Πέμπτη 2 Δεκεμβρίου 2010

Ζητείται Άνεσις! Ο €υρών αμειφθήσεται!

«Εγώ λέω έξι μήνες μέσα και έξι μήνες έξω από την πυλωτή» λέει ο κύριος του δευτέρου  με το γνωστό επίμονο και μάγκικο φυσικά ύφος του, όπως προδίδει και η πουκαμισιά, η έξω από τη ζώνη και πάνω από το παντελόνι
«Πρέπει να συνταχθεί καταστατικό χωρίς να περιμένουμε να αποφασιστεί τι θα γίνει με το θέμα του πάρκινγκ» επιμένει για πολλοστή φορά ο Στρατηγός, ο οποίος δεν έχει αντιληφθεί ότι αποστρατεύτηκε εδώ και χρόνια  και πως όταν μιλάμε στους γείτονες δεν είναι σαν μιλάμε σε φαντάρους
«Εγώ  διαφωνώ κάθετα. Δεν υπογράφω με τίποτε καταστατικό, αν δεν ορίσουμε τις θέσεις πάρκιγκ» λέει ρητά και αυστηρά ο Δάσκαλος, ωσάν παραδίδει εξ έδρας κανόνες ορθογραφίας α-πα-ρά-βα-τους!
«Συμφωνώ με τον κύριο Θόδωρα. Ούτε εγώ υπογράφω» η υποφαινόμενη! (αν με βλέπατε, άρα η υπογράφουσα)
«Εγώ δεν ξέρω γιατί πλήρωσα για τους ημιυπαίθριους» …..?????ΑΣΧΕΤΟ (κλασικά) !!!!!...αναφωνεί, η 68χρονη γνωστή κυρα-Μαρία, με τα μπικουτί στο κεφάλι και την αλλοτινών εποχών ρόμπα καπιτονέ ριγμένη στους ώμους.  Αυτό ξέρει κάθε φορά, αυτό λέει η γυναίκα….
«Η οικοδομή θα γίνει ξέφραγο αμπέλι, αν δεν ορίσουμε κανονισμούς»… φωνάζει ο διαχειριστής
«Δεν έχουμε ησυχία ούτε καν τις ώρες που ορίζει η αστυνομία από τους τσαρλατάνους της γειτονιάς αλλά και από κατοίκους της οικοδομής που γελάνε μέχρι αργά το βράδυ».
«Κάποιες κυρίες περπατούν με τακούνια και ενοχλούν»
«Οι φοιτητές στον επάνω από μένα όροφο χαριεντίζονται»
«Η κυρία του 5ου καλά θα κάνει όταν πλένει μπαλκόνια να προσέχει που πέφτουν τα νερά της. Λερώνονται τα δικά μας που είναι από κάτω»
«Ποιος τινάζει και δεν προσέχει ότι υπάρχει απλωμένη μπουγάδα στα από κάτω σύρματα?»…μπούρου μπούρου … μπούρου μπούρου!!!!!!
ΦΤΑΝΕΙ!!!
Αυτό δεν είναι συνέλευση, αυτό είναι «ένα απέραντο φρενοκομείο», όπως είχε πει και ο γνωστός Πρόεδρος! Ορθώς μίλησε! Αν θες να δεις πώς λειτουργεί αυτή η χώρα σε επίπεδο κράτους, κοίτα πρώτα σε επίπεδο σπιτιού! Φαγωνόμαστε μεταξύ μας, δεν έχουμε κατανόηση, δεν σεβόμαστε τον άλλον, απαιτούμε μόνο για τον εαυτό μας, δεν υποχωρούμε στα δικαιώματα του γείτονα, επιβάλλουμε τις παράλογες απαιτήσεις μας, δεν λαμβάνουμε υπόψη μας ότι στις πόλεις αγοράζουμε αέρα και όχι γη!
