουλάχιστον κάποια ταξίδια τότε θα τα έχουμε από κοινού (εκτός αν πάρεις εμένα στο εφηβικό..μουάααα-χα-χααααα!!)
    Dorita,πολλάκις προσπάθησα για μουσική υπόκρουση αλλά ίσως κουράζει σκέφτηκα και το άφησα..Βέβαια άλλες φορές που έβαλα, πολλοί από σας δεν πήρατε χαμπάρι το λινκ που έπρεπε να πατήσετε ή δεν είχατε ήχο!Εξοικειωθείτε με την τεχνολογια επιτέλους!Ματς!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. ...Το μόνο που δεν θέλω μέρα ηλιόλουστη που είναι, είναι οι μελαγχολίες... Χαρά και αισιοδοξία... Όσο για τα ταξίδια ποιος/ποια σκάει??? Με χρόνια και καιρούς όλη τη γη όλοι/ες μας θα τη γυρίσουμε.... Σωστάάάάάά???????

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Σωστάάάά!!!Στο εφηβικο θα με παρεις ομως?δε μου 'πες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ (ΣΟΦΙΑ)30 Μαρτίου 2011 στις 2:55 μ.μ.

    ΚΑΙ ΝΑ ΦΑΝΤΑΣΤΕΙΣ ΠΩΣ ΠΡΟΣΘΕΣ ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΞΕΦΥΛΛΙΖΑΜΕ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΑ ΠΑΛΙΑ ΑΛΜΠΟΥΜ ΚΑΙ ΕΙΧΑΜΕ ΑΥΤΗ ΤΗ ΚΟΥΒΕΝΤΑ. ΠΟΣΟ ΑΣΗΜΑΝΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΠΙΑ ΟΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΣΗΜΕΡΑ. ΤΟΤΕ ΑΝΥΠΟΜΟΝΟΥΣΑΜΕ ΝΑ ΕΜΦΑΝΙΣΤΟΥΝ ΟΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ, ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΑΝ ΒΓΗΚΑΝΕ ΚΑΛΕΣ, ΝΑ ΤΙΣ ΤΑΚΤΟΠΟΙΗΣΟΥΜΕ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΑΛΜΠΟΥΜ...ΚΑΙ ΤΩΡΑ? ΞΕΧΑΣΜΕΝΕΣ ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗ. ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΠΟΥ ΘΑ ΤΙΣ ΔΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΜΟΝΟ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΚΑΙ ΥΣΤΕΡΑ ΘΑ ΤΙΣ ΞΕΧΑΣΕΙ. ΓΙΑΤΙ ΠΟΛΥ ΑΠΛΑ Η ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΕΞΕΛΙΣΣΕΤΑΙ.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. έλα βρε παραπονιάρα εσύ με την τεχνολογία...γιατί, δεν είναι ωραία που βάζεις προφύλαξη οθόνης να παίζουν οι φωτό με κολπάκια περίεργα?απλά όντως, λείπει η αγωνία της "εμφάνισης" στο φωτο-Μήτσο..από την άλλη, πόσες φορές κάηκαν φωτογραφίες και φιλμ ολόκληρα που τα κλαις? θα μου πεις, και πόσες φορές έκανες τον υπολογιστή φορμάτ χωρίς μπακ απ???αυτά είν' τα δύσκολα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Gia sou Konstantina kai sunxaritiria gia ti Blog sou. Mou aresei poli i eikona me ta biblia arisrera kai dexia tis eikonas. Tha exeis dosei poli douleia kai xrono gia na ftiaxeis kati tetoio.Gia mena einai i proti fora pou grafo se Blog kai sorry pou den alla den mporo na grapso sta ellinika, kapote omos tha bro to giati . Stin erotisi sou "Έχουμε κοινα?" tha elega sigoura nai, polla para pola, alla oloi ta blepoume apo allo meros kai apo alli skopia.
