Τετάρτη 23 Φεβρουαρίου 2011

Αξίες άξιες και αξίες ανάξιες (λόγου)...

Βγήκα από το χρυσοπωλείο με τα καινούργια μου τρόπαια! Κοστίζανε μια περιουσία όλα μαζί, πολύ περισσότερο από το αγαπημένο μου κρεματζούλι, εκείνο που εκλάπη κάποια νύχτα από το εργαστήρι χρυσού. Τα κοιτούσα και τα περιεργαζόμουνα σαν μικρό παιδί. Όπως κάνουνε τα μικρά, όταν βλέπουνε για πρώτη φορά κάτι περίεργο. Ήτανε και η φίρμα τους σε περίοπτη θέση, σφραγισμένη ανεξίτηλα επάνω σε μία πλακέτα χρυσού. Ο χρυσοπώλης μου είπε κοφτά: « Είμαστε εντάξει!», «Μααα...να πληρώσω τη διαφορά...»  «Είπαμε Ε-ΝΤΑ-ΞΕΙ! Καλά να ‘σαι! Αμάν κάναμε να βρεις χρόνο να ‘ρθεις να διαλέξεις κάτι. Πόσος καιρός πάει αλήθεια?» «Ε δυο χρόνια, σίγουρα!»... Μεταξύ μας, σιγά και που δεν είχα χρόνο να πάω να διαλέξω κάτι άλλο!! Είχα και παραείχα! Ξέρεις καμιά γυναίκα να μην έχει χρόνο για αγορά? Και χρόνο είχα αλλά και ελπίδες είχα. Ελπίδες ότι θα ξαναβρεθεί! Αλλά ελπίδες φρούδες...
        Ήταν Φεβρουάριος μήνας, όταν οι διαρρήκτες επισκέφτηκαν για δεύτερη φορά το σπίτι μου! (Έρχονται συχνά! Έχουμε γίνει κολλητοί!). Μου το ξαλάφρωσαν κατά κάτι εκατοντάδες ευρώ! Αυτή τη φορά σήκωσαν έναν φορητό υπολογιστή, χιλίων τριακοσίων ευρώ, ένα ολοκαίνουργιο κινητό, τριακοσίων ευρώ του κουτιού (μόνο το τιμολόγιο δεν πήραν από δίπλα, για να ‘χουν και την εγγύηση!!), και πήραν μαζί και τη «δουλειά» που είχε ο υπολογιστής, ανυπολόγιστης αξίας... το σταυρουδάκι σε σχήμα σπαθιού πάνω στο τραπέζι της κουζίνας δεν τους συγκίνησε και πολύ. Δεν ήξεραν οι άχρηστοι από αξίες -βασικά, δεν είχαν αξίες ούτε και ιδανικά, διότι αν είχαν, δε θα μου μαγάριζαν το σπίτι φυσικά. Περιχαρής (η δικιά σου), πανηγυρίζοντας στην ατυχία μου μέσα που είδανε οι κλέφτες το σταυρουδάκι-σπαθάκι και δεν το άγγιξαν, το μεταφέρω για μια επισκευή που χρειαζότανε στον χρυσοχόο! Αλλά... όταν η γκαντεμιά σε κυνηγάει, όπου και να πας θα σ’ εύρει!
Τζάάάάμπα πήγαινα κι ερχόμουνα στο χρυσοχοείο και το σταυρουδάκι ποτέ δεν ήταν έτοιμο. Κάθε βδομάδα, κάθε μέρα πήγαινα στον χρυσοχόο, ώσπου να μου σκάσει το μυστικό ότι «Δυστυχώς το σταυρουδάκι-σπαθάκι εκλάπη!!!!!!!»
        Τι τηλέφωνα σε καταστήματα που εμπορεύονται τη συγκεκριμένη φίρμα, τι επικοινωνία με την εταιρεία να μου φτιάξουν ένα κατά παραγγελία, τι...τι... τι... ! Χρυσούς τους έκανα! Εις μάτην...
        Το είχα πάρει απόφαση: Έπρεπε να προσαρμόσω τη ζωή μου χωρίς το σταυρουδάκι-σπαθάκι! «Ελάτε να διαλέξετε ό,τι θέλετε. Πάρτε από το μαγαζί ό,τι σας αρέσει!» επέμενε ο χρυσοπώλης!
 «Και τι να το κάνω κύριε εγώ το «ό,τι θέλω», μου λες? Ε? Ποτέ δε θα μου αρέσει όσο το σταυρουδάκι που είχε σχήμα σπαθιού και ήταν ιδιαίτερο και όποιος το έβλεπε έκανε ένα «ΑΑΑααα!!!» και το θαύμαζε και το έβρισκε πρωτότυπο και με ρωτούσε από πού το πήρα και πόσο έκανε και από τι ήταν φτιαγμένο!!! Και ό,τι και να μου δώσεις, κύριε,  δε  θα μου θυμίζει το ταξίδι μου στην Ιταλία από όπου το πήρα εκείνη τη βροχερή μέρα μαζί με ένα πορτοκαλί μπλουζάκι με βατραχάκια πράσινα ζωγραφισμένα που ήτανε πολύ αστεία, και ούτε θα μου θυμίζει τον άνθρωπο που μου το πήρε δώρο, και ούτε θα είναι τέτοιας συναισθηματικής αξίας που ήτανε εκείνο....
Και όποιος λέει ότι όλα αυτά είναι υλικά πράγματα, εγώ θα του πω να σταματήσει να λέει βλακείες! Γιατί αυτά είναι συναισθηματικά πράγματα και η αξία τους είναι χωρίς τιμή και είναι τα πιο ακριβά πράγματα στον κόσμο ΜΟΥ!
Ναι, είναι! Γιατί εγώ έχω φτιάξει και μου φτιάξανε έναν δικό μου κόσμο, γεμάτο αναμνήσεις, ιστορίες, βιώματα με πρωταγωνιστές εμένα και αυτούς που αγαπάω και εκείνους που αγάπησα και που μου χαρίσανε αξίες και πράγματα ανεκτίμητης αξίας και συναισθηματικής αξίας. Και τέτοιον κόσμο έχεις φτιάξει κι εσύ και ο διπλανός σου και όλοι μας, γι’ αυτό λέμε ότι είμαστε όλοι στον κόσμο μας!
        Κι εγώ θέλω το σπαθάκι μου πίσω και δε θέλω όλα αυτά τα ακριβά χρυσαφικά που μου χάρισε ο χρυσοπώλης σήμερα και που έχουνε πιο μεγάλη αξία σε ευρώ από το σπαθάκι μου αλλά μηδαμινή αξία σε σχέση με το πιο «άξιο» σπαθάκι για μένα στον κόσμο (ΜΟΥ), γιατί αξίζει όσο όλα τα σπαθιά-σταυρουδάκια και τα σπαθιά και τα σταυρουδάκια του κόσμου (ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ) και κάτι παρά πάνω και όλο αυτό το αξίζει, γιατί το κέρδισε με το σπαθί του!

