Τετάρτη 23 Μαρτίου 2011

Τι έκανα?...απολύτως «τίποτα»!!!


Πήγαμε σπίτι κι όταν κάποιος είπε "Που ήσασταν;" εμείς είπαμε "Έξω". Κι όταν κάποιος είπε "Τι κάνατε μέχρι τόσο αργά το βράδυ;" εμείς είπαμε όπως πάντα, "Τίποτα".
Και τι ήταν αυτό το τίποτα; κουνιόμασταν στις κούνιες. Πηγαίναμε βόλτες. Ξαπλώναμε ανάσκελα στις πίσω αυλές και μασούσαμε χορτάρι. Κι όταν τελειώναμε, εκείνος -ο καλύτερός μου φίλος-, με πήγαινε ως το σπίτι μου κι όταν φτάναμε εκεί, τον πήγαινα εγώ πίσω στο δικό του σπίτι και μετά αυτός με ξαναπήγαινε στο δικό μου και... και...
Κοιτούσαμε διάφορα: κοιτούσαμε ανθρώπους να χτίζουν σπίτια, άντρες να διορθώνουν αυτοκίνητα και κοιτούσαμε ο ένας τον άλλον να μπαλώνει τα λάστιχα του ποδηλάτου με λαστιχένιες ταινίες... Κοιτούσαμε τους πατεράδες μας να παίζουν χαρτιά, τις μανάδες μας να φτιάχνουν μαρμελάδα, τις αδελφές μας να παίζουν σχοινάκι, να τυλίγουν τα μαλλιά τους...
Καθόμαστε πάνω σε κουτιά, καθόμαστε κάτω από μπαλκόνια. Καθόμαστε σε στέγες. Καθόμαστε σε κλαδιά δέντρων.
Στεκόμασταν σε σανίδια πάνω από εκσκαφές. Στεκόμασταν πάνω σε σωρούς από φύλλα. Στεκόμασταν στη βροχή που έσταζε από τις μαρκίζες. Στεκόμασταν βουτηγμένοι ως το λαιμό στο χιόνι.
Κοιτούσαμε πράγματα, όπως μαχαίρια και ακρίδες και σύννεφα και σκυλιά και ανθρώπους.
Αναπηδούσαμε και κάναμε κουτσό και πηδούσαμε. Χωρίς να πηγαίνουμε πουθενά, μόνο αναπηδούσαμε και κάναμε κουτσό και πηδούσαμε και καλπάζαμε.
Τραγουδούσαμε και σκαλίζαμε και σιγομουρμουρίζαμε και ξεφωνίζαμε.
Αυτό που εννοώ, Τζακ, είναι ότι κάναμε «ένα σωρό από τίποτα».
Where Did You Go? Out.
What Did You Do? Nothing