 Στεγάζουμε τις υπάρξεις και τα υπάρχοντά μας σε διαμερίσματα-κουτάκια των λίγων τετραγωνικών, σε κάθετη διάταξη, χωρίς οριζόντια προοπτική, γιατί για τόσο άντεχε ο κορβανάς μας. Γεμίσαμε μπαλκόνια- αποθήκες, ξεχειλισμένα από αντικείμενα που κατοχυρώνουν την αποτροπή της ανασφάλειας. Συντάσσουν ασύντακτη εκ φύσεως πραμάτεια της ζωής, κλέβοντας την τέχνη του παζαριού: μια παπουτσοθήκη στοιβαγμένη με  extra κουτιά γεμάτα παπούτσια, πάνω από μία σιδερώστρα, και στριμωγμένη ανάμεσα σε μία σκάλα πτυσσόμενη και μία απλώστρα, καλυμμένη από μπάλες του μπάσκετ και του βόλεϊ, έτοιμες να καβαλήσουν το σούζα ποδήλατο, που σαν ατίθασο άλογο, έχει σηκωθεί στα πίσω του πόδια και θέλει να κάνει βουτιά από το μπαλκόνι σου! Surreal ή real? Το δεύτερο φυσικά! Αφού και το δικό σου μπαλκόνι έτσι είναι …ή …κάπως έτσι! Γιατί απορείς?
Κι αυτό είναι μόνο το περίβλημα! Μήπως εκτοπίζουμε πράματα εκ των ένδον προς τα έξω για να είμαστε μέσα πιο άνετα? Άνετα? Τι είν’ τούτο? Πώς ορίζεται η άνεση? Ας δούμε: Λεξικό Ιδρύματος Τριανταφυλλίδη:
άνεση η [ánesi] O33 : I1.(για χώρο) η ύπαρξη και η δυνατότητα χρησιμοποίησης μεγάλου χώρου· ευρυχωρία: H ~ χώρου επιτρέπει ελευθερία κινήσεων. Ένα σύγχρονο σπίτι πρέπει να έχει ~ χώρου. Ας γελάσω! Ποιος χώρος? Αφού για να χωρέσεις, στριμώχνεις τα μπαλκόνια!
 2. (για χρόνο) η έλλειψη αυστηρών χρονικών περιορισμών: Έφαγα με την άνεσή μου. Mη βιάζεσαι, έλα με την άνεσή σου. Xρειάζομαι κάποια ~ χρόνου για να σκεφτώ καλύτερα. Ας ξαναγελάσω! Ποιος χρόνος? Που και το γέλιο μου και ο καβγάς μου πρέπει να φροντίσω να μην ξεπερνά τις 23.00 το βράδυ!
 3α. η ικανότητα, η δεξιότητα στην έκφραση, στη διατύπωση απόψεων, σκέψεων κτλ. (που είναι κυρ. αποτέλεσμα μόρφωσης, εξοικείωσης): Έχει μεγάλη ~ στην ομιλία του / στο γράψιμο. O συγγραφέας έχει αφηγηματική ~  Μα αφού ο γείτονας-στρατηγός μου μιλάει όχι ως γείτονα αλλά ως φαντάρο, χωρίς να μπορώ να πω τη γνώμη μου. Λογοκρισία!
β. έλλειψη περιορισμών, ελευθερία: Mη φοβάσαι, μίλα με ~. Και τι να πω? Ποιος θα με ακούσει? Αφού όλοι εδώ πέρα λένε αυτό που θέλουν να πούμε χωρίς να ακούνε
 4. (για κίνηση σε χώρο): O χώρος επιτρέπει μια ~ κινήσεων, ελευθερία. || (επέκτ.) εξοικείωση: Kινείται με ~ στα σαλόνια.  Πολλή ελευθερία! Τινάζεις και πλένεις μπαλκόνια όποτε, όπου και όπως θες!
 5. οικονομική δυνατότητα: Έχει / δεν έχει μεγάλη οικονομική ~. Zει με (μια) σχετική ~. Αυτό σίγουρα! Αν είχαμε άνεση στα κουτάκια θα μέναμε! Αυτό εν ολίγοις είναι το ΖΗΤΟΥΜΕΝΟ!
6. για συμπεριφορά που δεν παίρνει υπόψη κοινωνικούς περιορισμούς: Φορώντας μια πολύ κοντή φούστα κάθισε με ~ σταυροπόδι. Έβριζε με ~ τους πάντες. Κοντή φούστα ίσως! Τακούνια no more! Ενοχλούνε!