        Άντε τώρα γιατί έβαλα τα κλάματα!


29 σχόλια:

  1. Ax vre Konstantina!Ti kakourgoi oi kleftes?na pesei fwtia n ts kapsei p se kanan etsi!Me sugkinises...Kalimera

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Τι γλυκοοοο...έτσι μου ρχεται να σε φιλήσω!Απίστευτο το παιχνίδι της γλωσσας σου με τη λεξη "Αξία".Διαβάζεις Δημουλά?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Τελικά θα μας πεις τι σου έδωσε ο χρυσοχόος(ο καημένος κ αυτός αφού του εκλάπησαν πράγματα μεγάλης χρηματικής αξίας!) ή θα κλαις καιρό για το σταυρουδάκι σε σχήμα σπαθιού?

    ΚΑΛΗΜΕΡΑ ομορφιά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Το συζητάς? Ήθελα καιρό να σου το γράψω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Μου έδωσε άλλα κρεματζούλια μεγάλης αξίας...τι σημασία όμως έχουνε αυτά?Κι αυτός δεν είναι (πολύ) καημένος σαν κι εμένα γιατί όλα ήτανε ασφαλισμένα (ως αντικειμενική αξία). Τα λεφτά οτυ ταα πήρε πίσω! Όταν βγούμε,Sofia μου, θα τα φοράω όλα να τα δεις! (Σαν λατέρνα θα 'μαι αλλά τέλος πάντων!Αφού επιμένεις!):Ρ :Ρ :Ρ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Και πού να μιλήσω και να πω, αφού αυτοί οι κακοί άνθρωποι που τους λένε κλέφτες με παρακολουθούν (ήρθαν κι άλλοι φορά από τότε) και μου παίρνουν ό,τι έχω!
    Μ@ρθούλ@ με κολακεύεις αλλά νομίζω είναι υπερφίαλο να συγκρίνομαι μαζί της...ΤΗ ΛΑΤΡΕΥΩ ΩΣΤΟΣΟ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Έχεις μια απίστευτη παιδικότητα στην ψυχή σου που μπορεί κάποιος να σε ερωτευτεί μόνο και μόνο γι' αυτό!Αλλά και μία πιο απίστευτη ωριμότητα για τον τρόπο με τον οποίο βλέπεις τα πράγματα και τισ ΑΞΙΕΣ που θα μπορούσε κάποιος να σε ερωτευτεί διπλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. ΑΧ ΒΡΕ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑΚΙ!ΤΙ ΩΡΑΙΑ ΠΟΥ ΤΑ ΓΡΑΦΕΙΣ...ΣΑΝ ΜΙΚΡΟ ΠΑΙΔΙ..ΕΤΣΙ ΜΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΜΑΛΩΣΩ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΣΕ ΠΛΗΓΩΣΑΝ.ΚΑΙ ΣΥΜΦΩΝΩ ΟΤΙ Η ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΗ ΑΞΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΚΤΙΜΗΤΗ..Ο,ΤΙ ΚΑΙ ΝΑ ΣΟΥ ΠΑΡΟΥΝ Γ Ν ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΗΣΕΙΣ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΧΑΣΕΣ, ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΘΑΝΑΙ ΤΟ ΙΔΙΟ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ν τους μαλώσεις, δε νομίζω να ιδρώσει το αφτί τους. Να τους αποτρέψεις να ξανάρθουν έχεις καναν τρόπο να το κάνεις?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Πόσο δίκιο έχεις Κωνσταντίνα! Αλλά πού να σε καταλάβουν όταν το συναίσθημα έχει εκδιωχθεί από τον κόσμο μας, που η μόνη αξία που τον κυβερνά είναι η υλική, το κέρδος! Πάλι καλά που δε σου είπε πως είσαι τυχερή, γιατί έβγαλες και κέρδος παίρνοντας κάτι μεγαλύτερης χρηματικής αξίας αλλά μηδενικής συναισθηματικής! Κράτησε τη θύμισή του μέσα στην καρδιά σου και θα είναι σαν να το φοράς πάντα. ευτυχώς που δε βρέθηκε ακόμη τρόπος να κλέβουν τα συναισθήματα μέσα από την καρδιά μας! Αλλά τι να τα κάνουν;Τα συναισθήματα και οι εμπειρίες πλουτίζουν μόνο όσους τα έχουν βιώσει. Είναι άχρηστα για τους άλλους.