Κι εγώ? Τι έκανα το Σαββατοκύριακο? Έκανα επίσης πολλά τίποτα! Είχα ανάγκη από το απόλυτο ΤΙΠΟΤΑ! Με δυνάμεις να με εγκαταλείπουν, με κουράγια φευγάτα, με δυνατότητες απούσες, και με όρεξη για εκπλήρωση των υποχρεώσεων μηδαμινή!  
Εγκατάλειψη, φευγιό, απουσία και μηδέν, όλα αυτά μαζί, παρέα με το σώμα μου, να σέρνονται από καναπέ σε κρεβάτι και τούμπαλιν! Να θέλω να κοιμάάάάάάμαι, να ονειρεύομαι ύπνους και να απολαμβάνω ξάπλες, άπλες και ραχάτι! Αδιαφορώντας για τα πάντα και για τους πάντες. Όλη μέρα μέσα σε μια νυχτικιά, με άδεια κοιλιά, με μάτια μισάνοιχτα για λίγο αλλά και ερμητικά κλειστά για περισσότερο. Να μην ξέρω αν ξημέρωσε, αν μεσημέριασε ή αν βράδιασε... με πατζούρια κατεβασμένα, τηλέφωνα απενεργοποιημένα και νεύρα κλονισμένα... και μετά σκοτάδι, σιωπή, ηρεμία... Να μην πρέπει να πάω κάπου, να μην οφείλω να κάνω κάτι, να μην είμαι υποχρεωμένη να δω κάποιον. Πουθενά, τίποτε, κανέναν.
Η κυριαρχία του κενού και της παύσης, της ανάπαυσης, της ξεκούρασης! Γιατί θα πρέπει να είναι αργία για να αργώ? Γιατί πρέπει να πάω διακοπές για να διακόψω? Γιατί θα πρέπει να είναι σχόλη για να το σχολάσω? Εγώ ήθελα να το κάνω τη στιγμή που το ‘νιωσα! Βασικά... ψέματα λέω! «Δεν ήθελα» ακριβώς. Απλά δεν είχα άλλη επιλογή! Το σώμα μου δε διαπραγματευόταν με τις επιλογές μου τις εναλλακτικές. Οι «δράσεις» και οι «δραστηριότητες» δεν είχαν χώρο σ’ αυτό το Σαββατοκύριακο. Το κορμί διαλυμένο σε κομμάτια μεν, ακέραιο στις επιβολές, τις διαταγές και αυταρχικό δε, αρνούνταν κατηγορηματικά να με ακούσει και να με υπακούσει! Ό,τι κι αν του ‘λεγα, εκείνο ήθελε να με τραβάει προς τα κάτω. Να με καθηλώνει στο στρώμα. Να με πλέκει με τα σεντόνια. Και τα κατάφερε... Δεν έκανα ΤΙ-ΠΟ-ΤΕ!!!!
Ωραίο το «τίποτε». Χρήσιμο κι όχι χάσιμο. Και η χαζομάρα, και η χαλάρωση, και η ξεκούραση. Δε μου ‘χε ξανατύχει... δεν είχα, τέτοια περίθαλψη από την ατονία, τέτοια τόνωση από την ξεκούραση...
Και τώρα? Πάμε πάλι από την αρχή....

21 σχόλια:

  1. Konstantina mou auto de to lene TIPOTA alla kata tin tapeini mou apopsi to lene YPERKOPOSH!!!...Na prosexeis!...alla opos kai na to lene pali me taksidepses, kurios stin paidiki mou ilikia...kalimera!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. NTINAKI MOU POSO TAYTISTIKA STIN ANAGKI SOU AUTI.....ORAIO AUTO TO TIPOTA KAMIA FORA OTAN DEN KRATAEI POLY GIATI META TRELAINOMASTE...OPOS KAI NA XEI MIA ZOI ETSI SE THIMAMAI KAI XAIROMAI TOULAXISTON POU ME TO PERASMA TON XRONON DIAPISTONO OTI DEN EXEIS ALLAXEI ...GIATI APLA ETSI SE AGAPISAME KAI ETSI SE THAUMAZOUME....FILIA POLLA KATIA

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Γεια σου Κάτια μου γλυκιά!Πώς με θυμάσαι δεν διευκρίνισες!Να τρέχω και να έχω απόλυτη ανάγκη το ΤΙΠΟΤΑ ή να μην κάνω τίποτα??Γιατί, ξέρεις, μπορεί όλη μέρα να τρέχεις αλλά να μη φτάνεις πουθενά και εν τέλει να μην κάνεις τίποτα ουσιαστικό!Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ....Δεν έκανα ΤΙ-ΠΟ-ΤΕ!!!!
    Ωραίο το «τίποτε». Χρήσιμο κι όχι χάσιμο. Και η χαζομάρα, και η χαλάρωση, και η ξεκούραση...
    Μακάριοι οι άνθρωποι που έχουν χρόνο να μην κάνουν ΤΙ-ΠΟ-ΤΕ...Τυχεροί αυτοί που μπορούν να μην κάνουν τίποτε και να ασχοληθούν με τον εαυτό τους και τα θέλω τους.Τυχεροί αυτοί που μπορούν να κάνουν "ταβανοθεραπεία". Πόσο μπορεί να κρατήσει το τίποτε?? Είναι καλό για ανάπαυλα, είναι καλό για μεγαλύτερο διάστημα, είναι καλό μόνο στην υπερκόπωση???