    Elpizo na gino taktiko melos tou Blog sou an kai me endiaferei perissotero to na briskomai me antrhopous kai oxi na kathomai mprosta se kapoia othoni kai na xtupo ta pliktra prospatontas na metafero tis skepsis mou mesa apo auta, nomizo den exo auto to xarisma.
    Polla filia El Greco Vienna

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. El Greco (ο ίδιος?) χαίρομαι που βάζεις και τη Βιέννη στο παιχνίδι...και μαζί σου έχει φωτό το άλμπουμ, το ξέρεις? Να λοιπόν ένα κοινό!Θα βρω κι άλλα αν ψάξω. Καλωσόρισες στην παρέα μας. Πολύ σωστά τα περί "εξ επαφής" και ξέρεις καλά ότι τον καφέ δοθείσης ευκαιρίας τον πίνουμε αλλά αφού υπάρχει τέτοια απόσταση ας τα λέμε κι έτσι!
    Δουλειά ναι έριξα, αν εννοείς το περιεχόμενο των κειμένων και όχι το να βάλω τα βιβλία στα ράφια..χαχα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Μια εικονα λενε ειναι ιση με χιλιες λεξεις. Αυτο ειναι αλλωστε και η επιτυχια σε μια καλη φωτογραφια. Εσυ Κωνσταντινα με τη σειρα σου καταφερες να μας δειξεις πως υπαρχει και η αλλη πλευρα του νομισματος. Λιγες λεξεις ισον με χιλιες εικονες οπως αποδεικνυεις με αυτο σου το κειμενο.
    Ολοι μας φανταζομαι εχουμε παρομοιες φωτογραφιες απο την παιδικη μας ηλικια σε καποιο οικογενιακο αλμπουμ και το μοτιβο λιγο πολυ παει οπως το περιγραφεις. Πασχα ,Χριστουγεννα , γενεθλια και φωτογραφιες με τα κουβαδακια στην παραλια το καλοκαιρι. Τα χρονια περασαν οπως σωστα ειπες η τεχνολογια πλεον προσφερει πολυ καλυτερη ποιοτητα απο αποψη εικονας και φυσικα ειναι πολυ πιο φτηνη και προσιτη η φωτογραφια σημερα. Αυτο ειναι το θετικο. Το αρνητικο ειναι οτι πλεον δεν εκτιμαμε την φωτογραφια οπως την εκτιμουσαμε παλια. Οταν ημουνα μικρος θυμαμε πως ενα 24αρι φιλμ μπορουμε να κλεισει μεσα του τις αναμνησεις απο μια ολοκληρη ημερησια εκδρομη με το σχολειο. Καθε κλικ της μηχανης ηταν αποτελεσμα ωριμης σκεψης και προσεχτικης επιλογης τοπιου και ατομων που θα ειναι μεσα στην φωτογραφια. Μονο οι καλοι φιλοι χωρουσανε και δεν υπηρχαν περιθωρια λαθους. Μεχρι και προπονηση εκανα σπιτι μου μπροστα στον καθρεφτη να δω ποια ποζα με εκανε να δειχνω cool για να ξερω να την παρω οταν ερθει η μαγικη στιγμη που θα ακουστει το κλικ του διαφραγματος της μηχανης. Απο τοτε οπως ειπα πολλα εχουν αλλαξει. Πλεον δεν μας νοιαζει ποσες φωτογραφιες θα παρουμε με ποιους θα ειμαστε στην φωτογραφια και αν η ποζα μας δεν ειναι καλη. Αν δεν μας αρεσει την σβηνουμε και βγαζουμε αλλη τσαμπα ειναι. Μπορει να δουμε ενα σκιουρο στο δρομο και να βγαλουμε 132 φωτογραφιες!!!! Παμε καπου και βγαζουμε τοσες φωτο που τελικα περισσοτερη ωρα κοιταμε στην οθονη της μηχανης παρα γυρο μας. Οπως και να εχει παντως και οσα και να αλλαξανε ενα πραγμα εχει μεινει ιδιο. Δεν ειναι αλλο απο το κουμπακι που πατας για να βγαλεις την Φωτογραφια . Αυτο ηταν και θα ειναι ενα στρογγυλο κουμπακι στο δεξι πανω ακρο καθε