    φιλιά και να ξέρεις πως η φαντασία μου δημιούργησε την εικόνα από το σταυρουδάκι σπαθάκι κι έχεις δίκιο είναι φανταστικό!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Μπορεί και να μας τα κλέβουνε κι αυτά εν τέλει!Όταν δεν έχεις χρόνο να εκτιμήσεις αξίες και στιγμές, αφού δεν υπάρχει χρόνος να ασχοληθείς με αυτές, ασχολείσαι με πράγματα Αντικειμενικής αξίας: σπίτια, ΔΕΕΣ, ΟΤΕΔΕΣ και τέτοια.Σωστά?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Τελικά παίρνουν από σένα πράγματα που δεν έχουν μεγάλη αξία παιδί μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Πολύ το κολακευτικό το σχόλιό σου thomas!!!Ευχαριστώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Ο κόσμος σου είναι πολύ όμορφος Κωνσταντίνα!Καλά κάνεις και θυμώνεις με όσους θέλουν να σου τον χαλάσουν!Να τον κρατήσεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. xaxa!asteia ta les..me xioumor...einai dunami na antimetopizeis me xioumor ton pono sou...einai gluko kai su mia gluka!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Καταρχην να σου εκφρασω την συμπαθεια μου για τα οσα συνεβησαν. Ειναι οντως κατι σαν Βιασμος να μπαινει καποιος στο σπιτι σου και να κλεβει πραγματα που με τοσο κοπο και δουλεια επεκτησες.Οσο τωρα για το Σταυρουδακι δες το απο την θετικη πλευρα. Θα μπορυσε να σου το κλεψουν την πρωτη φορα στο σπιτι σου και οχι απο το μαγαζι που το ειχες για επισκευη. Ετσι δεν θα ειχες τα καινουργια οπως λες υπερδιπλης αξιας χρυσαφικα. Θα μου πεις δεν ειναι σπαθακι οκ!!! Τωρα που ολοι ξερουμε την ιστορια μπορεις νατα φορας και να λες την ιστορια με το σπαθακι και για το πως εκλαπει και την ιστορια με την Ιταλια και τα λοιπα. Αλλωστε οι αναμνησεις μενουν στη μνημη μας για παντα. Θα μου πεις τωρα να μην σου τυχει και μετα θα δω τι θα λες που μας το παιζεις εξυπνος τωρα:):) Οπως και να εχει παντως το βρισκω λιγο γλυκαναλατο το ολο θεμα. Οχι το κειμενο αλλα τον τροπο σκεψης. Προσωπικα αμα μου κλεβανε κατι και μετα μου το αντικατιστουσαν με κατι πολυ μεγαλυτερης αξιας δεν θα με χαλαγε και ιδιαιτερα. Φυσικα μιλαμε παντα για υλικα πραγματα και οχι ανθρωπους. Δεν σε κρινω το ξαναλεω για να μην παρεξηγουμε, απλα λεω πως βλεπω εγω τα πραγματα μεσα απο τον δικο μου κοσμο. Καλη σου μερα και ευχομαι να μην σου συμβει κατι παρομοιο ποτε ξανα .
    Φιλια:):)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Γιατί βρε Dr.Chris μου το κάνεις αυτό Τσικνοπεμπιάτικα? Το 'χω τσικνίσει για τα καλά σήμερις και είμαι ολίγον τι ευτυχισμένη με το παραπάνω!!!!Περίμενα μεγαλύτερη κατανόηση για τον πόνο μου...πάντως το point σου προβλέψιμο!Και το 'παμε!Μην πέσεις σε αυτήν την λούμπα!Το λέει και ο τίτλος...η ΠΑΡΘΕΝΑ με κΑτάλαβε πιο πολύ από όλους!