 II1. (πληθ.) τα (τεχνικά κυρ.) μέσα που εξασφαλίζουν οικονομία χρόνου και κόπου· κομφόρ: Σπίτι με σύγχρονες ανέσεις. :…και με προβλήματα στη συνεννόηση
2. το ευχάριστο συναίσθημα που δημιουργείται από την εξοικονόμηση κόπου και χρόνου: Eίναι μεγάλη ~ να ΄χεις ένα πλυντήριο πιάτων. Και θα ήταν μεγαλύτερη, αν είχες τη δική σου θέση πάρκινγκ
 [λόγ. < αρχ. νε(σις) `χαλάρωση΄ -ση, σημδ.: Ι: γαλλ. aise, aisance· ΙΙ: αγγλ. comfort (ή μέσω του γαλλ. confort)]: όσο για χαλαρώση ….δεν ξέρω κατά πόσο είναι χαλαρός κάποιος με όλη αυτήν την κατάσταση
Ευχαριστούμε το Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών-Ίδρυμα Τριανταφυλλίδη που συνέβαλε για άλλη μία φορά στο να καταλάβουμε τι έχουμε (έλλειψη άνεσης), τι δεν έχουμε (άνεση), τι είμαστε (στριμωγμένοι) και τι δεν είμαστε (άνετοι), τι διεκδικούμε (άνεση χρόνου, χώρου, κινήσεων), τι χάσαμε (την άνεσή μας, το σεβασμό στους άλλους, την υπομονή μας), τι μας λείπει (η οικονομική άνεση για να δώσουμε ένα τέλος), τι μας ενοχλεί (οι περιορισμοί), τι μας απειλεί (η λογοκρισία: αρχηγού-διαχειριστού ομιλούντος πάσα αρχή παυσάτω!!! Εμπρός! Μαρς!), τι μας χαρακτηρίζει (η «χάβρα Ιουδαίων», να μιλάμε όλοι μαζί ταυτόχρονα σε μία συνέλευση για την από κοινού λήψη αποφάσεων).
Θα φύγω δεν αντέχω άλλο. Πότε λύεται η συνεδρίασις Αρχηγέ? Κουράστηκα! Θέλω το χωριό μου! Θα πάω στο χωριό μου. Εκεί που έχω άνεση χώρου σε επίπεδη διάταξη, οριζοντίως, όπου μπορώ να γελάω και να φωνάζω τουλάχιστον στο σπίτι μου μέσα και μετά τις 23.00 το βράδυ αλλά και να φωνάξω από τη βεράντα τη γειτόνισσα να ‘ρθεί να πιει καφέ ακούγοντάς με όλη η γειτονιά χωρίς να μου κουβαλήσει την αστυνομία για να απολογηθώ για το παράπτωμά μου, όπου το ποδήλατό μου μοιράζεται το 20 μέτρων φαρδύ υπόστεγο μαζί με το τρακτέρ, τη φρέζα, την καρότσα, το αγροτικό και την «κούρσα» (που λέει κι η γιαγιά μου) και όπου έχει και την άνεση να πέσει από τον αέρα και να βρεθεί ξαπλωμένο άνετα στο έδαφος χωρίς να κάνει σούζα άνευ καβαλάρη, ώσπου να ξεστριμωχτεί από το μπαλκόνι,εκεί που μπορώ να πλένω με το λάστιχο τις αυλές και να το γυρίζω σε μπουγέλο με τον μικρό μου αδερφό που τσιρίζει χωρίς να τρέμω μην πέσει καμιά σταγόνα στις τέντες της από κάτω κυρίας, εκεί όπου μπορώ να κυκλοφορώ όλη μέρα μέσα στο σπίτι με παπούτσια που δε χρειάζονται σιγαστήρες σαν τα σακουλάκια των γιατρών στα νοσοκομεία, εκεί όπου βλέπεις πρώτα τον γείτονα και μετά τον ήλιο και του λες μια καλημέρα όχι από υποχρέωση αλλά γιατί σίγουρα όλο και κάποια συγγενική σχέση θα έχεις μαζί του (σε ένα χωριό όλοι με κάποιον τρόπο συγγενείς είναι κι ας μην είναι πάντοτε καλό αυτό), όπου μπορείς να χαριεντίζεσαι χωρίς να καταδικάζεσαι γι’ αυτό, κι όπου μπορείς να σπέρνεις μαϊντανό και κολοκύθια και λεμονιές στον κήπο σε ξεχωριστό σημείο από εκείνο όπου έχεις σπείρεις τις τριανταφυλλιές και τις βιγκόνιες κι όχι στην ίδια γλάστρα, επειδή δεν έχεις χώρο!!