φωτογραφικης μηχανης. “Mπορεις να μας βγαλεις μια φωτογραφια?” σε ρωταει καποιος “Nαι βεβαια “ απαντας και αμεσως μετα οι ιδιες φοβερες οδηγιες του κατοχου της καμερας. “ Κοιτας στην οθονη και πατας το στρογγυλο κουμπακι επανω δεξια” Σοβαρα?? Ποτε το βαλανε εκει πανω το κουμπακι που βγαζει την φωτογραφια ? Συνηθως ειναι κατω αριστερα:):) Πω πω τεχνολογια!! Οσο και να προχωρησει η τεχνολογια και οσο και ζωντανα να ειναι τα χρωματα και τα Pixel η καλυτερη φωτογραφια θα ειναι παντα αυτη που αποτυπωνετε στη μνηνη μας. H καλυτερη φωτογραφικη μηχανη ειναι τα ματια μας και το καλυτερο Hard Drive για αποθηκευση η ψυχη μας. Το καλοκαιρι που μας περασε εκανα ενα μεγαλο ταξιδι με την Julie με τις μηχανες μας. Ειχα μαζι μου την φωτογραφικη μου μηχανη Video camera πανω στην μηχανη για να γραφει την διαδρομη και γενικα εβγαλα απειρες φωτογραφιες στην διαρκεια των 3 εβδομαδων του ταξιδιου. Αλλες καλες και αλλες απλα για να λεω οτι εβγαλα φωτογραφιες. Κατα την διαρκεια του χειμωνα μερικες φορες τις κοιτουσα ετσι απλα για να αισθανθω καλυτερα μπας και γλυτωσω την καταθλιψη του χειμωνα:) Οσο και να τις κοιταω ομως η αγαπημενη μου φωτογραφια ειναι αυτη που δεν τραβηξα ποτε με την φωτογραφικη μου μηχανη αλλα με τα ματια μου και αποτυπωσα για παντα στο νου μου.
    “ Ειναι ενα ζεστο Αυγουστιατικο απογευμα βρισκομαστε στη μεση του πουθενα καπου στην πολιτεια Michigan USA ο δρομος ειναι μια τεραστια ευθεια μπροστα μας και δεν βλεπεις τιποτα αλλο απο το ερημο τοπιο δεξια και αριστερα του δρομου. Στο Βαθος διακρινετε μια απο τις Ghost Town που υπαρχουν διασπαρτες στην Αμερικη . Το GPS της μηχανης δειχνει πως ειμαι στη μεση του πουθενα. Ο ηλιος εχει αρχισει να Βασιλευει και ο οριζοντας εχει το πιο φλογερο πορτοκαλοκοκκινο χρωμα που εχω δει ποτε μου. Απο τον καθρεφτη μου βλεπω την Julie να εχει μειωση ταχυτητα με την μηχανη της και να απολαμβανει την θεα μπροστα της. Χωρις να χρειαστει καν να μιλησουμε μεσο της ενδοεπικοινωνιας, σταματησαμε στην ακρη του δρομου και απλα μειναμε να κοιταμε το ηλιοβασιλεμα. Δεν εβλαλα ποτε την φωτογραφικη μου μηχανη απο την θηκη της.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Θα σταθώ σε κάτι που είχα κι εγώ απορία με το θέμα ειδικά που δημιουργήθηκε με την κάμερα. Κοιτάς τι, πώς και πόσο θα τραβήξεις και χάνεις τη στιγμή δια ζώσης!!Αλλά και το βίντεο όταν βλέπεις ωραία είναι..Μάλλον στην παρέα κάποιος πρέπει να θυσιάσει τη στιγμή για να απολαμβάνουν όλοι οι άλλοι συνέχεια μετά από χρόνια και κατ'επανάληψιν τα ωραία...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Αναμνήσεις μένουν οι ωραίες στιγμές
    τα φιλιά οι όρκοι κι οι χαρές
    ο καιρός κυλάει κι οι αγάπες περνούν
    κι οι καρδιές μας όλα τα ξεχνούν
    Κάποια μέρα φτάνει ένα γκρίζο πρωί
    που δεν σου γελά ποια η ζωή
    και για συντροφιά σου έχεις τη μοναξιά
    κι αναμνήσεις μέσα στην καρδιά....