    ΥΓ: οι ΑΞΙΕΣ στη ζωή ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΓΚΥΚΑΝΑΛΑΤΕΣ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Βλεπω ξεκινησες να γιορταζεις απο νωρις την Τσικνοπεμπτη. Πιες και ενα κρασι για εμενα μιας και σε εμας εδω ειναι απλα μια συνηθισμενη Πεμπτη. Οσο για τη γνωμη μου εμμενω σε αυτα που ειπα χωρις να προσπαθω η να θελω να σε πεισω οτι εχω δικαιο. Γνωμη μου ειναι και ετσι λειτουργω εγω. Αλλες αξιες εχεις εσυ αλλες εγω. Απολυτως σεβαστο. Δεν ειπα οτι οι Αξιες ειναι γλυκαναλατες απλα το συγκεκριμενο το βρισκω εγω καπως γλυκαναλατο για τα δικα μου γουστα και αξιες. Δηλαδη οποιος διαφωνει μαζι σου δεν εχει αξιες??? Κατανοηση εχω για τον πονο σου και με το παραπανω απλα μην φερνουμε και το τελος το κοσμου .Υπαρχουν πραγματα πολυ χειροτερα που μπορουν να συμβουν σε καποιον και φυσικα απευχομαι. Και μια και μιλαμε για αξιες....Να μια καλη αξια στη ζωη .... Να μην κρινουμε τους αλλους αν εχουν αξιες η οχι και να θεωρουμε πως τους ξερουμε καλυτερα απο οτι ξερουν οι ιδιοι τον εαυτο τους. Να μην ισοπεδωνουμε τα παντα με την λογικη οτι αν καποιος διαφωνει μαζι μας πεφτει στην λουμπα του ματεριαλισμου και του υλισμου. Επισης το δικο σου Point το ιδιο προβλεψιμο. Σου ειπα! Μην πεφτεις στη λουμπα οτι με ξερεις πως σκεφτομαι και τι αξιες εχω καλυτερα απο εμενα ;) Καλες Αποκριες!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Βασικά ήπια το Βόσπορο εχθές!Όχι για σένα μόνο ένα ποτηράκι αλλά για ολόκληρο τον Καναδά!Παρ'όλα ταύτα, δεν είπα ότι δεν έχεις αξίες στη ζωή (όσο και να ήπια, συνείδηση του τι λέω έχω ΑΚΟΜΑ). Μπορείς να διαφωνείς ΟΣΟ ΘΕΣ (σάματις η 1η φορά θα'ναι? που λεν και στο χωριό μας), ωστόσο πιστεύω πως ναι, οι αξίες στη ζωή είναι ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΕΣ και καθορίζονται κατά τον Αριστοτέλη (τον ξεχάσαμε αυτόν)από X κριτήρια (μην τα πιάσουμε πάλι). Η στάση μας απέναντι σε αυτές είναι ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΙΚΗ (πράττουμε κατά το δοκούν) και έτσι όταν ξεφεύγουμε από αυτές θαρρούμε πως εξελισσόμεθα... η διαχρονικότητά τους τις κάνει αυταπόδεικτες!Ούτε εσύ, ούτ' εγώ! Καλημέέέέέέέ........ρα!!!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. κοριτσακι μου σ'αγαπω πολυ και περα απο αυτο να θυμασαι οτι παντα υπαρχει η επομενη μέρα....που θα ναι καλύτερη αν θελουμε να ειναι καλύτερη αν παλι υπαρχει επαναληψη ασχημων πραγματων ....ε τοτε τι να κανουμε ....ΥΠΟΜΟΝΗ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΚΑΡΔΙΑ!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Έχεις κάθε ΔΙΚΑΙΩΜΑ μετά από όσα πέρασες να το λες αυτό, κι έγω τουλάχιστον ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ να σε ακούω!Καλημέρα στο πιο Γλυκό κοριτσακι του κόσμου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Kalimera,Ntinaki!Akous ekei eklaph mesa sto kosmimatopwleio...eleos!!!!!!!!!!!!!makia!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. http://www.youtube.com/watch?v=G9q_ao91Now
    Na anevoume ligo!!!!!!!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Στο κλίμα των ημερών ...και τηςκατάστασής σου ΠΑΝΤΑ!!!Ευχαριστώ...πιο μάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ (ΣΟΦΙΑ)27 Φεβρουαρίου 2011 στις 6:09 μ.μ.