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Τώρα που το σκέφτομαι Σύλβα φαντάζει και λίγο προκλητικό όλο αυτό που λέμε!Γιατί ΠΛΕΟΝ υπάρχουν πολλοί άνθρωποι ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΜΕΝΟΙ να μην κάνουν τίποτα γιατί κανείς δεν τους δίνει την αντίθετη επιλογή: "να κάνουν κάτι"!!!!Ο αντίπους!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Πολύς κόσμος θα εύχεται να ξανάρθουν οι μέρες που "έτρεχαν" από το πρωί ως το βράδυ άλλοτε κάνοντας "τίποτε" και άλλοτε κάνοντας πολλά είτε από επιλογή δική τους είτε όχι...
    Ίσως όμως το "τίποτε" σήμερα να σημαίνει ότι κυλούν οι μέρες με ησυχία, που μπορεί να είναι σχετική,?? ουσιαστική,?? ολοκληρωτική??

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. ...ανεπιστρεπτί???? (λέγε με "αισιοδοξία")

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Δεν ξέρω αν ήταν επιλογή του τότε ή είναι επιβολή του τώρα, το "ΤΊΠΟΤΕ" πάντως πρέπει να βρίσκεται μέσα στη ζωή μας, για να απολαμβανουμε το κάτι..αλλιώς δεν έχει νόημα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. "Βίος ανεόρταστος, μακρά οδός απανδόχευτος"...εν ολίγοις!Όταν το ΤΙΠΟΤΕ=διάλειμμα από την εργασία. Όχι όταν η εργασία=διάλειμμα από το ΤΙΠΟΤΕ...μάλλον αυτό είναι το ζητούμενο!!!!ε?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Επιασες θεμα που ποναει φιλεναδα. Δουλευω 75 με 80 ωρες την εβδομαδα. ΣαββατοΚυριακα? Τι ειναι αυτο υπαρχουν ακομα? Πως θα ηθελα να κανω αυτο που εκανες και εσυ.Ουτε 8υμαμε ποτε ηταν η τελαυταια φορα που δεν ειχα να κανω ΤΙΠΟΤΑ. Η τελευταια φορα που ειχα πρωινο μαζι με την Τζουλη ηταν τον περασμενο Σεπτεμβριο αν θυμαμε καλα. Το μικρο μου Net Book ειναι ο διαυλος επικοινωνιας με τον εξω κοσμο . Ακομα και τωρα γραφω απο την καφετερια του Νοσοκομειου στα 15 λεπτα που αφιερωσα στον εαυτο μου για να φαω κατι και να πιω εναν καφε Καθιμενος σε μια καρεκλα:):) Η ζωη παντως ειναι ωραια και ακομα και τα 15 λεπτα που καθομαι αυτη τη στιγμη ειναι ευπροσδεκτο διαλειμμα. Αλλωστε η αδεια μου για το καλοκαιρι ερχετε σε μερικους μηνες. Υποσχομαι πως την πρωτη μερα θα κανω ακριβως αυτο που εκανες και εσυ. Eνα υπεροχο ΤΙΠΟΤΑ.Φιλια σε ολους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Ααααα!ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΕΣ....δεν είπα ότι "δεν είχα να κάνω τίποτα". Είπα ότι "δεν έκανα τίποτα"...νοείς τη διαφορά Dr.Chris ????