    Εχεις και τις φωτογραφιες βεβαια, που ομως και αυτες δεν φτανουν να καλυψουνε ΚΕΝΑ....Παντα κατι μας ξεφευγει....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Πολλά τραγούδια έπεσαν σ' αυτό το κείμενο...έπρεπε να βάλεις και συ το λινκ Κικίτσα Μ...Ορίστε:
    http://www.youtube.com/watch?v=s5eoj1YI5uw
    ...κι αν τα κενα της μνήμης γίνουν πολλά τότε το λένε Αλτσχάιμερ:Ρ!Η καρδιά δεν έχει κενά όμως!! Καλημέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Μωρε τι μας ΛΕΣ ????
    Ακου Αλτσχαιμερ...!!!!
    Επιλεκτικη μνημη το λεμε στο ''χωριο'' μας....
    Και ποιος σου ειπε εσενα ''κοριτσακι΄' [γιατι εισαι και μικρο ,ετοιμο για το ''εφηβικο'' γαρ] πως η καρδια δεν εχει κενα???
    Και τα link στο blog σου δεν ανεβαινουν με μπλε γραμματακια για να μπορεσει ο καθενας να τα ακουει παραλληλα...
    Ας εβγαιναν ετσι και θα σου ελεγα εγω τι θα το εκανα το blog....AMERICAN BAR !!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Αααααααααα!!Εγώ δεν είμαι από χωριό, εξου και η παραξηγησις Μανδάμ, με το Μπαρδόν δηλαδής!
    Εγώ κατάγομαι από τζάκι (τη Τζάκι Κένεντυ που λένε...).Τα λινκ μπορεί να μη βγαίνουν με μπλε γραμματάκια αλλά αν ξέρεις να την παίζεις στα δάχτυλα την τεχνολογία υπάρχουν κι άλλοι τρόποι...
    όσο για τα κενά της καρδιάς νομίζω πως δεν υπάρχουν αν ΠΡΑΓΜΑΤΙ η καρδιά φίλησε, ορκίστηκε και χάρηκε (κατά το άσμα)...και να σκάσεις να σκάσεις να σκάσεις εμένα η Σύλβα θα με πάρει στο εφηβικό!Ε Σύλβα?Πες της....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Ναι,ναι,ναι θα την πάρω στο εφηβικό Κική μου!!
    Να μην έχω κι εγώ με κάτι ν΄ασχολούμαι και να γελώ????
    Θα σε προσέχω καλό, μικρό,τρυφερό,ευαίσθητο, τρισκεχαριτωμένο Κωνσταντινάκι έτσι "ψιλοκούτσαβλο" που είσαι (χι,χι,χι!!!!)(κακίίίααααααααα!!!!!!!!!!)...