    ΘΥΜΑΜΑΙ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΤΗΝ ΕΛΕΓΕΣ ΤΟΤΕ ΜΕ ΤΟΝ ΚΛΕΑΝΘΗ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΣΟΥ.
    ΣΥΜΦΩΝΩ ΑΠΟΛΥΤΑ ΜΑΖΙ ΣΟΥ. ΤΟ ΚΑΘΕΤΙ ΜΙΚΡΟ Ή ΜΕΓΑΛΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΟΝ ΟΣΟ ΑΧΡΗΣΤΟ ΚΑΙ ΑΣΗΜΑΝΤΟ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΟΝ ΑΛΛΟ. ΚΑΙ ΓΙ' ΑΥΤΟ ΚΙ ΕΓΩ ΦΙΛΗ ΜΟΥ ΕΠΙΜΕΝΩ ΝΑ ΖΩ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΜΟΥ ΠΑΡΕΑ ΜΕ ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΟΥ "ΑΣΗΜΑΝΤΑ" ΠΡΑΓΜΑΤΑ.
    ΦΙΛΑΚΙΑ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Ναι Σουφούλα....αλλά ανήκω κι εγώ στον κόσμο σου αλλα δεν ειμαι ασήμαντη...Είμαι?χαχα!Καλησπέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ (ΣΟΦΙΑ)1 Μαρτίου 2011 στις 5:56 μ.μ.

    ΟΧΙ ΒΕΒΑΙΑ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ. ΑΧ! ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΕ ΔΩ. ΝΑ ΤΑ ΠΟΥΜΕ ΠΑΛΙ. ΑΣΕ, ΑΣΕ....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. ΕΛΛΗΝΙΚΕ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΕ σε παραπέμπω στο "Τα λέμε" (εκεί δεν άφησες σχόλιο...γιατί άραγε? :Ρ

    ΑπάντησηΔιαγραφή