Αλλά και… όπου όλοι οι γείτονες γνωρίζουν ανά πάσα στιγμή πού πας, με ποιον μιλάς, τι λες ή τι δε λες, τι σκέφτεσαι, τι μαγείρεψες, γιατί αρρώστησες, πώς διασκέδασες, τι ώρα επέστρεψες, γιατί άργησες, με ποιον χαριεντίζεσαι (τουλάχιστον στις πόλεις ξέρουν απλά ότι χαριεντίζεσαι! Το με ποιον δεν τους νοιάζει: αυτό που τους καίει είναι η άνεσή τους τις ώρες κοινής ησυχίας να μην πλήττεται ακουστικώς!)
Θα φύγω κι από εδώ! Διακυβεύεται η ελευθερία μου! Και πού να πάω να ζήσω? Μόνη ? Γίνεται?
Ο μεγάλος Σαμαράκης έφη: «Όσο πιο κοντά βρίσκονται οι στέγες των σπιτιών, τόσο πιο μακριά βρίσκονται οι καρδιές των ανθρώπων». Ορθά! Αντιστρόφως ανάλογη η σχέση επομένως! Αναλογικά όμως ισχύει το «Όσο πιο μακριά βρίσκονται οι στέγες των σπιτιών, τόσο πιο κοντά βρίσκονται οι καρδιές των ανθρώπων» ή η περιέργεια»?

22 σχόλια:

  1. Χαχα! Τι ωραία τα λες? Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα δηλαδη!! Από τη μία το απρόσωπο, από την άλλη το προσωπικό αλλά και το κουτσομπολιό!Ναι όντως έχει τα υπέρ και τα κατά...πάντως όπως βλέπω τα πράγματα στα χωριά μας βλέπω να γυρίζουμε όλοι...Καλημέραααα.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλημέρα Pouppe! Μας έφτιαξες τη μέρα!Μεσα στην αισιοδοξία σε βρίσκω!;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. "κουτάκια" ε?όντως κουτάκια αυτά τα διαμερίσματα!Και προσπαθείς μέσα σε αυτά να στριμώξεις την "ύπαρξη και τα υπάρχοντά σου"...Πολύ χαρακτηριστική εικόνα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Oraia polu oraia ta les Constantina...den mporoume na sinennoithoume se mia polukatoikia...apo pote tha anapsoume ta kalorifer, poies ores, poia thesi parking dikaioutai o kathenas, ti ores prepei na exoume kalesmenous, pote na kanoyme mpanio, na valoume pluntirio....exo ki alla polla polla...H lusi tis epistrofis omos episis me fovizei..ti tha kano ekei?oi filoi mou einai edo. Oi eukairies tis zois mou gia ekpaideusi, diaskedasi, psuxagogia episis edo...esto kai strimogmenes apo apopsi xronou kai topou...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Επίσης ωραία τα λες Nick! Θα μείνω στο "στριμωγμένες ευκαιρίες από άποψη τόπου και χρονου". Αυτό το ΧΡΟΝΟΥ πολύ ΜΕ άρεσε: διότι θα διαπιστώνεις κι εσύ πως δεν εκμεταλλευόμαστε όλες τις ευκαιρίες ανά πάσα στιγμή επειδή δεν βρίσκουμε πάντα το χρόνο λόγω διάθεσης να το κάνουμε...δυνάμει υπάρχουν και τρέχουν πολλές ευκαιρίες διασκέδασης, εκπαίδευσης, ψυχαγωγίας γύρω μας...ΔΥΝΑΜΕΙ!! Και έχουμε την ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΗ πως επειδή αυτές (οι ευκαιρίες)παραμονεύουν κάθε στιγμή, τις αρπάζουμε κιόλας!