    Πάντως θα πρέπει να επιληφθείς του θέματος των τραγουδιών (link)...να βγαίνουν γρήγορα και εύκολα.... για να το κάνουμε το blog american bar επιτέλους!!!!!!!!!!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Γιούπιιιιι....!!!Δεν είμαι κουτσαβάκι πια...να σε πω ένα μυστικό?Σήμερις έκανα μία προπόνηση τέννις, μα μία προπόνησηηηηη, ΟΛΑ ΤΑ ΛΕΦΤΑ!!!!(πώς θα 'μαι αύριο δεν το εγγυώμαι)
    Αύριο αν δεν πήγαινα θέατρο ΘΑ ΠΉΓΑΙΝΑ ΚΑΙ λ.ε.θ. για να μη λέει η Κική ότι τη σκαπουλάρω αλλά αν επιμένει πολύ βγαίνω στο ΜΠΑΡ (ως είθισται τας Παρασκευάς) ΑΜΕΡΙΚΑΝ ή ΟΥ, δεν έχει και πολύ σημασία, μετά την πρόβα...
    Κι εσύ Σύλβα το πρωί ΒΑΛΕ ΚΑΦΕ, διότι θα έρθω αύριο στη βιβλιοθήκη σας και να σου δώσω και το κατιτίς σου (=φακελακι)που θα με πάρεις στο εφηβικό, μιας και σ' έχω μέσον!
    Αλλά για πες, Η ΚΑΡΔΙΑ ΞΕΧΝΑΕΙ?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. 1ον : θα είμαι εκτός διότι δύσκολη η 1η
    του μήνα.
    2ον : Τι ώρα θα έρθεις?????
    3ον : Τι ωραία που θα ξαναβάλεις κάποια
    μέρα τακουνάκια που θα κάνουν
    τάκα τάκα στα πλακάκια!!!!!!!!!!!
    4ον : Όσο για την καρδιά τι να πω κι εγώ!!!!
    υπάρχουν φορές που επιλέγει
    τι θέλει να θυμάται και τι θέλει
    να αποφεύγει να θυμάται....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. αααα...αυτό που λέει και η Κική για το χωριό της: "Επιλεκτική μνήμη"...Από το ίδιο χωριό είστε? :Ρ:Ρ:Ρ χιχιχιχι
    Κρίμα!Πάει ο καφές!Σνιφ!Κλαψ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Αι μαρι ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΙΑΝΑ...που παιζεις και τεννις ,βαζεις και τακουνια[ α χαχαχαχαχαχα Συλβακι,πατριωτακιιιι]θελεις και BAR..ελα εσυ και θα σου κανονισω τη ΓΟΥΝΑ σου μεγαλοκυρα !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. ΑΑΑΑΑΑΑ....και τωρα που το ξαναειδα....τραβα και καναδυο φωτογραφιες οταν θα μπαινεις στο ΘΕΑΤΡΟ και οταν θα ξανακανεις προπονησηηηηη ΟΛΑ ΤΑ ΛΕΦΤΑ....να τις δουμε να σε χαρουμε...!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Sabrina my angel να’ σαι καλά !



    Με γύρισες πολλά χρόνια πίσω ! Αμέσως άρχισα να ξεφυλλίζω το ξεθωριασμένο άλμπουμ με τις φωτο της θρυλικής Kodak που κάποιος ιερόσυλος μας έκλεψε (δεν θα τον πετύχω πουθενά τον π... ; θα τον γ….) και με ταξίδεψες σε χρόνους άλλους… Το γυμνούλι κλαψιάρικο μωρό στην κολυμπήθρα, ο πιτσιρικάς με το πράσινο τριφύλλι στο στήθος (ήμαρτον θεέ Αρη) μέχρι την αγαπημένη μου με τον συγχωρεμένο τον πατέρα μου να μου δείχνει τον κόσμο από τα 2178μ στο Αυγό της Βάλια Κάλντα.

    Σ’ ευχαριστώ
    Πολλά – πολλά φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. ΟΟΟΟΟ James
    καλωσόρισες...αν πετύχεις τους δικούς σου διαρρήκτες, θα βγω στο δρόμο να πιάσω και τους δικούς μου...
    στις Αζόρες όμως δεν ταξίδεψες να θυμηθείς ξανά τους Άγγελους του Τσάρλι????χιχι!:Ρ:Ρ:Ρ:Φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. JAMES????????????