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Και πολλες φορες αυτο το ΤΙΠΟΤΕ [που ΠΟΤΕ δεν ειναι ενα απλο τιποτε] ειναι αποτελεσμα χρονιων επιλογων...Ευτυχισμενοι αυτοι που μπορουν και απολαμβανουν 1 ΤΙΠΟΤΕ οταν εχουν κουραστει για τοσα αλλλα....Ευτυχισμενοι [μακαρι] και αυτοι που το επιλεγουν.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Sorry δεν ειχα καμια προθεση να σε θιξω.Take it easy :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. ntinaki,den prolavainw twra na diavasw to keimeno sou,apla ithela na sou pw oti epikoinwnisa molis me th m.th stamlakou sto fb kai ths edwsa to kinito sou!!!exei 2 kores!!!!!Ti mou kaneis?MAKIAAAAAA!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. ΧΑΧΑΧΑ!!Πολύ μου άρεσε το σχόλιο σου!Σημαδιακή η ημερομηνία που μου το αφήνεις!Τελευταία φορά που είδα τη Μαρία ήταν στην ορκωμοσια μας. Μαζί ορκιστήκαμε και ξέρεις πότε?????
    27 Μαρτίου 2002!!!!!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Apisteuto!!!!Tipota den ginetai tyxaia telika!!!!ki egw pws nomiza oti orkistikame emeis mazi...10 xronia,arketa gia na arxisoume na ksehname...:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Όταν το ΤΙΠΟΤΑ σημαίνει ΤΟ ΠΑΝ...Επειδή ΤΙΠΟΤΑ δεν έχει μόνο μια όψη...Επειδή ΤΟ ΠΑΝ τελικά έχει κάτι λίγο από το ΤΙΠΟΤΑ και τούμπαλιν...Επειδή αν τα μπλέξεις,αυτό σημαίνει ΖΩΗ.Κι εμείς γουστάρουμε τη ΖΩΗ όσο ΤΙΠΟΤΑ,όσο ΤΟ ΠΑΝ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Και αν οι μπάμπιες ήταν κρουασάν....Πήτερ Παν...και Παρα πάν(που λέει η γιαγιά μου)...ξέρω ότι εξηφανίσθης επειδή δεν έκανες απολύτως τιποτα! Πολλά κοινά έχουμε εμείς οι δύο...εκτός από την ηλικία...Ή λες λόγω ηλικίας, εξου και τα παρελκόμενα?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. 1.Ε-ξου, ε-ξου...:-) :-)
    2.Παρα πάν ή παρα κάτ,η γιαγιά είναι ΟΛΑ τα λεφτά.ΟΛΑ όμως!
    3.Τι έγραψες τώρα...Πήτερ Παν...ΛΑΤΡΕΜΕΝΟΣ(Ε,βέβαια-που μου λέει και η μαμά μου,μη δεις εσύ κάτι να πετάει,μα μύγα είναι,μα Πήτερ Παν είναι,εκεί...θα το λατρέψεις!!!)
    4.Κάποτε οι μπάμιες δε με άρεσαν.Με άρεσαν μόνο τα κρουασάν.0-1Τώρα με αρέσουν και τα δύο.1-1
    5.Όσο για τα κοινά...πάνε λίγο πιο εκεί καπάκι μου...Ο τέντζερής σου έρχεται κυλώντας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Εξου ή ξου-ξου??Και πρόσεχε γιατί ό,τι πετάει δεν είναι χρυσος!(ΑΣΧΕΤΟ!)...τα μυαλά όταν πετάν ας πούμε, μπορεί να μη βγαίνει ΠΑΝΤΑ σε καλό..ή όταν πετάει-πετάει ο γάιδαρος!Μπάμιες λατρεμένο λαδερό. ΦασΟΥλάκια ας πούμε ΠΟΤΕ!Τελικά ακόμα και για το ΤΙΠΟΤΑ όταν μιλάμε με αρέσουν οι σουρρεάλ στιχομυθίες μας!Μάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Kι αν είνα χρυσο-μυγα αυτό που πετάει???Ή χρυσομπούρμπουλας???Κι αν τα μυαλά ούτως ή αλέως είναι "πτερόεντα",όπως τα ξαδερφάκια τους τα "έπεα"?Και τελικά πώς ορίζεται το καλό και το κακό?Και μακάρι να πετάξει κι ο γαιδουράκος...Γιατί δηλαδή να πετάει ο Πήγασος και το αλογάκι της Μπάρμπι και κάποια από τα μικρά μου Πόνυ και να μην πετάει και ο Ντορής ή ο Γκαρής?Και γιατί όχι και φασΟΥλάκια και φασΟΥλάδα και μόνο μπάμιες και κρουασάν?Τελικά η ίδια η ζωή είναι σουρρεάλ κι εμείς την ακολουθάμε από κοντά!Κι αυτό είναι ΤΟ ΠΑΝ!Γυρίσματά σου τα μάκια!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή