Δευτέρα 8 Νοεμβρίου 2010

(Το) «παίζουν» στα δάχτυλα!

Όλα τα πεζοδρόμια  είχαν γραμμένους με κεραμίδι αριθμούς  από το ένα ως το οχτώ. Οι πλακουτσωτές πέτρες ήτανε συνήθως στοιβαγμένες στην άκρη του δρόμου μετά από ισχυρές συγκρούσεις με την μπάλα στο «τζαμί». Το ψιλικατζίδικο στη γωνία του κυρ-Φώτη πουλούσε βρακολάστιχο με το μέτρο όχι μοναχά στις γιαγιάδες μας που μπάλωναν παλιές φόρμες με  φθαρμένα λάστιχα. Ο κυρ-Κώστας με τα είδη κήπου και θερμοκηπίου δεν έδινε σχοινί μόνο στους αγρότες για να δέσουν τα δέντρα στο μπόλιασμα, ενώ τα ποδήλατα αποτελούσαν το must όχημα κάθε ανήλικου κατεργάρη που ήθελε «να έχει πρόσωπο» στην τσακαλοπαρέα της γειτονιάς του. Δεν το αγόραζε κατά τις επιταγές της οικολογικής του συνείδησης και της «πράσινης μόδας». Οι «κούνιες» στις παιδικές χαρές δεν ήταν κατ’ αποκλειστικότητα των μικρών παιδιών που τις απολάμβαναν κουνιστά-λυγιστά ως έπαθλο από την «τρελαμένη» μάνα που έτρεχε από πίσω τους με το μπολ και το κουτάλι στο χέρι. Αν, δηλαδή, κατάφερνε το μικρό της να φάει μία για το μπαμπά (κουταλιά), μία για τη μαμά και μία για το θείο το Μήτσο (!!!), εκείνη το ‘βγαζε στην παιδική χαρά! Αντιθέτως, ΚΑΙ πολλά παιδιά-γαϊδούρια οργανώνανε αγώνες σε αυτές για το ποιος θα κάνει το πιο μακρινό πέταγμα.
Αλλά τώρα πια περνώ από τη γειτονιά μου και τη βλέπω άδεια. Δυο τρία παιδάκια μετά βίας, κι αυτά παιδάκια οικονομικών μεταναστών κάνουν υπεράνθρωπες προσπάθειες να γεμίσουν το πάρκο με ξεφωνητά. Μα δεν μπορούν! Δεν αρκούν! Δεν τα καταφέρνουν! Η παρέα τους δεν έχει εκτόπισμα! Δεν είναι  ΤΣΑΚΑΛΟπαρέα. Η οργουελική τους μάνα,  ως Μεγάλος Αδερφός, παρατηρεί από την άλλη γωνία την κάθε τους κίνησή, γιατί ο κίνδυνος, που λέγεται αμάξι μεγάλης ταχύτητας, παιδεραστής ή πωλητής οργάνων, καραδοκεί και στην πιο αθώα γειτονιά (υπάρχει?) ενός χωριού-κουκκίδα στο χάρτη. Τίποτε δε θυμίζει το τότε!
Σε μας οι γονείς δεν ήτανε επόπτες αλλά συμπαίκτες! Στη δική μου γειτονιά έπαιζαν μαζί μας «τζαμί» κάθε απόγεμα σε ένα ανείπωτο ραντεβού μετά τις 7.00 τα καλοκαίρια. Όχι για να επιβλέπουν αλλά για να νιώσουν και κείνοι παιδιά. Και παίζανε και «μήλα» και «ένα-δύο-τρία κόκκινο φως» και «ψείρες»! Αλλά στο «κυνηγητό» και στο «κρυφτό» δε συμμετείχαν. Ούτε στο «τρέξιμο» και τους «αγώνες» που διοργανώναμε με τα ποδήλατα! Ούτε στη «μακριά γαϊδούρα» που ήθελε μια μέση-λάστιχο! Είχαν οριοθετήσει τα χόμπι τους με βάση τις σωματικές αντοχές τους. Κι αν καμιά φορά τους συνέπαιρνε η παιδική ψυχή τους ήταν από αυθορμητισμό και χαβαλέ που έκαναν μεταξύ τους.
Εμείς πάντως συνεχίζαμε… Τα κοριτσάκια κυκλοφορούσαμε με ένα λάστιχο  στη τσέπη και με την πρώτη ευκαιρία το ξετρυπώναμε δείχνοντάς το στις φίλες μας που σημειολογικά ήτανε  πρόταση για παιχνίδι, μόλις σχηματίζαμε τουλάχιστον τριάδα.  Αλλιώς, αν τριάδα δε συμπληρωνότανε και ο καιρός δε συνωμοτούσε, ουδείς αναντικατάστατος! Μία καρέκλα ήταν αρκετή μέσα στο σπίτι να παριστάνει τον στυλοβάτη και να μας βοηθήσει να μη χάσουμε το πολυπόθητο παιχνίδι, το «λάστιχο». Κάτω, γόνατο, γοφούς, μέση, μασχάλες, λαιμός και για τους άλτες εις ύψος ΑΕΡΑΣ! Το «σχοινάκι», άλλος λατρεμένος φίλος, διπλό ή τριπλό, με βαρίδιο ή όχι καταμεσής, με λαβές ξύλινες ή άνευ στις άκρες, μονοπωλούσε στα σχολικά διαλείμματα και τα μετασχολικά απογεματινά. Με ζευγάρια ή κατά μόνας, έπρεπε να μη σταματάς να χοροπηδάς μέχρι τελικής πτώσεως! Λάστιχο ή σχοινάκι, το αριθμητικό ήταν κοινός παρονομαστής!
Και για τους πιο intellectuelle είχαμε τις μέρες θεάτρου: αποσπάσματα ή έργα ολόκληρα του Ψαθά, φιλοξενούνταν στο Ανθολόγιο του Δημοτικού κι αν ήξεραν τη μοίρα τους θα τρόμαζαν! Δε ανέβηκαν μόνο στο θέατρο της Κοτοπούλη ή στο Βασιλικό από σκηνοθέτες διεθνούς φήμης αλλά από παιδιά δημοτικού που στήνανε μια σκηνή στο γιαπί της γειτονιάς και είχανε για σκηνικά τις κλούβες και τα τελάρα του μπαμπά από το χωράφι που σαν τεράστια lego έπαιρναν όποια μορφή ήθελε να δει –με περισσή φαντασία βεβαίως- το μάτι του σκηνοθέτη-ενδυματολόγου-υποβολέα-σκηνογράφου-….όλα τα έκανε! Βάζαμε και είσοδο. Δεν ξέρω γιατί! Για τα έξοδα της ανέξοδης παράστασης! Έτσι, επειδή αλλιώς δε θα είχε νοστιμάδα!
Κι άλλες φορές παίζαμε και μαγαζιά! Γυναίκες γαρ! (είμαι σίγουρη άλλοι λένε γρρρρρρ (!!!) σκέτο, χωρίς το α ανάμεσα!). Βέέέέέβαια! Από μικρή ηλικία καλλιεργείται ο θηλυκός-θρυλικός καταναλωτισμός! Πουλούσαμε πραμάτεια από το σπίτι, κανά γλυκάκι, κανά παλιό λικέρ που αράχνιαζε στο καλό σαλόνι που άνοιγε μόνο στις γιορτές και κανά σοκολατάκι από τη φοντανιέρα της μαμάς. Κι έψαχνε μετά αυτή να βρει πού πήγαν! Μάντεψε!
Κι αφού το παιχνίδι τελείωνε, έπρεπε να τους βάλω όλους για ύπνο και μετά να γυρίσω σπίτι. Η τελευταία από τη γειτονιά. Η μαμά φώναζε (κλασικά!!!) ότι πάλι είχα αργήσει, ότι δεν αφήνα χρόνο να διαβάσω κανένα λογοτεχνικό και τέτοια! Πού να της εξηγούσα τώρα ότι εγώ ήμουν ευτυχισμένη που χόρτασα παιχνίδι με τους φίλους μου και πως ΖΟΥΣΑ αλλιώτικη ζωή έξω από τα βιβλία.
Και μου έλεγε ακόμα η μάνα μου πως δεν έβαζα δράμι, πως ήμουν πετσί και κόκκαλο και η φίλη μου με φώναζε «σαμιαμίδι», «ακτινογραφία με πόδια» και τέτοια! Και πώς όχι? Από πού κι ως πού να πάρω κιλό? Τη ζωή μου τη θυμάμαι γεμάτη παιχνίδι, κίνηση στα όρια της υπερκινητικότητας, γεμάτη δράση (που τη σήμερον κατέληξε σε αντίδραση εν γένει- ΑΣΧΕΤΟ!) και για φαΐ? Ούτε λόγος φυσικά! Μοναχά τα παγωτά με νοιάζανε, γιατί κάναμε κόντρες ποιος θα φάει τα περισσότερα άμα τη ενάρξει της θερινής περιόδου που θεωρούνταν η Πρωτομαγιά και για τους πιο extreme  η 25η Μαρτίου μετά την παρέλαση φυσικά! Και δεν ήμουν ως ισχνή η εξαίρεση. Αλλά ο κανόνας! Είχαμε και σε κάθε παρέα έναν χοντρό ή και μια χοντρή. Αλλά ήτανε δακτυλοδεικτούμενος/-η!
Κι όταν μεγάλωσα και σταμάτησα να έχω τα γόνατά μου γρατσουνισμένα (-terminus post quem ότι μπαίνω στην εφηβεία) πίστεψα πως έδωσα τη σκυτάλη σε σπουδαίους αντικαταστάτες: μικρούς φίλους που πάνε στο δημοτικό και ξεχύνονται στις αλάνες για παιχνίδι μετά το τελευταίο κουδούνι. Μα δυστυχώς οι μικροί φίλοι έγιναν μικρομέγαλοι, καρικατούρες των απωθημένων των γονιών τους στις γλώσσες, στα ωδεία, στο μοντέρνο χορό. Τρέχουν, αλλά όχι σε αλάνες, μα μέσα σε κουτιά τσίγκινα με τέσσερις ρόδες, για να προλάβουν, όχι μη φύγουν οι φίλοι τους από τη γειτονιά σε καμιά άλλη και δεν τους βρουν (άλλωστε θα τους στείλουν μήνυμα), αλλά για να προλάβουν το χρόνο που τρέχει σαν παλαβός και δεν προφταίνουν… Κι αυτός  ο σωματότυπός τους, να πάρει, δεν τα βοηθάει. Τα κάνει δυσκίνητα. Δεν μπορούν να τρέξουν, γιατί το υπέρβαρο είναι πια ο κανόνας και όχι η εξαίρεση! Άλλωστε πώς να μην είναι παχύσαρκα τα παιδάκια σήμερα? Αφού, όταν λένε ότι παίζουνε, εννοούνε απλά τα παιχνίδια που παίζονται με τα δάχτυλα πατώντας απλά πλήκτρα. Τα «κακέκτυπα πιανίστα» ωστόσο, παίζουν τόσο γρήγορα, που θα τους ζήλευε και ο πιο γρήγορος τζαναμπέτης της αλάνας μιας άλλης εποχής! Ασκούν, λέει, το μυαλό τους και ό,τι έχει σχέση με τα ηλεκτρονικά παιχνίδια?........το παίζουν στα δάχτυλα!



24 σχόλια:

  1. ...μια μυρωδιά απο τα παλιά, μια ξενοιασιά και μια νοσταλγία για κείνον τον καιρό που φεύγοντας πήρε μαζί του (ανεπιστρεπτί δυστυχώς!) έναν φτωχό αλλά ζωηρό τρόπο ζωής αφήνοντας έναν αποξηραμένο και στεγνό από μικρές χαρές και μεγάλες συγκινήσεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ΚΙ ΕΓΩ Σ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΥ ΜΕ ΠΗΡΕΣ ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΑΡΥ ΕΚΛΟΓΙΚΟ ΚΛΙΜΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ ΚΑΙ ΜΕ ΕΚΑΝΕΣ ΝΑ ΞΕΧΑΣΤΩ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ ΚΙ ΕΠΙΚΑΙΡΟ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΚΑΘΩΣ ΜΕΛΕΤΩ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ!! ΠΟΣΟ ΤΥΧΕΡΗ ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΙ ΚΙ ΕΓΩ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΣΑ ΝΑ ΠΑΙΞΩ ΚΑΙ ΝΑ ΧΑΡΩ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ, ΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΤΕΛΙΚΑ!!!
    ΦΙΛΙΑ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. και φαντάζομαι τι είδους και πόσες αποκλίσεις βρίσκετε στη μελέτη σας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. AAA!!Καλα!!Τα κοινα μοτιβα με τη γειτονια τη δική μου είναι αμέτρητα!!Δεν μπορω να πω οτι δεν εχουμε παιδακια αλλα σίγουρα εχει αλλαξει ο τροπος παιχνιδιου!Τωρα ανταλλάσσουν τραγουδια απο το κινητο, περπατανε και ακουνε μουσικη, τρομοκρατουν και κανενα μικροτερο παιδάκι!Πού να παίξουνε ολα μαζι τωρα?Αυτα ειναι τωρα "μεγάλα"!!Με τα πιο μικρά θα παιζουνε!?
    Οσον αφορα στο παρελθόν, δυο ειναι τα σχόλιά μου! Εμεις κατεβαιναμε στις 5 -οχι στις 7-, ώρα λήξης της κοινης ησυχίας, και αυτο μετα κόπων και αναμονής, καθώς απο τις 4 μετρούσαμε αντίστροφα και περιμέναμε να δώσει το σύνθημα η κοιμωμένη μήτηρ!!Αλλά θεατρικά απο το ανθολόγιο δεν παίζαμε!Παίζαμε άλλα σκετσάκια, που μαθαίναμε απο κατασκηνώσεις, και ναι!Ειχαμε κι εμεις είσοδο!
    Να υποθεσω οτι το καταναλωτικό πνεύμα χτύπησε πρώτα τη Μακεδονια?Πώς αλλιώς να εξηγησω το γεγονός οτι εμεις παιζαμε "σπιτακι' και οχι "μαγαζι"?!χιχι!Βεβαια δεν αρνούμαι τις επισκεψεις της γειτόνισσας στο σπιτακι, οποτε ολο και κατι κρατούσε να μας..φιλέψει!
    Λουλουδακια, "εικονικά" κέικ, ένα δώρο τελος πάντων, Αλλά και πάλι δεν μπορω να εξηγήσω το φαινόμενο!Μαλλον ειστε και πάλι μπροστα!!!΄)Αγαπαμε Μακεδονια!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ναι όντως!Πάμε αντίστροφα από τη λοιπή Ελλάδα (όπως και κατά την απελευθέρωση!άσχετο!χαχα!)...Το ανείπωτο ραντεβού μετά τις 7.00 αφορούσε τους γονείς,όχι εμάς φυσικά!Γιατί καμιά φορά καταστρατηγούσαμε και το ωράριο "Κοινής Ησυχίας" κατατώντας το "Κοινής Ανησυχίας"!Κι αν στο εμπορικό μυαλό μείνατε λίγο πίσω, τι να κάνουμε?????Λατρεύουμε ωστόσο Κρήτη!!!!;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Τι μου εφερες στο μυαλο τωρα!!!! Ωραια χρονια , τα καλυτερα ισως. Κριμα μονο που δεν το ηξερα τοτε και βιαζομουνα να μεγαλωσω. Παρολα αυτα ομως περασα και εγω απειρες στιγμες χαρας και παιχνιδιου με τα παιδια της γειτονιας. Τα δικα μας παιχνιδια ηταν λιγο πιο βαρβαρα. Ηταν κατι σαν τους Ολυμπιακους Αγωνες μονο με διαφορετικους κανονες .
    Αγωνισμα Νο 1 Ποδοσφαιρο. Τοπος Διεξαγωγης αγωνα «Αυλη της Γιαγιας ARENA” Για τερματα ηταν οποια γλαστρα με λουλουδια βρισκαμε ευκαιρη. Στοχος παιχνιδιου να σκοραρουμε στην αντιπαλη εστια φυσικα .Κανονες «Αν δεν εχεις τιποτα σπασμενο «ποδια χερια» συνεχιζεις. Λιγο αιμα στα γονατα και αγκωνες ειναι απολυτος νορμαλ» Καθαρος αγωστικος χρονος κυμαινομενος και σε συναρτηση με το ποτε θα σπασει η πρωτη γλαστρα και τα ΜΑΤ (Γιαγια –Παππους) διακοψουν τον αγωνα. «Ιιιιιιιιιιιιιιιιι Να σι χεσου τουν πατερα τσιτσιαλσις ολις τσ’γλαστρις χαμενου σκλι» .Ελευθερη μεταφραση «Ωρα να την κανουμε λεβεντες, τρεχατε ποδαρακια μου»
    Αγωνισμα Νο 2 Σκοποβολη με σφεντονα και φυσοκαλαμο. Στοχος παιχνιδιου ποιος θα εχει το καλυτερο σημαδι με την σφεντονα. Αντικειμενα για σκοποβολη τενεκεδακια (στατικος στοχος ) και για για να ανεβασουμε το βαθμο δυσκολιας κινητοι στοχοι. Πουλια , γατες , σκυλια ο γαιδαρος του γειτονα. Βαθμοι κερδιζονται συμφωνα με το ποσο μακρυα ειναι ο στοχος , ποσο μεγαλος ειναι, κινητος η οχι. Π.χ να πετυχεις το δεμενο Γαιδαρο 1 βαθμο. Γατα σε αποσταση 10 μετρων 5 βαθμοι. Πουλι πανω στο δεντρο Jackpot  Ευτυχως για τα πουλια δεν ειμαι καλος στην σκοποβολη. Για εναν περιεργο λογο ομως ποτε δεν αστοχουσα οταν υπηρχε καποιο τζαμι στον περιβαλλοντα χωρο. Το κακο βεβαια ηταν πως ποτε δεν πηγαινα για το τζαμι απλα το τζαμι βρισκοταν σε λαθος τοπο και χρονο. Σκοποβολη με φυσοκαλαμο ηταν ομαδικο και οχι ατομικο αγωνισμα. Συνηθως γειτονια με γειτονια. Στοχος παιχνιδιου η δημιουργια μικρων χαρτινων βελακιων ( αν υπαρχει τετοια λεξη) που στην μυτη ειχαν μονοτικη ταινια ωστε να επιφερει καιριο χτυπημα στον εχθρο. Ποντοι κερδιζονται καθε φορα που το βελακι χτυπαει τον αντιπαλο, καθως και συμφωνα με τις μελανιες που εχεις απο Βελακια που χτυπησαν εσενα.Οσο μεγαλυτερο το σημαδι τοσο καλυτερα. Τελος παιχνιδιου: οταν τελειωσουν τα βελακια και οι αντιπαλοι κανουν ανακωχη για να φτιαξουν καινουργια για την επομενη συνηθως μερα εκτος και αν το προγραμμα προβλεπει αλλα ολυμπιακα αθληματα οπως Κλεφτες και Αστυνομους η Κρυφτο οποτε η μαχη αναβαλετε μεχρι νεοτερας .
    Aγωνισμα Νο 3:Ποδηλασια. Φυσικα εδω οι κανονες ηταν απλοι. Ποιος μπορει να παει πιο γρηγορα στην κατηφορα. Ποντοι κερδιζονται συμφωνα με την ταχυτητα και φυσικα αν εισαι πανω στο ποδηλατο οταν φτανεις στο τερμα της κατηφορας. Χρησημοποιηση φρενων ειναι αυτοματα βαθμοι μειων. Τελος εξτρα βαθμους για το πιο ωραιο ποδηλατο. Αμα ειχε και ταχυτητες ησουν και ο πρωτος μαγκας . Συνηθως ειχα το πιο παλιο ποδηλατο γιατι παντα ειχα το ποδηλατο του αδερφου μου που ηταν μεγαλυτερος και φυσικα ως μικροτερος το κληρονομουσα αφου πρωτα το ειχε διαλυσει. Η προυποθεση για αγορα καινουργιου ηταν αμα το παλιο δεν πηγαινε αλλο. Οσο ειχε 2 ροδες, τιμονι και αλυσιδα ειναι καλο. Φρενα προαιρετικα αλλα οχι αναγκαια.
    Αγωνισμα Νο 4: Γιγαντιαιο σλαλομ. Τοποθεσια. Οσο το δυνατον πιο μεγαλος και κατηφορικος λοφος. Ποντοι κερδιζοντα ι για το πιο γρηγορο σλαλομ αλλα και την πιο καλη τουμπα. Το αθλημα αυτο ειναι και ομαδικο καθως 2 οι περισσοτεροι μπορουν να πανε κοντρα . Καλα ειναι να εχει χιονι αλλα και βρεγμενο γρασιδι κανει εξισου καλα τη δουλεια. Για την καταβαση χρησημοποιουντε ειδικα οχηματα κατασκευασμενα απο Σακουλα για Λιπασματα για να αντεχει τις τριβες γεμισμενες με αχυρα για απορροφηση κραδασμων.
    Ως αποτελεσμα λοιπον ολων αυτων δεν καταφερα να εκπαιδευσω ποτε τα δαχτυλα μου να μπορουν να παιξουν Play station η Xbox οπως τα παιδια σημερα Αλλα οπως εχω πει στο παρελθον δεν υπαρχουν εμποδια αλλα μονο λυσεις βρηκα λοιπον τη λυση και γιαυτο το προβλημα. Αγορασα ενα Wii Nintento. που δεν χρειαζετε να πατας κουμπακια. Ευκολη λυση. Ποσο ευκολο ειναι ομως για τα σημερινα παιδια να ζησουν αυτα που Ζησαμε εμεις ? Κατα την γνωμη μου? Σχεδον αδυνατο 

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Έχεις πολλή πλάκα τελικά!Τι να σου πω!!???Σαν να σε έβλεπα μπροστά μου με τις περιγραφές σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. πεεεθανα στα γελια με το σχολιο σου, Κρις!!!!!κανονικα!!!ελιωσα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Πολύ ωραίες οι αναμνήσεις...μας ταξίδεψαν πισω στο χρόνο με αρωμα μιας αλλης εποχης, ΝΟΣΤΑΛΓΙΚΗΣ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. ΙΣΩΣ ΝΑ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΠΩΣ ΑΓΙΟΠΟΙΟΥΜΕ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΑΛΛΑ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΡΑΓΜΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΥΣΑΡΚΙΑ ΕΧΕΙ ΠΑΡΑΓΙΝΕΙ.ΩΣ ΧΩΡΑ ΕΧΟΥΜΕ ΤΑ ΠΡΩΤΕΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΙΔΙΚΗ ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑ ΕΝΩ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑΝΕ ΚΑΛΛΙΣΤΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΝΑ ΑΠΟΡΡΟΦΗΣΟΥΝ ΤΗΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΤΟΥΣ ΣΕ ΑΘΛΗΤΙΚΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ..ΤΟΣΟΣ ΗΛΙΟΣ, ΤΟΣΗ ΑΠΛΑ!ΕΛΕΟΣ ΠΙΑ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Έχεις δίκιο Nick!Και η πρωτειά μας στην παχυσαρκία δεν ειναι η μόνη που έχουμε έτσι?σε ό,τι στραβό και ανάποδο είμαστε πρώτοι!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Ζωη και Κωνσταντινα .Χαιρομαι που σας αρεσε το σχολιο.Τιποτα ομως δεν θα ηταν δυνατον αν δεν υπηρχε το μερακι και το ταλεντο της Κωνσταντινας που καθε φορα μας δινει τροφη για σχολια με τα πολυ εξυπνα και εφευρετικα κειμενα της. Και παλι συγχαρητηρια στην Συγγραφεα.

    P.S1 Καποια αλλη φορα θα σας πω την ιστορια για το πως καταφερα τελικα τον πατερα μου να μου αγορασει καινουργιο ποδηλατο.

    P.S2 Πως τα καταφερατε και σχολιασατε και οι δυο σας Στις 10 Νοεμβριου 8:06 π.μ ακριβως????:):):)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. " Είχαμε και σε κάθε παρέα έναν χοντρό ή και μια χοντρή. Αλλά ήτανε δακτυλοδεικτούμενος/-η!"
    Αντιγράφω αυτή την πρόταση γιατί πράγματι σε κάθε παρέα υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει ένας χοντρός και μια χοντρή...
    Παιδάκια χωρίς αυτοπεποίθηση γιατί αυτό που μπορούν να κάνουν τα υπόλοιπα,να τρέχουν γρήγορα, να πηδούν εμπόδια, να σκαρφαλώνουν, αυτά δεν μπορούν γιατί ο σωματότυπός τους δεν βοηθά...
    Μπορεί να είναι υπέρβαρα εξαιτίας της¨"φροντίδας" της οικογένειας , μπορεί από κληρονομικό παράγοντα.
    Σκέφτηκε κάποιος/α σε τι δύσκολη θέση έρχονται όταν τα υπόλοιπα παιδάκια κάνουν αυτά που και τα ίδια λαχταρούν αλλά δεν τα καταφέρνουν??? Πόσο δύσκολο είναι να κάθονται σε μια γωνιά και να περιμένουν να τελειώσουν τα υπόλοιπα αυτό που δεν μπορούν αυτά να κάνουν???
    Να ζητούν να τους δανείσει κάποιος το ποδήλατο αλλά να μην του το δίνουν γιατί είναι χοντρό και θα "σκάσει" τα λάστιχα???
    Αγοράκια και κοριτσάκια που κλείνονται στο καβούκι τους γιατί η φύση δεν τα προίκισε με σώματα γραμμωμένα και καλαίσθητα????
    Όσα χρόνια κι αν περάσουν ο ρατσισμός του χοντρού και της χοντρής θα υπάρχει σε όλες της φάσεις της ζωής...Η κοινωνία και οι άνθρωποι δυστυχώς δεν συγχωρούν το διαφορετικό όποιο κι αν είναι αυτό...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Σύλβα μου δικαίως εξανίστασαι και δε σε κατηγορώ..κι έχεις απόλυτο δίκιο περί ρατσισμού... με μόνη διαφορά ότι δεν ήθελα να εστιάσω σε αυτό, ως ελάττωμα της φύσης. Μάλλον έτσι φάνηκε και δεν το έθεσα σωστά!Mea culpa!Μένω στο ότι τότε ήταν η εξαίρεση για όλους τους λόγους που πολύ σωστά αναφέρεις. Σήμερα η παχυσαρκία είναι ο κανόνας για άλλους τόσους λόγους... που πολυ καλά ξέρεις κι εσύ κι εγώ και όλοι μας ότι στην τελική μόνο τα ίδια τα παιδάκια δεν ευθύνονται αλλά κυρίως ΚΑΠΟΙΟΙ ΑΛΛΟΙ. Και φυσικά, εννοείται και πως δεν αναφέρομαι σε εγγενή αίτια! Άλλωστε από τον τίτλο, κατάλαβες πού πήγαινε η σπόνδα!(Μου αρέσουν πολύ τα ανατρεπτικά σου σχόλια. Μας κάνεις να σκεφτούμε και άλλες πλευυρές!!!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Φίλη μου καλή μου φίλη Κωνσταντίνα θαρρώ ότι καταλάβες, και πολύ καλά θα έλεγα,
    ότι σε όλα σου τα καταπληκτικά κείμενα μένω στις φράσεις που μου κάνουν "κλικ"!!!!
    Για μένα αυτές οι φράσεις-προτάσεις αποτελούν την πρόκληση και είναι "φράσεις κλειδιά"
    για να γράψω και ίσως να προκαλέσω σχόλια, χαίρομαι γι αυτό γιατί τα κείμενά σου μπορείς να τα "δεις" από πολλές σκοπιές...
    Σωστά???

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Σωστα και Ορθότατα!Δημοκρατία έχουμε και φυσικά επιδιώκουμε τον πλουραλισμο!!!Έμβαινε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Anamniseis... Alismonites anamniseis... Ta xronia pou dn mporw na ksexasw...Oi palioi m summathites... Filies pou dimiourgithikan me isxurous desmous kai duskola tha ksexastoun... I geitonia m... To deutero spiti m... Auto pou mou emathe na paizw, na trexw, na dimiourgw filies, na sevomai ts allous, na upakouw se kanones tn paixnidiwn... Ekei pou koinonikopoiithika.. I anupomonisia... Na perasei i wra gia na katevoume na vroume ts filous mas.. Na paiksoume,na xazologisoume,na fwnaksoume, na ksexastoume.. Oli t mera imoun m auta t paidia st sxoleio.. Meta gurnousa spiti na faw, na diavasw k meta apo 3 wres na vrethw k pali mazi ts... Polu wraioi kairoi.. Pleon t n vrethoume oloi mazi einai ena apiasto oneiro... O kathenas m ta dika t frontistiria na trexei palikovlitos gt dn prolavainei... Pou wra gia na sugxronistoume?? Ektos apo auto omws pleon pernas apo ekeini t geitonia pou prin apo merika xronia upirxan mono fwnes paidiwn k dn einai tpt omoio... Emeis megalwsame k t diavasma plithinai ta nea paidia dn katevainoun pia st palia mas limeria k i geitonia erimwse.. To mono pou mporeis na antikriseis einai ena i duo paidakia kathismena sts eisodous tn spitiwn ts na paizoun ilektronika.. Auti einai i ekseliksi.. I texnologia egklwvisai t paidia mesa st spiti... Ki omws prin merika xronia kaneis dn pisteue pws oi geitonies th erimwnan toso grigora k dn th upirxe ixnos paidiou.. Vevaia kai oi kindunoi einai polloi.. Eutuxws omws akoma oxi toso sts mikra xwria.. Toulaxiston i palia m geitonia dn exei epelthei s autous ts kindunous..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Αισιόδοξο που παιδί της ηλικίας σου τα έζησε ολα αυτά. Απαισιόδοξο αυτό που βλέπεις. Γιατί εγώ νόμιζα πως η κατάσταση αυτή έχει πολύ περισσότερα χρόνια που έκανε την εμφάνισή της...ίσως η επαρχία "εξελίσσεται" τελικά με πιο αργούς ρυθμούς! Ευτυχώς!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. ma pws mporei kaneis na 3exasei auta ta paidika paixnidia..... tote pou vgainame apo to spiti apo tis 4 to apogeuma ws tis 6... (ka8oti xeimwnas-meta nuxtwne) kai katafername mesa se mono 2 wres na gurisoume agnwristoi???? laspes, nera, mallia anw katw.... (edw dikaiologeitai kai o 8eios mou pou apo mikro me fwnaze tzatzalou maria :P ) k ola auta mesa se 2 wres...oso dld diarkei ena frontisthriako ma8hma... :) autes oi duo wres htan o ka8hmerinos mou paradeisos.... gi autes zousa...pasxiza na teleiwsw ta ma8hmata gia na fugw trexontas apo to spiti me to podhlato kai na pai3w "trigwnes" sthn aulh tou dhmotikou.... pou olws periergws to apogeuma emoiaze polu pio omorfo apo to prwi....san na metamorfwnotan apo thn wra tou sxolasmatos kai meta.... den emoiaze me sxoleio alla me ena megalo parko...pou paidia apo e3i diaforetikes ta3eis diname rantevou gia paixnidi...kai opws einai fusiko h mia ta3h antagwnizotan sta logia thn allh wste thn epomenh mera to prwi na uparxei 8ema suzhthshs kai diafwniwn sto sxoleio.... (den lene pws ama den timhseis to spiti sou 8a pesei na se plakwsei... e kati tetoio sunevaine...) oso ta skeftomai 8elw na gurisw to xrono pisw...8elw na lerw8w apo tis laspes 3ana....8elw na malwsw pali me thn mama mou gia ta vrwmika rouxa kai ta axtenista mallia apo ton aera.... makari na 3anagurnouse o xronos....
    kai twra???? h megalh PARAKMH.... mprosta sto pc provaletai olos o kosmos mikrwn kai megalwn.... gia na pw thn alh8eia pote den mporesa na parakolou8hsw auta ta hlektronika paixnidia....oso k an prospa8hsa panta 3exnousa tous kanones kai dh ta koumpia pou eprepe na pataw...anephdekth ma8hsews..... PALI KALA.....alla kai etsi, to facebook kai to skype hr8an na antikatasthsoun ta hlektronika kai ta paixnidia mou e3w.... kai ti katalava???? oute ellhnika san an8rwpos den mporw na grapsw sto pc mou.... auta ta greeklish me exoun katastrepsei.... :((( den kerdisa den kerdizw kai den nomizw na kerdisw tpt..... telos 8A 3ANAGINW MWRO!!!!!!
    H MONH LUSH.....FILAKIA!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Εγώ ξέρω ότι ο καθένας διαράφει την πορεία του και είναι υπεύθυνος για τ πώς διασκεδάζει: οι φίλοι πλέον δεν είναι αυτοί με τους οποίους αγκαλιάζεσαι, μιλάς, παίζεις, "μαλώνεις"...είναι αυτοί τους οποίους τους κάνεις add!!!Κανείς δε σε υποχρεώνει να πας με τη μάζα! Αντιστάσου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. ontws... giati opws leei k manoula ka8eti pou kanoume prepei na exei apanthsh sto giati k oxi sto "etsi epeidh to kanoun oloi" to paleuw.... xD

    ΑπάντησηΔιαγραφή