    ο γνωστος JAMES??????????
    ΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ Κωνσταντινα μου....
    Τι χαρα ειναι αυτη??????
    Θα γινουμε ξανα μια συμορια ετοιμη για επικινδυνες αποστολες μεσα απο το blog σου...!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. Ο γνωστός? Ο πασίγνωστος θες να πεις!! μάλιστα ο James κυρία μου...σαν Πρωταπριλιάτικο ψέμα μου φαίνεται..χαχα...Καλό μήνα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. αυτός που θυσιάζει στιγμές για να βγάζει φώτο ή βίντεο τους υπόλοιπους άσε καλή μου!!! χόμπυ με πολλές θυσίες. κάποτε μου είπε μια φίλη ότι τις φώτο τις βγάζουμε για να αποδείξουμε στους υπόλοιπους που πήγαμε και τις στιγμές που ζήσαμε! εμείς ξέρουμε καλά και που πήγαμε και πως περάσαμε, ο κύκλος μας όμως... επίσης επειδή η ευτυχία είναι αναχρονιστική απλά για να λέμε " βρε τι καλά που ήταν τότε!" ακόμα σε περιμένει ένα cd με φώτο στο μαγαζί μικρή μου Κωνσταντίνα που έγινες καλά και ξεσάλωσες!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. Αχα!!!πίσω από τις λέξεις, κρύβεται....let me guess...
    είναι ένα point όλο αυτό αλλά το βρίσκω πολύ νιχιλιστικό. Ισοπεδωτικό, πώς το λένε..και θα σου το αντιστρέψω, λέγοντας πως ακόμη κι έτσι να είναι, πού είν'το κακό να μοιράζεσαι με τους άλλους (δε λέω φίλους) όλο αυτό που πέρασες.Φύσει πολτικό ον είσαι..αρκεί να μη γίνεται αυτοσκοπός (υπάρχουν πολλοί τέτοιοι ή πολλοί από μας έχουμε γίνει για λίγο κάπου, κάπως, κάποτε τέτοιοι)
    Επίσης δε θεωρώ πως η ευτυχία είναι μόνο αναχρονιστική. Στο χέρι αυτουνού που τη ζει είναι να εκτιμάει το τι ζει. Αλλιώς πλανάται...
    ...και τώρα που πορπατώ θα έρθω τρέχοντας να πάρω το cd.Thnx!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  36. Sabrina my angel,
    Ξεχνάς ότι το θέμα μας είναι η Kodak ; Δεν πρόσεξες ότι στις Αζόρες είχα ψηφιακή μηχανή ; Αλλά δικαιολογείσαι γιατί ήσουνα «ζαλισμένη» με το «Εντεκα» που στο τραγούδησα 17 φορές !

    Φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  37. Και όχι μόνο..με μέθυσε η δημοσιότητα που γίναμε πρωτοσέλιδο!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  38. φυσικά και να το ανατρέψεις χρυσή μου! κλέφτρα θα γίνει η κόρη μου! σε περιμένω...όσο για την ευτυχία μας δυστυχώς συνεχίζω να πιστεύω ότι σπάνια εκτιμάμαι αυτό που έχουμε ή μπορούμε να κάνουμε!σε περιμένω!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  39. Κι εγώ σου λέω: αν δεν ήταν ο σύζυγος και η κόρη σου θα ξαναζούσαμε αυτά τα ωραία ανά τον κόσμο φεστιβάλ από την αρχή με μια γεύση νοσταλγίας? Όχι πες...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  40. Φιλενάδα...RESPECT!!!Σ¨ευχαριστώ απύθμενα για το ότι μ¨έκανες συνοδοιπόρο-έστω κι έτσι-στης ζωής σου τα ταξίδια ή αλλιώς στο ταξίδι της μέχρι τώρα ζωής σου...Πραγματικά δεν έχω λόγια...Και μετά λένε πως η φωτογραφία δεν μπορεί να συλλάβει τη στιγμή!Φυσικά και δεν μπορεί,αν τη δεις σαν μια απλή εικόνα.Επειδή όμως έχει πολλά κολλητηλίκια με τη μνήμη, οι αισθήσεις, το μυαλό,η ψυχή και καρδιά σε ξαναταξιδεύουν εκεί που θέλουν και...ουπς!όχι,καλό μου,αυτό δε λέγεται ντεζαβού,αυτό λέγεται ΖΩΗ...Τι μου έκανες τώρα...θα πάω να χαρχαλέψω(ξέρω,ξέρω, σε άρεσε)παλιά άλμπουμ,χύμα φωτογραφίες στα κουτιά,στικάκια,υπολογιστή και τα τοιαύτα.
    Καλά ταξίδια,κοριτσάρα μου...Σε περιμένουν...
    Σύλβα,άργησα λιγουλάκι.Ξέρεις τώρα,το ΤΙΠΟΤΑ που λέγαμε...Σου εύχομαι ολόψυχα να πας,όπου γουστάρεις να πας!(Παντού υποθέτω...Ε,εκεί λοιπόν...)
    Dr Chris,συγγνώμη,που άργησα να σε ευχαριστήσω για τα καλά σου λόγια σε σχόλιο προηγούμενου άρθρου.Όταν με το καλό έρθεις να ξαναδείς τη μαμά πατρίδα,θαρρώ πως θα ήταν ωραία να κάνουμε καμιά μάζωξη to know us better-ακούς Σύλβα?(αν και νομίζω πως εμείς μπορούμε να βρεθοούμε νωρίτερα)-.Blog live...(εντάξει,φιλενάδα,δια ζώσης...)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  41. Η φωτογραφία κολλητιλίκια με τη μνήμη, την καρδιά,το μυαλό, τις αισθήσεις, την καρδιά, την ψυχή...ακούς Κικίτσα????Πάρε μια άλλη άποψη...

    δια ζώσης Αθηνούλα μου, δια ζώσης...γιατί από το μπλογκ οι επαφές είναι με δόσεις!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  42. Kάλλιο με δόσεις παρά..."δυστυχώς επτωχεύσαμεν"!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  43. Συμφωνώ!Κι αντε μετά να ενσαρκώνεις το Τρικούπη με τα "Τις πταίει;"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  44. Καλημέρα!! καλή εβδομάδα!!!!!!!
    Αθηνά V δηλώνω πανέτοιμη για για μαζώξεις...
    όποτε μου πείτε παίρνω το δισάκι μου κι έρχομαι.... Ακόμα και όταν έχω κάποιες υποχρεώσεις όπως για παράδειγμα την 1η του μήνα που δεν ήθελα να χάσω το καφεδάκι με την Κωννσταντίνα... Την έτρεξα για λίγο δεξιά-αριστερά αλλάάά... καφεδάκι ήπιαμε (όχι που δεν θα πίναμε) έστω και στα γρήγορα γιατί ούτε η φελενάδα μας είχε πολύ χρόνο.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  45. Καλησπέρα & καλή εβδομάδα!!!!
    Εχθές γνώρισα την Κωνσταντίνα & την Κική και μου είπαν για το blog....
    Διάβασε πολύ γρήγορα τα άρθρα σου και τα βρήκα ενδιαφέρον
    Photo - kodak ..........
    Είναι ολόκληρη στρατιά που έρχονται & ξανάρχονται σαν πιστοί φίλοι οι αναμνήσεις (φωτογραφίες).
    Σε φωνάζουν, σε ξυπνούν σε μικρές διαδρομές - στιγμές ………………….
    Παρατάσσονται πειθήνια η μια πίσω από την άλλη με τη σκυτάλη του νου αλλά και το κάλεσμα της ψυχής να πλημμυρίσουν την αίσθηση.

    Κάποτε μου είπε ένας φίλος: κράτα τη στιγμή, αυτή είναι αληθινή.....
    "Ότι υπήρξε ποτέ δε παύει να υπάρχει ακόμη κι όταν παύει να βλέπεται με την ίδια μορφή"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  46. ΣΟΦΙΑ καλωσόρισες! Σε θέλουμε να μας τα λες πάντα έτσι, τόσο όμορφα και νοσταλγικά. Δεν μπορώ να διαφωνήσω μαζί σου...το θέμα είναι να ξαναζωντανεύεις τις στιγμές για να νιώθεις πως υπήρξες, γιατί οι στιγμές έρχονται και παρέρχονται τόσο γρήγορα που δεν υπάρχει παρόν. Άλλωστε το παρόν είναι πια μοναχά ένα μεταίχμιο. Αν δεν το παγώσεις, περνά στο παρελθόν με κίνδυνο την αμνησία...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  47. Καλησπέρα!!

    Όπως το φίδι αφήνει το δέρμα του για να βγάλει άλλο, όπως το λουλούδι μαραίνεται για να ξανανθίσει, όπως ο σπόρος επιτρέπει το πουλί να το πάρει για να φυτρώσει και σε άλλα λιβάδια, όπως ο ήλιος χάνεται για να πάρει τη θέση του το φεγγάρι ………… έτσι και εμείς οι άνθρωποι πρέπει να αφήνουμε κάποια πράγματα για να μπορεί να υπάρχει χώρος για νέα.
    Αυτές οι σκέψεις με βοηθάν πραγματικά ……… νιώθοντας καλύτερα και αναγνωρίζοντας ότι πρέπει ν’ αγαπώ ταπεινά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  48. Sorry Κωνσταντίνα!!
    Από την Σύβλια έμαθα το Blog σου. Λάθος διατύπωση.
    Δε ξέρω εάν παρερμηνεύτηκε ( δε νοσταλγώ) με αυτό που έγραψα.
    Το παρών είναι εδώ και εγώ είμαι παρούσα……
    Ακόμη και το ελάχιστο για μένα περιέχει το ΟΛΟ!!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  49. Μ' αρέσεις!Και γράφε ελεύθερα...ό,τι κι αν εννοείς είναι δικό σου συναίσθημα,δική σου σκέψη...κι έχουμε το δικαίωμα ακόμα και να τις αλλάζουμε..εν θερμώ και εν ψυχρώ ο ίδιος άνθρωπος τα λέει αλλιώς!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  50. Είδες Ντίνα; Αυτή είναι η μαγεία της φωτογραφίας... Να αποθανατίζει στιγμές... Στιγμές που δεν μπορείς να ξαναζήσεις, δεν πρόκειτε να ξαναζήσεις! Κι όμως, θα τις θυμάσαι, είτε γιατί ήταν μια όμορφη στιγμή, είτε επειδή ήταν αντιθέτος δυσάρεστη, (αλλά δεν χρειάζεται να τις θυμόμαστε αυτές). Όμως, όσο κι αν οι επιστήμονες συγκρίνουν τον ανθρώπινο μυαλό με σκληρό δίσκο, δεν τα θυμόμαστε όλα, κάθε στιγμή , κάθε λέπτο, δεν γίνεται! Και κάπου εδώ φαίνεται η μαγεία τις φωτογραφίας. Μια φωτογραφία μπορεί να σε κάνει να θυμηθείς χίλιες εικόνες... Αναμνήσεις, χιλιάδες αναμνήσεις... Και το είδες και μόνη σου αυτό ανοιγοντάς ένα παλιό άλμουμ. Αυτό μ'αρέσει στη φωτογραφία... Αυτό το κάτι το μαγικό...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  51. Ναι Δημητρούλα! Επίσης αν στο σκληρό φορτώσεις φωτογραφίες δεν προκειται να θυμηθεί τίποτε...χαχα!Χαιρετισμούς στο Παρίσι

    ΑπάντησηΔιαγραφή