Κι η κούραση μας στέλνει στο διαμέρισμα ξπλωμένους στον καναπέ να έχουμε υπόψη τα καλλιτεχνικά δρώμενα και να τα παρακολουθούμε ΝΟΕΡΑ...νομίζω?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ο Ευρών μη γίνει Δραχμών....και τότε θα χάσουμε και τα λιγα που έχουμε, έστω και τα μικρά μπαλκόνια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Αμάνννν Μη λες τέτοια!Συμβιβασμός λοιπόν!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Απέραντο φρενικομείο δε λες τίποτε! Έξυπνος τίτλος (για άλλη μια φορά βέβαια!Δεν είναι κάτι καινούριο)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Τελικά ό,τι έχει σχέση με την ΠΟΛΥΚΑΤΟΙΚΙΑ είναι διαχρονικό και αναλοίωτο:όλοι μαλώνουν με όλους, για τα πάντα και τα ίδια θέματα πάνω-κάτω. Διβάζοντάς σε, θυμήθηκα τους δικούς μας συγκατοίκους που είναι περίπου οι ίδιες φιγούρες...και πώς τυχαίνει ο ένας από όλους αυτούς να είναι ο πιο ΗΛΙΘΙΟΣ και ΒΛΑΞ!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Καλά Μ@ρθούλ@ αυτό ξαναπές το!Πάντα υπάρχει ένας που χαλάει τη μαγιά. Πάντα!Μάλλον για να υπάρχει ενδιαφέρον!χαχα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Καλός ο Τριανταφυλλίδης. Έψαξες μήπως ο Μπαμπινιώτης έχει κάτι από το ζητούμενο?χχ!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Έλαααα!!!!Κι αυτός λεξικό έχει αλλά εγω είμαι Τριανταφυλλιδικιά!!!!Εκτός αν εννοείς ότι ο Μπαμπινιώτης έχει και λύσεις!!Διόλου απίθανο!Στο λεξικό του μόνο συνταγές για ντολμαδάκια γιαλαντζί δεν έχει έτσι όπως το 'κανε!Άντε μη μιλήσω τώρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Ωχ!Διακρίνω μία έχθρα?άσπονδδος εχθρός?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Ούτε άσπονδος εχθρός, ούτε αντίπαλον δέος και τέτοια!Απλά αυτό που έχει κάνει δεν είναι λεξικό ή μάλλον δεν είναι ΜΟΝΟ λεξικό...είναι το Google σε εντυπη μορφή...τέλος πάντων, γιατί μλπέκομαι με τέτοια? δεν είναι αυτό το θέμα μας..είναι θέμα για άλλου είδους μπλογκ και συζητήσεις...έλα!συγκεντρωθείτε!χαχα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Αχ βρε φιλεναδα ετσι ειναι τα πραγματα δυστυχως και δεν αλλαζουν οσο και αν εχειs οικονομικη ανεση. Θα εξηγησω αμεσως με ατρανταχτα επιχειρηματα τι εννοω. Λες πως στιβαζουμε πραγματα λογο ελειψης χωρου. Το σπιτι μου ειναι 200+ τετραγωνικα με γκαραζ 30 τμ και παρολα αυτα τα ποδηλατα ειναι σουζα οπως λες κρεμασμενα απο το ταβανι για να μπορουν να χωρανε οι 2 μηχανες και το ενα αυτοκινητο (παντα το δικο της ,ποτε το δικο μου) καθως και ολα τα επιπλα για τον κηπο κατα την περιοδο του χειμωνα .ΔΕΝ πεφτει καρφιτσα απο το στριμωγμα .Οσο για τα κουτια με τα παπουτσια που λες νομιζω πως η καλη μου δεν ειναι γυναικα αλλα Σαρανταποδαρουσα.
    Εχω παρκινγκ για 6 αυτοκινητα στην μπροστα αυλη και παλι μαλωνουμε με την καλη μου για το ποιος θα παρκαρει εξω και ποιος μεσα. (Οποιος παρκαρει μεσα δεν καθαριζει χιονια απο το αυτοκινητο με -30 C 7 η ωρα το πρωι. Κατα εναν μαγικο τροπο βεβαια ειτε παρκαρω μεσα ειτε εξω παλι εγω καταληγω να ξεπαγιαζω καθε πρωι.. Γοβες δεν μπορω ουτε εγω να φοραω μεσα στο σπιτι γιατι χαλανε λεει τα ξυλινα πατωματα :) Μετα σου λεει ισοτητα. Αν σε δει να χαριεντιζεσαι οπως λες με καποια αλλη θα κανει σχολια. Αν αργησεις να γυρισεις σπιτι θα σε ρωτησει που ησουν και θα σου ριξει το δολοφονικο βλεμμα που σε κανει να βλεπεις την ζωη σου ολη να περναει μπρος απο τα ματια σαν κινηματογραφικη ταινια. Ωρες κοινης ησυχιας επισης ειναι προβλημα. Θελεις σαν ανθρωπος να σηκωθεις κατα 3 το πρωι και να πας στο ψυγειο για την λιγουριτσα που σε επιασε μπορεις? Αμ δε! Σηκωνεσαι απο το κρεβατι και με ελαφρα βηματακια κατεβαινεις τις σκαλες για να πας στην κουζινα. Μεχρι εδω ολα καλα. Ησυχια σσσσσττττ! Με το που ανοιγεις το ντουλαπι το πρωτο πραγμα που λιγουρευεσαι ειναι παντα σε σακουλακι που για να το ανοιξεις κανει τοσο θορυβο που ειναι αδυνατον να μην σε παρουν χαμπαρι. Πρωτος ο σκυλος σε περνει μυρωδια και αρχιζει να γαυγιζει στη μεση της νυχτας σαν να μπηκαν κλεφτες. Μετα ακους το βρε Γουρουνι:) παλι τρως ειναι 3 το πρωι και σηκωσες ολο το σπιτι στο ποδι. Οκ λοιπον! συνελευση ιδιοκτητων την αλλη μερα για να βαλουμε τους κανονες. Ειναι σπιτι μου αρα μπορω να κανω οτι θελω σωστα? Αμ δε και παλι. Οκ να υποχωρισω εχεις δικαιο δεν ειναι σωστο να σε ξυπναω 3 το πρωι ας βρουμε μια λυση. Η δικη της λυση «Βρες εναν τροπο ωστε να μην χρειαζετε να κατεβαινεις κατω στην κουζινα 3 τα χαραματα δεν μπορω να ξυπναω καθε φορα με το γαυγισμα του σκυλου» Και εγω απανταω με την δευτερη απαντηση που μου ερχετε στο μυαλο(Η πρωτη ειναι «Οκ ας σκοτωσουμε το σκυλο») αλλα πρυτανευει το αισθημα της επιβιωσης και η απαντηση ειναι «Οκ με την ευκαιρια που θελεις να αλλαξεις τα κομοδινα μπορω στη θεση του να παρω ενα μικρο ψυγειακι? Ετσι δεν θα χρειαζετε να σηκωνομαι εγω τα βραδυα και εσυ θα εχεις την ησυχια σου» Δεν μου εδωσε απαντηση απλα με κοιταξε. Μηνυμα εληφθη!!!:)
    Οσο για τα λουλουδια και τα δεντρα στην πισω αυλη εχω την τιμη ως ιδιοκτητης να κανω το σκαψιμο το κουρεμα του γκαζον και το ποτισμα. Για την επιλογη των λουλουδιων μετα απο δημοκρατικες συνελευσεις (καλη ωρα που περιγραφεις) καταληγω να λεω ΝΑΙ σε ολα:) .
    Οπως βλεπεις λοιπον ειναι στη φυση μας ως ανθρωποι να μαλωνουμε παντα για την θεση του παρκινγκ για τις ωρες κοινης ησυχιας κλπ. Χωρις να εχει σημασια αν ειναι μονοκατοικια η πολυκατοικια. Η διαφορα ειναι πως εισαι τυχερη, που μενεις σε πολυκατοικια και αμα σου την δωσει και πολυ ο Στρατηγος Δεκαβαλας η η Κυρα Μαρια μπορεις να τους πεις και κανενα Γαλλικο και να ξεδωσεις βρε αδερφε:):):). Αντε καντο σπιτι σου να σε δω αμα εισαι μαγκας . Αλλα ειπαμε αυτο που μας κανει να ξεχωριζουμε απο τα υπολοιπα ειδη του ζωικου Βασιλειου ειναι το οτι ποτε δεν ειμαστε ευχαριστημενοι με τιποτα.....παντα κατι μας φταιει και αν δεν μας φταιει θα το κανουμε να μας φταιει. Αντε σας αφηνω και Καλο Μηνα και Καλα Χριστουγεννα σε ολους σας . Στολιστε τα μπαλκονια και αφηστε την κυρα Μαρια να φωναζει και τον Στρατηγο Δεκαβαλα να παρκαρει στην πυλωτη να δουμε τι θα καταλαβει και περιμενετε να δειτε ποιο θα ειναι το επομενο πραγμα που θα τον ενοχλησει!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Χαχα!Κυλιέμαι από τα γέλια!!Πολύ καλό όλο αυτό που περιγράφεις!Έχει(ς) πλάκα πολλή!Πράγματι είτε μονοκατοικία είτε πολυκατοικία η συγκατοίκηση είναι υπό διαπραγματεύσεις!Όσο για το θέμα ΓΚΡΙΝΙΑ, δε θα σου απαντήσω, διότι καταλαβαίνεις πολύ καλά πως δεν είναι αυτό το ζητούμενό μου!

    ΥΓ: ααα...και Καλή Χρονιά (μιας και το 'θιξες)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Κι εγώ γελάω με τον Dr.Chris!Είναι πολυ παραστατικός ο τρόπος που τα λέει...αν και δε νομίζω ότι είναι το ίδιο ακριβώς, για τον απλούστατο λόγο ότι τον άνθρωπό σου τον διαλέγεις ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ (εκτός αν πρόκειται για προξενιόόό!!!χοχοχο!), τους γείνονες όμως όχι (όπως και τους συγγενείς)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Αχ Κων/να ξύνεις πληγές τώρα: επαρχία ή πόλη ε?τι να πω? όσες φορές τα ζυγίζω όλο σε διαφορετική μεριά γέρνει η ζυγαριά!Και αυτό εξαρτάται από την ηλικία, την οικογενειακή κατάσταση, τους στόχους +++++...!Και φαντάζομαι ότι τέτοια διλήμματα έχουν συνήθως όσοι προέρχονται από επαρχία και πηγαίνουν στην πόλη σε κάποια φάση της ζωής τους, συνήθως για σπουδές. Όσοι γεννήθηκαν στην πόλη νομίζω ότι δεν τους απασχολούν και πολύ οι διενέξεις ίσως γιατί με αυτές μεγάλωσαν από τα γεννοφάσκια τους!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Δεν συμφωνώ απόλυτα...και οι ΑΣΤΟΙ έχουν διλήμματα αλλά κυρίως σε θεωρητικό επίπεδο...Μη σου πω ότι βλέπουν πιο ρομαντική την επαρχία. Τους φοβίζει όμως να κάνουν το βήμα γιατί απλούστατα δεν ξέρουν να ζήσουν σε αυτήν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Polu gelio eriksa pragmatika.Stin ousia eniwsa na me parasurei to keimeno...telika apo oti blepo eisai polu kali se polla eidi grafis (xioumoristika, eirwnika, sourealistika, perigrafika).Para polu mou areseis. Sunexise na mas kratas suntrofia. Eimai FUN sou!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Καλημέρα σε όλους και όλες!!!!!Τα σημερινά νέα:
    "Για να ζηλεύετε" οι φίλοι και οι φίλες της πίνουμε ζεστό καφεδάκι, συζητάμε χαλαρά και πήραμε τη μεγάλη απόφαση να μη δουλέψουμε σήμερα το πρωί. Από το μεσημέρι και μετά η σκληρή δουλειά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Όντως Σύλβα μου, πολύ ωραίο το σημερινό μας καφεδάκι και είμαι σίγουρη ότι θα μας ζηλεύανε "πολλοί" και" πολύ" σήμερα το πρωί αλλά και αυτή η δουλειά παραήτανε σκληρή σήμερα από το μεσημέρι και μετά!Καληνύχτα και φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή